Πέμπτη, 28 Φεβρουαρίου, 2013
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο Σύνδεσμος Ελαιολάδου Βόρειας Αμερικής, ο οποίος είναι ο εμπορικός οργανισμός που αντιπροσωπεύει επιχειρήσεις ελαιόλαδου στις Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδά, υπέβαλε μήνυση εναντίον της ομογενειακής επιχείρησης «Kangadis Food», σύμφωνα με εκτενές δημοσίευμα της εφημερίδας «New York Times». Ο Σύνδεσμος Ελαιολάδου αιτιάζει ότι ψευδώς χαρακτηρίζει η εταιρεία «Kangadis Food» το λάδι Capatriti ως ελαιόλαδο, τη στιγμή που το προϊόν είναι λιπώδες (fat) προερχόμενο από απομεινάρια φλουδιών των ελιών και κουκουτσιών.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία του «Εθνικού Κήρυκα» με τον Θέμη Καγκάδη, αξιωματούχο της ομογενειακής εταιρείας «Kangadis Food», αρνήθηκε να προβεί σε οιονδήποτε σχολιασμό λέγοντας όχι «έχουμε εταιρεία δημοσίων σχέσεων η οποία επιλαμβάνεται του θέματος». Ο κ. Καγκάδης πήρε τον τηλεφωνικό μας αριθμό για να επικοινωνήσει η εταιρεία δημοσίων σχέσεων μαζί μας, πλην όμως δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο μέχρι την ώρα που ολοκληρώθηκε η παρούσα έκδοση. Η εταιρεία «Kangadis Food» έχει έδρα την πόλη Hauppauge της Νέας Υόρκης και σύμφωνα με την ιστοσελίδα της ιδρύθηκε το 2003.
Στο δημοσίευμα της «New York Times» αναφέρεται ότι «το πάχος το οποίο είναι γνωστό ως pomace oil ή κατάλοιπο ελαιολάδου εξάγεται με τη χρήση υψηλής θερμοκρασίας και χημικών διαλυτικών συμπεριλαμβανομένου και του hexane. Η εκτελεστική αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελαιόλαδων Erin Balch είπε ότι «δεν επιτρέπεται η χρήση του pomace σε καμία βαθμίδα ελαιολάδου και με οιοδήποτε στάνταρτ στον Κόσμο» και συμπλήρωσε πως «το κόστος παραγωγής λαδιού κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι μηδαμινό σε σύγκριση με το κόστος παραγωγής αυθεντικού ελαιολάδου». Ο Θέμης Καγκάδης, υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας, είπε ότι δεν είχε ακούσει για τη μήνυση και ότι θα ανέθετε στους δικηγόρους της εταιρείας να εξετάσουν το θέμα. Ο κ. Καγκάδης δήλωσε στη «New York Times» πως «δεν είχα ιδέα».
Σύμφωνα πάντοτε με το δημοσίευμα της «New York Times» η μήνυση επιδιώκει να σταματήσει τον Καγκάδη που εδρεύει στο Hauppage της Νέας Υόρκης και λειτουργεί με το όνομα «The Gourmet Factory» από το να πουλά οποιοδήποτε προϊόν με promace το οποίο δεν είναι χαρακτηρισμένο ως τέτοιο και να ενημερώσει τους πωλητές λιανικής πώλησης και άλλους αγοραστές πως αγοράζουν ουσιαστικά ένα νοθευμένο προϊόν.
Η μήνυση κατατέθηκε την Τετάρτη στο Περιφερειακό Δικαστήριο της Νότιας Περιοχής Νέας Υόρκης.
Η Eryn Balch είπε ότι η τιμή του Capatriti ήταν το ένα τρίτο του μισού από τις ανταγωνιστικές μάρκες, οπότε ο Σύνδεσμος Ελαιολάδου προσέλαβε έναν ανεξάρτητο εργολάβο να αγοράσει εννιά δοχεία ελαιόλαδο 100% Capatriti από τρεις παρτίδες. Οι ετικέτες αφαιρέθηκαν από τα δείγματα και στάλθηκαν σε εργαστήριο στην Ισπανία το οποίο είναι εγκεκριμένο από το Διεθνές Συμβούλιο ελαίου, που είναι ένας οργανισμός με έδρα την Ισπανία ο οποίος καθορίζει τα στάνταρτ της αυθεντικότητας και ποιότητας του ελαιόλαδου.
Η Eryn Balch είπε πως «όταν ήλθαν πίσω τα αποτελέσματα, πιστοποίησαν ξεκάθαρα πως κανένα από τα δείγματα ήταν ελαιόλαδο. Αντ’ αυτού ήταν ένα είδος pomace και σπόρων λαδιών».
Ο Νταν Φλιν, εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Ελαιών, στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας είπε ότι δεν εξεπλάγην όταν άκουσα γι’ αυτή τη μήνυση. Τόνισε πως «υπάρχουν τόσες πολλές εκθέσεις που λένε ότι ο ορισμός και η ετικέτα προϊόντων ελαίου ως ελαιόλαδου είναι ένα τεράστιο πρόβλημα».
Αλλες μελέτες που έχουν γίνει από το εν λόγω Κέντρο έχουν δείξει πως πολλά έλαια που πουλιούνται στα καταστήματα ή χρησιμοποιούνται στην αγορά δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που αναγράφονται πάνω στις ετικέτες τους.
(Είχαμε γράψει πριν μερικές εβδομάδες εδώ στο paneliakos.com τις πληροφορίες που είχαμε για τη νόθευση ελαιολάδου. Η ανωτέρω περίπτωση μάλλον δεν είναι η μοναδική. Πληροφορίες μας λένε ότι νόθευση γίνετε συστηματικά από επιχειρήσεις όχι μόνο στο λάδι αλλά και σε άλλα προϊόντα).
Το 1982 ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων όρισε ως «παρθένο ελαιόλαδο» το λάδι εκείνο το οποίο παράγεται από το «πρώτο άλεσμα» των ελιών και μπορεί να καταναλωθεί χωρίς καμία περαιτέρω διαδικασία. Το λάδι εκείνο που βγαίνει από pomace και κουκούτσια με τη βοήθεια χημικών μέσων πρέπει να χαρακτηριστεί ως «κατάλοιπο λαδιού», σύμφωνα με τους κανονισμούς του Οργανισμού.
Σύμφωνα πάντοτε με το δημοσίευμα της «NYT», ο Σύνδεσμος Ελαιολάδου ισχυρίζεται ότι η εταιρεία «Kangadis Food» γνώριζε για τη νόθευση των προϊόντων της λόγω μιας μήνυσης που είχε υποβάλλει έπειτα που η Βουλή του Κονέκτικατ το 2008 υιοθέτησε τα κριτήρια εκείνα τα οποία είχαν τεθεί από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου αξιολόγησης της ποιότητας του ελαιολάδου και ορίζοντας ποινές για τις εταιρείες εκείνες που πουλούν για ελαιόλαδο από φουντούκια, σόγια ή λάδι από φιστίκια.
Η εταιρεία Καγκάδη προσπάθησε να σταματήσει την Υπηρεσία Προστασίας του Καταναλωτή από το να εφαρμόσει το νόμο της πολιτείας για το ελαιόλαδο, λέγοντας ότι «η φήμη και οι σχέσεις της επιχείρησης έχουν ήδη υποστεί ζημιά από τα στάνταρτ της πολιτείας για το ελαιόλαδο».
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ/ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΗ
Το έλαιο Capatriti, το οποίο πωλείται ανάμεσα στα άλλα ελαιόλαδα και λανσάρεται ως καθαρό ελαιόλαδο όπως αναγράφεται στην ετικέτα του και για το οποίο κατατέθηκε μήνυση.
Το έλαιο Capatriti, το οποίο πωλείται ανάμεσα στα άλλα ελαιόλαδα και λανσάρεται ως καθαρό ελαιόλαδο όπως αναγράφεται στην ετικέτα του και για το οποίο κατατέθηκε μήνυση.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία του «Εθνικού Κήρυκα» με τον Θέμη Καγκάδη, αξιωματούχο της ομογενειακής εταιρείας «Kangadis Food», αρνήθηκε να προβεί σε οιονδήποτε σχολιασμό λέγοντας όχι «έχουμε εταιρεία δημοσίων σχέσεων η οποία επιλαμβάνεται του θέματος». Ο κ. Καγκάδης πήρε τον τηλεφωνικό μας αριθμό για να επικοινωνήσει η εταιρεία δημοσίων σχέσεων μαζί μας, πλην όμως δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο μέχρι την ώρα που ολοκληρώθηκε η παρούσα έκδοση. Η εταιρεία «Kangadis Food» έχει έδρα την πόλη Hauppauge της Νέας Υόρκης και σύμφωνα με την ιστοσελίδα της ιδρύθηκε το 2003.
Στο δημοσίευμα της «New York Times» αναφέρεται ότι «το πάχος το οποίο είναι γνωστό ως pomace oil ή κατάλοιπο ελαιολάδου εξάγεται με τη χρήση υψηλής θερμοκρασίας και χημικών διαλυτικών συμπεριλαμβανομένου και του hexane. Η εκτελεστική αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελαιόλαδων Erin Balch είπε ότι «δεν επιτρέπεται η χρήση του pomace σε καμία βαθμίδα ελαιολάδου και με οιοδήποτε στάνταρτ στον Κόσμο» και συμπλήρωσε πως «το κόστος παραγωγής λαδιού κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι μηδαμινό σε σύγκριση με το κόστος παραγωγής αυθεντικού ελαιολάδου». Ο Θέμης Καγκάδης, υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας, είπε ότι δεν είχε ακούσει για τη μήνυση και ότι θα ανέθετε στους δικηγόρους της εταιρείας να εξετάσουν το θέμα. Ο κ. Καγκάδης δήλωσε στη «New York Times» πως «δεν είχα ιδέα».
Σύμφωνα πάντοτε με το δημοσίευμα της «New York Times» η μήνυση επιδιώκει να σταματήσει τον Καγκάδη που εδρεύει στο Hauppage της Νέας Υόρκης και λειτουργεί με το όνομα «The Gourmet Factory» από το να πουλά οποιοδήποτε προϊόν με promace το οποίο δεν είναι χαρακτηρισμένο ως τέτοιο και να ενημερώσει τους πωλητές λιανικής πώλησης και άλλους αγοραστές πως αγοράζουν ουσιαστικά ένα νοθευμένο προϊόν.
Η μήνυση κατατέθηκε την Τετάρτη στο Περιφερειακό Δικαστήριο της Νότιας Περιοχής Νέας Υόρκης.
Η Eryn Balch είπε ότι η τιμή του Capatriti ήταν το ένα τρίτο του μισού από τις ανταγωνιστικές μάρκες, οπότε ο Σύνδεσμος Ελαιολάδου προσέλαβε έναν ανεξάρτητο εργολάβο να αγοράσει εννιά δοχεία ελαιόλαδο 100% Capatriti από τρεις παρτίδες. Οι ετικέτες αφαιρέθηκαν από τα δείγματα και στάλθηκαν σε εργαστήριο στην Ισπανία το οποίο είναι εγκεκριμένο από το Διεθνές Συμβούλιο ελαίου, που είναι ένας οργανισμός με έδρα την Ισπανία ο οποίος καθορίζει τα στάνταρτ της αυθεντικότητας και ποιότητας του ελαιόλαδου.
Η Eryn Balch είπε πως «όταν ήλθαν πίσω τα αποτελέσματα, πιστοποίησαν ξεκάθαρα πως κανένα από τα δείγματα ήταν ελαιόλαδο. Αντ’ αυτού ήταν ένα είδος pomace και σπόρων λαδιών».
Ο Νταν Φλιν, εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Ελαιών, στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας είπε ότι δεν εξεπλάγην όταν άκουσα γι’ αυτή τη μήνυση. Τόνισε πως «υπάρχουν τόσες πολλές εκθέσεις που λένε ότι ο ορισμός και η ετικέτα προϊόντων ελαίου ως ελαιόλαδου είναι ένα τεράστιο πρόβλημα».
Αλλες μελέτες που έχουν γίνει από το εν λόγω Κέντρο έχουν δείξει πως πολλά έλαια που πουλιούνται στα καταστήματα ή χρησιμοποιούνται στην αγορά δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που αναγράφονται πάνω στις ετικέτες τους.
(Είχαμε γράψει πριν μερικές εβδομάδες εδώ στο paneliakos.com τις πληροφορίες που είχαμε για τη νόθευση ελαιολάδου. Η ανωτέρω περίπτωση μάλλον δεν είναι η μοναδική. Πληροφορίες μας λένε ότι νόθευση γίνετε συστηματικά από επιχειρήσεις όχι μόνο στο λάδι αλλά και σε άλλα προϊόντα).
Το 1982 ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων όρισε ως «παρθένο ελαιόλαδο» το λάδι εκείνο το οποίο παράγεται από το «πρώτο άλεσμα» των ελιών και μπορεί να καταναλωθεί χωρίς καμία περαιτέρω διαδικασία. Το λάδι εκείνο που βγαίνει από pomace και κουκούτσια με τη βοήθεια χημικών μέσων πρέπει να χαρακτηριστεί ως «κατάλοιπο λαδιού», σύμφωνα με τους κανονισμούς του Οργανισμού.
Σύμφωνα πάντοτε με το δημοσίευμα της «NYT», ο Σύνδεσμος Ελαιολάδου ισχυρίζεται ότι η εταιρεία «Kangadis Food» γνώριζε για τη νόθευση των προϊόντων της λόγω μιας μήνυσης που είχε υποβάλλει έπειτα που η Βουλή του Κονέκτικατ το 2008 υιοθέτησε τα κριτήρια εκείνα τα οποία είχαν τεθεί από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου αξιολόγησης της ποιότητας του ελαιολάδου και ορίζοντας ποινές για τις εταιρείες εκείνες που πουλούν για ελαιόλαδο από φουντούκια, σόγια ή λάδι από φιστίκια.
Η εταιρεία Καγκάδη προσπάθησε να σταματήσει την Υπηρεσία Προστασίας του Καταναλωτή από το να εφαρμόσει το νόμο της πολιτείας για το ελαιόλαδο, λέγοντας ότι «η φήμη και οι σχέσεις της επιχείρησης έχουν ήδη υποστεί ζημιά από τα στάνταρτ της πολιτείας για το ελαιόλαδο».
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου