Σειρά του Θεόδωρου Καλμούκου
Χιλιάδες ευχές και λόγια ευχαριστίας ενδόμυχα και φωναχτά θα πουν σήμερα 1.850 οικογένειες, στην οικογένεια Μανώλη από το Ντρέικετ της Μασαχουσέτης, καθώς θα απολαμβάνουν ένα πιάτο ζεστού φαγητού.Για 19η χρονιά φέτος ο Νίκος και η Βούλα Μανώλη μαζί με τα παιδιά και τους συνεργάτες τους, τόλμησαν και αντιστάθηκαν στη διάλυση και την αδιαφορία της εκκλησιαστικής και ομογενειακής ζωής του Λόουελ. Τόλμησαν και αγάπησαν φιλανθρώπως τους συνανθρώπους μας εκείνους που στερούνται κι αυτής ακόμα της τροφής και πέρασαν από τα παπαδίστικα κούφια λόγια, τις δεσποτικές ξύλινες ευχές και υποκριτικές προθέσεις, στην πράξη, διότι γνωρίζουν πως με τα λόγια και τις ευχές δεν γεμίζουν τα στομάχια των ανθρώπων.
Τέσσερις Ελληνορθόδοξες κοινότητες έχει το Λόουελ, κι όλων οι ιερείς έλαμψαν με την απουσία τους. Οχι για να δώσουν δωρεά, αλλά να πουν μια ευχή, μια παρουσία. Εξαίρεση αποτέλεσε ο Αντιοχειανός ιερεύς Λέοναρντ Φάρης, στην ενορία του οποίου εκκλησιάζεται η οικογένεια Μανώλη όπως και δεκάδες άλλες ελληνικές οικογένειες από τότε που ο Μητροπολίτης Μεθόδιος τους έδιωξε από την κοινότητά τους, της Μεταμόρφωσης, πριν από τέσσερα χρόνια. Τελικά όμως χαμένος (!) είναι ο ίδιος και η κοινότητα της Μεταμόρφωσης.
Η εκκλησιαστική κατάσταση αυτή την εποχή στο Λόουελ είναι κυριολεκτικά για κλάματα και την ορίζει μία λέξη που τη λένε διάλυση. Η φανέρωση των λεπτομερειών της θα είναι η αισχύνη της ιστορικής αυτής πόλης, στην οποία κάποτε άνθισε ο Ελληνισμός και η Ελληνική Παιδεία, σε τέτοιο μάλιστα σημείο που ο μακαριστός Πατριάρχης Αθηναγόρας όταν ήταν Αρχιεπίσκοπος Αμερικής την ονόμασε «Ακρόπολη του Ελληνισμού». Σήμερα έχει γίνει δυστυχώς το βδέλυγμα της ερήμωσης και της παρακμής, χωρίς ηγεσία, έμπνευση, όραμα, στρατηγική και προγραμματισμό. Αφημένη εν πολλοίς σε χέρια ανίκανα εξεχουσών μετριοτήτων, υπενάντιων του Ελληνισμού, της ελληνικότητας και της ελληνικής γλώσσας.
Οι κοινότητες φθίνουν εν πολλοίς στη Νέα Αγγλία, ο Ελληνισμός και η Παιδεία χάνονται κι ο Μεθόδιος Τουρνάς γιορτάζει τα γενέθλιά του απολαμβάνοντας τη συντροφιά Ταγμάτων Αρχοντικών κατ’ όνομα μεν, νεκρών κατ’ ουσία δε και αδιαφορώντας πλήρως για τη δυσοσμία της πτωμαΐνης που αναδύεται από τα νεκρά σώματα των κοινοτήτων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων τους.
Και μέσα σ’ αυτή την παρακμιακή κατάσταση της αδιαφορίας και της διάλυσης, των αδειανών ναών και σχολειών, κάποιοι άνθρωποι αντιστέκονται διασώζοντας την αρετή της αλληλεγγύης και της έμπρακτης αγάπης, δηλαδή της φιλανθρωπίας που χαρακτηρίζει την Πίστη και την κληρονομιά μας.
Ο αμερικανικός Τύπος το έχει επισημάνει αυτό, γι’ αυτό και τους αφιερώνει πρωτοσέλιδα, όπως έκανε η εφημερίδα «Lowell Sun», χτες, για την οικογένεια Μανώλη. Για τους αποτυχημένους επαγγελματίες του εκκλησιαστικού βίου επιφυλάσσονται άλλης μορφής και γραφής πρωτοσέλιδα. Είναι θέμα χρόνου.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου