Τέλος εποχής;

«Τέλος εποχής». Με αυτή τη φράση θα μπορούσε να περιγράψει κάποιος τα τεκταινόμενα στην Ελληνική οικονομία. Εάν πριν από μερικά χρόνια έλεγε κάποιος ότι οι Έλληνες το 2010 θα έπαιρναν μέρος σε σαφάρι συγκέντρωσης αποδείξεων, θα τον περνούσαν για τρελό.
Και όμως σήμερα φαίνεται κάτι παραπάνω από φυσιολογικό και ούτε λίγο ούτε πολύ, οι μισοί Έλληνες θα κυνηγούν τους άλλους μισούς, αφού όποιος ‘ξεχνά’ να κόψει την πολυπόθητη απόδειξη, δεν θα έχει να κάνει πλέον με την εφορία, αλλά με τον ίδιο τον πολίτη που θα πασχίσει πραγματικά να συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό αποδείξεων ή για την ακρίβεια, το απαιτούμενο ποσό. Πολλοί είναι αυτοί που τρέχουν να αγοράσουν μαύρα κουτάκια για να τοποθετούν τις αποδείξεις, έτσι ώστε να μην καταστραφούν από το χρόνο.

Φανταστείτε τι έχει να γίνει όταν θα έρθει η ώρα κάποιοι να ελέγξουν τις αποδείξεις! Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους! Που να πρωτοδώσουν απολογία; Αν και όπως δείχνουν τα πράγματα, θα είναι πραγματικά ελάχιστοι αυτοί που τελικά θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν τις αποδείξεις που απαιτούνται. Γιατί για να πάρεις απόδειξη, θα πρέπει να ψωνίσεις και για να ψωνίσεις, θα πρέπει να έχεις χρήματα, πράγμα δύσκολο και αναμένεται να δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα, κατά συνέπεια: «όσα δεν πιάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια».

Γιατί μπορεί να είναι πολύ φιλόδοξα τα μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, στην πράξη όμως φαίνεται ότι δεν υπολογίστηκαν όλοι οι παράμετροι. Ή μάλλον υπολογίστηκαν, αλλά βόλευε περισσότερο έτσι. Πρέπει να εξασφαλιστούν χρήματα πάση θυσία, άρα κάποιοι πρέπει να πληρώσουν και να πληρώσουν αδρά. Οι έχοντες και κατέχοντες, τι ακριβώς θα πληρώσουν; Αυτό διερωτούνται οι πολίτες, που σε λίγο θα αρχίσουν να κάνουν συλλογή αποδείξεων και ίσως και ανταλλαγή, κάτι σαν τα γραμματόσημα: «δώσε μου αυτό που το έχεις διπλό να σου δώσω το άλλο».

Και όμως όλα αυτά αρχίζουν να συμβαίνουν στην Ελλάδα. Περίμενε κανείς ότι οι Έλληνες θα πήγαιναν κάποτε στην λαϊκή αγορά και θα αγόραζαν μόνο ότι είναι απολύτως απαραίτητο και με μέτρο; Όχι, γιατί μέχρι πριν από μερικά χρόνια, κορόιδευαν τους άλλους Ευρωπαίους που το έκαναν, γιατί οι Έλληνες ως Μεσογειακός λαός είναι περισσότερο large σε όλα τους και οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις τους κάνουν να ασφυκτιούν. Σε μεγάλο βαθμό όμως θα αναγκαστούν να γίνουν Ευρωπαίοι. Το θέμα όμως είναι, να μην αναγκαστούν και χάσουν τον ταμπεραμέντο τους από όλη αυτή την κατάσταση. Γιατί Έλληνας και ψυχρός δεν πάει, πώς να το κάνουμε, δεν ταιριάζει με τη φύση του.

Σ’ αυτό το θέμα λοιπόν θεωρώ ότι ο Έλληνας θα αντισταθεί με νύχια και με δόντια. Μπορεί να ζοριστεί, μπορεί να στερηθεί, αλλά τις καλές του συνήθειες δεν νομίσω ότι θα τις κόψει, γιατί αν τις κόψει θα έχει χάσει το μέγιστο αγαθό, που είναι η ελευθερία. Και επειδή ο Έλληνας, μπορεί να είναι πάντα της τελευταίας στιγμής, στο τέλος όμως τα καταφέρνει, πολλοί είναι αυτοί που αισιοδοξούν ότι τα πράγματα στο τέλος θα πάνε όλα καλά. Αυτό δεν συνεπάγεται βέβαια, ότι κάποια πράγματα δεν θα πρέπει να αλλάξουν.

Στην Ελλάδα δεν μπορεί να είναι όλα χύμα. Κάποια πράγματα πρέπει να μπουν σε τάξη για να διασφαλιστεί το αύριο αυτής της χώρας. Και απ’ ότι φαίνεται θα μπουν. Αρκεί να υπάρχει η θέληση και επειδή όπως λέει ο λαός: «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» ας αρχίσουν από την κορυφή και ας πάνε προς τα κάτω, για να μπορούμε να ελπίζουμε ότι όντως κάτι θα γίνει. Επειδή όμως ο Έλληνας, ως γνήσιος Έλληνας δεν ξεχνά και τις παραδόσεις του, αυτό το διήμερο θα γιορτάσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ακόμη και εάν ο καιρός δεν είναι ο ιδανικός.

Για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή, γιατί Καθαρά Δευτέρα χωρίς νηστίσιμα, λαγάνα, χαρταετό και τραγούδι δεν γίνεται. Όχι τίποτα άλλο, για να μην πέφτει και το ηθικό που το χρειαζόμαστε ανεβασμένο σε τέτοιες δύσκολες εποχές. Βέβαια, ένεκα καρναβαλιού, θα συναντήσετε πολλούς μασκαράδες, να εύχεστε λοιπόν όλοι αυτοί οι μασκαράδες που θα συναντήσετε να είναι μόνο εξαιτίας του καρναβαλιού, γιατί είναι πολλοί αυτοί που κυκλοφορούν ανάμεσά μας καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, γιορτή τον ερωτευμένων σήμερα, όσοι ερωτευμένοι λοιπόν, ασχοληθείτε σήμερα με το φτερωτό θεό του έρωτα και αφήστε τα υπόλοιπα από Τρίτη. Χρόνια σας πολλά!

Πηγή: ΠΑΤΡΙΣ, Μαρία Καραμπάτση