Tα πέραν της Λειτουργίας στη Σουμελά

Πέρα από τη βιτρίνα των γεγονότων υπάρχουν αυτά που γίνονται στο παρασκήνιο. Παρμένο από την εφημερίδα Εθνικός Κήρυξ της Νέας Υόρκης. (Η Σύνταξη)

Ανάλυση του Θεοδώρου Καλμούκου

Δευτέρα, 30 Αυγούστου, 2010
Δύο εβδομάδες έχουν ήδη περάσει από την τέλεση της Λειτουργίας στο Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα του Πόντου, έπειτα από 88 χρόνια αιχμαλωσίας κι αυτού του ιερού και ιστορικού Προσκυνήματος της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Ηταν πράγματι μία ιστορική και συγκινητική μέρα, η οποία όμως έχει προσλάβει κι άλλη διάσταση, εκείνη της πέραν της Λειτουργίας και της κατάνυξης.
Περιγράφοντας την ημέρα εκείνη ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με συγκίνηση είπε στην ομιλία του, πως «σήμερα ζούμε ένα κορυφαίο θρησκευτικό και ιστορικό γεγονός. Σήμερα σταματούν «τα δάκρε τη Παναΐας», καθώς υποδέχεται εδώ πολυάριθμα τα παιδιά της «εκ δυσμών, και βορρά, και θαλάσσης, και εώας».
Μέχρι εδώ όλα καλά και άγια και δεν υπάρχει αμφιβολία πως η χορήγηση άδειας από τους Τούρκους ήταν επίτευγμα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Ο Ερντογάν κάνει χρήση του προσωπείου της Τουρκίας σεβασμού τάχα για τις θρησκευτικές ελευθερίες, επειδή ακριβώς ορέγεται να την βάλει στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τώρα μάλιστα μπορεί και ζητά και ανταλλάγματα, όπως ήδη έκανε δημόσια προτού καλά - καλά ο Πατριάρχης πει την απόλυση. Ετσι είναι οι Τούρκοι, δεν κάνουν τίποτε χωρίς αντάλλαγμα. Είναι βλέπετε και η νοοτροπία της «ανταπόδοσης» και του λεγόμενου μπαξίς. Αλλος κόσμος πραγματικά, θρεμμένος και συνηθισμένος με τις νοοτροπίες της Ανατολής.
Την τηλεοπτική αναμετάδοση της Λειτουργίας επισκίασε ο Μητροπολίτης Δράμας Παύλος, όταν άρχισε να τραγουδά Ποντιακά για την Παναγιά με συνοδεία λύρας.

Πέρα από αυτά όμως υπάρχει κι ένα όργιο παρασκηνίου με εκκλησιαστικές, πολιτικές και οικονομικές διαστάσεις και στοχεύσεις από την μεριά της Ρωσίας, η οποία θέλησε να μπει εμβόλιμη και να τραβήξει ουσιαστικά το χαλί κάτω από τα πόδια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Αραγε, το κατάλαβε ο ίδιος;
Το θέμα ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο ως εξής: Οταν ο νεοεκλεγείς Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος πραγματοποίησε εθιμοτυπική επίσκεψη στο Φανάρι, στη συνέχεια, όπως είχε γράψει ο «Ε.Κ.», πήγε στην Αγκυρα, όπου είχε συνάντηση με τον Ερντογάν. Ανάμεσα στα θέματα που συζήτησαν ήταν: 1) Η αποστολή Ρώσων ιερέων στην Τουρκία για τις λατρευτικές ανάγκες των Ρώσων που έχουν μετοικίσει στην Τουρκία για επιχειρηματικούς και εργασιακούς λόγους και οι οποίοι λέγεται ότι ανέρχονται γύρω στις 12 με 15 χιλιάδες. 2) Η παροχή φυσικού αερίου από την Ρωσία. 3) Ο θρησκευτικός τουρισμός από την Ρωσία προς την Τουρκία και 4) η επίσκεψη του Βλαδίμηρου Πούτιν στην Τουρκία που ακολούθησε λίγο μετά.
Το Πατριαρχείο της Ρωσίας αφού έχει «αλώσει» κυριολεκτικά το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων με κληρικούς και Ρώσους εμιγκρέδες, θέλει τώρα ευσχημόνως να αδυνατίσει ακόμα πιο πολύ το Οικουμενικό Πατριαρχείο μέσα στην ίδια του την Εδρα, την Τουρκία, οπότε άρχισε τη ρητορεία και το όψιμο ενδιαφέρον για την Παναγία Σουμελά του Πόντου, με κυρίαρχο μοχλό τον ελληνικής καταγωγής βουλευτή της κρατικής Δούμας, Ιβάν Σαββίδη, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει μερικές επισκέψεις πριν στον Πόντο.
Διαπιστώθηκε, λοιπόν, ότι η περιοχή εκεί είναι παρθένα από τουριστικής απόψεως και πως υπάρχει μεγάλη προοπτική για δουλειές με φούντες και χρήμα. Ο Σαββίδης, μάλιστα, κάποια στιγμή έβγαλε περιήγηση με το γιοτ του τον Πούτιν στα νερά και τα μέρη της Τουρκίας για να θαυμάσει κι αυτός τις ομορφιές και τις ευκαιρίες.
Εν τω μεταξύ παρέστη και συλλειτούργησε στη Σουμελά ο Ρώσος Επίσκοπος Τύχων ως εκπρόσωπος του Κύριλλου και το ερώτημα είναι γιατί άραγε αυτή η προνομιακή μεταχείριση των Ρώσων από τον Βαρθολομαίο;
Και βέβαια θα πρέπει να συνεχιστεί το καλό κλίμα που έχει διαμορφωθεί σήμερα στις σχέσεις των δύο Πατριαρχείων, χωρίς όμως να μας διαφεύγει και η νοοτροπία του εκκλησιαστικού ιμπεριαλισμού της Μόσχας.
Εν τω μεταξύ διεμηνύθη «δι’ άλλης οδού» στον νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Ψωμιάδη, να μην πάει στον Πόντο για να μην δημιουργηθούν επεισόδια. Είναι γεγονός ότι ο παρορμητισμός του Ψωμιάδη κάποιες φορές ξεπερνά τα όρια. Από την άλλη μεριά τύποι σαν τον Ψωμιάδη είναι χρήσιμοι, διότι λέγουν και πράττουν όσα άλλοι καθ’ ύλην αρμόδιοι δεν τολμούν. Υπάρχει, βέβαια, πάντοτε ο φόβος να ξεφύγει το θέμα σε αμετροέπειες και θεατρισμούς, οπότε χάνεται η ουσία κι απομένει απλώς η γραφική παράσταση, ενώ μπορεί να δημιουργηθούν και ανεξέλεγκτες καταστάσεις διότι οι Τούρκοι, παραμένουν Τούρκοι, ας μη ξεγελιόμαστε.
Δεν πρόλαβε να γίνει η απόλυση στη Λειτουργία της Σουμελά και ήδη τέθηκαν σε λειτουργία στοχεύσεις και προοπτικές για την επιχειρηματική και τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Η συμμαχία Ρώσων και Τούρκων αρχίζει να διαφαίνεται και σε λίγο θα γίνεται λόγος για το «θαύμα» του Πόντου.