Η Ελλάδα με τα μάτια Ελληνοαμερικανών φοιτητών

Τετάρτη, 26 Ιουνίου, 2013

Είκοσι έξι αριστούχοι ανακάλυψαν τη χώρα των γονιών και των παππούδων τους, που γνώριζαν μέσα από διηγήσεις.

Της Μαργαρίτας Πουρνάρα

Φέρτε το ποτήρι κοντά στη μύτη σας. Μυρίστε. Προσοχή, μην πιείτε, αλλά βουτήξτε μια μπουκιά ψωμί για να το δοκιμάσετε». O Αρης Κεφαλογιάννης, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας τροφίμων Gaia, μαθαίνει σε 26 αριστούχους Ελληνοαμερικανούς φοιτητές να εκτιμούν το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο σε μια γευστική δοκιμή στο Ξενοδοχείο Semiramis στην Κηφισιά. «Θα σας κάψει λίγο τον λαιμό, αλλά είναι μια γεύση που δεν ξεχνιέται», λέει στα παιδιά, που ήρθαν για ένα δεκαήμερο ταξίδι χάρις στο πρόγραμμα Heritage Greece, το οποίο διοργανώνει για τέταρτη συνεχή χρονιά η National Hellenic Society των ΗΠΑ αλλά και το Κολέγιο Deree. Πρόσωπα φρέσκα, αισιόδοξα, γεμάτα θετική ενέργεια και περιέργεια για κάθε τι που συμβαίνει στην πατρίδα του παππού και της γιαγιάς, καθώς είναι στην πλειονότητά τους μετανάστες δεύτερης γενιάς. To πρόγραμμά τους, δεν συμπεριελάμβανε μόνον μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, αλλά και βόλτες σε γειτονιές της Αθήνας, επίσκεψη σε αμπελώνες και οινοποιεία, μάθημα μαγειρικής με τον Χριστόφορο Πέσκια και μια εκδρομή στην Ανδρο. Αφησαν για λίγο πίσω τις σπουδαστικές τους υποχρεώσεις στα καλύτερα αμερικανικά πανεπιστήμια και ήρθαν να δουν από κοντά μια χώρα που έχουν γνωρίσει από διηγήσεις, από γεύσεις σπιτικών φαγητών και από τραγούδια του Ρέμου και του Χατζηγιάννη. Πώς τους φαίνεται; «Η Ελλάδα είναι υπέροχη. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι πως όποιο μέρος και αν επισκεφθήκαμε, οι άνθρωποι έχουν ένα είδος υπερηφάνειας και ζεστασιάς που σε κάνει όντως να αισθάνεσαι ότι είσαι στο κέντρο του κόσμου», λέει στην «Κ» η Αριάννα Σέρνιους με Σπαρτιάτισσα μητέρα και Λιθουανό πατέρα, που μεγάλωσε στην Καλιφόρνια και σπουδάζει στη Βοστώνη. «Νομίζω ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα από τα βυθισμένα αρχαία ερείπια μιας πόλης, που είδαμε σε μια παραλία της Ανδρου. Ηταν ένα μαγικό θέαμα, τόσο διαφορετικό από τον Παρθενώνα, με τον οποίον έχουμε συνδέσει την αρχαιότητα. Ακόμα και αν ζούμε τόσο μακριά, μαθαίνουμε τα πάντα για την κρίση. Στο Χάρβαρντ έδωσαν ομιλίες για το θέμα αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Μάικλ Δουκάκης. Τώρα όμως που ήρθα και είδα πώς είναι τα πράγματα με το δικό μου βλέμμα, θα έλεγα ότι αυτό που λείπει από την Ελλάδα για να συνέλθει, είναι ένα σχέδιο και ένας ηγέτης». Ο Αλεξ Γκραφ από τη Νέα Υόρκη σπουδάζει κινεζικά και νευροβιολογία στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια. Με καταγωγή από την Καλαμάτα, το Πλωμάρι και την Ελβετία. «Ταυτίζομαι πολύ περισσότερο με τις ελληνικές μου ρίζες. Νομίζω ότι όταν οι Ελληνες παντρεύονται κάποιον ξένο, η δική τους κουλτούρα και οι συνήθειες πάντα επικρατούν. Από το ταξίδι στην Ελλάδα, θα κρατήσω την επίσκεψη στο οινοποιείο. Και το Μουσείο της Ακρόπολης μου άρεσε παρά πολύ, αλλά εμείς οι Ελληνοαμερικανοί συχνά συνδεόμαστε με την πατρίδα μέσα από τις γεύσεις. Σε κάτι που μοιραζόμαστε, όπως ένα καλομαγειρεμένο φαγητό ή ένα μπουκάλι κρασί που ενώνει όλα τα μέλη μιας οικογένειας. Ετσι, συγκινηθήκαμε όλοι οι συνταξιδιώτες όταν βρεθήκαμε να δοκιμάζουμε κρασιά με τη θέα ενός όμορφου αμπελώνα. Τι λείπει από την Ελλάδα; Νομίζω ότι ο κόσμος καμιά φορά γκρινιάζει για τα κακώς κείμενα αλλά δεν κάνει τίποτα γι’ αυτά. Από την άλλη νομίζω ότι οι Ελληνες, παρά την κρίση, ζουν καλύτερα από τους Αμερικανούς που ξέρουν μόνο να εργάζονται σκληρά. Οι Ελληνες γνωρίζουν πώς να εκτιμούν τη ζωή, να τη χαίρονται, να περνούν χρόνο με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Είναι ανεκτίμητο αυτό...». «Οταν ο πατέρας μου ήταν στην ηλικία μου, ήρθε με τον παππού μου στην Ελλάδα σαν ένα προσκύνημα στις ρίζες μας. Ακόμα μιλάει γι’ αυτήν την εμπειρία σαν μια από τις πιο σημαντικές της ζωής του, σαν μια συναισθηματική επανασύνδεση με το παρελθόν της οικογένειας», λέει ο Αλεξ Κάλαμος, που σπουδάζει θέατρο, εγγονός του γνωστού χρηματιστή Τζον Κάλαμος, ο οποίος κατάγεται από την Πελοπόννησο. «Είμαστε μια αμερικανική οικογένεια του Σικάγου, αλλά κρατάμε κάποιες ελληνικές παραδόσεις, το Πάσχα και όχι μόνο. Τι σημαίνει να είσαι Ελληνας στην Αμερική; Νομίζω να είσαι μέλος μιας διακεκριμένης κοινότητας, με παππούδες και πατεράδες που ξεκίνησαν από το μηδέν και τα κατάφεραν. Είναι ωραίο να είσαι υπερήφανος και για τους αρχαίους προγόνους και για τους γονείς σου...». Πηγή: Καθημερινή