Τετάρτη, 30 Ιανουαρίου, 2013
Της Άννας Φωκίδου
Τάδε λέγει Κύριος προς το λιμμώτον ανθρώπινο γένος.
Και πιο κάτω, λέει, σε μια ομιλία του ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, στον Πρόλογο της Αχρίδος, τόμος Φεβρουαρίου:
Ας γίνουν οι σκέψεις του Χριστού δικές μας σκέψεις· και η αγάπη του Χριστού δική μας αγάπη· και η καλή θέληση του Χριστού δική μας καλή θέληση. Ας τρέφουμε συνεχώς τις ψυχές μας με τον Χριστό, τον Κύριο: με όλη την ψυχή μας ας συνεχίσουμε να Τον τρώμε και να Τον πίνουμε!
Γεννιόμαστε όλοι με τα δώρα της ελπίδας, της αγάπης και της ελευθερίας. Όμως, εμείς επιλέγουμε, ελεύθερα, να απομονωθούμε κλαίγοντας για την αδικία του κόσμου. Περιφέρουμε τον εαυτούλη μας, που είναι γεμάτος από αγάπη για μας, μα για κανέναν άλλον, και θυσιάζουμε την ελπίδα μας σε μισθούς, σπίτια και εκτάσεις. Κρυβόμαστε πίσω από τυπικές σχέσεις, ζώντας σε μια ρουτινιάρικη καθημερινότητα που μέσα στην οποία φοβόμαστε να αγαπήσουμε τους ανθρώπους που μας χαρίσθηκαν. Κρύβουμε τα δώρα μας, σαν τον δούλο της παραβολής, τον πονηρό και τεμπέλη, που δεν καταλαβαίνει την απεριόριστη αγάπη του Κυρίου και για αυτό Τον κατηγορεί πως αλλού σπέρνει κι αλλού θερίζει.
Ήρθαμε γυμνοί και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διεκδικήσουμε όλες τις απολαύσεις που θα μπορούσε να έχει ένας άνθρωπος, όμως δεν φροντίζουμε καθόλου την ψυχή μας και την αφήνουμε να πεθάνει από πείνα.
Ξεχνάμε, πως θα φύγουμε από αυτό τον κόσμο, όπως ήρθαμε και για το μόνο που θα κριθούμε είναι για το αν γίναμε πλησίον σε αυτούς που ήταν κοντά μας και μας χρειάστηκαν. Σε αυτούς που άπλωσαν το χέρι τους μα εμείς κάναμε πως δε το είδαμε ή απλώς το γεμίσαμε μόνο με χρήματα και φαγητό. Τους ακούμε μα δεν τους προσέχουμε, τους καταλαβαίνουμε μα δεν τους συμπονούμε.
Η ζωή μικρή, μα σαν άσωτοι την ξοδεύουμε με καχυποψία και στεναχώρια.
Ο φόβος κυριαρχεί παντού κι όλα προμηνύουν το κακό που έρχεται, την συντέλεια που θα γίνει από μέρα σε μέρα. Κι εμείς, θλιβερά ανθρωπάκια, τρέχουμε να κρυφτούμε με το κεφάλι στην άμμο. Γεμίζουμε με πληροφορίες και γνώσεις το μυαλό μας μα ξεχνούμε να ανοίξουμε την καρδιά μας.
Ο Κύριος ήρθε για όλους τους ανθρώπους που πεινάνε και θέλουν να γνωρίσουν την αλήθεια, την δικαιοσύνη, την αγάπη.
Για όλους εμάς που έχουμε καταλάβει πως ουκ επ’ άρτω μόνο ζήσεται ο άνθρωπος. Σήμερα είμαστε σε κατάσταση πνευματικού λιμού, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως. Εμπιστευτήκαμε το σαρκίο μας στο χρήμα και ελπίσαμε πως έτσι θα καλύψουμε όλες μας τις ανάγκες. Μα ευτυχώς, δεν είμαστε μόνο σάρκα, γιατί Εκείνος ήρθε κι έζησε ανάμεσά μας για να μας βγάλει από το σκοτάδι και να μας ντύσει με το Φως, να μας θυμίσει πως το σαρκίο αυτό που κουβαλάμε είναι ναός του Αγίου Πνεύματος.
Πηγή Εκδόσεις Άθως:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου