«Εμφύλιος» στο Μανχάταν

Διχάζουν τις ΗΠΑ τα σχέδια για ανέγερση τεμένους στο Σημείο Μηδέν

Κυριακή, 22 Αυγούστου, 2010
Στις 5 του περασμένου Μαΐου, ο ιμάμης Φαϊζάλ Αμπντούλ Ραούφ και ο εργολάβος κατασκευών Σαρίφ Γκαμάλ παρουσίασαν στο Δημοτικό Συμβούλιο του Κάτω Μανχάταν μία πρόταση: ένα 13ώροφο, υπερμοντέρνο κτίριο από γυαλί και ατσάλι, θα στέγαζε ένα ισλαμικό πολιτιστικό κέντρο. Το συμβούλιο τους έδωσε ομόφωνα άδεια κατασκευής.
Σχεδόν τέσσερις μήνες αργότερα, ολόκληρη η Αμερική ασχολείται με το «τζαμί του Σημείου Μηδέν»- διότι το ισλαμικό πολιτισμικό κέντρο, που θα περιλαμβάνει και χώρο λατρείας, έλαβε άδεια να χτιστεί στον αριθμό 51 του Ρark Ρlace, δύο τετράγωνα μακριά από εκεί όπου βρίσκονταν μέχρι την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 οι Δίδυμοι Πύργοι. Το θέμα βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης και εκεί αναμένεται να μείνει μέχρι τις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου, κατά τις οποίες οι Ρεπουμπλικανοί ελπίζουν να αρπάξουν από τους Δημοκρατικούς τον έλεγχο τουλάχιστον ενός ή και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου.
Η συζήτηση φούντωσε σταδιακά. Μέσα Μαΐου, ένα ηγετικό στέλεχος του (σκληροπυρηνικού ρεπουμπλικανικού) κινήματος Τσάι Πάρτι, ο Μαρκ Γουίλιαμς, αποκάλεσε το σχεδιαζόμενο κέντρο «μνημείο στους μουσουλμάνους αεροπειρατές της 11ης Σεπτεμβρίου». Σιγά σιγά διαμορφώθηκαν δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Από τη μία οι υποστηρικτές του σχεδίου, όσοι το βλέπουν ως έναν χώρο συμφιλίωσης ανάμεσα στο Ισλάμ και τη Δύση και παράλληλα μια ηχηρή απόρριψη των εξτρεμιστών της Αλ Κάιντα: ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μάικλ Μπλούμπεργκ, μια ομάδα συγγενών θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου ονόματι Οικογένειες για ένα Ειρηνικό Αύριο, αρκετοί θρησκευτικοί ηγέτες από εκκλησίες και συναγωγές της Νέας Υόρκης, αλλά και οι περισσότεροι μουσουλμάνοι του Μανχάταν που δηλώνουν ότι κουράστηκαν να ασκούν την πίστη τους σε ανήλιαγα υπόγεια. Από την άλλη οι πολέμιοι, όσοι το βλέπουν ως προσβολή στη μνήμη των θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου και παράλληλα ως νίκη των εξτρεμιστών της Αλ Κάιντα: το κίνημα Τσάι Πάρτι, ακραίοι Ρεπουμπλικανοί όπως η Σάρα Πέιλιν και ο Νιουτ Γκίνγκριτς, δεξιοί μπλόγκερ και κάποιες οικογένειες θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου.
Η παρέμβαση. Καταλυτικό ρόλο στην όλη συζήτηση, όμως, έπαιξε η παρέμβαση του Μπαράκ Ομπάμα. Σχολιάζοντας για πρώτη φορά το θέμα, με αφορμή το ετήσιο δείπνο στον Λευκό Οίκο για την έναρξη του Ραμαζανίου, ο αμερικανός πρόεδρος υπερασπίστηκε με σθένος το δικαίωμα όλων των Αμερικανών στην ανεξιθρησκία, δικαίωμα συνταγματικά κατοχυρωμένο, αρχή θεμελιώδης για τις ΗΠΑ. Μία ημέρα αργότερα, εντούτοις, ρίχνοντας ενδεχομένως μια πιο προσεκτική ματιά στις δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν τους περισσότερους Αμερικανούς αντίθετους με το σχέδιο, ο Ομπάμα σαν να έκανε λίγο πίσω. Αυτό ήταν. Οι Ρεπουμπλικανοί ρίχτηκαν στο κατόπι του, κατηγορώντας τον πως «έχει χάσει κάθε επαφή» με το έθνος. Η πολιτικοποίηση του ζητήματος ολοκληρώθηκε όταν κάποιοι Δημοκρατικοί, που αντιμετωπίζουν δύσκολη μάχη για την επανεκλογή τους, πήραν αποστάσεις από την κατασκευή του ισλαμικού κέντρου κοντά στο Σημείο Μηδέν.
Το ζήτημα είναι λεπτό: από τη μία υπάρχει η αρχή της ανεξιθρησκίας, από την άλλη ο πόνος των συγγενών των θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου. Αλλά ατυχώς, δυόμισι μήνες πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές πολλοί σπεύδουν να το εκχυδαΐσουν.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ, ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ