Του Θεόδωρου Καλμούκου
Επίκαιρα και τα δύο ψηφίσματα της πρόσφατης Κληρικολαϊκής Συνέλευσης της Μητρόπολης Βοστώνης, το ένα για τον κατατρεγμό των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή και το δεύτερο, για την προσέλκυση ανθρώπων να στελεχώσουν τα κοινοτικά συμβούλια. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως στη Μέση Ανατολή ο πόλεμος που μαίνεται είναι δυστυχώς θρησκευτικός και συγκεκριμένα ανάμεσα στο Ισλάμ και πιο ειδικά στον στρατωνισμένο Ισλαμισμό που κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα και στο Χριστιανισμό. Βέβαια αυτός ο ανίερος πόλεμος εμπεριέχει και σύγκρουση πολιτισμών διότι δεν μπορεί να παραβλεφθεί ο σύνδεσμος πολιτισμού και θρησκείας.Σχετικά με το δεύτερο ψήφισμα έχω αναφερθεί πολλές φορές στο μέγεθος της αδιαφορίας και της απάθειας που μαστίζει δυστυχώς πλείστες όσες κοινότητές μας γενικώς κι όχι μόνο στη Νέα Αγγλία. Εχουμε φτάσει στο σημείο να μη γίνονται καν εκλογές ακόμα και σε μεγάλες αριθμητικά κοινότητες, αλλά να μπαίνουν στο συμβούλιο όπως - όπως και όποιοι να είναι μόνο και μόνο για να συμπληρώνεται ο αριθμός.
Σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε μπει σε προχωρημένη πορεία θανάτου και ήδη μερικές περιπτώσεις είναι μη αναστρέψιμες και κάποιες άλλες έχουν ακόμα ελπίδες σωτηρίας, η οποία θα πρέπει όμως να αρχίσει κατ’ αρχή με την αλλαγή της αλλοτριωμένης μας νοοτροπίας και αντιληπτικής γι’ αυτό που είναι Εκκλησία από αυτό που δεν είναι.
Τα ψηφίσματα είναι καλά και επισημαίνουν το πρόβλημα και συνάμα προτρεπτικά να βρεθεί λύση. Το ερώτημα όμως είναι πώς και γιατί φτάσαμε μέχρις εδώ, καθώς και στο λιμό της πράξης, δηλαδή πώς, από ποιον ή από ποιους θα γίνει το «θαύμα» της νεκρανάστασης; Καιρός να αποκτήσουμε «νουν Χριστού» στην προσέγγιση των θεμάτων της Εκκλησίας, αλλιώς ο διάβολος χορεύει.
Ιδού λοιπόν μερικές προτάσεις για τη Βοστώνη μιας και από εκεί βγήκε το ψήφισμα: 1) Να διορίσει ο Μητροπολίτης Μεθόδιος τον πρωτοσυγκελεύοντά του π. Θεόδωρο Μπάρμπα σε μία κοινότητα και να πάρει κοντά του έναν άνθρωπο σοβαρό, ειλικρινή, χωρίς έπαρση και ίντριγκες για κοινότητες, ιερείς και λαϊκούς.
2) Να αλλάξει νοοτροπία και προσέγγιση των κοινοτήτων ο ίδιος ο Μεθόδιος και να κλείσει όλα τα μέτωπα που έχει ανοικτά.
3) Να επισκεφθεί ο ίδιος ο Μεθόδιος την κοινότητα του Λιν, να Λειτουργήσει, να αγκαλιάσει τον ιερέα, το συμβούλιο και τον λαό και να γίνει μία καινούργια αρχή.
4) Να πάει στο Λόουελ και να αφιερώσει μία ολόκληρη μέρα εκεί κάνοντας δύο πράγματα: α) Να συναντηθεί με τους ανθρώπους του κοινοτικού συμβουλίου της κοινότητας της Μεταμόρφωσης που είχε διώξει βιαίως, μ’ εκείνα τα απαράδεκτα και μεσαιωνικά πνευματικά δικαστήρια και β) να κάνει δυναμική παρέμβαση για να σωθεί η κοινότητα της Αγίας Τριάδος. Το Ημερήσιο Σχολείο της φαίνεται πως είναι πλέον χαμένη υπόθεση, αλλά τουλάχιστον ας σωθεί η κοινότητα. Κι όλα αυτά να γίνουν με ηρεμία, με ταπείνωση, με καλοσύνη χωρίς φωνές και εντολές. Κι έτσι σιγά-σιγά να αντιστραφεί το κλίμα, να το πληροφορηθεί ευρέως η Ομογένεια, να αρχίσει και πάλι το ενδιαφέρον, αλλιώς οσμή θανάτου παντού.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου