Η «Παιδεία» κατασκεύασε υπαίθριο θέατρο στο Κονέκτικατ

Τετάρτη, 26 Σεπτεμβρίου, 2012

Κέντρο Ελληνικών σπουδών
Το ιστορικό και καλλιμάρμαρο υπαίθριο αμφιθέατρο που κατασκεύασε η «Παιδεία» στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του πανεπιστήμιου του Κονέκτικατ στην πόλη Storrs, με εμπνευστή τον Ηλία Τομάζο.

Η ομογενειακή Οργάνωση «Παιδεία», με έδρα την πολιτεία του Κονέκτικατ της οποίας ηγείται ο Ηλίας Τομάζος, ετοιμάζεται να γράψει το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου στις 2 η ώρα το απόγευμα άλλη μία σελίδα ουσιαστικής και πολύτιμης προσφοράς στο μέγιστο θέμα της Ελληνικής Παιδείας με τα εγκαίνια του υπαίθριου θεάτρου. Πρόκειται για απομίμηση του διάσημου θεάτρου της Επιδαύρου, το οποίο έχει κατασκευαστεί εν αγαστή με το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών «Παιδεία» στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ στην πόλη Storrs.
Πρόκειται για ένα έργο μοναδικό στο είδος του, το οποίο θα στέκεται ως μόνιμη παρουσία της Ελλάδος και του πολιτισμού της στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σε συνέντευξή του στον «Εθνικό Κήρυκα» ο πρόεδρος της «Παιδείας» Ηλίας Τομάζος, ο άνθρωπος ο οποίος συνέλαβε και υλοποίησε την ιδέα της ίδρυσης της «Παιδείας» πριν από 25 χρόνια με επίλεκτους συνεργάτες του, είπε ότι «το θέατρο είναι αυθεντικό, δηλαδή έχει τα κύρια χαρακτηριστικά ενός αρχαίου ελληνικού θεάτρου με την ορχήστρα και με διώροφη σκηνή όπως είχε διαμορφωθεί την Ελληνιστική περίοδο με κιονοστοιχία στον πρώτο όροφο, με δεύτερη κιονοστοιχία στο δεύτερο όροφο. Είναι όπως ακριβώς αναφέρεται στα γραφόμενα του Ρωμαίου μηχανικού Βιτρούβιου από τον πρώτο αιώνα π.Χ., ο οποίος έγραψε εκτενέστατα για το Ελληνικό και Ρωμαϊκό θέατρο».
Η ιδέα της κατασκευής του θεάτρου, σύμφωνα με τον κ. Τομάζο, «ξεκίνησε τον Φεβρουάριο 1986, υποβάλλαμε το αίτημα στην πολεοδομία εδώ να γίνει το εκκλησάκι το εκπαιδευτικό κτίριο και το θέατρο, αλλά για κάποιους λόγους αναγκαστήκαμε να αφήσουμε το θέατρο για τη δεύτερη και κάναμε πρώτα Κέντρο Ελληνικών Σπουδών και το εκκλησάκι των Τριών Ιεραρχών. Ανακινήσαμε το θέμα στο τέλος του 1990, έπρεπε να πάρουμε άδειες, να κάνουμε κάποιες συμφωνίες με τους γείτονες διότι φοβόταν ότι θα δημιουργείτο μεγάλη κυκλοφορία, κι έτσι πέρασαν χρόνια για να πάρουμε την άδεια οικοδομής. Το αρχίσαμε το 2006 με εθελοντική εργασία, όπως έχουμε κάνει και σε άλλα έργα. Θυμάμαι ότι χρειαζόμαστε 25 χιλιάδες δολάρια να κόψουμε τα δέντρα διότι ήταν πολλά και φυσικά δεν θέλαμε να δώσουμε τόσα χρήματα και τα κόψαμε μαζί με τα παιδιά, τους Ελληνοαμερικανούς φοιτητές μας, μετά τα μαθήματα. Με ενθουσιασμό καθαρίσαμε το έδαφος, πράγμα το οποίο έγινε θέμα συζητήσεως εδώ στο Πανεπιστήμιο στην πόλη, κι έτσι έγινε όλο το θέατρο σιγά-σιγά με προσωπική εργασία».
Είπε ότι «θα μείνετε έκπληκτος όταν δείτε πόσοι άνθρωποι εργάζονται εθελοντικά από όλο το Κονέκτικατ, μαρμαράδες ελαιοχρωματιστές, ξυλουργοί».
Αναφορικά με το κόστος του θεάτρου, ο κ. Τομάζος είπε, πως «το 1999 πήραμε τιμές από διαφόρους εργολάβους και οι προσφορές κυμάνθηκαν από 9 μέχρι 15 εκατομμύρια» και τόνισε «διότι είναι δύσκολο έργο», ενώ στην ερώτηση πόσο τελικά τους κόστισε, απάντησε ότι «δεν θα το πιστέψετε, κάτω από ένα εκατομμύριο, διότι μπήκε εθελοντική εργασία και μας έδωσαν δωρεάν υλικά άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν στην Ελληνική Παιδεία και τα Ελληνικά Γράμματα».
Ανέφερε ακόμα, πως «μας έχουν δώσει υλικά και μη Ελληνες. Την περασμένη εβδομάδα ήταν εδώ ένας φίλος μας εξαίρετος Ελληνας από το Νιου Χέβεν, ο Παναγιώτης Ιωσηφίδης, και με ρώτησε τι δυσκολίες έχεις; Του είπα ότι θέλουμε ακόμα μερικά μάρμαρα για τα πατώματα διότι η σκηνή είναι διώροφη. Μου είπε ότι έχω έναν φίλο Πορτογάλο και να πάμε να τον δούμε μαζί. Πήγαμε στο νότιο μέρος της Νέας Ιερσέης κοντά στο Ατλάντικ Σίτι, τον είδαμε, του δείξαμε τη φωτογραφία του θεάτρου ‘αυτό κάνουμε κι έχουμε ανάγκη από τόσα τετραγωνικά πόδια μαρμάρου’. Ο άνθρωπος κατευθείαν μας έδειξε μια συλλογή μαρμάρων και μας είπε ‘πάρετε ό,τι θέλετε δωρεάν από εμένα’» και συμπλήρωσε ο κ. Τομάζος πως «η αξία τους είναι τουλάχιστον 10 χιλιάδες δολάρια, γι’ αυτό πάντοτε εμείς λέμε έχει ο Θεός».
Για το αν συνέβαλλε η Ελλάδα σε κάτι, τόνισε πως «από την Ελλάδα δεν πήραμε τίποτε αν και ζητήσαμε επανειλημμένα». Αν βοήθησε κάποιος Οργανισμός από Αμερική, είπε: «ναι, μας βοήθησε και μάλιστα ουσιαστικά και με απλοχεριά, ο Πανγκριγκόριαν του Κονέκτικατ, δεν μπορώ να βρω λόγια να εκφράσω τις ευχαριστίες μας για το πόσο όμορφα μας συμπεριφέρθηκαν όχι μόνο τώρα για το θέατρο, αλλά από τότε που ξεκινήσαμε το εκκλησάκι, μας δίνει συνεχώς χρήματα, μας έχει δώσει μέχρι τώρα μέχρι 450 χιλιάδες δολάρια από τις αρχές του 1990. Για το θέατρο, συγκεκριμένα, μας έδωσε 160 χιλιάδες από το 2006 μέχρι πέρυσι και φέτος μας έδωσαν άλλες 180 χιλ.». Και πρόσθεσε: «θυμίζει Οργανισμό που είχε ο Ελληνισμός πριν την Επανάσταση του 1821».
Την «Παιδεία» έχει βοηθήσει επίσης και η Παμμακεδονική με δωρεά 11,5 χιλ. δολαρίων.
Στην ερώτηση αν βοήθησε η Αρχιεπισκοπή, ο κ. Τομάζος απάντησε «οικονομικά όχι, αλλά όποτε ζητήσουμε μας στέλνει έναν ιερέα να μας ευλογήσει, εμείς είμαστε ευχαριστημένοι».
Υπογράμμισε ότι «το θέατρο θα παίξει έναν πολύ σπουδαίο ρόλο κι αυτό το βλέπουμε προτού ακόμα τελειώσει. Ενώ είχαμε ένα Γυμνάσιο στο Κονέκτικατ που διδασκόταν η ελληνική γλώσσα τώρα έχουμε 15 χωρίς να βάλουμε χρήματα». Υπογραμμίζεται ότι η «Παιδεία» πρωτοστατεί στην εισδοχή της Ελληνικής στα Γυμνάσια κι όπως είπε ο κ. Τομάζος «σ’ αυτό συντέλεσε το άκουσμα του θεάτρου, αλλά και οι δάσκαλοι και οι μαθητές που παίρνουμε στα προγράμματα της «Παιδείας στην Ελλάδα».
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ, Θεόδωρος Καλμούκος