Οι διαδικασίες εκλογής νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ από την βάση του Κινήματος πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί το αργότερο έως τα μέσα του Ιανουαρίου, φέρεται να είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά την συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος. «Θα πράξω το καθήκον μου», διεμήνυσε ο Γιώργος Παπανδρέου, χωρίς όμως να ξεκαθαρίσει τι σκοπεύει να κάνει. Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος κάλεσε τον κ. Παπανδρέου να μην μιλάει με ασάφειες και πρότεινε τριήμερη διαδικασία για την ανάδειξη προέδρου τον Φεβρουάριο. Σε ανάλογο κλίμα κινήθηκε και η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία ζήτησε από τον κ. Παπανδρέου να καταθέσει πρόταση για το άνοιγμα των διαδικασιών.
Διάφοροι, εντός ή εκτός ΠΑΣΟΚ, θεωρούν ότι θα ήταν σκόπιμο, για πολλούς λόγους, να γίνει ένα πρόσωπο το εξιλαστήριο θύμα, αφορίζοντας έτσι τα πραγματικά προβλήματα του τόπου.
Εύκολο είναι, να είναι ο Γιώργος Παπανδρέου αυτός ο στόχος.
Επαναλαμβάνω: αυτό, όχι μόνο θα αποπροσανατολίσει, αλλά θα δημιουργήσει και ψευδαισθήσεις για τα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Κι αν δεν είμαστε ειλικρινείς για τα πραγματικά προβλήματα, αυτά που σήμερα πρέπει να αλλάξουμε, η χώρα θα πάει πίσω.
Ξέρω, επίσης, ότι ενόχλησα και ενοχλώ διάφορα εξωθεσμικά κέντρα και συμφέροντα. Αυτό θα το κάνω μια ζωή, από όπου κι αν βρίσκομαι. Ποτέ δεν έσκυψα και δεν θα σκύψω το κεφάλι. Και δεν δέχομαι την αιχμαλωσία της πολιτικής, με στόχο την παρασιτική επιβίωση κάποιων.
Αυτό τον αγώνα, θα τον συνεχίσω, για να υπάρξει ένα ευνομούμενο κράτος, η αυτονομία της πολιτικής - το στοίχημα της δημοκρατίας, που δεν είναι μόνο ελληνικό, δεν είναι μόνο «ΠΑΣΟΚικό», είναι και στοίχημα στην Ευρώπη και διεθνώς.
Ήταν αναπόφευκτη η προσφυγή μας, ρωτούν, στο μηχανισμό στήριξης; Θα μπορούσα κατ' αρχήν να πω ότι δεν θα χρειαζόταν μηχανισμός στήριξης, ούτε μνημόνιο, αν τα πεπραγμένα της Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν τόσο καταστροφικά.
Αλλά παρά τον τραγικό απολογισμό της Νέας Δημοκρατίας, θα μπορούσα να πω ότι, ναι, μπορούσαμε να αποφύγουμε την προσφυγή στο μηχανισμό, με την εξής προϋπόθεση: κάποια στιγμή στις αρχές του 2009, η χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε το 2008 και η οποία διέσχισε τον Ατλαντικό, άρχισε να επηρεάζει τότε την Ευρώπη, και τα επιτόκια δανεισμού των περιφερειακών χωρών της Ευρωζώνης άρχισαν να ανεβαίνουν.
Ποια ήταν η στάση της Γερμανίας τότε, από τον σοσιαλδημοκράτη Υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, για να σταματήσει αυτή τη μικρή φωτιά, που φαινόταν να ξεκινάει; Συγκυβερνούσε τότε το SPD στο μεγάλο συνασπισμό. Ο τότε Υπουργός Οικονομικών Στάινμπρουκ και προκάτοχος του Σόιμπλε, διεμήνυσε στις αγορές το εξής απλό: «ό,τι κι αν προβλέπουν οι συνθήκες», έτσι το είπε, «η Ευρωζώνη θα στηρίξει όποιο μέλος αντιμετωπίσει πρόβλημα».
Αυτή η αρχική αποφασιστικότητα της Ευρωζώνης ήταν αρκετή για να ηρεμήσει τις αγορές, που πίστεψαν ότι η Ευρωζώνη θα συμπεριφερθεί ως ενιαίο και αλληλέγγυο σύνολο χωρών, για να πέσουν τα επιτόκια δανεισμού. Και αυτό έγινε. Αυτή η αποφασιστικότητα δεν υπήρξε στην ελληνική κρίση.
Δεν βοήθησε, βεβαίως, και η καταβαράθρωση του κύρους της χώρας επί Νέας Δημοκρατίας, ούτε η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στην Γερμανία. Μια ρητή και σαφής δέσμευση νωρίς, ότι θα σταθεί αλληλέγγυα η Ευρώπη, βεβαίως και η Γερμανία, θα είχε ηρεμήσει πιθανότατα τις αγορές, και η Ελλάδα θα συνέχιζε να δανείζεται κανονικά, αλλά πολύ πιο ομαλά, και θα έριχνε το βάρος στις προσαρμογές που θα έπρεπε να κάνει.
Μια τέτοια δήλωση ήρθε, αλλά πολύ αργά, μετά από πολύ σκληρή μάχη. Μια τέτοια απλή δήλωση είχα ζητήσει εγώ στις 5 Μαρτίου - θα θυμάστε, ήταν μόλις είχαμε ψηφίσει τα πρώτα δύσκολα μέτρα, δεν είχαμε μπει ακόμα στο μνημόνιο. Εκείνη την ημέρα, πήγα στο Βερολίνο και, εκείνη την ημέρα, περίμενα από τη Μέρκελ να κάνει μια απλή δήλωση, ότι «εμείς θα στηρίξουμε». Κι όμως, είπε: «οι αγορές θα αποφασίσουν».
Η λογική ήταν ότι, τα προβλήματα, θα τα λύσει η Ελλάδα. «Θα τα λύσετε μόνοι σας, διότι είναι δικά σας προβλήματα, πάρτε μέτρα, κόψτε μισθούς και συντάξεις και θα ηρεμήσουν οι αγορές. Η Συνθήκη», έλεγαν, «μας απαγορεύει να βοηθήσουμε ένα άλλο κράτος-μέλος».
Κλείνοντας, όπως σας είπα, εγώ το καθήκον μου, θα το κάνω, όπως πρέπει. Θέλω να βοηθήσω την ενότητα του ΠΑΣΟΚ, διότι το ΠΑΣΟΚ παραμένει πυλώνας σταθερότητας. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει δύναμη αλλαγής. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει εγγύηση προοπτικής. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει ο διαμορφωτής της αισιοδοξίας και της ελπίδας της χώρας και του λαού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου