Παρασκευή, 24 Αυγούστου, 2012
Αριστείδης Καθιώτης από την Νέα Υόρκη έστειλε επιστολή στην εφημερίδα ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ η οποία δημοσιεύεται σήμερα στα ΓΡΑΜΜΑΤΑ και αναφέρεται στα πρόσωπα που έχει τιμήσει η εφημερίδα με το «Περιοδικό». Γράφει λοιπόν ο κ. Καθιώτης:
Διαβάζω πάντοτε με μεγάλο ενδιαφέρον τα πρόσωπα των ομογενών που παρουσιάζετε συχνά
στο «Περιοδικό» και θαυμάζω πραγματικά αυτους ανθρώπους. Ο καθένας με τις δικές του δυσκολίες, στην αρχή ιδιαίτερα, τα δικά του και τελικά τις επιτυχίες του.
Αυτός είναι ο Ελληνας, ξέρει να δουλεύει και να πεισματώνει και να ξεπερνά τα εμπόδια αρκεί
να έχει και τις ευκαιρίες. Τούτη η χώρα, η δεύτερη πατρίδα μας, έχει και δίνει ευκαιρίες σε
όλους. Ιδιαίτερα με συγκίνησε η ιστορία του κ. Τρέλλη από το Νιου Χαμσάιρ, που έχασε τα πά-
ντα που είχε δημιουργήσει ολόκληρο εργοστάσιo για ρουχισμό, κι ήλθε ο άνθρωπος εδώ χωρίς
γλώσσα, χωρίς συγγενείς και χρήματα παρά μονάχα τη δυνατή του θέληση και όρεξη για δου-
λειά και βγήκε νικητής στο τέλος. Ανοιξε δικό του ραφείο κι έκανε καλή οικογένεια.
Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα επίσης για τον δάσκαλο τον κ. Μελικόκη. Θα ήθελα να σας
προτείνω να συγκεντρωθούν και να εκδοθούν τα πρόσωπα αυτά του «Περιοδικού» σε βιβλίο ή
βιβλία γιατί είναι η ζωντανή ιστορία ανθρώπων που αποτελούν διάφορα στρώματα της Ομογέ-
νειας.
Αυτούς τους ανθρώπους θα πρέπει να αρχίσει να τιμά η Ελλάδα γιατί αυτοί οι άνθρωποι την
τιμούν πρώτοι. Είναι οι σωστοί και φιλότιμοι Ελληνες που όταν μόνοι τους έδωσαν τις μάχες
τους και πέτυχαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο και στον δικό του τομέα. Είναι αυτοί οι οποίοι
όταν μιλούν για την Ελλάδα βουρκώνουν τα μάτια τους με δάκρυα συγκίνησης και νοσταλγίας,
πάντοτε αλλά ιδιαίτερα σήμερα που η αγαπημένη μας πατρίδα η Ελλάδα περνά δύσκολες μέρες.
Πέρασα τον Ιούλιο στην Ελλάδα όπως κάνω κάθε χρόνο και λυπάμαι να σας πω ότι κάθε μέρα
η καρδιά μου γέμιζε πόνο και αγωνία.
Δεν περίμενα να δω σήμερα στην Ελλάδα ανθρώπους να στέκονται στη γραμμή να πάρουν
συσσίτιο, ούτε πόλεμος να γινόταν. Νομίζω ότι έχουν πολλά να μάθουν οι συμπατριώτες μας στην Ελλάδα όταν διαβάσουν τη ζωή πολλών ανθρώπων που έχετε βγάλει στο «Περιοδικό», γιατί κι αυτοί μπορούν να κάνουν κάτι να βοηθήσουν τους εαυτούς τους ακόμα και τώρα. Να βγουν να μαζέψουν τις ελιές, να καλλιεργήσουν τους μπαξέδες, να φυτέψουν μποστάνια να δημιουργήσουν οι ίδιοι ευκαιρίες αντί να κάθονται στα καφενεία. Αν εμείς εδώ δεν δουλεύαμε δεν θα είχαμε κάνει τίποτε, αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία Αριστείδης Καθιώτης, Νέα Υόρκη
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ,
Η Σύνταξη
Αριστείδης Καθιώτης από την Νέα Υόρκη έστειλε επιστολή στην εφημερίδα ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ η οποία δημοσιεύεται σήμερα στα ΓΡΑΜΜΑΤΑ και αναφέρεται στα πρόσωπα που έχει τιμήσει η εφημερίδα με το «Περιοδικό». Γράφει λοιπόν ο κ. Καθιώτης:
Διαβάζω πάντοτε με μεγάλο ενδιαφέρον τα πρόσωπα των ομογενών που παρουσιάζετε συχνά
στο «Περιοδικό» και θαυμάζω πραγματικά αυτους ανθρώπους. Ο καθένας με τις δικές του δυσκολίες, στην αρχή ιδιαίτερα, τα δικά του και τελικά τις επιτυχίες του.
Αυτός είναι ο Ελληνας, ξέρει να δουλεύει και να πεισματώνει και να ξεπερνά τα εμπόδια αρκεί
να έχει και τις ευκαιρίες. Τούτη η χώρα, η δεύτερη πατρίδα μας, έχει και δίνει ευκαιρίες σε
όλους. Ιδιαίτερα με συγκίνησε η ιστορία του κ. Τρέλλη από το Νιου Χαμσάιρ, που έχασε τα πά-
ντα που είχε δημιουργήσει ολόκληρο εργοστάσιo για ρουχισμό, κι ήλθε ο άνθρωπος εδώ χωρίς
γλώσσα, χωρίς συγγενείς και χρήματα παρά μονάχα τη δυνατή του θέληση και όρεξη για δου-
λειά και βγήκε νικητής στο τέλος. Ανοιξε δικό του ραφείο κι έκανε καλή οικογένεια.
Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα επίσης για τον δάσκαλο τον κ. Μελικόκη. Θα ήθελα να σας
προτείνω να συγκεντρωθούν και να εκδοθούν τα πρόσωπα αυτά του «Περιοδικού» σε βιβλίο ή
βιβλία γιατί είναι η ζωντανή ιστορία ανθρώπων που αποτελούν διάφορα στρώματα της Ομογέ-
νειας.
Αυτούς τους ανθρώπους θα πρέπει να αρχίσει να τιμά η Ελλάδα γιατί αυτοί οι άνθρωποι την
τιμούν πρώτοι. Είναι οι σωστοί και φιλότιμοι Ελληνες που όταν μόνοι τους έδωσαν τις μάχες
τους και πέτυχαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο και στον δικό του τομέα. Είναι αυτοί οι οποίοι
όταν μιλούν για την Ελλάδα βουρκώνουν τα μάτια τους με δάκρυα συγκίνησης και νοσταλγίας,
πάντοτε αλλά ιδιαίτερα σήμερα που η αγαπημένη μας πατρίδα η Ελλάδα περνά δύσκολες μέρες.
Πέρασα τον Ιούλιο στην Ελλάδα όπως κάνω κάθε χρόνο και λυπάμαι να σας πω ότι κάθε μέρα
η καρδιά μου γέμιζε πόνο και αγωνία.
Δεν περίμενα να δω σήμερα στην Ελλάδα ανθρώπους να στέκονται στη γραμμή να πάρουν
συσσίτιο, ούτε πόλεμος να γινόταν. Νομίζω ότι έχουν πολλά να μάθουν οι συμπατριώτες μας στην Ελλάδα όταν διαβάσουν τη ζωή πολλών ανθρώπων που έχετε βγάλει στο «Περιοδικό», γιατί κι αυτοί μπορούν να κάνουν κάτι να βοηθήσουν τους εαυτούς τους ακόμα και τώρα. Να βγουν να μαζέψουν τις ελιές, να καλλιεργήσουν τους μπαξέδες, να φυτέψουν μποστάνια να δημιουργήσουν οι ίδιοι ευκαιρίες αντί να κάθονται στα καφενεία. Αν εμείς εδώ δεν δουλεύαμε δεν θα είχαμε κάνει τίποτε, αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία Αριστείδης Καθιώτης, Νέα Υόρκη
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ,
Η Σύνταξη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου