Εκδήλωση τιμής και μνήμης του Νίκου Χάμουργκα

Του Θεόδωρου Καλμούκου

Δευτέρα, 17 Ιουνίου, 2013
Ο ομογενής ιατρός Γεώργιος Μελτσάκος φίλος και κουμπάρος του αείμνηστου Νίκου Χάμουργκα με την σύζυγό του Ρίτσα (καθήμενοι) συζητούν με τον επιχειρηματία Νίκο Μανώλη.

ΒΟΣΤΩΝΗ. Μέσα σε λίγη ώρα, το βράδυ του Σαββάτου συγκεντρώθηκε από δωρεές το ποσό των 5.610 δολαρίων ενώ άλλα 500 δολάρια κατατέθηκαν ηλεκτρονικά στη διάρκεια της πρώτης εκδήλωσης εις τιμή και μνήμη του Νίκου Χάμουργκα, του κορυφαίου ομογενή μουσικού και καλλιτέχνη της Βοστώνης, ο οποίος απεβίωσε την Τρίτη 23 Απριλίου σε ηλικία 63 ετών στην πόλη του Λόουελ, έπειτα από γενναία και αποφασιστική μάχη με καρκίνο στο πάγκρεας, όπως είχε γράψει λεπτομερώς ο «Εθνικός Κήρυξ».
Το χρηματικό ποσό που συγκεντρώθηκε και θα συγκεντρωθεί τις επόμενες μέρες θα διατεθεί για την έρευνα όσον αφορά τον καρκίνο του παγκρέατος στον Οργανισμό Hirschberg, ο οποίος εδρεύει στην πόλη Λος Αντζελες της Καλιφόρνιας.
Πολλοί φίλοι και γνωστοί συγκεντρώθηκαν το βράδυ του Σαββάτου στο εστιατόριο «Ολύμπια» του Λόουελ όπου καθιερώθηκε να γίνεται μία φορά το χρόνο η εκδήλωση στη μνήμη του Νίκου Χάμουργκα. Υπογραμμίζεται ότι την προχτεσινή τη διοργάνωσαν οι υπάλληλοι του εστιατορίου του «Worthen House Cafe», το οποίο είχε αγοράσει ο αείμνηστος μαζί με την σύζυγό του Παναγιώτα και το οποίο βρίσκεται στην ιστορική γειτονιά του Λόουελ, αλλά και το ίδιο το κτήριο στο οποίο βρίσκεται το εστιατόριο είναι ιστορικής σημασίας.
Υπήρχε μπουφές με αυθεντικά και εύγευστα φαγητά του εστιατορίου «Ολύμπια», πλούσια λαχειοφόρος, και μουσική DJ. Οταν άρχισε να παίζει τους δίσκους με τα τραγούδια και τη φωνή του αείμνηστου Νίκου Χάμουργκα τα μάτια όλων βούρκωσαν. Η μεγάλη του κόρη, η Πηνελόπη, η οποία είναι οικονομολόγος και τον περασμένο μήνα πήρε και το μεταπτυχιακό της πτυχίο, ξέσπασε σε λυγμούς όταν σηκώθηκε να ευχαριστήσει τους παρευρεθέντες. Η μικρή του κόρη, η 11χρονη Ευθυμία, έκλαιγε απαρηγόρητη και ζητούσε τον μπαμπά της.
Η διάγνωση ότι έπασχε από καρκίνο στο πάγκρεας, ξεκίνησε τον περασμένο Ιούνιο, υποβλήθηκε σε εγχείρηση και μετεγχειρητική θεραπεία και για διάστημα μερικών μηνών όλα έδειχναν ότι έβαιναν καλώς και όδευε προς την αποθεραπεία. Ομως, στα μέσα του Απρίλη η κατάσταση της υγείας του έδειξε σημάδια αιφνίδιας επιδείνωσης, εισήχθη στο νοσοκομείο και παρά τις εντατικές προσπάθειες των θεραπόντων ιατρών του, έχασε τη μάχη.
Ο ομογενής επιφανής γιατρός Γιώργος Μελτσάκος, ο οποίος ήταν ο θεράπων ιατρός του και επίσης κουμπάρος του κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για τη σωτηρία του. Είπε στον «Ε.Κ.» πως «γνωριζόμασταν με τον Νίκο σαράντα χρόνια, ήμουν και παράγαμπρος και στο γάμο τους, επίσης βαπτίσαμε και την μικρή κόρη τους την Ευθυμία, δηλαδή εκτός από ασθενής μου ήμασταν φίλοι τόσα χρόνια». Είπε ακόμα, πως «ήταν πολύ καλός άνθρωπος γεμάτος ζωή, είχε μία έμφυτη καλοσύνη, αγαπούσε τον κόσμο, λάτρευε τη δουλειά του, λάτρευε τη ζωή, προσπαθούσε να βοηθήσει κάθε άνθρωπο».
Ο Δρ. Μελτσάκος, ο οποίος είναι διευθυντής των ιατρών αμφοτέρων των νοσοκομείων του Λόουελ, είπε πως «ο Νίκος πάλεψε ένα χρόνο περίπου αλλά δεν τα κατάφερε παρά τις μεγάλες μας προσπάθειες μαζί με την παγκρεατική ιατρική ομάδα του Γενικού Νοσοκομείου Μασαχουσέτης (Mass General). Αρχίσαμε τη θεραπεία στην αρχή, μετά έγινε μεγάλη εγχείρηση, αφαιρέθηκε ο όγκος, συνέχισε η χημειοθεραπεία αλλά δυστυχώς επανήλθε σε έξι μήνες αν και αναμέναμε ότι θα τα κατάφερνε» και συμπλήρωσε πως «είναι ύπουλη αρρώστια και κατά κανόνα στην ιατρική λέμε όταν κάνουμε τη διάγνωση είναι πλέον αργά».
Ολοι είχαν ένα καλό λόγο να πουν για τον Νίκο. Η Στέλλα Παπαδοπούλου είπε πως «ο Νίκος ήταν μία ελληνική αυθεντική φωνή και στην ψαλτική αλλά και το ελαφρολαϊκό τραγούδι σε μία εποχή που στο Λόουελ είχαν έλθει οι μετανάστες από την Ελλάδα τη δεκαετία του 1970 και χρειαζόταν να έχουν την Ελλάδα ατόφια γύρω τους κι ο Νίκος ήταν αυτή η έκφραση».
Ο Νίκος Μανώλης είπε ότι «γνωριζόμασταν με τον Νίκο από μικρά παιδιά που τραγουδούσε» και συμπλήρωσε «δεν υπάρχει άνθρωπος εδώ στο Λόουελ που δεν είχε ακούσει τον Νίκο, ήταν πολύ ωραίος και σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος, η απώλεια είναι μεγάλη».
Η μεγαλύτερη κόρη του Νίκου Χάμουργκα, η Πηνελόπη, είπε στον «Εθνικό Κήρυκα» πως «χάσαμε τον μπαμπά μου πριν από δύο σχεδόν μήνες από καρκίνο στο πάγκρεας και αποφασίσαμε να τιμήσουμε τη μνήμη του συγκεντρώνοντας χρήματα και πληροφορώντας για την έρευνα ώστε να σωθούν άλλοι άνθρωποι στο μέλλον». Τόνισε πως «δεν έχομε ιδρύσει ακόμα το δικό μας Ταμείο ή Ιδρυμα αλλά συνεργαζόμαστε απευθείας με τον Οργανισμό Hirschberg κι όλα τα χρήματα πηγαίνουν απευθείας εκεί».
Οταν την ρωτήσαμε τι θυμάται περισσότερο από τον πατέρα της, είπε πως «όταν ήμουν μικρή μου τραγουδούσε κάθε βράδυ για να κοιμηθώ το τραγούδι ‘άστα τα μαλλάκια σου ανακατεμένα’. Ακόμα και τον περασμένο χρόνο που ήταν άρρωστος περνούσαμε πολύ καλά, μιλούσαμε πολύ, μου έδινε πολλά μαθήματα ζωής και μου έλεγε να χαίρομαι την κάθε μέρα, να ζω τη ζωή στην πληρότητά της και να βοηθώ τους ανθρώπους και λίγες μέρες πριν πεθάνει μου είπε να ακούω πάντοτε την μητέρα μου κι έτσι κατάλαβα ότι ήταν πολύ άρρωστος».
Η σύζυγός του, η Παναγιώτα είπε, «δεν γνώριζα από την αρχή για την εκδήλωση απόψε, ήταν πρωτοβουλία των παιδιών που εργάζονται για μας και συγκινήθηκα γιατί είναι σαν δικά μας παιδιά». Είπε ότι «ο Νίκος ήταν καλόψυχος, αγαπούσε τους πάντες, λυπόταν εύκολα, πολύ φιλάνθρωπος, ανακαλύπτω τώρα πολλά καλά που έκανε, αγαπούσε τις σπουδές και μάλιστα παρότρυνε και το δικό μας κορίτσι, αλλά και τα κορίτσια που εργάζονται για μας, να πάνε για ανώτερες σπουδές».
Γνωρίστηκαν νέα παιδιά όταν ο Νίκος μεσουρανούσε στο ελληνικό εστιατόριο και κέντρο διασκέδασης «Athens Αfter Dark». «Ημουν 19 χρονών κι ήταν η πρώτη φορά που είχα πάει στα μπουζούκια. Ο Νίκος ήταν βεντέτα τότε και θυμάμαι ακόμα και το τραγούδι που έλεγε με τίτλο ‘τώρα τέτοια θα λέμε;’», είπε η κ. Παναγιώτα.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ