Το Πάσχα συμπίπτει με μιαν άλλη Ανάσταση. Τη γιορτή της απελευθέρωσής μας.

Ζούμε νωρίτερα φέτος τη Μεγάλη Εβδομάδα, που όλα δείχνουν ότι θα είναι μακράς διαρκείας. Γιʼ αυτό και χρειάζεται αντοχή! Όμως η άνοιξη προσφέρει το δικό της αισιόδοξο κλίμα, που οπωσδήποτε μαλακώνει τις αγωνίες. Όλα εξαρτώνται από μας. Το έχουμε συζητήσει από τούτη τη γωνιά πολλές φορές. Μην το ξεχνάμε. Θα τα καταφέρουμε... Με κάποιες αλλαγές, τροποποιήσεις στον οικογενειακό προγραμματισμό. Όλα πρέπει να τα ξαναδούμε από μηδενική βάση.
Το Πάσχα συμπίπτει με μιαν άλλη Ανάσταση. Τη γιορτή της απελευθέρωσής μας. Της νίκης του Γένους. Τούτος ο τόπος είναι δικός μας. Και δεν παραχωρούμε ούτε σπιθαμή. Κι αυτό πρέπει να το διαμηνύουμε προς κάθε πλευρά. Και σήμερα, πιο πολύ προς τους Γερμανούς. Μια γαλανόλευκη την Πέμπτη στο μπαλκόνι μας χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε...
Δεν λέμε όχι σʼ όλα τα σκληρότατα, είναι αλήθεια, μέτρα. Κάποια απʼ αυτά έπρεπε να είχαν παρθεί χρόνια πριν. Δεν μπορεί να πληρώνεις και να μη σου δίνουν απόδειξη. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνεις στη σύνταξη 45 και 50 χρονών και να σε ζει το κράτος περισσότερα χρόνια απʼ αυτά που δούλεψες. Δεν μπορεί άλλος να πληρώνει κι άλλος να έχει φορολογικά προνόμια, λες κι είναι άλλης κατηγορίας πολίτης. Από κει και πέρα όμως δεν είναι δυνατόν την αδυναμία του κράτους να φτιάξει σωστούς ελεγκτικούς και εισπρακτικούς μηχανισμούς να την πληρώνει ο πολίτης. Και εδώ οι ευθύνες ανήκουν σʼ όλους που μας κυβερνούν από το 1974 και δω.

Θα διαφωνήσουμε με τη δημοσιοποίηση από τους Μητροπολίτες Μεσογαίας κ. Νικόλαο και Αλεξανδρούπολης κ. Άνθιμο της απόφασής τους να προσφέρουν τον μισθό τους για τη στήριξη της οικονομίας. Αυτά γίνονται αλλά δεν λέγονται. Γιατί τότε άλλος είναι ο λόγος της πράξης τους, η προβολή. Κι αυτό κάθε άλλο παρά συμβατό είναι με την αποστολή του Ιεράρχη. Πράττεις αλλά δεν γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά!

Να μειωθούν σε 200 οι βουλευτές, πρότεινε ο Δημήτρης Ρέππας. Σωστή πρόταση. Όμως από το 1981 είσαι, Δημήτρη, στην πρώτη γραμμή της πολιτικής. Γιατί χρειάστηκαν τόσα χρόνια για να καταλάβεις ότι η πρόοδος της χώρας δεν εξαρτάται από το αν θα είναι 300 ή 200 οι βουλευτές; Πρέπει να βουλιάξουμε για να δούμε το φως;
Πρωτοσέλιδος τίτλος: «Μας πούλησαν οι φίλοι και οι σύμμαχοι». Σιγά το νέο... Πρώτη φορά είναι; Και φταίνε αυτοί; Όταν ξέρουν ότι τους κάνουμε όλα τα θελήματα, είμαστε της καρπαζιάς, μια ζωή σκύβουμε το κεφάλι, γιατί να σε υπολογίζουν; Ζηλεύεις ή δεν ζηλεύεις τους Τούρκους, τους μεμέτηδες, όπως τους λέμε; Τους είδες τώρα; Μόλις οι Αμερικανοί και οι Σουηδοί τόλμησαν να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία των Αρμενίων ανακάλεσαν αμέσως τους πρέσβεις τους! Το ίδιο δεν θα έπρεπε να είχαμε κάνει κι εμείς μόλις ο κ. Μπους, εκείνος ο απίθανος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ένα πρωινό, ξαφνικά χωρίς καμία ειδοποίηση της... φίλης Ελλάδας και των χρηματοδοτών του Ελληνοαμερικανών, αναγνώρισε τα Σκόπια ως «Μακεδονία»; Για να το κάνεις όμως αυτό χρειάζονται... σώβρακα... Το μήνυμα είναι πάντα το ίδιο. Αν δεν στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις, μην περιμένουμε τίποτε από τους άλλους. Επιβάλλουμε, απαιτούμε, διεκδικούμε. Όχι ελεημοσύνες. Φιλάνθρωποι δεν υπήρξαν ποτέ. Πολύ περισσότερο σήμερα. Δίνουν με διπλάσια και παραπάνω ανταλλάγματα. Και σʼ αυτούς που λένε «τι είναι αυτά που μας λέτε... Είμαστε μικρή χώρα, μια... κουτσουλιά», η απάντηση είναι ότι η Ιστορία δεν μιλάει τυχαία για Δαβίδ και Γολιάθ. Δίπλα μας άλλωστε έχουμε και την απόδειξη. Τα Σκόπια που κατάφεραν να έχουν πάρει μαζί τους την Αμερική, Ευρώπη και κάπου 120 χώρες κι εμείς να μη μπορούμε να βρούμε το δίκιο μας. Χωρίς αγώνα τίποτε δεν κερδίζεται. Διαφορετικά είσαι του κλώτσου και του μπάτσου... Και η ειρωνεία είναι ότι πληρώνουμε κι από πάνω τους νταβατζήδες μας...

Μπροστά στη γλώσσα που μας έβγαλε την περασμένη Τρίτη η κυρία Μέρκελ, η Άνγκελα, όπως την αποκαλούσε ο Γιώργος μας, το... δάχτυλο του «Focus» και η πρόκληση της «Bild» να τους δώσουμε νησιά και τον Παρθενώνα, για να μας δώσουν λεφτά, ήταν... χαΐδι. Έτσι για να μην υπάρχει σε κανέναν, ακόμη και σε εκείνους τους... ευγενείς τεμπέληδες του Κολωνακίου και τους δήθεν... ανθρωπιστές, αμφιβολία ότι οι Γερμανοί (πάντα με εξαιρέσεις) παραμένουν ίδιοι και απαράλλαχτοι όπως τους γνώρισε ο κόσμος όλος το 1940. Δεν είπε καθόλου τυχαία ο Χίτλερ ότι οι Γερμανοί είναι ξεχωριστή φυλή... (Αυτά και για κείνους, τα γνωστά παπαγαλάκια, που την επομένη της συνάντησης του πρωθυπουργού μας με τη γερμανίδα καγκελάριο έτρεξαν και θριαμβολόγησαν ότι είναι μαζί μας η... Άνγκελα... Τώρα βέβαια ξύπνησαν... Και έβαλαν αλλιώς την πλάκα του γραμμόφωνου...).

Για αφελείς περνάνε τον κόσμο. Δεν αυξάνονται τα όρια ηλικίας, μας τσαμπουνάνε από το πρωί ως το βράδυ, μάλιστα κάνουν και τους αγανακτισμένους όταν τους λες ότι τα ανεβάζετε... Με κόλπο που σου χρυσώνει το χάπι και ΕΚΒΙΑΖΕΣΑΙ να συνεχίσεις να δουλεύεις και πέρα από τα 65. Ποιο είναι το χάπι, το δόλωμα; Αν φύγεις, παίρνεις 300 ευρώ εθνική σύνταξη, αν όμως παραμείνεις, τότε τα 300 γίνονται 450 ευρώ. Είδες πόσο ξύπνια γίνανε τα παιδιά που μας κυβερνάνε; Δεν αυξάνουμε εμείς τα όρια, εσείς τα επιλέγετε...

Το θέατρο του παραλόγου... είναι πολλές από τις φορολογικές ρυθμίσεις που αποφάσισε το οικονομικό επιτελείο. Και το επισημαίνουν ακόμη και οικονομικοί παράγοντες της... σοσιαλιστικής παράταξης. Πώς είναι δυνατόν τον μισό χρόνο να φορολογείσαι μʼ ένα φορολογικό σύστημα και τον άλλο μισό με άλλο; Αυτό αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, λένε ειδικοί και δεν έχουν άδικο...

Για να μην τρέφει κανένας μας αυταπάτες, οι επιτηρητές μας έχουν μπει. Τίποτε δεν αποφασίζουμε εμείς. Οι Βρυξέλλες αποφασίζουν και στέλνουν με φαξ στους υπουργούς το τι θα ανακοινώσουν. Και η... απόπειρα να μεταθέσουν για το 2011 την τοποθέτηση ταμειακών μηχανών σε βενζινάδικα, ταξί, περίπτερα και λαϊκές αγορές ήταν δική μας αλχημεία και αμέσως μας τράβηξαν τʼ αυτί και την άλλη μέρα υλοποιήσαμε την εντολή! Κι όπως λένε οι δικές μας πληροφορίες από καλές πηγές, άτυπος επιτηρητής, καπέλο στον Παπακωνσταντίνου είναι ο κ. Λουκάς Παπαδήμος.

Πηγή: TO ΠAPON, Μάκη Κουρή