Υπάρχουν ασύλληπτα μέλη της 17Ν, λέει ο Τζον Κυριάκου

Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου, 2013

Υπάρχουν ασύλληπτα μέλη της 17Ν

Ο Ελληνοαμερικανός πρώην πράκτορας της CIA Τζον Κυριάκου μιλάει στην «Κ», λίγο πριν οδηγηθεί στις φυλακές των ΗΠΑ Συνέντευξη στον Αθανασιο Ελλις
Η ελληνική αστυνομία πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος εμφάνισης νέων οργανώσεων που θα επιχειρήσουν να υιοθετήσουν τον τρόπο δράσης της «17 Νοέμβρη», τονίζει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο Ελληνοαμερικανός πρώην πράκτορας της CIA, Τζον Κυριάκου, ο οποίος πρωταγωνίστησε στις προσπάθειες εξάρθρωσης της 17Ν από το 1998 έως το 2000.
Λίγο πριν οδηγηθεί στη φυλακή, όπου θα εκτίσει ποινή κάθειρξης 2,5 ετών για την αποκάλυψη, μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, της ταυτότητας μυστικής πράκτορα της υπηρεσίας σε δημοσιογράφο, ο 48χρονος «απρόθυμος κατάσκοπος» μιλά για τον Γιωτόπουλο, τις εικασίες περί εμπλοκής του ΠΑΣΟΚ στις τρομοκρατικές επιθέσεις και τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη την οποία χαρακτηρίζει ως την «αρχή μιας μακράς πτωτικής πορείας της 17Ν».
Ο Κυριάκου, που θεωρεί ότι διώχθηκε εξαιτίας των αποκαλύψεων που έκανε για τον βασανισμό κρατουμένων με τη μέθοδο του εικονικού πνιγμού, την οποία κατήγγειλε μεν, αλλά περιέγραψε ως μάλλον αποτελεσματική μέθοδο απόσπασης πληροφοριών, αναφέρεται επίσης στον πρωταγωνιστικό ρόλο που διαδραμάτισε στο Πακιστάν ενάντια στην Αλ Κάιντα, ενώ μιλά και για τη σημερινή σχέση του με τη CIA.
– Εχει εξαρθρωθεί η 17Ν;
– Πιστεύω ότι ως εγκληματική και τρομοκρατική δύναμη η «17 Νοέμβρη» έχει τελειώσει, αν και δεν πιστεύω ότι όλα τα μέλη ή πρώην μέλη της έχουν συλληφθεί. Η 17Ν ήταν στεγανοποιημένη οργάνωση. Είχε έναν μικρό αριθμό ηγετών, όπως τον Γιωτόπουλο και τον Κουφοντίνα, οι οποίοι βρίσκονται τώρα στη φυλακή. Τα άλλα μέλη που γνωρίζουμε δεν ήταν αυτοί που έπαιρναν τις επιχειρησιακές αποφάσεις. Αρα, τα μυαλά της οργάνωσης είναι στη φυλακή. Εχοντας πει αυτό, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της δημιουργίας νέων οργανώσεων που θα ακολουθούν το μοντέλο της 17Ν. Αυτό είναι κάτι για την αντιμετώπιση του οποίου η ελληνική αστυνομία πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση.
– Πώς αποτιμάτε τις πρόσφατες επιθέσεις στην Ελλάδα;
– Δεν θα περιέγραφα τις πρόσφατες επιθέσεις ως «τρομοκρατία». Θα τις αποκαλούσα «εγκληματικές». Πολλοί άνθρωποι υπομένουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και δημιουργείται πρόσφορο έδαφος για τη δημιουργία οργανώσεων στην άκρα Αριστερά και στην άκρα Δεξιά. Η κάθε μια έχει τη δική της συγκεκριμένη ατζέντα, αλλά συνήθως είναι ενάντια σε όλα. Είναι κατά του κράτους, κατά της φορολογίας, κατά των μεταναστών, κ.λπ. Οι ενέργειές τους δεν είναι τίποτα άλλο παρά κοινά εγκλήματα κατά της φυσιολογικής εξέλιξης της κοινωνίας.
–Τι περιείχαν οι φάκελοι της CΙΑ για την τρομοκρατία στην Ελλάδα;
– Δυστυχώς, δεν μου επιτρέπεται να σας απαντήσω.
– Γιατί κάποιοι υποστήριζαν ότι υπήρχε εμπλοκή του ΠΑΣΟΚ;
– Τη δεκαετία του ’80 πολλοί Αμερικανοί ήθελαν έναν «κακό» στην Ελλάδα για να επιρρίψουν σε αυτόν την αιτία για τις άσχημες σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ. Ηταν εύκολο να πει κανείς «κοιτάξτε στο ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζουν τους τρομοκράτες». Δυστυχώς, αυτό ήταν το κλίμα που επικρατούσε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’80. Ηταν εύκολο να εκτοξεύει κανείς κατηγορίες χωρίς αποδείξεις. Υπάρχει στην Αμερική μια παλιά ιστορία για έναν διάσημο πολιτικό ο οποίος είπε στον διευθυντή της προεκλογικής του εκστρατείας να κατηγορήσει τον πολιτικό του αντίπαλο για σεξουαλικές ατασθαλίες. Ο συνεργάτης του του είπε ότι «μα, δεν τις έχει κάνει», ο πολιτικός απάντησε «το ξέρω, αλλά ας τον αναγκάσουμε να το αρνηθεί». Νομίζω κάτι τέτοιο συνέβη και με τις κατηγορίες κατά του ΠΑΣΟΚ.
Για τον Γιωτόπουλο
– Γνωρίζατε για τον Γιωτόπουλο;
– Ναι. Γνωρίζαμε από νωρίς για τον Γιωτόπουλο. Το όνομά του. Αλλά δεν ξέραμε ότι χρησιμοποιούσε το όνομα Μιχάλης Οικονόμου. Και δεν είχαμε ιδέα σε ποια χώρα βρισκόταν.
– Πώς βλέπατε τη 17Ν σε σύγκριση με άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις στην Ευρώπη;
– Πάντα πίστευα ότι η 17Ν ήταν πιο πειθαρχημένη από κάθε άλλη τρομοκρατική οργάνωση της Ευρώπης. Δεν υπήρχαν ποτέ διαρροές. Δεν υπήρξαν σχεδόν ποτέ ατυχήματα, με εξαίρεση τις περιπτώσεις της Ριανκούρ και του Γκύζη. Και η οργάνωση είχε πετύχει να φοβίσει ολόκληρο τον πληθυσμό σε σημείο που δεν υπήρξε ποτέ μάρτυρας στις επιθέσεις, αν και πολλές από αυτές τις επιθέσεις σημειώθηκαν στο μέσο της ημέρας παρουσία εκατοντάδων ανθρώπων, όπως συνέβη με τη δολοφονία του Στίβεν Σόντερς.
– Θεωρείτε τη δολοφονία του Μπακογιάννη ως σημείο καμπής;
– Πάντα πιστεύαμε ότι η 17Ν υπέπεσε σε ένα τεράστιο στρατηγικό σφάλμα όταν δολοφόνησε τον Μπακογιάννη. Γιατί να σκοτώσουν τον Μπακογιάννη; Τι κέρδισαν από αυτό; Οι πάντες τον σέβονταν. Είχε αδιαμφισβήτητα εχέγγυα αγώνων κατά της χούντας. Προερχόταν από τη Δεξιά, αλλά συνεργαζόταν άριστα και με την Αριστερά. Ηταν μια ενέργεια χωρίς λογική. Νομίζαμε ότι ήταν αποτέλεσμα κακού σχεδιασμού, μια περίπτωση όπου προσωπικές έριδες επηρέασαν τα κριτήρια επιλογής στόχου. Το πιο σημαντικό ήταν ότι με τη δολοφονία αυτή η ελληνική κοινή γνώμη άρχισε να στρέφεται κατά της 17Ν. Η δολοφονία του Μπακογιάννη ήταν η αρχή μιας μακράς πτωτικής πορείας της 17Ν.
Από την Αθήνα στο Πακιστάν για την Αλ Κάιντα
– Γιατί πήγατε στη CIA;
– Κατετάγην στη CIA γιατί ήθελα να εργασθώ στην υπηρεσία του Δημοσίου. Ο παππούς μου ήταν πολύ υπερήφανος να δηλώνει Ελληνας και Αμερικανός, και ήθελα να ανταποδώσω στην Αμερική για τις ευκαιρίες που προσέφερε στην οικογένειά μας. Με ενδιέφεραν οι διεθνείς σχέσεις, ειδικότερα η Μέση Ανατολή, και σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα να έχω μια σταδιοδρομία που να με γεμίζει.
– Ποιος ήταν ο ρόλος σας και πώς εξελίχθηκε αυτός;
– Αρχικά ήμουν αναλυτής για το Ιράκ και το Κουβέιτ. Μετά τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου, επικεντρώθηκα στο Ιράκ, και στη συνέχεια, το 1994, αφού έμαθα να μιλάω αραβικά, πήγα για δύο χρόνια στο Μπαχρέιν όπου εργάσθηκα κυρίως στο θέμα των κυρώσεων κατά του Ιράκ. Κατά το 1998 είχα βαρεθεί με το Ιράκ και τις αναλύσεις και ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό. Η πρώτη μου γυναίκα ήταν Ελληνοαμερικανίδα και είπε ότι θα ξαναπήγαινε στο εξωτερικό, αλλά μόνο εάν πηγαίναμε στην Αθήνα. Ετσι, μεταπήδησα στις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις, εκπαιδεύθηκα και μετακόμισα στην Ελλάδα.
– Ποιος ακριβώς ήταν ο ρόλος σας στις επιχειρήσεις στο Πακιστάν;
– Ηταν πολύ σαφής. Ως επικεφαλής των αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων της CIA στο Πακιστάν, ήμουν υπεύθυνος για την υλοποίηση επιχειρήσεων που είχαν στόχο την παρακολούθηση, τον εντοπισμό και τη σύλληψη ηγετών και μαχητών της Αλ Κάιντα. Στο πλαίσιο αυτό, ηγήθηκα της σύλληψης 52 μαχητών της Αλ Κάιντα.
– Εχετε μετανιώσει για τη διαρροή στον Τύπο της ταυτότητας συνεργάτη σας;
– Λυπάμαι για τη δημοσιοποίηση της ταυτότητας πρώην συνεργάτη μου από δημοσιογράφο. Εγραφε ένα βιβλίο και αναζητούσε πρώην αξιωματούχους της CIA για να τους κάνει συνεντεύξεις και εγώ πρότεινα πρώην συνάδελφο. Ο δημοσιογράφος έστειλε στη συνέχεια το όνομα σε συνηγόρους υπεράσπισης κρατουμένων στο Γκουαντάναμο. Και για αυτό θα πάω στη φυλακή δυόμισι χρόνια.
– Εξακολουθείτε να είστε υπερήφανος για την υπηρεσία στην οποία εργασθήκατε;
– Είμαι πολύ υπερήφανος για τη θητεία μου στη CIA. Είμαι υπερήφανος για τον ρόλο που διαδραμάτισα για την προστασία Αμερικανών, στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό.
– Και οι εικονικοί πνιγμοί;
– Είμαι, επίσης, υπερήφανος για το γεγονός ότι βγήκα και μίλησα κατά των βασανιστηρίων, αν και πηγαίνω στη φυλακή γι’ αυτό. Ο βασανισμός είναι αντισυνταγματικός, παράνομος και ξένος προς τα αμερικανικά ήθη, και δεν πρέπει να τον κάνουμε. Ετσι, από αξιωματούχος της CIA, έχω γίνει ακτιβιστής υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι μια νέα αρχή σε μια νέα ζωή.
– Αισθάνεστε προδομένος από τους πρώην συναδέλφους σας;
– Δεν αισθάνομαι προδομένος. Οι περισσότεροι υπήρξαν πολύ, πολύ υποστηρικτικοί, αν και όχι δημόσια. Είναι η ηγεσία της CIA για την οποία ντρέπομαι. Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, πολλοί εξ αυτών εμφάνισαν διαταραγμένες συμπεριφορές. Είναι σαν να απολαμβάνουν να βασανίζουν, να σκοτώνουν με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά και να κατασκοπεύουν Αμερικανούς πολίτες. Πρόκειται για πολύ επικίνδυνες εξελίξεις τις οποίες πρέπει να σταματήσουμε πριν βρεθούμε να ζούμε σε μια χώρα χωρίς πολιτικά δικαιώματα και προσωπικές ελευθερίες.
Ποιος είναι
Ο Τζον Κυριάκου εργάσθηκε στη CIA από το 1990 μέχρι το 2004, αρχικά ως αναλυτής για τη Μέση Ανατολή και ειδικότερα το Ιράκ. Στη συνέχεια ανέλαβε επιχειρησιακή δράση στην Ελλάδα την περίοδο πριν από την εξάρθρωση της 17Ν, ενώ μετά την 11η Σεπτεμβρίου τοποθετήθηκε επικεφαλής των αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων στο Πακιστάν και συμμετείχε σε επιδρομές όπου συνελήφθησαν αρκετά στελέχη της Αλ Κάιντα. Τα τελευταία χρόνια εργάσθηκε ως σχολιαστής για θέματα τρομοκρατίας στο δίκτυο ΑΒC και ως ερευνητής στη Επιτροπή Εξωτ. Σχέσεων της Γερουσίας. Τον Ιανουάριο του 2012 κατηγορήθηκε ότι διέρρεε διαβαθμισμένες πληροφορίες σε δημοσιογράφους και αποκάλυψε την ταυτότητα μιας μυστικής πράκτορος, θέτοντας έτσι τη ζωή της σε κίνδυνο. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «πλήρωσε» την απόφασή του να επιβεβαιώσει δημόσια ότι γίνονταν εικονικοί πνιγμοί, ενώ οι κατήγοροί του υποστηρίζουν ότι διέρρευσε εσωτερικές πληροφορίες με στόχο την αυτοπροβολή του. Η ομοσπονδιακή δικαστής της Βιρτζίνια που τον καταδίκασε δήλωσε πως εάν δεν είχε υπάρξει εξωδικαστική συμφωνία, η ίδια θα του επέβαλλε πολύ μεγαλύτερη ποινή. Ο πρώτος άνθρωπος που καταδικάζεται σε φυλάκιση για παραβίαση του νόμου προστασίας της ταυτότητας μυστικού πράκτορα κατέγραψε τις εμπειρίες του στο βιβλίο «Ο κατάσκοπος» (εκδόσεις Λιβάνη).

Πηγή: Καθημερινή