Του Μάνου Οικονομίδη
Το 2008, ήταν η αυτονόητη χαραμάδα προς την ελπίδα. Ένας ηγέτης που έμοιαζε να έρχεται από μακριά, και έμοιαζε επίσης προορισμένος να πάει ακόμη πιο μακριά. Ο “προφήτης της Αλλαγής”, Μπαράκ Χουσεϊν Ομπάμα δεν κατάφερε ποτέ να επιβεβαιώσει τις προσδοκίες της “άλλης Αμερικής”, που έφτασε μέχρι την κάπλη για να ψηφίσει εκείνον και μόνο. Μια απογοήτευση τόσο ζωηρή, ώστε λίγο έλειψε να τον καταστήσει παρένθεση, όταν στις προεδρικές εκλογές του 2012 κόντεψε να ηττηθεί από τον Μιτ Ρόμνεϊ.Σήμερα, με την απογοήτευση από τα πεπραγμένα Ομπάμα να είναι περίπου παγιωμένη, παρά τη διαγραφόμενη ιστορική συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, τα αμερικανικά ΜΜΕ… βάζουν στοίχημα για το αν ο “Ο” θα ολοκληρώσει το 2016 τη δεύτερη θητεία του με μια άλλη… αδιανόητη παράμετρο: Να έχει τόσο χαμηλή προσωπική δημοφιλία, που να μπορεί να συγκριθεί μονάχα με εκείνη του Τζορτζ W Μπους.
Οι προσεκτικοί μελετητές των δημοσκοπήσεων βέβαια, είχαν παρατηρήσει ότι ήδη, μετά τον πρώτο χρόνο της θητείας του, ο Μπαράκ Ομπάμα είχε αρχίσει να παρουσιάζει συμπτώματα δημοσκοπικής κόπωσης. Ο ίδιος δεν έχει διστάσει να παραδεχτεί ότι είχε… τα πάνω και τα κάτω του, το τελικό ισοζύγιο ωστοσο ήταν υπέρ του. Γι’ αυτό άλλωστε και επανεξελέγη το 2012, έστω και δύσκολα.
Ο δημοσκοπικός επίλογος της Προεδρίας Ομπάμα έχει πρόσθετη αξία, στη σκιά των επικείμενων προεδρικών εκλογών του 2016. Τότε που, μετά από 8 χρόνια Δημοκρατικών, οι Ρεπουμπλικανοί θα επιχειρήσουν να πάρουν τη μεγάλη ρεβάνς. Γνωρίζοντας ότι πιθανότατα θα βρουν μπροστά τους το… βουνό Χίλαρι Κλίντον.
Πηγή: Υστερόγραφα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου