Προσφυγή σε δημοψήφισμα

Παρασκευή, 27 Μαΐου 2011


Η πρόταση του προέδρου του ΣΕΒ κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλου περί προκηρύξεως δημοψηφίσματος για το νέο Μνημόνιο, προκάλεσε έκπληξη σε όσους θεωρούσαν ότι ο «εκσυγχρονισμός» της ελληνικής οικονομίας θα έπρεπε να έχει τη στήριξη της επιχειρηματικής κοινότητος. Αυτό που δεν ελήφθη υπ' όψιν είναι ότι το επιχειρηματικό κατεστημένο αυτής της χώρας, εκτός βεβαίως εξαιρέσεων, τελεί στην κυριολεξία υπό σάρωση, ως αναχρονιστικό κατάλοιπο μιας οικονομίας ασύμβατης με τα ισχύοντα στην Ευρωζώνη.
Δεν υπάρχει Ελληνας πολίτης ή κοινωνική τάξη σε αυτή τη χώρα που να αντιτίθεται σε επαναστατικές αλλαγές, υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι θα θίγονται όλοι οι άλλοι. Διά του τρόπου αυτού και η λεγομένη επιχειρηματική κοινότητα παρερμήνευσε το πρώτο Μνημόνιο και οχυρώθηκε πίσω από τη θέση ότι «νοσεί αποκλειστικά και μόνον το Δημόσιο». Λησμόνησε, ωστόσο, ότι η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας κ. Μάργκαρετ Θάτσερ δεν συνέτριψε με την πολιτική της μόνον τα συνδικάτα, αλλά και πάμπολλες επιχειρήσεις και κλάδους της αγγλικής βιομηχανίας.
Η τρόικα είναι αντιπαθής στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, το Μνημόνιο που διαμόρφωσε στο παρελθόν συνιστά αποτυχία στη σύλληψη και στην εφαρμογή του από την κυβέρνηση, αλλά ήταν ευθύς εξ αρχής προφανές ότι πολιτική της ήταν να επιβάλει σάρωση γενική. Αυτό αρχίζουν προφανώς να αντιλαμβάνονται σταδιακώς κάποια από τα μέλη του ΣΕΒ, που απειλούνται. Διότι είναι προφανές πως υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις θα εξακολουθούν να υπάρχουν Ελληνες μισθωτοί -με ευρώ ή δραχμή ή κάποιο άλλο νόμισμα- με αμοιβές συρρικνωμένες και με ελάχιστη ή ανύπαρκτη πιστοληπτική δυνατότητα. Αλλά ο Ελληνας «επιχειρηματίας» ή ο πάσης φύσεως «αυτοαπασχολούμενος», ο φοροδιαφεύγων κρατικοδίαιτος, ο διαπλεκόμενος, ο έμπλεος αυτοϊκανοποιήσεως είναι είδος υπό εξαφάνιση. Βεβαίως, υπό τις σημερινές συνθήκες, προσφυγή σε δημοψήφισμα σημαίνει καταψήφιση του νέου Μνημονίου, δεδομένου ότι το προηγούμενο -κατά πολύ ηπιότερο- στηρίζεται, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της «Κ», μόνον από το 15% των πολιτών. Ευελπιστούν ορισμένοι ότι τα πάντα εξαρτώνται από τη διατύπωση του ερωτήματος που θα τεθεί προς τους πολίτες και επικαλούνται την «αρχή» ότι το δημοψήφισμα κερδίζει όποιος αναλαμβάνει την πρωτοβουλία της προκηρύξεώς του.
Είναι αμφίβολο εάν «αρχές» αυτού του τύπου μπορεί να ισχύσουν στη σημερινή συγκυρία. Ακόμη και εάν ετίθετο το ερώτημα νέο Μνημόνιο ή επιστροφή στη δραχμή, ακόμη και εάν η «διαφώτιση» της κοινής γνώμης υπέρ του ευρώ γινόταν με τον πλέον επιθετικό τρόπο, το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος δεν θα ήταν βέβαιο. Η κρίση εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ είναι περίπου απόλυτη.
Μάταια συνεπώς προβληματίζεται ο κ. πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου γύρω από το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος. Υπό τις παρούσες συνθήκες, μόνη διέξοδος είναι η ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση των όρων διασώσεως της ελληνικής οικονομίας - κάτι που αποδείχθηκε ανίκανη να πράξει η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου.

Πηγή: Καθημερινή, Κωστα Ιορδανιδη