Παρασκευή, 28 Δεκεμβρίου, 2012
Το φιλανθρωπικό έργο της Ελλαδικής Εκκλησίας αλλά και την κριτική που δέχεται να προσφέρει περισσότερο, αναδεικνύει δημοσίευμα της εφημερίδας «Wall Street Journal».
Η ανταπόκριση ξεκινάει από το υπόγειο της εκκλησίας του Αγίου Βαρνάβα, όπου ο παπα-Θεόδωρος Γεωργίου δίνει οδηγίες στους εθελοντές που ετοιμάζουν πακέτα τροφίμων για τις οικογένειες της περιοχής. «Σβήνουμε φωτιές», λέει ο ιερέας, «δεν λύνουμε προβλήματα εδώ».
Καθώς η ανεργία έχει εκτοξευθεί από τη χτυπημένη από την ύφεση Ελλάδα, το ίδιο έχουν εκτοξευθεί η φτώχεια και η πείνα στην άλλοτε μεσαία τάξη της ενορίας του ιερέα Θεόδωρου στην ελληνική πρωτεύουσα. Οι πόροι του εκκλησιάσματος είναι πλέον οριακοί, καθώς συμβάλλει στις προσπάθειες της Εκκλησίας να σιτίζει καθημερινά 10.000 άτομα. Η σίτιση αυτή, όπως λένε αξιωματούχοι της Εκκλησίας, είναι μέρος μιας μεγαλύτερης φιλανθρωπικής κινητοποίησης για τη βοήθεια αναξιοπαθούντων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ωστόσο, υπάρχουν και αυτοί που ασκούν κριτική και ισχυρίζονται ότι η Εκκλησία δεν κάνει αρκετά. Σε μία χώρα, κοντά στη χρεοκοπία, και με τις πολιτικές δυνάμεις διχασμένες, η Εκκλησία ωστόσο παραμένει το μόνο δυνατό και ενωμένο ίδρυμα και αυτό που λένε οι επικριτές είναι ότι πρέπει να επανεκτιμήσει τη συμβολή της όχι μόνο για τις πνευματικές ανάγκες της χώρας, αλλά και για την κοσμική σωτηρία της.
«Ο λαός περιμένει από την Εκκλησία του να βγει προς τα έξω να βοηθήσει την κοινωνία να αναθαρρέψει και να ανακάμψει», αναφέρει ο Αριστείδης Χατζής, αναπληρωτής καθηγητής της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Αυτό είναι εθνικά επείγον», προσθέτει.
Πολλοί έχουν επικεντρωθεί στη μεγάλη ακίνητη περιουσία της Εκκλησίας, καθώς και στις μετοχές της σε εταιρείες τεχνολογίας και σε κρατικά ομόλογα και λένε ότι πρέπει να βοηθήσει οικονομικά τη χώρα.
«Η συνεισφορά της Εκκλησίας είναι περιορισμένη σε συσσίτια κα διανομή τροφίμων που δέχεται από προσφορές. Πρόκειται για σταγόνα στον ωκεανό», αναφέρει ο Γρηγόρης Ψαριανός, βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Η Εκκλησία αναφέρει ότι κάνει το καλύτερο και δεν ταϊζει μόνο χιλιάδες πεινασμένους αλλά συνεισφέρει στην υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη. «Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να διασφαλίσουμε στους ανθρώπους τα αναγκαία, ώστε να έχουμε μία αξιοπρεπή ανθρώπινη κοινωνία», αναφέρει ο ιερέας Βασίλειος Χαβατζάς, επικεφαλής του φιλανθρωπικού ταμείου της Αρχιεπισκοπής.
Οι επικριτές, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Ψαριανού, θέλουν από την Εκκλησία να πληρώνει περισσότερους φόρους και να αναλάβει τη μισθοδοσία των κληρικών της, κάτι που τώρα γίνεται από το κράτος.
Πίσω στο 1952, όταν η χώρα προσπαθούσε να ορθοποδήσει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, το Κράτος και η Εκκλησία έκαναν μία συμφωνία: Η Εκκλησία θα έδινε μέρος της κτηματικής της περιουσίας στο κράτος και σε αντάλλαγμα το κράτος θα αναλάμβανε να πληρώνει τους ιερείς.
Το μισθολόγιο της Εκκλησίας ετησίως έχει μειωθεί στα 200 εκατ. ευρώ ($262 εκατ.) για τους 9.000 ιερείς, αναφέρουν εκκλησιαστικοί αξιωματούχοι και επίσης, προσθέτουν ότι μπορούν να συζητήσουν το ενδεχόμενο να αναλάβει η Εκκλησία τη μισθοδοσία αν αυξήσει τα έσοδά της. Αυτό προϋποθέτει καλύτερη διαχείριση της διεσπαρμένης αυτοκρατορίας ακινήτων. Η ακριβής αξία των περιουσιακών της Εκκλησίας δεν είναι γνωστή, αλλά είναι η μεγαλύτερη ιδιοκτήτρια ακινήτων μετά το κράτος, του οποίου η περιουσία εκτιμάται στα 300 δισ. ευρώ.
Η Εκκλησία έχει συμβουλευτεί το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων για το πώς θα αυξήσει τα εισοδήματά της, αλλά αυτό θα πάρει χρόνια για να υλοποιηθεί ένα τέτοιο πρόβλημα. Αλλά περισσότερο εισόδημα σημαίνει περισσότερο φόρο και με το νόμο του 2010 η Ελλάδα αύξησε τη φορολογία στα εκκλησιαστικά εισοδήματα.
Για παράδειγμα, η Εκκλησία κατέχει προνομιακή παραθαλάσσια γη κοντά στην Αθήνα που, αν αναπτυχθεί, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα. Οι επικριτές λένε ότι η Εκκλησία την κρατά εκτός για ευνοϊκότερη εποχή με βελτίωση των συνθηκών της αγοράς. Η Εκκλησία λέει ότι τα επενδυτικά σχέδιά της εμποδίζονται από τη γραφειοκρατία, αλλά αρνήθηκε να δώσει πρόσθετες λεπτομέρειες.
Επίσης, υπάρχουν όρια στο πόσο μακριά είναι πρόθυμοι να φτάσουν οι πολιτικοί στο να πιέσουν την Εκκλησία, καθώς θεωρείται φύλακας της εθνικής ταυτότητας, της γλώσσας και της θρησκείας για αιώνες σε μια χώρα όπου το 95% των ανθρώπων λένε ότι είναι Ορθόδοξοι.
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Γυναίκες της ενορίας του Αγίου Βαρνάβα ετοιμάζουν συσσίτιο απόρων.
Η ανταπόκριση ξεκινάει από το υπόγειο της εκκλησίας του Αγίου Βαρνάβα, όπου ο παπα-Θεόδωρος Γεωργίου δίνει οδηγίες στους εθελοντές που ετοιμάζουν πακέτα τροφίμων για τις οικογένειες της περιοχής. «Σβήνουμε φωτιές», λέει ο ιερέας, «δεν λύνουμε προβλήματα εδώ».
Καθώς η ανεργία έχει εκτοξευθεί από τη χτυπημένη από την ύφεση Ελλάδα, το ίδιο έχουν εκτοξευθεί η φτώχεια και η πείνα στην άλλοτε μεσαία τάξη της ενορίας του ιερέα Θεόδωρου στην ελληνική πρωτεύουσα. Οι πόροι του εκκλησιάσματος είναι πλέον οριακοί, καθώς συμβάλλει στις προσπάθειες της Εκκλησίας να σιτίζει καθημερινά 10.000 άτομα. Η σίτιση αυτή, όπως λένε αξιωματούχοι της Εκκλησίας, είναι μέρος μιας μεγαλύτερης φιλανθρωπικής κινητοποίησης για τη βοήθεια αναξιοπαθούντων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ωστόσο, υπάρχουν και αυτοί που ασκούν κριτική και ισχυρίζονται ότι η Εκκλησία δεν κάνει αρκετά. Σε μία χώρα, κοντά στη χρεοκοπία, και με τις πολιτικές δυνάμεις διχασμένες, η Εκκλησία ωστόσο παραμένει το μόνο δυνατό και ενωμένο ίδρυμα και αυτό που λένε οι επικριτές είναι ότι πρέπει να επανεκτιμήσει τη συμβολή της όχι μόνο για τις πνευματικές ανάγκες της χώρας, αλλά και για την κοσμική σωτηρία της.
«Ο λαός περιμένει από την Εκκλησία του να βγει προς τα έξω να βοηθήσει την κοινωνία να αναθαρρέψει και να ανακάμψει», αναφέρει ο Αριστείδης Χατζής, αναπληρωτής καθηγητής της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Αυτό είναι εθνικά επείγον», προσθέτει.
Πολλοί έχουν επικεντρωθεί στη μεγάλη ακίνητη περιουσία της Εκκλησίας, καθώς και στις μετοχές της σε εταιρείες τεχνολογίας και σε κρατικά ομόλογα και λένε ότι πρέπει να βοηθήσει οικονομικά τη χώρα.
«Η συνεισφορά της Εκκλησίας είναι περιορισμένη σε συσσίτια κα διανομή τροφίμων που δέχεται από προσφορές. Πρόκειται για σταγόνα στον ωκεανό», αναφέρει ο Γρηγόρης Ψαριανός, βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Η Εκκλησία αναφέρει ότι κάνει το καλύτερο και δεν ταϊζει μόνο χιλιάδες πεινασμένους αλλά συνεισφέρει στην υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη. «Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να διασφαλίσουμε στους ανθρώπους τα αναγκαία, ώστε να έχουμε μία αξιοπρεπή ανθρώπινη κοινωνία», αναφέρει ο ιερέας Βασίλειος Χαβατζάς, επικεφαλής του φιλανθρωπικού ταμείου της Αρχιεπισκοπής.
Οι επικριτές, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Ψαριανού, θέλουν από την Εκκλησία να πληρώνει περισσότερους φόρους και να αναλάβει τη μισθοδοσία των κληρικών της, κάτι που τώρα γίνεται από το κράτος.
Πίσω στο 1952, όταν η χώρα προσπαθούσε να ορθοποδήσει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, το Κράτος και η Εκκλησία έκαναν μία συμφωνία: Η Εκκλησία θα έδινε μέρος της κτηματικής της περιουσίας στο κράτος και σε αντάλλαγμα το κράτος θα αναλάμβανε να πληρώνει τους ιερείς.
Το μισθολόγιο της Εκκλησίας ετησίως έχει μειωθεί στα 200 εκατ. ευρώ ($262 εκατ.) για τους 9.000 ιερείς, αναφέρουν εκκλησιαστικοί αξιωματούχοι και επίσης, προσθέτουν ότι μπορούν να συζητήσουν το ενδεχόμενο να αναλάβει η Εκκλησία τη μισθοδοσία αν αυξήσει τα έσοδά της. Αυτό προϋποθέτει καλύτερη διαχείριση της διεσπαρμένης αυτοκρατορίας ακινήτων. Η ακριβής αξία των περιουσιακών της Εκκλησίας δεν είναι γνωστή, αλλά είναι η μεγαλύτερη ιδιοκτήτρια ακινήτων μετά το κράτος, του οποίου η περιουσία εκτιμάται στα 300 δισ. ευρώ.
Η Εκκλησία έχει συμβουλευτεί το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων για το πώς θα αυξήσει τα εισοδήματά της, αλλά αυτό θα πάρει χρόνια για να υλοποιηθεί ένα τέτοιο πρόβλημα. Αλλά περισσότερο εισόδημα σημαίνει περισσότερο φόρο και με το νόμο του 2010 η Ελλάδα αύξησε τη φορολογία στα εκκλησιαστικά εισοδήματα.
Για παράδειγμα, η Εκκλησία κατέχει προνομιακή παραθαλάσσια γη κοντά στην Αθήνα που, αν αναπτυχθεί, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα. Οι επικριτές λένε ότι η Εκκλησία την κρατά εκτός για ευνοϊκότερη εποχή με βελτίωση των συνθηκών της αγοράς. Η Εκκλησία λέει ότι τα επενδυτικά σχέδιά της εμποδίζονται από τη γραφειοκρατία, αλλά αρνήθηκε να δώσει πρόσθετες λεπτομέρειες.
Επίσης, υπάρχουν όρια στο πόσο μακριά είναι πρόθυμοι να φτάσουν οι πολιτικοί στο να πιέσουν την Εκκλησία, καθώς θεωρείται φύλακας της εθνικής ταυτότητας, της γλώσσας και της θρησκείας για αιώνες σε μια χώρα όπου το 95% των ανθρώπων λένε ότι είναι Ορθόδοξοι.
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου