Οι οπαδοί της βίας

Παρασκευή, 28 Ιανουαρίου, 2011
Κάποιοι ονειρεύονται ένα νέο «Δεκέμβρη». Οι παραδοσιακοί οπαδοί της βίας και του τρόμου δεν έχουν αλλάξει ούτε συνήθειες ούτε διευθύνσεις. Πιστεύουν όμως ότι τώρα τους προσφέρεται μια καταπληκτική ευκαιρία να κάνουν την Αθήνα, και αν γίνεται και όλη την Ελλάδα, «μπάχαλο». Βλέπουν ότι η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι και ότι εκείνοι κρατάνε το φιτίλι και διαθέτουν την τεχνογνωσία για να μας κάνουν «Αρκάδι». Πού ποντάρουν; Σε τρία πράγματα:
Πρώτον, σε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας που είναι στα «κάγκελα» λόγω ανέχειας και ανεργίας με έντονα συναισθήματα οργής. Δεύτερον, σε ένα τμήμα των λαθρομεταναστών, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν και με χαρά θα συμμετείχαν, πάλι, σε ένα μεγάλο νερωνικό πάρτι τύπου «Δεκεμβριανών». Τρίτον, στη διαθεσιμότητα πιτσιρικάδων, που μέσα σε μια άρρωστη κοινωνία βλέπουν τη μολότοφ σαν ένα αντίδοτο στη βαρεμάρα. Τρέχουν οι τεχνοκράτες της βίας και του τρόμου για να βάλουν φιτίλια και να δώσουν... τεχνογνωσία όπου μπορούν, στην Κερατέα, παντού.
Είναι ανεγκέφαλοι, αν όχι επικίνδυνοι, όσοι μπερδεύουν την αγανάκτηση μέρους του ελληνικού λαού λόγω περικοπών και ανεργίας με τη βία και τον χουλιγκανισμό ενός παλιού, έμπειρου αντιεξουσιαστικού χώρου. Αυτοί που χασκογελάνε σήμερα μοχθηρά όταν λένε «είδες, κόντεψε να τις φάει χθες ο Σημίτης», δεν καταλαβαίνουν ότι αυτή η βία δεν ξεχωρίζει πράσινο από μπλε. Αντί να κάθονται, λοιπόν, με άρρωστη προσμονή να κάνουν τους θεατές σε ένα νέο Κολοσσαίο, όπου διάφορες συμμορίες κυνηγούν όποιον θέλουν όπου θέλουν, ας καταλάβουν πώς θα μοιάζει αύριο η κοινωνία μας αν αφήσουμε τα πράγματα να πάρουν τον κατήφορο. Ολοι μας μπορούμε να φαντασθούμε μια εικόνα, που μακάρι να μη ζήσουμε: ακροαριστερές και ακροδεξιές συμμορίες να συμπλέκονται σε διάφορες γειτονιές, εξαγριωμένοι και απελπισμένοι λαθρομετανάστες να κάνουν κατάληψη στα Προπύλαια, την Ακρόπολη, όπου γουστάρουν, και τη χώρα να βυθίζεται.
Είναι αποφασισμένη αυτή η η μικρή μειοψηφία γκρουπούσκουλων που θέλει να τραβήξει τη χώρα προς τα κάτω. Φαντάζομαι, εξίσου αποφασισμένοι είμαστε και η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού που έχει αρκετά προβλήματα επιβίωσης και θέλει την προκοπή του τόπου, όχι το κάψιμό του. Το ζήτημά μας είναι να παραμείνουμε η 29η πλουσιότερη χώρα του κόσμου, όχι να κατρακυλήσουμε για να νιώθουμε πιο κοντά στους νότιους γείτονές μας παρά στους πολύ βόρειους. Η προσπάθεια είναι όμως εμφανής και το μεγάλο όπλο των σκοταδιστών, μηδενιστών της βίας είναι ο φόβος. Και ο φόβος δεν παλεύεται μόνο με αστυνομικά μέτρα. Εκθρέψαμε πολλά χρόνια αυτή την κουλτούρα, όπου «όλα επιτρέπονταν» και που όποιος μίλαγε για νόμο και τάξη ήταν χουντικός ή δεν ξέρω τι άλλο. Τον αγαπάμε όμως αυτόν τον τόπο, θέλουμε να λύσουμε τα προβλήματά του για να μην αφήσουμε το κομμάτι του που υποφέρει σήμερα πίσω, συμπονούμε τους μετανάστες στη χώρα μας, αλλά λυπούμεθα που η Ελλάδα δεν θα γίνει η χώρα που θα πληρώσει τις αδικίες του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος ή τον... εμφύλιο στο Σουδάν. Και γι’ αυτό δεν μπορούμε να επιτρέψουμε ούτε τον φόβο στις πόλεις και τα πανεπιστήμια μας να κυριαρχεί, ούτε οιονδήποτε να μας τραβήξει στην κατηφόρα της ηδονής ενός νέου Δεκέμβρη, ενός υπερθεάματος βίας και πυράς.

Πηγή: Καθημερινή, Aλεξη Παπαχελα