Στο μικροσκόπιο & ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

Τρίτη, 30 Απριλίου, 2013

Λάδι οι άνθρωποι που μονοπωλούσαν τις ειδήσεις στα μέσα ενημέρωσης πριν μερικά χρόνια. Έλεγαν τα Μέσα Ενημέρωσης για τον Ζαχόπουλο, για το Θέμη την 35άχρονη και ακούγαμε, βλέπαμε. Τελικά χθες, ΑΘΩΟΙ όλοι τους. Τόσος ντόρος, για το τίποτα. Λένε για τα παπαγαλάκια, για “παραγωγή ειδήσεων! Ακούω και βλέπω κάτι δημοσιογράφους που με το ζόρι να βγάλουν νέο. Μήπως φέρνουν και αυτά τα Μέσα Ενημέρωσης για τα τόσα προβλήματα στην πολιτική, στην οικονομία, στην κοινωνία:, μήπως;

Φοβισμένος ήρθε ο Δήμαρχος του Lowell στην προγραμματισμένη συνάντηση να ζητήσει συγγνώμη από την Ελληνική Κοινότητα. Δεν ξέρω πως θα το αντιμετώπιζαν άλλοι αυτό αλλά μετά τις πιέσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο και την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης (παμψηφεί παρακαλώ) όπου καλούσε το Δήμαρχο Patrick Murphy να ζητήσει επίσημα συγγνώμη για την “παιδιάστικη” συμπεριφορά του προς την Ελληνική Κοινότητα ο Δήμαρχος έστειλε μήνυμα που είπε “ελάτε εδώ στο γραφείο μου να τα πούμε”. “ΟΧΙ Δήμαρχε”, του παραγγείλαμε, “έλα εσύ εδώ” και ήρθε. Στην αίθουσα συνεδριάσεων της Ελληνο-Αμερικάνικης Λεγεώνας, των βετεράνων Ελληνο-Αμερικάνων δηλαδή. Πολιτισμένα πράγματα και up to the point. “Έκανα λάθος, ζητώ συγγνώμη από τον Ελληνισμό” είπε ο Δήμαρχος. Έκανε την ανάγκη καθήκον. “Έκανα λάθος, συγγνώμη”. Έγινε πολύ δουλειά και πολλοί άνθρωποι συμμετείχαν, φανερά αλλά και από τα παρασκήνια. Δεν μας δίνει κανένας τίποτα, το διεκδικούμε και το κερδίζουμε με αγώνα, συμμετοχή συμπαράσταση και συμμαχίες. Ενωμένοι πετυχαίνουμε πολλά. Ενωμένοι. Από λόγια... έργα θέλουμε. Πολλοί Έλληνες και Φίλοι στην περιοχή της Βοστώνης όταν έμαθαν για την “ανόητη” συμπεριφορά του Δημάρχου του Lowell, Massachusetts μας είπαν πολλά και διάφορα όπως “τώρα θα σας δω”, “σας δουλεύει”, “σας έχει γραμμένους”... Ο Ελληνισμός του Lowell το απέδειξε για άλλη μία φορά. Όχι με λόγια, με έργα.

Παραμένουν αρκετά άτομα στα νοσοκομεία της Βοστώνης θύματα των βομβιστών με χαμένα κάτω άκρα, και περιμένουν να επουλώσουν οι πληγές για να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα που θα είναι να μάθουν να περπατούν με τεχνητά μέσα. Σκέφτομαι μερικές φορές το πόσο ενδιαφερόμαστε για ασήμαντα και “στιγμιαία” πράγματα ενώ δεν μας καίγεται καρφί για το τι συμβαίνει γύρω μας. Όταν είμαστε υγιείς πέρα βρέχει. Μόλις όμως συμβεί κάτι αμέσως συνερχόμαστε στην πραγματικότητα ότι η υγεία είναι πάνω από όλα. Σκέφτηκε κανένας από τους κοντά 300 που έπεσαν θύματα των βομβιστών ότι μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα θα έχαναν τα πόδια τους και θα κινδύνευε η ζωή τους; Η ζωή έχει πολλές εκπλήξεις, ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες. Χαμογελάστε λοιπόν γιατί είσαστε υγιής και χαμογελάστε και στο συνάνθρωπό σας και δώσε κουράγιο και βοήθεια, κάθε βοήθεια σε όποιον μπορείς.

Κάθε μέρα γράφουμε και τα ονόματα όσων εορτάζουν σύμφωνα με το εορτολόγιο. Ο λόγος που γράφουμε κάθε μέρα τα ονόματα αυτών που εορτάζουν είναι πολύ απλός. Ξέρουμε ότι ο καθένας και η κάθε μία από τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες γνωρίζουν κάποιο συγγενή, φίλο ή γνωστό που εορτάζει. Μήπως πρέπει να πάρεις στο τηλέφωνο και να ευχηθείς σε κάποιο δικό σου άνθρωπο; Καθημερινά απομακρυνόμαστε από τους δικούς μας ανθρώπους γιατί οι συνθήκες της ζωής οι καταστάσεις και οι αποστάσεις είναι τέτοιες που ξεχνιόμαστε. Μαζί ξεχνάμε τα έθιμα, τον πολιτισμό μας. Την άλλη φορά που θα δεις ένα όνομα που γιορτάζει και σου θυμίζει κάποιο δικό σου άνθρωπο επικοινώνησε μαζί του. Με την τεχνολογία οι αποστάσεις και ο χρόνος μίκρυνε, επικοινώνησε και δώσε τις ευχές σου. Χρόνια Πολλά. Καλή Ανάσταση