Στο ψυγείο το ΣΑΕ

(Κόβουν τα χρήματα για τις δεξιώσεις στα Ελληνικά Προξενεία.  Σύνταξη)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ-ΣΑΕ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ανακοίνωση του Συντονιστή Σ.Α.Ε. Περιφέρειας Η.Π.Α. Θ. Γ. Σπυρόπουλο: Είναι εποχή που πρέπει να διερωτηθούμε τι μπορούμε εμείς να προσφέρουμε στην Ελλάδα και όχι το τι η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει στην ομογένεια
Αρκετοί ομογενείς με ρωτούν «τι γίνεται με το Σ.Α.Ε.». Θεωρώ αναγκαίο να απαντήσω δημόσια στο ερώτημα αυτό, καθώς αφορά τους οργανισμούς- μέλη της Περιφέρειά μας, τους ομογενείς ευρύτερα, αλλά και κάθε φορολογούμενο Έλληνα. Στην υφιστάμενη κοινωνικο-οικονομική κρίση στην Ελλάδα η ομογένεια και ειδικότερα το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού δεν μπορεί να αποτελούν προτεραιότητα της ελληνικής κυβέρνησης και φυσικά κανείς μας δεν προβάλει τέτοια αξίωση. Η διαδοχή του ΠΑ.ΣΟ.Κ στην ηγεσία της χώρας συνέπεσε με προβλήματα που αναδύθηκαν με εξαιρετικά πιεστικό και επείγον χαρακτήρα.

Η νέα κυβέρνηση ακόμη δεν έχει προβεί στην ανάθεση των σχετικών με τον Ελληνισμό του Εξωτερικού αρμοδιοτήτων στα στελέχη της, ενώ ανοικτή εκκρεμμότητα παραμένει το θέμα της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού η οποία σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του Υφυπουργού των Εξωτερικών κ. Σπ. Κουβέλη «θα αναβαθμιστεί σύντομα».

Συνεπώς, είμαστε σε μία κατάσταση αναμονής και δεν μπορούν να ληφθούν αποφάσεις, καθώς η δράση και τα προγράμματα του Σ.Α.Ε. σχετίζονται άμεσα με την Ελληνική Πολιτεία. Όσον αφορά στο Σ.Α.Ε. καθ’ εαυτώ, τόσο η Περιφέρεια Η.Π.Α. όσο και οι άλλες είχαμε καταθέσει στην προηγούμενη κυβέρνηση και επανακαταθέσαμε τον περασμένο μήνα τις προτάσεις μας στη νέα, στις οποίες παραθέσαμε τις αδυναμίες που παρατηρήθηκαν κατά την τετραετή εφαρμογή του Ν.3480 (ο οποίος διέπει τη λειτουργία του θεσμού) για να αποτελέσουν τη βάση ώστε να γίνουν οι απαραίτητες βελτιώσεις που θα καταστήσουν το Σ.Α.Ε. ικανό να διαδραματίσει το συνταγματικό του ρόλο ως εκφραστής όλων των δυνάμεων του απανταχού Eλληνισμού. Δυστυχώς οι εν λόγω αδυναμίες του Νόμου και η ελαστική του ερμηνεία μέχρι σήμερα δεν το κατέστησαν δυνατόν. Όμως πιο σημαντική από την αναμονή για τα θέματα του Σ.Α.Ε. είναι σίγουρα η αγωνία μας για το μέλλον της γενέτειρας.

Η Ελλάδα διανύει ίσως μία από τις κρισιμότερες περιόδους της νεοελληνικής μεταπολεμικής ιστορίας. Τα ολοένα και αυξανόμενα αρνητικά για την Ελλάδα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου προκαλούν προβληματισμό και αγωνία. Η ευθύνη όμως είναι συλλογική. Παρήλθαν πολλές δεκαετίες κατά τις οποίες «κλείναμε μάτια και αυτιά» στα προβλήματα και περιμέναμε να μας προσπεράσουν. Ευθύνη φέρουμε όλοι μας, πολιτικοί και έλληνες πολίτες όπου κι αν ζούμε.
Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου με ειλικρίνεια προέβη σε μία πραγματικά θλιβερή ομολογία για «απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας». Και πραγματικά είναι επόμενο να ενταθούν οι πιέσεις της Washington κια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την λύση των ανοικτών εθνικών μας θεμάτων. Πιεστικά είναι και τα προβλήματα σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει σε άρθρο του ο καθηγητής Θ. Τάσιος στην εφημερίδα ‘Το Βήμα’ « …δυστυχώς, ηθοπτωχεύσαμε»..
Ο Ελληνισμός του εξωτερικού στην μακρόχρονη πορεία του έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην ιστορία της Ελλάδας όταν υπήρξε ανάγκη. Είναι ιστορικό χρέος και ευθύνη να συνδράμουμε στη γενέτειρα και πάλι. Η Ελληνική κυβέρνηση προβαίνει σε περικοπές μισθών και εξόδων διοικητικών και διπλωματικών υπαλλήλων που υπηρετούν στο εξωτερικό. Στις 17 Φεβρουαρίου 2010 η Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Εύη Χριστοφιλοπούλου με εγκύκλιο προς τα προξενεία ανακοινώνει «την περιστολλή των δαπανών που αφορούν τις εκτός έδρας υπηρεσιακές μετακινήσεις των συντονιστών εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε ελληνικά σχολεία του εξωτερικού».

Όλοι μας γνωρίζουμε πως η Ελληνόγλωσση Παιδεία είναι η υψηλότερη προτεραιότητα και έγνοια μας. Ωστόσο, κατανοούμε ότι τα περιθώρεια του ελληνικού κράτους για παροχές προς την ομογένεια «στενεύουν». Στο πλαίσιο αυτό καταθέτω την πρόταση από το τρέχον έτος οι Περιφέρειες του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού και ειδικότερα στις περιοχές όπου ο Ελληνισμός ευημερεί να μην λάβουν από την ελληνική κυβέρνηση χρηματοδότηση για τα λειτουργικά έξοδα των γραφείων τους ή για άλλες δαπάνες οι οποίες μπορούν κάλλιστα να καλυφθούν από ιδιωτικές πηγές ή και να αποφευχθούν.

Ολοι μας έχουμε κατά καιρούς εκφράσει την πρόθεση και τη βούληση να συμβάλουμε στην γενέτειρα με οποιοδήποτε τρόπο μπορούμε. Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει ένα δυναμικό που ξεπερνά τους 3000 καθηγητές, χιλιάδες επιχειρηματίες και επαγγελματίες που διαπρέπουν σε όλους τους τομείς της αμερικανικής κοινωνίας και που δύνανται να συμβάλουν με την εμπειρία τους στα ελληνικά θέματα. Συνδυάζουν την ευρωπαϊκή, αμερικανική και σε πολλές περιπτώσεις διεθνή εμπειρία και αντίληψη. Το ίδιο ισχύει και για τον Ελληνισμό άλλων περιοχών.
Το Σ.Α.Ε. Περιφέρειας Η.Π.Α. έχει ενημερώσει την Ελληνική πολιτεία για την πρόθεσή των Ελληνο-Αμερικανών να συνδράμουν στη γενέτειρα και ειδικότερα έχει καταθέσει πρόταση για την έκδοση Ομογενειακών Ομολόγων η οποία πιστεύουμε ότι θα βρει ανταπόκριση στους ομογενείς κυρίως για συναισθηματικούς λόγους αλλά ακόμη και για ωφελιμιστικούς εάν οι όροι είναι συμφέροντες.
Ήρθε επίσης η ώρα να αναρωτηθούμε τι μπορούμε αυτόνομα ως ομογένεια να πράξουμε για την ομογένεια και ευρύτερα για τον Ελληνισμό. Η ανάγκη που προκύπτει άμεσα είναι η ενότητα, ομοψυχία και η συνεργασία των δυνάμεών μας και αυτό που αναμφισβήτητα μπορούμε να συνεχίσουμε να πράττουμε είναι η υποστήριξη και διάδοση της Ελληνικής παιδείας και των ιδεών που εμπεριέχει δημιουργώντας διαρκώς νέους φιλέλληνες μέσα από τα ελληνικά προγράμματα σε σχολεία, δημόσια ή ιδιωτικά, σε κολλέγια και πανεπιστήμια. Αυτό εξαρτάται απολύτως από εμάς.

Ο φιλελληνισμός δεν επηρεάζεται ούτε σχετίζεται με την παρούσα δυσχερή οικονομική συγκυρία της Ελλάδας. Αυτή θα περέλθει σε λίγα χρόνια. Ο φιλελληνισμός σχετίζεται με τα σπουδαία αέναα σύγχρονα νοήματα, ιδέες και αξίες που προσφέρει η Ελληνική παιδεία στην ανθρωπότητα και μπορούν να υπηρετήσουν σήμερα την παγκόσμια κοινωνία ως το μοναδικό αντίδοτο στα μεγάλα αδιέξοδά της. Οι ομογενείς αυτές τις ιδέες και αξίες πολιτιστικά εκπροσωπούμε στις χώρες που ζούμε.

Είναι πραγματικά εποχή που πρέπει να διερωτηθούμε τι μπορούμε εμείς να προσφέρουμε στην Ελλάδα και τον Ελληνισμό και όχι το τι η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει σε εμάς.

Ας ρωτήσουμε τη συνείδησή μας το τι οφείλουμε στην πνευματική και φυσική μας πατρίδα.