Φίλε
μου γειά σου
Πρώτον
ερωτώ για την υγεία σου και ελπίζω να
είσαι καλά
Εγώ
όπως ξέρεις με τα ομογενειακά...
Είχαμε
την παρέλαση την περασμένη Κυριακή προς
τιμή των ηρώων του 1821.
Δεν
ήταν καλός ο καιρός, είχε βροχή, έκανε
κρύο και φυσούσε αέρας, όμως κανένας
από εμάς δενλύγισε
Κρίμα
που δεν ήσουν εδώ να μας δεις. Είμαστε
όλοι καταπληκτικοί. Με καμάρι και
υπερηφάνεια΄ βαδίσαμε ο ένας δίπλα στον
άλλο τιμώντας και μη λησμονώντας εκείνους
που πότισαν με αίμα τη γη για τη δική
μας λευτεριά.
Χάρις
σε αυτούς τους ήρωες είμαστε ελεύθεροι
Έλληνες για να μπορείς να πας για κυνήγι,
για ψάρεμα, να πας τα παιδιά σου σε
αθλητικές εκδηλώσεις, να τα παντρέψεις
κάτω από την πίστη της δική σου επιλογής.
Ξέρω
φίλε μου πως δεν ασχολήσε με αυτά. Κοιτάς
το σπίτι σου και τη δουλειά σου. Δεν σε
παρεξηγώ, εξ άλλου αυτός είναι και ο
λόγος που παρελάσαμε, την Ελευθερία και
να έχεις το δικαίωμα να κριτικάρεις τα
λάθη, να με κοροϊδεύεις που αφοσιώνομαι
στα ιδανικά και όχι στα υλικά αγαθά.
Θυμήσου
όμως Φίλε μου, χωρίς τη θυσία του Λεωνίδα,
την επιμονή του Θεμιστοκλή ο πολιτισμός
μας δεν θα υπήρχε. Θυμήσου ότι η απάθεια
κόστισε 400 και πλέον χρόνια σκλαβιάς στον Ελληνισμό.
Θυμήσου σε παρακαλώ την επόμενη φορά
που θα με περιφρόνησης, που θα μου κάνεις
κριτική ότι το δικαίωμα αυτό δεν
προέρχεται από οικογενειακή κληρονομιά
αλλά από αγώνες και το αίμα αυτών που
σήμερα διάλεξες να “τιμήσεις” με την
απουσία σου.
Φίλε
μου, εάν δεν με βλέπεις αυτές τις ημέρες
είναι γιατί αφιερώνω το χρόνο μου, μαζί
με άλλους, τιμώντας τον Ελληνισμό με
την ενεργή συμμετοχή μας.
Σου
εύχομαι νάσε πάντα καλά.
Φιλιά
από το Φίλο σου.
Νικό-λαος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου