Τετάρτη, 24 Νοεμβρίου, 2010
Παρότι η ΕΕ, ήδη προχώρησε στη διάσωση και της Ιρλανδίας, όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι και αναλυτές, τάσσονται υπέρ του ότι θα ήταν καλύτερα και πιο δίκαιο για τις αδύναμες οικονομικά χώρες της Ευρώπης να κηρύξουν στάση πληρωμών, ανέφερε η «ΝΥΤ». Συγκεκριμένα, το άρθρο, επισήμανε πως: Πολλοί ειδικοί, λένε τώρα ότι οι διασώσεις μόνο καθυστερούν το αναπόφευκτο. Αντί να πληγώνουν τις Οικονομίες τους με μέτρα λιτότητας ώστε να μειώσουν το έλλειμμα, προτείνουν στις κυβερνήσεις να αρχίσουν άμεσα διαπραγματεύσεις με τους κατόχους κρατικών ομολόγων και να τους αναγκάσουν να δεχτούν απώλειες στις επενδύσεις τους.
Ο κίνδυνος, βέβαια, είναι πανικός στην επενδυτική κοινότητα που θα παγώσει τις χρηματιστηριακές αγορές σε μία στιγμή που η παγκόσμια ανάκαμψη είναι αναιμική.
Ωστόσο, διευκρίνιζε η «ΝΥΤ», μία οργανωμένη αναδιάρθρωση του χρέους που θα μείωνε τα ποσά τα οποία χρωστάνε οι αδύναμες χώρες, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με την οικονομική βοήθεια που προσφέρεται με τα πακέτα διάσωσης, θα μπορούσε να παρέχει ένα πιο σύντομο δρόμο στην ανάκαμψη και την αποφυγή του τραύματος της αναγκαστικής χρεοκοπίας που θα ακολουθήσει, όπως και αν έχει, σύμφωνα με κάποιους οικονομολόγους.
«Οι νομοθέτες αντιμετωπίζουν το δίλημμα όπως σε πολλές κρίσεις, ότι το ‘κούρεμα’ σε ομόλογα και οι πραγματικές αποφάσεις, είναι πάντα πολύ δύσκολες», δήλωσε στη «ΝΥΤ», ο κ. Ρόμπερτ Ρούμπιν, πρώην υπουργός Οικονομικών, ο οποίος βρέθηκε αντιμέτωπος το 1994 με την κρίση στο Μεξικό.
«Κρατώντας τους κατόχους ομολόγων μακριά από απώλειες, αυξάνει τον ηθικό κίνδυνο και κλιμακώνει τα ρίσκα αλλού», πρόσθεσε. «Αλλά η επιβολή ‘κουρέματος’ μπορεί να κάνει τη μελλοντική πρόσβαση στις αγορές ακριβή ή αδύνατη για μεγάλο χρονικό διάστημα και να δημιουργήσει σημαντικούς κινδύνους μετάδοσης της κρίσης», διευκρίνισε επίσης.
Στο πλαίσιο της αποδοχής απωλειών από τους επενδυτές φαίνεται να κινείται η Γερμανία, με τη σύμφωνη γνώμη της Γαλλίας, που προτείνει συμμετοχή τους στο μόνιμο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ που πρόκειται να λειτουργήσει από το 2013. Σε αυτό αντιτίθεται η Ελλάδα.
Οι υποστηρικτές της χρεοκοπίας, φέρνουν ως παραδείγματα την Αργεντινή και τη Ρωσία, οι οποίες επανήλθαν μετά τη στάση πληρωμών που κήρυξαν το 2002 και το 1998 αντίστοιχα. Η χρεοκοπία -ή αναδιάρθρωση του χρέους όπως προτιμούν οι τεχνοκράτες και οι τραπεζίτες- παραμένει ανάθεμα για την Αθήνα και το Δουβλίνο.
«Δεν υπάρχει διαφυγή από την αναδιάρθρωση του χρέους για Ελλάδα και Ιρλανδία», δήλωσε πάντως ο κ. Κένεθ Ρόγκοφ, καθηγητής του Χάρβαρντ, ειδικός σε κρίσεις κρατικού χρέους, που όπως και ο οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, επισήμανε, αν είναι να γίνει, γιατί όχι τώρα;
Ο ίδιος ωστόσο εξήγησε πως το ΔΝΤ, ελέγχεται κυρίως από τις ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Γερμανία και Γαλλία, οι επενδυτές των χωρών δηλαδή που θα χάσουν τα περισσότερα. «Το ΔΝΤ δεν θα σου δώσει ποτέ χρήματα και θα σου πει ότι πρέπει να κάνεις αναδιάρθρωση. Αυτή γίνεται μόνο στο τέλος ενός αποτυχημένου προγράμματος», πρόσθεσε.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου