Το τελευταίο καιρό πολλά και διάφορα ακούγονται για το Συμβούλιο “Απόδημου” Ελληνισμού γνωστό ως ΣΑΕ και με το Εθνικό Συμβούλιο (γνωστό ως HANC –Hellenic American National Council). Όταν πριν χρόνια βοηθήσαμε για την ίδρυση αυτών των οργανισμών «ομπρέλα» των Ομοσπονδιών βλέποντας τον τρόπο δυσλειτουργίας και την απειρία μερικών στα διοικητικά και έλλειψη επικοινωνίας και συνεργασίας μαζί με τον πόλεμο τον μισθωτών που είδαν τους δυο οργανισμούς να μπαίνουν στα ¨αμπέλια τους” είχαμε προβλέψει ότι το μέλλον αυτών των οργανισμών θα περάσει από συμπληγάδες πέτρες και λίγο πολύ το αποτέλεσμα ήταν ορατό. Κάποιοι σοβαροί άνθρωποι που ανακατεύτηκαν βλέποντας τον στραβό δρόμο με τον οποίο άρχισαν αυτοί οι οργανισμοί με το χρόνο απομακρύνθηκαν γιατί μεταξύ των άλλων μπήκαν και τα πολιτικά, τα τοπικιστικά, και να προσωπικά νιτερέσα και να που φτάσαμε. ΣΑΕ που δεν έχει ολομέλεια να κάνει διοικητικό συμβούλιο, Εθνικό Συμβούλιο που ο Πρόεδρος έρχεται σε σύγκρουση με αξιωματούχους του και αντιστρόφως. Μα είναι πράγματα αυτά; Εάν θέλουν αυτοί οι οργανισμοί να επιβιώσουν και να επιβιώσουν σωστά πρέπει να διαλέξουν και να προωθήσουν ανθρώπους που έχουν εργαστεί και συνεργαστεί. Aνθρώπους που ότι αναλαμβάνουν το φέρνουν εις πέρας. Σκεφτήκαν οι Πρόεδροι και οι Συντονιστές ότι ο Ελληνισμός της Αμερικής, και όχι μόνο, χάνεται γιατί δεν γίνεται σωστή και αποτελεσματική δουλειά; Τι περιμένουν να βουλιάξει το καράβι η να τεθεί ο Ελληνισμός αντιμέτωπος με προσωπικές έριδες των ιθυνόντων; Οι βολεμένοι «ηγέτες» με τους παχυλούς μισθούς και τα μαύρα μερσεντές τρίβουν τα χέρια τους που το ΣΑΕ & το HANC έχουν προβλήματα. Ασχέτως που και στους δύο οργανισμούς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι Έλληνες με Ε κεφαλαίο, που πληρώνουν από την τσέπη τους και τρέχουν για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Συμβουλή μας είναι να καθίσουν όλοι κάτω, να κάνουν όλοι τους ένα βήμα πίσω και να αρχίσουν τη συζήτηση από εκεί που συμφωνούν για να λύσουν αυτά που τους χωρίζουν. Και εδώ που τα λέμε, δεν είναι προβλήματα αυτά που τους χωρίζουν αλλά κακές νοοτροπίες και προσωπικές φιλοδοξίες είναι, ίσως, και κάποια προσωπικά συμφέροντα. Δεν μπορούμε να μιλάμε για Νεολαία όταν δεν έχουμε παιδιά ή τα παιδιά μας είναι απόντα. Δεν μπορούμε να φέρουμε τα παιδιά του καθενός κοντά στον Ελληνισμό όταν ο πατέρας και η μάνα δεν τα φέρνουν κοντά στον Ελληνισμό. Ο λαός μας έχει πολλές παροιμίες μία από αυτή λέει: “Πρέπει να βρέξεις κ… για να φας ψάρι”. Θα επαναλάβω για πολλοστή φορά ότι δεν πρέπει να δείχνουμε και να λέμε ότι φταίει ο άλλος γιατί όταν σφίξουμε το χέρι γροθιά και δείχνουμε με τον δίκτη του χεριού μας κάποιον που “φταίει” μόνο το ένα δάκτυλο δείχνει τον άλλον ενώ τα άλλα τρία δάκτυλα δείχνουν τον εαυτό μας. Εμείς δώσαμε βοήθεια και θα δίνουμε βοήθεια σε όλους αυτούς που παράγουν έργο για τον ελληνισμό και δεν παίρνουν παχυλούς μισθούς. Θα παρέχουμε βοήθεια σε αυτούς που αγωνίζονται έντιμα όχι σε αυτούς αυτοπροβάλλονται στα μέσα ενημέρωσης. Δεν θα αφήσουμε κανένα να σφετερίζεται τον ελληνισμό μας και το φιλότιμο μας για το προσωπικό τους κέρδος. Πάει το “καλό παιδί” και ένα κτύπημα στην πλάτη. Τέλος αυτά που ξέρατε.
Και κάτι ακόμα. Στην Ελληνική Βουλή μιλούνε για να δοθεί ψήφος στον “Απόδημο” Ελληνισμό. Γνωρίζετε ότι συνώνυμο του “απόδημος” είναι το “νεκρός”; Συνήθως οι νεκροί δεν ψηφίζουν. Κάποτε αυτοί που "έφτιαχναν" εκλογές, λένε, συμπεριελάμβαναν και πεθαμένους. Είναι καιρός να βγει η λέξη Απόδημος από το ΣΑΕ; Εκτός και εάν μερικοί μας έχουν για πεθαμένους.
Βασίλης Καυκάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου