Ο αποχαιρετιστήριος λόγος του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου
«Oταν θα διαβάζονται οι γραμμές αυτές εγώ δεν θα ευρίσκομαι πλέον εις αυτήν την ζωήν.Η ελπίς μου είναι ότι θα ευρίσκομαι εις το έλεος του Κυρίου». Τα λόγια ανήκουν στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας μέσα από το βιβλίο «Χριστόδουλος» του επί χρόνια στενού του συνεργάτη κ. Σωτήρη Τζούμα. Είναι ο αποχαιρετιστήριος λόγος του που γράφτηκε τον Νοέμβριο του 2007, δύο μήνες πριν από την εκδημία του.
«Αγάπησα», λέει, «τον Σωτήρα μου με όσην δύναμιν είχε η ψυχή μου.Πολλές φορές, ο Σατανάς με έσπρωξε να κάμω πράξεις και σχέδια και να λάβω αποφάσεις που φοβούμαι ότι επίκραναν τον Κύριόν μου,τον πολυεύσπλαχνον, ο οποίος πολλά τάλαντα μου ενεπιστεύθη» . Δείχνει να κρίνει τον εαυτό του θέτοντας ερωτήματα για το έργο του: «Τάχα ηργάσθην διά την δόξαν Του ή μήπως επεδίωξα την ιδικήν μου δόξα και προβολή; Αυτό δεν μπόρεσα να το ξεχωρίσω και φεύγω από τον κόσμον φοβούμενος ότι δεν εκατόρθωσα να διακρίνω πάντοτε την διαφοράν.Τάχα οι κόποι μου να είχον αυτόν τον σκοπόν; Το μόνον που με παρηγορεί και με φωτίζει είναι ότι το έλεος και η αγάπη του Θεού είναι απείρως μεγαλύτερα πάσης αμαρτίας και η προσευχή είναι η οδός της σωτηρίας και της αληθούς χαράς».
Απευθυνόμενος προς τους πιστούς, τους καλεί να «μην κάμετε ποτέ κακό εις τους συνανθρώπους σας. Σκορπίστε παντού έργα αγάπης. Οποιος έχει ανάγκη από σας και ημπορείτε να γλυκάνετε τον πόνο του, μην το αρνηθήτε.Μην εξετάζετε αν είναι συγγενής ή ξένος, γνωστός ή άγνωστος, ομοεθνής ή αλλοεθνής, ομόδοξος ή ετερόδοξος, ομόθρησκος ή αλλόθρησκος, φίλος ή εχθρός».
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου