Στο μικροσκόπιο και ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

Τρίτη, 27 Νοεμβρίου, 2012

Ευχαριστούμε πολύ τους αναγνώστες και αναγνώστριες σε διάφορα μέρη του κόσμου. Τελευταία υπάρχει ενδιαφέρον σε περιοχές που δεν το περιμέναμε όπως στα Τίρανα της Αλβανίας, τα Σκόπια, την Άγκυρα και άλλες περιοχές, αλύτρωτες πατρίδες και αλλού, όπου διαβάζουν τα άρθρα στην Ελληνική Γλώσσα ή μεταφράζουν τα άρθρα μας σε καθημερινή βάση. Το ενδιαφέρον σας μας εκπλήσσει!!! Σας ευχαριστούμε.

Μίλησε η Παπαρήγα για τα 94 χρόνια το ΚΚΕ σε εκδήλωση που έγινε προχθές στην Αθήνα. Μάλιστα είπε για την ιστορία του Κομουνιστικού Κόμματος στην Ελλάδα, για την αντίσταση και άλλα. Ακόμα είπε ότι δεν θα συμμετάσχει σε μία κυβέρνηση με “κορμό” τον ΣΥΡΙΖΑ για τις γνωστές θέσεις των επικεφαλής των δύο κομμάτων. Βέβαια η κυρία Παπαρήγα η οποία ακόμα έχει το σφυροδρέπανο σαν σύμβολο (στην Ρωσία το έχουν βγάλει προ πολλού) συνεχίζει (με δημοκρατικές διαδικασίες φαντάζομαι) να είναι η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ για πάνω από 20 συναπτά έτη. Μπράβο της, μου θυμίζει αυτούς τους κομουνιστές που φορούν Levis Strauss, καπνίζουν τσιγάρα Marlboro, πίνουν Whiskey, έχουν Μετοχές και Καταθέσεις (με άλλα λόγια το πορτοφόλι γεμάτο) και μιλούν για κομουνισμό. Ξέρω ότι η Αλέκα την οποία γνώρισα από κοντά δίνει από το βουλευτικό της μισθό στο κόμμα και μπράβο της. Από την άλλη μεριά όμως το παιδί για σπουδές στη Νέα Υόρκη. Στους καπιταλιστές δηλαδή. Τώρα εάν δεν θέλει το ΣΥΡΙΖΑ στο “κορμό”... λες να υπάρχουν και “κουφάλες”; 

Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει και χάνω το ενδιαφέρον μου με αυτά που γίνονται από αρκετούς που έχουν φορέσει το ράσο. Παιδεραστές, ανάγωγη συμπεριφορά, αδελφάτα, “θαύματα” με εικόνες, μετοχές, κινητά και ακίνητα. Αφού έφτασα στο σημείο να απαγορέψω κάθε συζήτηση στο σπίτι από συγγενείς και γνωστούς για τους ρασοφόρους παλαιοημερολογίτες και νεοημερολογίτες και τις “ανδαγαθείες” ή κοινεδισμούς. Αρκετοί από εμάς έχουμε σεβασμό στην Θρησκεία και έχουμε κάνει πολύ δουλειά, αγώνα, να κρατήσουμε το Ελληνικό στοιχείο, την Ελληνική Γλώσσα και τις παραδόσεις στην οικογένεια μας και παρουσιάζονται κάτι “παπάδες” και “μητροπολίτες” και μας σκανδαλίζουν. Το τελευταίο περιστατικό που έχει σήμερα η εφημερίδα Εθνικός Κήρυκας της Νέας Υόρκης με το μοναστήρι στη Βοστώνη μας βγάζει από τα ρούχα μας. Ζητάει “συγχώρεση, είναι άρρωστος λέει ο Παντελεήμων”. Ο άλλος στη Θεολογική Σχολή με 6 παιδιά τα είχε με μία μικρή κόρη ιερωμένου. Άντε να μην υπήρχε ο Καλμούκος και ο Κήρυκας θα αλώνιζαν περισσότερο! Ντροπή τους και Αίσχος. Μήπως θα πρέπει να παρέμβει η δικαιοσύνη;

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η κυβέρνηση του Σαμαράς + δύο θα κάνει ανασχηματισμό και μετά... την άνοιξη μάλλον εκλογές και πάλι με πιθανότητα η Ελλάδα να επιστρέψει στη δραχμή. Το γεγονός ότι χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία έχουν οικονομίες που παραπαίουν είναι ανησυχητικό ακόμα και η Γαλλία και η Γερμανία παρακαλώ έχουν οικονομικά προβλήματα. Που βρίσκεται το πρόβλημα; Δεν είναι κατανοητό από πολύ κόσμο ότι υπάρχουν πολλά θέματα σε μία οικονομία. Από την παραγωγικότητα, τις εισαγωγές και εξαγωγές, τον πλούτο, την κοινωνία μέχρι τις Τράπεζες τη διεθνή οικονομία και άλλα συμφέροντα όπου το κέρδος είναι πάνω από όλα. Οπότε μία Ελλάδα με πολιτική “στο γόνατο” για τα τελευταία 30 και πλέον χρόνια είναι πολύ πιο ευάλωτη και σήμερα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Εάν δεν “συμμορφωθούμε” οι πολίτες, οι υπηρεσίες, το κράτος, οι πολιτικοί τα πράγματα μπορεί να γίνουν χειρότερα. Μέχρι σήμερα η αντίδραση των οικονομικώς κατεστραμμένων ήταν η αυτοκτονία. Δεν νομίζω ότι είναι μακρυά η εποχή που αντί για αυτοκτονίες να παίρνουν και άλλους μαζί τους, δανειστές ακόμα και δικά τους πρόσωπα. Λέτε να φτάσουμε έως εκεί; Για να δούμε.

Τα είπε τα πράγματα με το όνομά τους ο αρχηγός ΓΕΝ (Γενικού Επιτελείου Ναυτικού) αντιναύαρχος Κοσμάς Χρηστίδης ο οποίος μίλησε όχι απλά δημόσια, αλλά κυρίως προς το προσωπικό του Πολεμικού Ναυτικού το οποίο έχει και αυτό όπως όλες οι Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και η ελληνική κοινωνία ταλαιπωρηθεί και βασανιστεί από τις παράλογες και κυρίως αναποτελεσματικές περικοπές που έχουν επιβληθεί. Να όμως που τάραξε τα νερά και τον κάλεσε ο Υπουργός Αμύνης κ. Παναγιωτόπουλος και από ότι λένε του ζήτησε να υποβάλλει την παραίτησή του. Αλλά ο Χριστίδης έκανε ότι δεν άκουσε (Μήτσο Τάκης δηλαδή). Βλέπεις ότι οι αλήθειες είναι πικρές. Κόβουν μισθούς, κόβουν παροχές, κόβουν κόβουν... Τελικά για να τα βγάλουν πέρα πρέπει να κάνουν κάτι άλλο, πιθανόν παράνομο. Μπράβο στον αντιναύαρχο μόνο που πρέπει να βγουν και άλλοι επώνυμοι να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Βέβαια τι να σου κάνει η κυβέρνηση (ο Σαμαράς συν δύο) “καμμένη γη” βρήκαν. Αλήθεια τι έγινε ο ΓΑΠ, ο Λαλιώτης, ο Πάγκαλος κι άλλοι κι άλλοι όπως Σημίτης, Κωστάκης και άλλοι “εθνοσωτήρες” που “έσωσαν” την Ελλάδα;

Το Σάββατο, 1η Δεκεμβρίου, 2012 γίνεται η εκδήλωση για τα 40 χρόνια του Πανηλειακού Συλλόγου της Νέας Υόρκης στο Μρούκλυν (Brooklyn). Είναι μία ωραία ευκαιρία να συναντηθούν και να διασκεδάσουν οι Ηλειώτες της Νέας Υόρκης και της Νέας Ιερσέης αλλά και άλλοι από κοντά και από μακρυά μαζί με τις οικογένειες των και τους φίλους. Συνήθως σε τέτοιες εκδηλώσεις στέλνουν και προσκλήσεις. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία και... καλή διασκέδαση.

Προσπάθεια κάνει ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνο-Αμερικανικών Σωματείων Νέας Αγγλίας κ. Θέμης Καρατζάς και μπράβο. Μαζί με 2-3 άλλα άτομα ανέλαβε την ευθύνη για την εκδήλωση που έγινε στο Μαλιώτειο Πολιτιστικό Κέντρο επί τη ευκαιρία του εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση των νησιών Λήμνος/Λέσβος, Σάμος και Χίος. Η εκδήλωση ήταν για να βοηθηθεί το Μαλιώτειο Πολιτιστικό Κέντρο που είναι ανοικτό για την Ομοσπονδία τους Συλλόγους, το Ελληνικό Κολέγιο, τη Θεολογική Σχολή και την Μητρόπολη Βοστώνης, την Αρχιεπισκοπή, την οργανωμένη Ομογένεια δηλαδή. Πως να το κάνουμε έχει και το Μαλιώτειο τα έξοδά του. Θέρμανση, φωτισμός, καθαριότητα, φθορά και πρέπει να υποστηριχτεί. Η Ομοσπονδία προσφέρει κάθε χρόνο αλλά κάποιες υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει οι άλλοι φορείς (μιλάνε για $50,000 το χρόνο) δεν έχουν δοθεί για πολλά χρόνια. Έτσι ο Καρατζάς ανέλαβε αυτός την ευθύνη για την εκδήλωση που πέτυχε γιατί υπήρξε συνεργασία. Θα μπορούσε να ήταν καλύτερα και με περισσότερο κόσμο αλλά ποτέ δεν φταίνε οι εθελοντές και οι οργανωτές αλλά αυτοί που δεν συμμετέχουν. Αρκετές φορές θεωρούμε κάτι σαν δεδομένο. Δεν είναι έτσι όμως, όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε με διαφόρους τρόπους.