Πέμπτη, 28 Απριλίου, 2011
Τα ελληνικά πράγματα παίρνουν σιγά - σιγά μορφή. Με την ανακοίνωση της Eurostat το τοπίο ξεκαθαρίζει. Εχουμε «καθαρίσει» με τους λογαριασμούς του παρελθόντος, τα νούμερα έχουν οριστικοποιηθεί και για το 2010, γνωρίζουμε ότι η προσπάθεια απέδωσε λιγότερο από όσο προέβλεπε η κυβέρνηση και πως στη διάρκεια του 2011 θα χρειασθούν συμπληρωματικά δημοσιονομικά μέτρα, όπως και επιθετικά διαρθρωτικά μέτρα με επιμέρους στοχοποιήσεις, ώστε να προσεγγισθούν κατά το δυνατόν οι στόχοι του μνημονίου.
Ολα τα στοιχεία και οι πληροφορίες επίσης βεβαιώνουν ότι η τρόικα θα είναι περισσότερο πιεστική από ποτέ, θα μας βγάλει «κίτρινη» κάρτα για τις επόμενες δόσεις του δανείου και γενικώς θα θελήσει να καταστήσει σαφές ότι δεν έχουμε περιθώρια αναστολών και επιφυλάξεων.
Ταυτόχρονα για να πιστοποιηθεί η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους και να ελπίζουμε ότι θα καμφθεί η αδημονία των αγορών, που ζητούν εδώ και τώρα αναδιάρθρωση, η τρόικα θα απαιτήσει όπως το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας των 50 δισ. ευρώ γίνει σαφές και συγκεκριμένο, με χρονοδιάγραμμα ενεργειών και πράξεων.
Ηδη το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, προειδοποιημένο όπως είναι, καταρτίζει το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» και επεξεργάζεται τα επιμέρους δημοσιονομικά μέτρα, όπως και εκείνα της αποκρατικοποίησης και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Για την επιλογή και αξιολόγησή τους, την Δευτέρα φθάνει στην Αθήνα η «τεχνική» ομάδα της τρόικας, η οποία θα «αποτιμήσει» τα δημοσιονομικά και διαρθρωτικά μέτρα ένα προς ένα και θα προετοιμάσει την τελική αξιολόγησή τους από την ηγετική ομάδα των εμπειρογνωμόνων της «αγίας τριάδας» που αναμένεται στις 10 Μαΐου.
Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προγραμματίζει να καταθέσει στις 15 Μαΐου στη Βουλή το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω και θα περιμένει τις αντιδράσεις τόσο των βουλευτών και της κοινωνίας, όσο και των διεθνών αγορών.
Δεν κρύβει ωστόσο ότι υπάρχουν πολλά ανοιχτά θέματα, ιδιαίτερα στο σκέλος των κοινωνικών δαπανών. Στις ιδιαίτερες συνομιλίες του διευκρινίζει ότι δεν τίθεται ζήτημα οριζόντιων περικοπών, αλλά οι στοχοποιημένες με βάση εισοδηματικά κριτήρια θα είναι «τσεκουράτες». Είναι επίσης κρίσιμο το γεγονός ότι ακόμη υπάρχουν κενά και αδιευκρίνιστα σημεία.
Ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου ελπίζει ότι θα κερδίσει τη σύμφωνη γνώμη και την υποστήριξη των τριών διεθνών οργανισμών και συγκεκριμένα της Ευρωπαικής Ενωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και εκτιμά πως από εκεί και πέρα όλα θα εξαρτηθούν από την ατμόσφαιρα και το κλίμα που θα επικρατήσει στο εσωτερικό της χώρας.
Αν δηλαδή η ελληνική πολιτική και κοινωνία θα αποδεχθεί την αναγκαιότητα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και θα δείξει τη δέουσα ανοχή ή θα αντιδράσει βίαια και δεν θα αφήσει περιθώρια στην κυβέρνηση Παπανδρέου να προσπαθήσει την εφαρμογή του.
Οι περισσότεροι δυσπιστούν τόσο για τις ανοχές της κοινωνίας, όσο και για τις αντοχές της κυβέρνησης.
Ωστόσο αν επιβεβαιωθούν όσοι δυσπιστούν και αποδειχθεί ότι η κυβέρνηση δεν αντέχει να σηκώσει το βάρος μιας νέας συστηματικής προσπάθειας τότε οι εξελίξεις πολιτικές και οικονομικές θα είναι ραγδαίες.
Η χώρα θα περιπέσει σε πολιτικό αδιέξοδο, οι εκλογές θα αποτελούν την μόνη επιλογή, η πίεση από φίλους και εχθρούς θα λάβει διαστάσεις πρωτοφανείς, η αμφισβήτηση θα θεριέψει, εσωτερικά η καχυποψία θα εκτιναχθεί στα ύψη, το χάος μπορεί να επέλθει στην προεκλογική περίοδο, να χαθεί κάθε έλεγχος και τα ατυχήματα να διαδέχονται το ένα το άλλο παρασύροντας την κοινωνία σε παράκρουση.
Ολοι έχουν λογικό συμφέρον να αποφευχθεί το μοιραίο. Εκτός κι αν έχουμε επιλέξει τη μαζική αυτοκτονία. Και επειδή το κλίμα στη χώρα δεν ευνοεί τέτοιες επιλογές μάλλον η κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός οφείλουν μια δυναμική προσπάθεια ακόμη.
Ταυτόχρονα για να πιστοποιηθεί η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους και να ελπίζουμε ότι θα καμφθεί η αδημονία των αγορών, που ζητούν εδώ και τώρα αναδιάρθρωση, η τρόικα θα απαιτήσει όπως το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας των 50 δισ. ευρώ γίνει σαφές και συγκεκριμένο, με χρονοδιάγραμμα ενεργειών και πράξεων.
Ηδη το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, προειδοποιημένο όπως είναι, καταρτίζει το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» και επεξεργάζεται τα επιμέρους δημοσιονομικά μέτρα, όπως και εκείνα της αποκρατικοποίησης και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Για την επιλογή και αξιολόγησή τους, την Δευτέρα φθάνει στην Αθήνα η «τεχνική» ομάδα της τρόικας, η οποία θα «αποτιμήσει» τα δημοσιονομικά και διαρθρωτικά μέτρα ένα προς ένα και θα προετοιμάσει την τελική αξιολόγησή τους από την ηγετική ομάδα των εμπειρογνωμόνων της «αγίας τριάδας» που αναμένεται στις 10 Μαΐου.
Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προγραμματίζει να καταθέσει στις 15 Μαΐου στη Βουλή το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω και θα περιμένει τις αντιδράσεις τόσο των βουλευτών και της κοινωνίας, όσο και των διεθνών αγορών.
Δεν κρύβει ωστόσο ότι υπάρχουν πολλά ανοιχτά θέματα, ιδιαίτερα στο σκέλος των κοινωνικών δαπανών. Στις ιδιαίτερες συνομιλίες του διευκρινίζει ότι δεν τίθεται ζήτημα οριζόντιων περικοπών, αλλά οι στοχοποιημένες με βάση εισοδηματικά κριτήρια θα είναι «τσεκουράτες». Είναι επίσης κρίσιμο το γεγονός ότι ακόμη υπάρχουν κενά και αδιευκρίνιστα σημεία.
Ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου ελπίζει ότι θα κερδίσει τη σύμφωνη γνώμη και την υποστήριξη των τριών διεθνών οργανισμών και συγκεκριμένα της Ευρωπαικής Ενωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και εκτιμά πως από εκεί και πέρα όλα θα εξαρτηθούν από την ατμόσφαιρα και το κλίμα που θα επικρατήσει στο εσωτερικό της χώρας.
Αν δηλαδή η ελληνική πολιτική και κοινωνία θα αποδεχθεί την αναγκαιότητα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και θα δείξει τη δέουσα ανοχή ή θα αντιδράσει βίαια και δεν θα αφήσει περιθώρια στην κυβέρνηση Παπανδρέου να προσπαθήσει την εφαρμογή του.
Οι περισσότεροι δυσπιστούν τόσο για τις ανοχές της κοινωνίας, όσο και για τις αντοχές της κυβέρνησης.
Ωστόσο αν επιβεβαιωθούν όσοι δυσπιστούν και αποδειχθεί ότι η κυβέρνηση δεν αντέχει να σηκώσει το βάρος μιας νέας συστηματικής προσπάθειας τότε οι εξελίξεις πολιτικές και οικονομικές θα είναι ραγδαίες.
Η χώρα θα περιπέσει σε πολιτικό αδιέξοδο, οι εκλογές θα αποτελούν την μόνη επιλογή, η πίεση από φίλους και εχθρούς θα λάβει διαστάσεις πρωτοφανείς, η αμφισβήτηση θα θεριέψει, εσωτερικά η καχυποψία θα εκτιναχθεί στα ύψη, το χάος μπορεί να επέλθει στην προεκλογική περίοδο, να χαθεί κάθε έλεγχος και τα ατυχήματα να διαδέχονται το ένα το άλλο παρασύροντας την κοινωνία σε παράκρουση.
Ολοι έχουν λογικό συμφέρον να αποφευχθεί το μοιραίο. Εκτός κι αν έχουμε επιλέξει τη μαζική αυτοκτονία. Και επειδή το κλίμα στη χώρα δεν ευνοεί τέτοιες επιλογές μάλλον η κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός οφείλουν μια δυναμική προσπάθεια ακόμη.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου