«Να πούμε όλη την αλήθεια στον λαό...»

Κυριακή, 3 Απριλίου, 2011

Τι να πούμε στον λαό για τα «οικονομικά στοιχεία», κύριε υπουργέ; Οτι τα νούμερα δεν βγαίνουν; Οτι δανειζόμαστε για το δικαίωμα να συνεχίσουμε να χρεωνόμαστε, ότι όσο τη μελετάμε η τρύπα του χρέους βαθαίνει; Οτι ο πολιτικός μας κόσμος μένει κολλημένος στην τροχιά της επιβεβαιωμένης αποτυχίας του; Οτι αυτοί που κέρδιζαν από τη συντεταγμένη παρακμή, πάλι δεν είναι αυτοί που θα πληρώσουν; Οτι όσοι σήκωναν τα βάρη της κοινωνίας θα συνεχίσουν να πληρώνουν; Οτι περάσαμε από την άνοδο στην παρακμή χωρίς να σταθούμε σε κάποια κορυφή, χωρίς να εδραιώσουμε δικαίωμα στην ευημερία; Οτι ελλιπέστατες υπηρεσίες που χρυσοπληρώναμε θα γίνουν ακριβότερες και χειρότερες; Οτι τα ασφαλιστικά Ταμεία δυσκολεύονται να πληρώσουν συντάξεις και φάρμακα; Οτι οι τράπεζες δίνουν τη δική τους μάχη επιβίωσης; Οτι αυτοί που έπρεπε να λένε την αλήθεια έλεγαν ψέματα για τόσα χρόνια, που σήμερα και να την πουν κανείς δεν τους πιστεύει;
Τι να πούμε, κύριε υπουργέ; Τι να πούμε που δεν ξέρουν;
Η κοινωνία μας δεν βούλιαξε ξαφνικά μέσα στην αναξιοπιστία, την ασυδοσία και την ιδιοτέλεια. Πολλοί μόχθησαν πολύ καιρό για να το πετύχουν – να τσακιστεί η ραχοκοκαλιά της διοίκησης, να απαξιωθούν οι θεσμοί, να διαλυθεί η ανάγκη της συλλογικότητας. Κανείς δεν τρέφει αυταπάτες. Αυτό δεν σημαίνει ότι πολλοί δεν συμπεριφέρονται ακόμη σαν να ζούμε στον ευτυχισμένο παλιό κόσμο της αφθονίας, με τις ίδιες αντιλήψεις, τις ίδιες συμπεριφορές. Σαν να πιστεύουν ότι οι ρουτίνες του παρελθόντος ξορκίζουν τον σημερινό φόβο και καταλαμβάνουν το μέλλον. Γνωρίζουν, όμως, την αλήθεια και γνωρίζουν ότι αυτή δεν αντέχεται για πολύ. Γι’ αυτό, μάλλον, κολλάνε στο παρελθόν, στα «κεκτημένα», στην ουτοπική διεκδίκηση, στην εύκολη καταγγελία του άλλου, στις φωνές και τους θεατρινισμούς.
Η αναζήτηση της αλήθειας έπαψε εδώ και καιρό να είναι άλλοθι. Αυτό που θέλουν οι πολίτες, αυτό που πρέπει να ακούσουν, είναι ότι (πέρα από το Μνημόνιο) υπάρχει σχέδιο – σχέδιο που βασίζεται στην πραγματικότητα που γνωρίζουμε, αλλά και στις ανεκμετάλλευτες προοπτικές του λαού. Η μόνη αλήθεια που μας λείπει είναι η ελπίδα.

Πηγή: Καθημερινή, Nικου Kωνστανταρα