Αξίζει να ασχολούμεθα;

Παρασκευή, 4 Νοεμβρίου, 2011

Δεκάδες ομογενείς που επέστρεψαν από την Ελλάδα μας μιλούν με μελανά σημεία για την Ελλάδα και την καθημερινή ζωή. Δεν εννοούμε αυτούς και αυτές που πάνε για 2-3 εβδομάδες και πρωταρχικό τους μέλημα είναι πως να διασκεδάσουν καλύτερα στη χώρα που γεννήθηκαν οι θεοί, αλλά μιλάμε για αυτούς που έχουν κατοικία, αυτοκίνητο και πιθανόν κάποιο μικρό ή μεγάλο εισόδημα. Όλοι λίγο πολύ μας είπαν τα ίδια, “ΧΑΟΣ”. Από την ώρα που φτάνεις στην Ελλάδα φαίνεται το πρόβλημα, μας είπαν.

Για υπηρεσίες που δεν δουλεύουν μας είπαν. Νοσοκομεία που μπαίνεις ζωντανός και αμφιβάλλεις εάν θα βγεις όρθιος ή υπτίως μας είπαν άλλοι. Κι εμείς, οι ομογενείς που ενδιαφερόμαστε για την μακρινή πατρίδα που τρέχουμε σε συλλαλητήρια, σε διαδηλώσεις, που μαθαίνουμε τα παιδιά μας Ελληνικά, που κρατάμε την ελληνική φλόγα άσβεστη, που κρατάμε τη πίστη, τα ήθη και έθιμα γιατί να διαθέτουμε το χρόνο μας και τα χρήματά μας; Για πια Ελλάδα ενδιαφερόμαστε; Την Ελλάδα που είναι του Γιωργάκη, του Αντώνη, της Αλέκας; Την Ελλάδα των συμφερόντων;

Τι έκανε η Ελλάδα τα τελευταία 10, 20, 30 χρόνια για αυτό εδώ το κομμάτι του Ελληνισμού;

Μήπως φταίμε κι εμείς που ανεχτίκαμε και ανεχόμαστε καταστάσεις μήπως θυμώσει ο πασοκτζής, ο νεοδημοκράτης, ο αριστερός. Μήπως φταίμε κι εμείς που συντηρούμε καταστάσεις βυζαντινών εποχών και συμφερόντων και δεν διεκδικούμε το δίκιο μας.

Όταν πάμε στην Ελλάδα μας λένε αλλοδαπούς για να εισπράττουν φόρους. Όταν ερχόμαστε εδώ μας λένε Έλληνες. Ακόμα δεν μας έδωσαν επιστολική ψήφο, δεν ενδιαφέρθηκαν για εμάς.

Δηλαδή φτάσαμε σε σημείο να μας κοιτάζουν τα ίδια μας τα παιδιά και να νομίζουν ότι είμαστε στο χθες για να μην πω ότι νομίζουν ότι είμαστε μαζοχιστές.

Καλώ τους υπεύθυνους πολιτικούς να αναλάβουν τις ευθύνες τους ΤΩΡΑ γιατί κι εμείς χάνουμε το ενδιαφέρον μας. The party is over. Ενδιαφερθείτε για τον Ελληνισμό και τον Ελληνισμό της διασποράς, ΤΩΡΑ.  

Αυτά λέω εγώ, ένας που έχει ασχοληθεί για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό και έχω βάλει ένα μικρό πετραδάκι. Τι να πει ένας άλλος που δεν έχει βάλει αυτό το πετραδάκι;

Βασίλης Καυκάς, Βοστώνη



Πέντε σπίτια έχτισα,
Και απ όλα ξεσπιτώνομαι,
Πρόσφυγας είμαι από κούνια,
Θεέ μου θα τρελαθώ.

Πατρίδα μου σε ψάχνω,
Σαν καταραμένος,
Στα ξένα είμαι Έλληνας,
Και στην Ελλάδα ξένος.

Σπίτια άφησα ανάμεσα,
Στα δάση και τις ποταμάκρες,
Πηγάδια μαρμαρόχτιστα,
Νερό σαν το δάκρυ.

Και τώρα εγώ εδώ διψώ,
Νερό να πιω δεν έχω,
Ντρέπομαι να ζητήσω,
Τα χείλια μου να βρέξω.