Ποιήμα για τον Πολιτιστικό Σύλλογο Άνω Σύρου "Ομάδα Καβάφη" "Απ' εξω και τραγουδιστά"

ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ << ΚΑΒΑΦΗΣ >> ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΩ ΣΥΡΟΥ
Καταμεσής του πέλαγου
Κοράλλινη φιγούρα
ειν' η μορφή του Συριανού
του Μπάμπη του Κουλούρα

Νησιώτης μα και Στεριανός
γλαρόνι και γεράκι
αύρα του Αιγαίου δροσερή
γλυκόπνοο αεράκι

Όσο αγαπάει τη θάλασσα
τη Σύρο τη λιακάδα
ακόμα περισσότερο
αγαπάει την Ελλάδα

Την ποίηση την μουσική
την ένδοξη ιστορία
τους άθλους των προγόνων μας
την τόλμη την ανδρεία

 Όρκο και Τάμα έκανε
τη γης να ταξιδέψει
τη φλόγα την Ελληνική
να μεταλαμπαδέψει

Μα δεν κινάει μόνος του
ωσάν τον Οδυσσέα
παίρνει μαζί του συντροφιά
μια όμορφη παρέα

Ο Δημήτρης με το μπάσο του
ο Αποστόλης κανονάκι
κιθάρα παίζει ο Ζανής
ο Αντώνης μπουζουκάκι

Ο Μιχαλιός με το βιολί
ο Νίκος στο σαντούρι
η Χρυσούλα η λιγερόκορμη
γλυκό λέγει τραγούδι

Της Νικολέτας η φωνή
μαγεύει συναρπάζει
στιγμές απ' την ζωή ( του ποιητή )
όμορφα σαν διαβάζει

Το Αρχαίο Πνεύμα το Αθάνατο
του Μεγάλου του Ωραίου
βαρκάδα βγαίνουν για να βρουν
στα κύματα του Αιγαίου

Οι θάλασσες δεν μπόρεσαν
μέσα να τους κρατήσουν
θέλουνε τους Ωκεανούς
να βγουν να κατακτήσουν

Μα Θάνε μακρύς ο δρόμος τους
σαν βγουν για την Ιθάκη
δεν θ'ανταμώσουν Κύκλωπες
μήτε και Λαιστρυγόνες

Στην πλώρη πυξίδα κι'οδηγό
θα χουνε την αγάπη
θα χουνε και στ'αμπάρια τους
κρασί για τις Γοργόνες

Της γης όλης γυρίζουνε
τα μήκη και τα πλάτη
δοξάζουν παίζουν και τιμούν
τον ποιητή Καβάφη

Λιμάνια πιάσαν μακρινά
είδαν ανθρώπους ξένους
καινούργιους φίλους έκαναν
φίλους ξενιτεμένους

Ευρώπη και Αμερική
τους παει το Μαϊστράλι
μα και στην Πόλη στην σχολή
του Γένους την Μεγάλη

Ο Μπάτης απαλά φυσά
και τα πανιά φουσκώνει
Ρότα...<< Απέξω και τραγουδιστά >>
σαλπάρουν για Βοστώνη

Στην Αθήνα της Αμερικής
στην πόλη την ωραία
στο Μαλιώτειο αγκυροβολεί
του Καβάφη η παρέα

Με μιας ο αγέρας γέμισε
νότες και μελωδίες
θυμίαμα από εσπερινό
Ουράνιες ψαλμωδίες

Οι νότες αντάμωσαν τις μυρωδιές
απ' του κήπου τα γεράνια
και μες στης νυχτιάς τη σιγαλιά
υψώνονται στα Ουράνια

Κι' αν της Ιθάκης τα βουνά
ποτέ δεν αντικρίσουν
πλούσιοι και περιούσιοι
πίσω θε να γυρίσουν

Κι' αν μ' έβενο τ' αμπάρια τους
δεν έχουνε γεμίσει
χίλια και πιότερα καλά
θα χουν αποκομίσει

Ιθάκη φλόγα άσβεστη
μικρή πυγολαμπίδα
ειν' στην ψυχη του καθενός
Μάννα γλυκιά Πατρίδα

Φίλοι αδέλφια Συριανοί
τη γης που σιργιανάτε
τους Έλληνες της διασποράς
μη μας αλησμονάτε

Το σώμα μα η ξενιτιά
μπορεί να έχει κλέψει
μα την ψυχή και την καρδιά
ποτέ δεν θα μπορέσει

ΓΙΩΡΓΟΣ  ΙΑΤΡΟΥ
ΒΟΣΤΩΝΗ, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011