Ο Ολυμπιακός καθάρισε (76-69) στο κατάμεστο ΣΕΦ τη Σιένα και δίνει ραντεβού με την Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό της 11ης Μαΐου στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Ολυμπιακός της απαξίωσης στους πρώτους μήνες της σεζόν θα είναι παρών στο Final Four της Κωνσταντινούπολης! Πιστέψτε το! Μοναδικό επίτευγμα, τεράστια έκπληξη, αγωνιστική υπέρβαση για μια ομάδα που το δικαιούται απόλυτα. Δεν έκλεψε τίποτα, πήρε ό,τι άξιζε τουλάχιστον με το μπάσκετ που έπαιξε στο Top 16 και συνολικά στα τέσσερα παιχνίδια με την πρωταθλήτρια Ιταλίας και σαφώς πιο έμπειρη Σιένα.
Η τρίτη νίκη και δεύτερη σερί ήταν ένας συνδυασμός ηρωισμού, παλικαριάς και καρδιάς. Απόντος του λαβωμένου Ντόρσεϊ, ο Χάινς έτρωγε σίδερα, ενώ ο Σπανούλης ήταν ο καθοδηγητής όλων των υπολοίπων. Αυτός έδωσε το σύνθημα για το 16-11, έχοντας επτά πόντους στα πρώτα λεπτά, αυτός έβαλε και την τελευταία πινελιά με καθοριστικό ζευγάρι βολών για το 74-69 στα 30''.
Η εμφάνιση του Ολυμπιακού δεν έφτασε στα επίπεδα του προηγούμενο αγώνα. Αναμενόμενο. Τόσο γιατί η άμυνα ήταν πολύ πιο ευάλωτη μετά τις αλλαγές μαρκαρισμάτων, επιτρέποντας στον Άντερσεν να φτάνει με συνέπεια στο καλάθι, όσο και γιατί η Σιένα ήταν πολύ πιο έτοιμη για μια μάχη μέχρι εσχάτων. Και τι μ' αυτό όμως; Οι παίκτες του Ίβκοβιτς δεν έχασαν την ηρεμία τους, πολύ περισσότερο ο κόσμος. Μαζί πάλεψαν για την ανατροπή, δεν λύγισαν στο 30-35 δια χειρός Ρακόσεβιτς ούτε στο 42-48 από τον ΜακΚάλεμπ, πόσο μάλλον όταν ξανά ο Ρακόσεβιτς έκανε το 50-55 (28:30).
Από το καλάθι του Χάινς για το 56-55 στις αρχές του τέταρτου δεκάλεπτου μπήκαν οι βάσεις. Ο ίδιος ο Αμερικανός, με καρδιά χιλίων λεόντων παρά το σχισμένο φρύδι, έκανε το 61-55 (7:39 πριν από το φινάλε). Οι βολές, από τα αυστηρά φάουλ των διαιτητών, έβαλαν πάλι στο παιχνίδι τη Σιένα. Όμως για λίγο μονάχα ξαπόστασε η ομάδα του Ίβκοβιτς και ξανά προς τη δόξα τράβηξε. Ο Σπανούλης έκανε το 69-61 και ο Σλούκας, σαν να μην έκρινε εκείνο το σουτ την πρόκριση, το 72-64 από τα 6μ75. Ο Ζήσης έφερε τη Σιένα μέχρι το 72-69 με διαδοχικούς πόντους, έχασε όμως δύο φορές το σουτ από τη γωνία και ο Λο σφράγισε την τεράστια επιτυχία του Ολυμπιακού. Η Κωνσταντινούπολη τον περιμένει! Για έβδομη φορά ο σε Final Four.
Πηγή: Contra
Η τρίτη νίκη και δεύτερη σερί ήταν ένας συνδυασμός ηρωισμού, παλικαριάς και καρδιάς. Απόντος του λαβωμένου Ντόρσεϊ, ο Χάινς έτρωγε σίδερα, ενώ ο Σπανούλης ήταν ο καθοδηγητής όλων των υπολοίπων. Αυτός έδωσε το σύνθημα για το 16-11, έχοντας επτά πόντους στα πρώτα λεπτά, αυτός έβαλε και την τελευταία πινελιά με καθοριστικό ζευγάρι βολών για το 74-69 στα 30''.
Η εμφάνιση του Ολυμπιακού δεν έφτασε στα επίπεδα του προηγούμενο αγώνα. Αναμενόμενο. Τόσο γιατί η άμυνα ήταν πολύ πιο ευάλωτη μετά τις αλλαγές μαρκαρισμάτων, επιτρέποντας στον Άντερσεν να φτάνει με συνέπεια στο καλάθι, όσο και γιατί η Σιένα ήταν πολύ πιο έτοιμη για μια μάχη μέχρι εσχάτων. Και τι μ' αυτό όμως; Οι παίκτες του Ίβκοβιτς δεν έχασαν την ηρεμία τους, πολύ περισσότερο ο κόσμος. Μαζί πάλεψαν για την ανατροπή, δεν λύγισαν στο 30-35 δια χειρός Ρακόσεβιτς ούτε στο 42-48 από τον ΜακΚάλεμπ, πόσο μάλλον όταν ξανά ο Ρακόσεβιτς έκανε το 50-55 (28:30).
Από το καλάθι του Χάινς για το 56-55 στις αρχές του τέταρτου δεκάλεπτου μπήκαν οι βάσεις. Ο ίδιος ο Αμερικανός, με καρδιά χιλίων λεόντων παρά το σχισμένο φρύδι, έκανε το 61-55 (7:39 πριν από το φινάλε). Οι βολές, από τα αυστηρά φάουλ των διαιτητών, έβαλαν πάλι στο παιχνίδι τη Σιένα. Όμως για λίγο μονάχα ξαπόστασε η ομάδα του Ίβκοβιτς και ξανά προς τη δόξα τράβηξε. Ο Σπανούλης έκανε το 69-61 και ο Σλούκας, σαν να μην έκρινε εκείνο το σουτ την πρόκριση, το 72-64 από τα 6μ75. Ο Ζήσης έφερε τη Σιένα μέχρι το 72-69 με διαδοχικούς πόντους, έχασε όμως δύο φορές το σουτ από τη γωνία και ο Λο σφράγισε την τεράστια επιτυχία του Ολυμπιακού. Η Κωνσταντινούπολη τον περιμένει! Για έβδομη φορά ο σε Final Four.
Πηγή: Contra
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου