Στο μικροσκόπιο και ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

Τρίτη, 22 Ιανουαρίου, 2013

Μετά από τις δηλώσεις του Υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Νίκου Δένδια κόντρα ξέσπασε μεταξύ του και της Ένωσης Δικαστικών και Εισαγγελέων. Μάλιστα η Ένωση Δικαστικών Ελλάδος καλεί τους πολιτικούς να είναι “ιδιαίτερα προσεκτικοί” γιατί όπως λέγουν τέτοιου είδους αναφορές “προκαλούν κλονισμό της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την ανεξαρτησία των Δικαστικών Λειτουργών και αποτελούν πλήγματα στο Κράτος Δικαίου και στην ομαλή λειτουργία του Δημοκρατικού Πολιτεύματος”. Καλά είναι τόσο σίγουροι οι δικαστικοί ότι κάνουν τη δουλειά τους; Γιατί αρκετές αποφάσεις τους έχουν γίνει “ανέκδοτα”. Άσε που άλλες φορές οι δικαστικοί λειτουργοί δεν έχουν επέμβει με αποτέλεσμα η Ελλάδα να δίχνει ότι είναι “ξέφραγο αμπέλι” από την ασυδοσία επωνύμων, ανωνύμων και αλλοδαπών.

Σάλος έχει γίνει με το τυρί φέτα αφού σε πολλές περιπτώσεις μόνο η λέξη “φέτα” είναι Ελληνική ενώ το προϊόν παράγεται σε πολλά μήκη και πλάτη του κόσμου. Στην Ευρώπη έχει κατοχυρωθεί η φέτα σαν Ελληνικό προϊόν αλλά στις ΗΠΑ, Καναδά και Αυστραλία τα πολυκαταστήματα τροφίμων πουλούν τυρί “φέτα” άγνωστης προέλευσης. Εκμεταλλευόμενοι οπωσδήποτε την Ελληνική φέτα μας πασάρουν φέτα Βουλγαρίας, φέτα Τουρκίας, φέτα Ιταλίας, αλλά και φέτα Αμερικής, Δανίας κλπ κατασκευασμένη με γάλα αγελάδας και σε τενεκέδες ή πλαστικά. Εκ των υστέρων κάποιες από τις διπλωματικές μας υπηρεσίες (οι τουρίστες δηλαδή) κάνουν διαβήματα “τάχα” ότι δεν είναι σωστό. Να ένα πράγμα που θα μπορούσε να ανεβάσει τους τόνους για την καλύτερη μεταχείριση των Ελληνικών προϊόντων. Αλλά όπως λέει και η Ελληνική μας παροιμία “των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν”. Οι δικοί μας αφού δεν έχουν κάνει τίποτα ουσιαστικό για να φτάσει η Ελληνική φέτα στον καταναλωτή “γκρινιάζουν” και αυτό το κάνουν μάλλον για να δικαιολογήσουν τη ύπαρξη τους και όχι για ουσιαστικό λόγο. Βέβαια είναι και οι δικοί μας που έχουν φτιάξει βιοτεχνίες και εργαστήρια παραγωγής φέτας και τα λανσάρουν σαν φέτα. Τις προάλλες σε Ελληνικό μπακάλικο στη Νέα Υόρκη, αγόρασα “ελληνική φέτα” από “γυδίσιο γάλα”. Όταν την πήγα σπίτι διαπίστωσα ότι είναι από γάλα αγελάδας! Θα ξαναπάω και να είσαστε σίγουροι ότι θα βγάλω και φωτογραφίες με το όνομα του καταστήματος ενώ θα καλέσω και το υγειονομικό και την υπηρεσία καταναλωτή.

Και ενώ αυτό γίνεται με τη “φέτα” όπου ο κάθε επαγγελματίας κλέφτης εκμεταλλεύεται την άγνοια ή και “τη καλή πίστη” του καταναλωτή χαμός γίνεται με το ελληνικό γιαούρτι  “greek yogurt” όπου Τούρκοι, Λιβανέζοι και Αμερικάνοι πασάρουν στην αγορά το όνομα ότι είναι Ελληνικό γιαούρτι. Άλλη εκμετάλλευση κι εκεί αφού μόνο το όνομα είναι Ελληνικό αφού το προϊόν, η γιαούρτι δηλαδή” γίνεται σε εργοστάσια στο Vermont, New Hampshire, New Jersey και αλλού. Εμείς από ενθουσιασμό ότι “να κοίτα αγαπάνε τα προϊόντα μας” δεν βλέπουμε την πραγματικότητα αφού άρπαξαν την ευκαιρία και από το Ελληνικό γιαούρτι πήραν το όνομα και θησαυρίζουν. Ακόμα δεν έχει βγει κάποιος υπάλληλος ή το επίσημο Ελληνικό κράτος να κάνει φασαρία ότι πρόκειται για παραποίηση του προϊόντος. Αυτά θα κοιτάνε τώρα; Προέχει η λίστα Λαγκάρντ και το κουκούλωμα άλλων καταστάσεων. Νομίζω;

Το άλλο πρόβλημα, ένα από τα άλλα, είναι το Ελληνικό λάδι. Κάτω από 2 ευρώ το κιλό. Δηλαδή ο τενεκές των 17 κιλών στοιχίζει 30 ευρώ στην Ελλάδα. Εδώ όμως στην Αμερική, στα καταστήματα που έχουν “ελληνικό” ελαιόλαδο τον ίδιο τενεκέ τον βρίσκουμε από $130 μέχρι $180!!! Αγοράσαμε έναν τέτοιο τενεκέ που έχει ετικέτα ότι είναι “αγνό παρθένο”. Δώσαμε ένα δείγμα σε ένα χημικό ο οποίος έκανε τη χημική ανάλυση. Τρελαθήκαμε από το αποτέλεσμα. Το λάδι ήταν “πειραγμένο”. Ναι, ελαιόλαδο 18%. Το υπόλοιπο σπορέλαιο και χρωστικές ουσίες.