Σάββατο, 9 Φεβρουαρίου, 2013
Του Θεόδωρου Καλμούκου
ΒΟΣΤΩΝΗ. Οι γονείς του δόκιμου μοναχού Σκοτ (Ιωάννη) Νέβινς, ο Ασλι και η Νταγιάν Νέβινς, προσέλαβαν τον δικηγόρο Στέφεν Μέρφι από τον Αγιο Φραγκίσκο της Καλιφόρνιας ως συνήγορο υπεράσπισης σε μήνυση που προτίθενται να καταθέσουν για τον αναίτιο θάνατο του γιου τους, σε περίπτωση που η Αρχιεπισκοπή, η Μητρόπολη Αγίου Φραγκίσκου και το Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα δεν δεχθούν να προχωρήσουν σε διακανονισμό μαζί τους.
Υπενθυμίζεται ότι ο γιος τους δόκιμος μοναχός Σκοτ (Ιωάννης) Νέβινς, στην ηλικία των 27 χρόνων αυτοκτόνησε τα ξημερώματα της 11ης Ιουνίου 2012 σε κοντινή απόσταση από το Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα, όπως έγραψε ο «Εθνικός Κήρυξ» στις 12 Ιουνίου 2012. Είχε παραμείνει στο Μοναστήρι επί έξι χρόνια και συγκεκριμένα μπήκε στις 7 Σεπτεμβρίου του 2004 και έφυγε μέσα στη νύχτα τον Φεβρουάριο του 2011, ενώ επέστρεψε τον Ιούνιο του 2012 και αυτοχειριάστηκε, σύμφωνα με το αποτέλεσμα της Αστυνομικής έρευνας.
Ο δικηγόρος Στέφεν Μέρφι έστειλε πολυσέλιδη προειδοποιητική επιστολή με ημερομηνία 5 Φεβρουαρίου 2013 με κατεπείγον ταχυδρομείο (Federal Express) προς τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο, τον Μητροπολίτη Αγίου Φραγκίσκου Γεράσιμο, τον Αρχιμανδρίτη Εφραίμ ιδρυτή του Μοναστηριού του Αγίου Αντωνίου και τον ηγούμενο Παϊσιο, στην οποία, αφού τους ανακοινώνει ότι προσελήφθη από την οικογένεια Νέβινς να την αντιπροσωπεύσει για τον αναίτιο θάνατο του παιδιού τους, παραθέτει συνάμα μεγάλο μέρος των αιτιάσεών τους σχετικά με την εισδοχή του παιδιού τους στο μοναστήρι, την αλλαγή στον χαρακτήρα και τη νοοτροπία του και την κατάληξή του στον θάνατο. Παράλληλα, ο κ. Μέρφι δίνει προθεσμία επτά ημερών στους προαναφερθέντες παραλήπτες της επιστολής να απαντήσουν αναφορικά με τις προθέσεις τους. Σε περίπτωση που αγνοήσουν αυτή την προειδοποιητική του επιστολή για διακανονισμό εκτός δικαστηρίου και για αποζημίωση της οποίας το ποσό δεν αναφέρεται, τότε θα υποβάλλει μήνυση και θα οδηγηθεί η υπόθεση σε εκδίκαση στο δικαστήριο. Αντίγραφο της επιστολής και των συνημμένων πληροφοριών υπάρχει στη διάθεση του «Ε.Κ.».
Αναγράφεται στην επιστολή ότι ο λόγος που η οικογένεια Νέβινς θα προχωρεί σ’ αυτές τις κινήσεις είναι «για να προστατευθούν άλλες οικογένειες και άτομα από το να υποστούν όσα υπέστησαν οι ίδιοι και ο γιος τους». Ο δικηγόρος υπογραμμίζει ότι ανάμεσα στους στόχους της οικογένειας Νέβινς είναι η δημοσιοποίηση «κάθε λεπτομέρειας του περιεχομένου της μήνυσης, συμπεριλαμβανομένης και της παρούσας προειδοποιητικής επιστολής και των συνημμένων στοιχείων της».
Στην επιστολή τονίζεται ότι «ο θάνατος του μοναχογιού των Νέβινς μπορεί να αποδοθεί απευθείας στη φρικιαστική φυσική και ψυχολογική κακοποίηση που υπέστη στο Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου για περισσότερο από έξι χρόνια. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε από την ηγεσία του Μοναστηριού των Αρχιμανδριτών Εφραίμ και Παϊσίου, πληροί κάθε κριτήριο που χρησιμοποιείται από την ψυχολογική κοινότητα για να εντοπιστεί κάποια ομάδα η οποία επιδίδεται σε καταστροφικές πρακτικές αλλαγής σκέψης. Τέτοια ομάδα είναι γνωστή στην καθομιλουμένη γλώσσα ως cult (παραθρησκευτική σέκτα)». Αναγράφεται επίσης ότι «ο Σκοτ υπέστη σοβαρό ψυχολογικό τραύμα ως άμεση επίπτωση από τις πιεστικές τακτικές και πρακτικές των Αρχιμανδριτών Εφραίμ και Παϊσίου, ενώ η βλάβη που υπέστη εξακολούθησε να τον επηρεάζει κι έπειτα που έφυγε από το Μοναστήρι τον Φεβρουάριο του 2011».
Στην προειδοποιητική επιστολή αναφέρεται ακόμα, πως «ο θάνατος του Σκοτ Νέβινς θα μπορούσε να είχε προληφθεί εάν ο Μητροπολίτης Γεράσιμος, είτε ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ανταποκρίνονταν στις εκκλήσεις της οικογένειας Νέβινς να βγάλουν τον Σκοτ από το Μοναστήρι και να του παρασχεθεί η αναγκαία βοήθεια για να ανακάμψει από τις καταστροφικές τακτικές με τις οποίες βρέθηκε αντιμέτωπος στο Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου. Παρά το γεγονός ότι είχαν προειδοποιηθεί επανειλημμένως από τον Ασλι και την Νταγιάν Νέβινς πως το υγιές, νορμάλ έφηβο παιδί τους άρχισε να εμφανίζει ανησυχητικά σημάδια ψυχολογικής και φυσικής κατάπτωσης αμέσως μετά την είσοδό του στο Μοναστήρι, οι δύο αυτοί Επίσκοποι παρέμειναν άπρακτοι και δεν έκαναν τίποτε τη στιγμή που ο Σκοτ υποβαλλόταν σε φυσική και ψυχολογική κακοποίηση, η οποία τελικώς τον οδήγησε στον αναίτιο θάνατό του».
Τονίζεται ότι το Μοναστήρι ανήκει εκκλησιαστικά και κανονικά στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής διά της Μητροπόλεως Αγίου Φραγκίσκου. Ο Μητροπολίτης Αγίου Φραγκίσκου Γεράσιμος, ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος, οι Αρχιμανδρίτες Εφραίμ και Παϊσιος από το Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου δεν είχαν ανταποκριθεί στα τηλεφωνικά μηνύματα του «Εθνικού Κήρυκα» μέχρι την ώρα που ολοκληρώθηκε η παρούσα έκδοση.
Ο αείμνηστος Σκοτ Νέβινς ήταν προσήλυτος στην Ορθοδοξία από τον Προτεσταντισμό. Πριν από επτά χρόνια ο Σκοτ Νέβινς φοιτούσε στην τελευταία τάξη του Λυκείου κι όλα έδειχναν πως ήταν ένας καλός και χαρούμενος έφηβος, ενώ ήταν και αθλητής και έπαιζε ποδόσφαιρο στην ομάδα του Λυκείου του. Στα συνημμένα με την επιστολή πληροφοριακά στοιχεία αναφέρονται λεπτομέρειες για το πώς άρχισε να έχει φιλία και συνάφεια με κληρικούς και λαϊκούς οι οποίοι είναι οπαδοί του π. Εφραίμ.
Τονίζεται ότι έχει δημιουργηθεί εδώ και μερικά χρόνια μία κάστα κληρικών αλλά και λαϊκών «νεοσυντηρητικών φονταμενταλιστών» σ’ ολόκληρη την Αρχιεπισκοπή Αμερικής, οι οποίοι είναι πλήρως αφοσιωμένοι στον π. Εφραίμ της Αριζόνας, ο οποίος ασκεί πάνω τους τρομακτική επιρροή, ενώ οι ίδιοι έχουν τυφλή υπακοή σ’ αυτόν μέχρι ακόμα και τις παραμικρές λεπτομέρειες του βίου τους και στους οποίους έχει αποδοθεί η προσωνυμία «Εφραιμίτες».
Ο «Εθνικός Κήρυξ» είναι σε θέση να γνωρίζει ότι γίνονται ομαδικές κινητοποιήσεις ομογενών από διάφορα μέρη που υπάρχουν οπαδοί του π. Εφραίμ κληρικοί και λαϊκοί όπως λόγου χάρη από το Σικάγο, το Πίτσμπουργκ, τη Νέα Υόρκη, τη Φλόριδα και με λεωφορεία τις Κυριακές ή τις μεγάλες γιορτές μεταβαίνουν στα μοναστήρια με αποτέλεσμα οι τοπικές ενορίες να αδειάζουν.
Διευκρινίζεται ότι ο δόκιμος, όπως ήταν η περίπτωση του αείμνηστου Σκοτ Νέβινς, ανήκει στο αρχικό στάδιο εισδοχής στον Μοναχισμό, το οποίο διαρκεί συνήθως τρία χρόνια και κάποιες φορές μέχρι πέντε.
Οταν ο Σκοτ Νέβινς έφυγε από το Μοναστήρι οι γονείς του προσπάθησαν να τον βοηθήσουν ακόμα και με σχετική συμβουλευτική θεραπεία για να ενταχθεί και πάλι στην κοινωνία.
Το ιστορικό των μοναστηριών
Η Μονή του Αγίου Αντωνίου ιδρύθηκε το έτος 1995 από τον π. Εφραίμ, ο οποίος είναι ο πρώην ηγούμενος της Μονής Φιλοθέου του Αγίου Ορους και ο οποίος σήμερα έχει ιδρύσει και ελέγχει καθ’ ολοκληρία είκοσι ένα Μοναστήρια ανδρικά και γυναικεία σ’ ολόκληρη την επικράτεια της Αμερικής, πλην της περιοχής Βοστώνης. Οφείλει να τονιστεί, ωστόσο, ότι ο Μητροπολίτης Βοστώνης Μεθόδιος εδώ κι ένα χρόνο κάνει προσπάθειες να ιδρύσει κι αυτός Μοναστήρι μέσω της Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Ορους και μάλιστα μέσα στον χώρο της Κατασκήνωσης στην τοποθεσία Κοντούκουκ του Νιου Χαμσάιρ, όπου το καλοκαίρι πηγαίνουν μικρά παιδιά σε κατασκηνωτικές περιόδους. Είχε καλέσει προς τούτο πριν από ένα χρόνο τον Ελληνοαμερικανό ιερομόναχο Ιάκωβο Μπάκο για να προβεί σε ανιχνευτική μελέτη, όπως είχε γράψει εκτενώς ο «Εθνικός Κήρυκας», ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι ο π. Μπάκος πρόκειται να έλθει και πάλι στη Βοστώνη εντός των εβδομάδων για να αρχίσει να συγκεντρώνει χρήματα και να εφευρίσκει υποψήφιους καλόγερους.
Εν τω μεταξύ, στη Βοστώνη υπάρχει κι άλλος ένας καλόγερος από το Μοναστήρι της Σιμωνόπετρας, ο μοναχός Μάξιμος (Κώνστας) ο οποίος για δεύτερη χρονιά φέτος είναι εκτός του μοναστηριού του, αλλά επισκέπτης καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού.
Υπογραμμίζεται ότι η δράση του ιερομόναχου Εφραίμ, ιδρυτή των Μοναστηριών της Αμερικής, ξεκίνησε πριν από είκοσι και πλέον χρόνια, όντας ακόμα ηγούμενος στη Μονή Φιλοθέου του Αγίου Ορους, όπως είχε αποκαλύψει τότε ο «Ε.Κ.».
Στην αρχή πήγε στον Καναδά και στη συνέχεια μεταπήδησε στις Ηνωμένες Πολιτείες επικαλούμενος λόγους υγείας, όπου άρχισε να ιεροπράττει χωρίς την άδεια του τότε Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου, επιδιδόμενος σε εξομολογήσεις σε σπίτια, κάνοντας συγκεντρώσεις «ψυχωφέλειας», ευχέλαια και αγιασμούς και δημιουργώντας οπαδοποίηση από ανθρώπους αμφοτέρων των φύλων. Εστησε οργανώσεις με το όνομα «Παναγία η Γλυκοφιλούσα» και άρχισε η αγορά οικοπέδων για την ανοικοδόμηση Μοναστηριών, ενώ δραστηριοποιήθηκε στο Πίτσμπουργκ, στη Νέα Υόρκη, Νέα Ιερσέη, στη Φλόριδα, στο Τέξας, στην Καλιφόρνια και αλλού. Ετυχε της ολοκληρωτικής προστασίας και υποστήριξης του ιερέα Γεωργίου Πασσιά, ο οποίος ιεράτευε τότε στην κοινότητα του Αγίου Νικολάου του Φλάσινγκ και πολύ περισσότερο στη συνέχεια όταν έγινε πρωτοσύγκελος του τότε Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνα. Ο π. Πασσιάς, ο οποίος σήμερα είναι προϊστάμενος της κοινότητας του Αγίου Σπυρίδωνα στη Νέα Υόρκη εξακολουθεί να είναι θιασώτης και υποστηρικτής του π. Εφραίμ.
Ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος είχε καταγγείλει τις δράσεις του π. Ευφραίμ από την αρχή στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο οποίο όμως ο π. Εφραίμ είχε υποστηρικτή τον αείμνηστο Μητροπολίτη Σταυρουπόλεως Μάξιμο (Ρεπανέλλη), τελευταίο Σχολάρχη της Θεολογικής Σχολής Χάλκης, γι’ αυτό και στην αρχή το Πατριαρχείο δεν έκανε τίποτε.
Κάποια στιγμή ο π. Εφραίμ ανακοίνωσε ότι είχε λάβει «πληροφορία» από τον Θεό να φύγει από την Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής και πήγε για λίγο διάστημα στην Υπερόριο Ρωσική Εκκλησία, η οποία τότε δεν αναγνωριζόταν. Ο αείμνηστος Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος του έστειλε γράμμα λέγοντάς του πως αν δεν φύγει από τους Υπερόριους Ρώσους και επιστρέψει πίσω στο Αγιο Ορος, θα τον καθαιρούσε. Τότε ο π. Εφραίμ έλαβε καινούργια «πληροφορία» από τον Θεό και έφυγε από τους Ρώσους, ενώ τελικά του δόθηκε άδεια ένταξής του στο Κληρικολόγιο της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Το μεγάλο αίνιγμα ήταν πού έβρισκε τα χρήματα και έστηνε το ένα Μοναστήρι μετά το άλλο και μάλιστα το κεντρικό του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα εκεί που σημειώθηκε και η αυτοκτονία και το οποίο δίνει την εντύπωση μάλλον ξενοδοχειακής εγκαταστάσεως (resort) παρά Μονής.
Το αίνιγμα φαίνεται να λύθηκε με μακροσκελές ανακοινωθέν που εξέδωσε η Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Ορους θέλοντας να δικαιολογήσει τις δράσεις και διαπλοκές του ετέρου Εφραίμ του Βατοπαιδίου και το οποίο δημοσίευσε ο «Ε.Κ.» στις 9 Οκτωβρίου του 2008.
Στο ανακοινωθέν του Βατοπαιδίου αναφερόταν, ανάμεσα στα άλλα, πως «κάθε χρόνο περίπου δύο εκατομμύρια ευρώ διατίθενται για υποτροφίες, βοήθεια σε φτωχές οικογένειες, αρρώστους και φυλακισμένους, κατασκηνώσεις και Ιδρύματα, εκκλησιαστικούς οργανισμούς στην Ελλάδα, Κύπρο, Ρωσία, Ρουμανία, Σερβία, Αφρική και σε μοναστήρια και εκκλησιαστικούς οργανισμούς στην Αμερική και σε πολλές επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου». Δύο χρόνια αργότερα, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής μέσω του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου συγκρότησε επιτροπή έρευνας τόσο για τα οικονομικά των μοναστηριών, όσο και για τη γενικότερη δράση τους χωρίς ωστόσο να μπορέσει η έρευνα να φτάσει πουθενά, όπως ομολόγησε σε ομιλία του ο αντιπρόεδρος του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου Μάικλ Τζαχάρης σε ομιλία του στο Αρχιεπισκοπικό Συμβούλιο την οποία δημοσίευσε ο «Ε.Κ.» στις 8 Δεκεμβρίου 2012.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου