Στους τραμπουκισμούς του Ερντογάν εμείς τι κάνουμε;

Τετάρτη, 21 Σεπτεμβρίου, 2011

Να κάνουμε μια ευχή. Και τον σταυρό μας... Να έχει υπολογίσει ο πρωθυπουργός με τους επιτελείς του, τους αρμόδιους υπουργούς, την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και των άλλων υπηρεσιών, όλες τις κινήσεις που μπορεί να κάνει ο αρχιτσαμπουκάς στην περιοχή μας, ο φίλτατος κ. Ερντογάν, με τον οποίο, κύριε Παπανδρέου, χαριεντιζόσασταν. 

Και τώρα τον βρίσκετε μπροστά σας, ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε τις πραγματικές του προθέσεις... Μόνο που εσείς νομίζατε ότι όλα λύνονται με αγκαλιές και φιλοφρονήσεις.
Ελπίζουμε να έχει πάρει ΟΛΑ τα μέτρα, διά παν ενδεχόμενο, και να μην ξαναπιαστούμε στον ύπνο, όπως εκείνη τη μοιραία νύχτα στα Ύμια.
Στην πρόκληση του τούρκου πρωθυπουργού να πάει στο Καστελλόριζο, να κάνει έρευνες στην υφαλοκρηπίδα του νησιού μας, η Ελλάδα τι κάνει; Τον θεατή; Περιορίζεται σε δηλώσεις και στα γνωστά διαβήματα που καταλήγουν στο καλάθι των αχρήστων;
Ο... θαρραλέος κ. Ερντογάν δεν τόλμησε να πάει στην καυτή πατάτα, εκεί όπου το Ισραήλ με την Κύπρο αρχίζουν τις έρευνες για φυσικό αέριο. Ξέρει ότι πίσω υπάρχει η Αμερική και το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι. Στα λόγια περιορίσθηκε. Στον αδύναμο κρίκο μετέφερε την κρίση. Έτσι θεωρεί την Ελλάδα. Θα επιβεβαιώσουμε, κύριε Παπανδρέου, ότι είμαστε αδύναμος κρίκος;
Ο τούρκος πρωθυπουργός ανοίγει, Γιώργο, την πόρτα του φρενοκομείου. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, όχι ως φάρσα. Στον παππού ανήκει η φράση. Θα μπούμε κι εμείς μέσα, είχε προσθέσει ο Γεώργιος Παπανδρέου, τότε, τον Αύγουστο του 1964, στην κρίση του Κυπριακού. Ισχύει και σήμερα; Ο Ερντογάν κάνει τον νταή... Νομίζει χωρίς ρίσκο... Κι ότι μόνο με τις κινήσεις του μπορεί να κερδίσει...
Εμείς, σʼ αυτούς τους τουρκικούς τραμπουκισμούς, που αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο το... σύγχρονο και... δημοκρατικό πρόσωπο της νέας Τουρκίας που θέλουν να βάλουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ξεχνώντας ότι τελικός στόχος τους είναι εκείνο που είχε πει ο μακαρίτης Οζάλ, ότι «όνειρό μας είναι η ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», τι κάνουμε;
Αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μείνει πάλι με σταυρωμένα τα χέρια; Θα ψάχνουν να βρουν κάποιον για να μιλήσει ο Αμερικάνος, όπως συνέβη τη νύχτα των Υμίων, που ο μεσολαβητής από πλευράς Ουάσινγκτον, Χόλμπρουκ, που πρόσφατα πέθανε, μάταια αναζητούσε έναν υπεύθυνο της ΕΕ για να δουν τι θα γίνει. Η ΕΕ δεν έχει την ευθύνη να προστατεύσει δύο χώρες-μέλη της, που απειλούνται από μία χώρα η οποία θέλει να γίνει μέλος της;
Βέβαια το μέγα ερώτημα είναι τι θα κάνει η Αμερική... Πάλι τον Πόντιο Πιλάτο; Γέρνοντας τη ζυγαριά σε βάρος μας; Όλα αυτά θα πρέπει να είχαν –αν δεν έχουν, θα είναι τραγικό– συζητηθεί από μέρες με όλη την πολιτική ηγεσία, κατʼ ιδίαν για να μη σπαρθεί πανικός. Αλλά και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τουλάχιστον ας τα πουν σήμερα.
Ευθύνες, να ξέρουν, έχουν όλοι.

Πηγή: ΠΑΡΟΝ, Μάκη Κουρή