Του Δημήτρη Τσάκα
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Εναν χρόνο μετά τη φυλάκισή του, ο ομογενής Τζον Κυριακού, χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό αποφάσισε να παραχωρήσει εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο δημοσιογραφικό επιτελείο του «Εθνικού Κήρυκα». Ο Κυριακού, όπως έχει γράψει ο «Εθνικός Κήρυκας», είχε υπηρετήσει για δεκαπέντε περίπου χρόνια τη CIA και είχε στο ενεργητικό του βραβεία και περγαμηνές, αλλά επτά περίπου χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του και συγκεκριμένα στις 25 Ιανουαρίου 2013 καταδικάστηκε σε κάθειρξη τριάντα μηνών διότι είχε παραδεχτεί ότι είχε παραβιάσει το νόμο περί προστασίας των δεδομένων (Intelligence Identities Protection Act). Το οδοιπορικό Την προηγούμενη Παρασκευή και τρεις περίπου εβδομάδες μετά την αποδοχή του αιτήματος από το Σωφρονιστικό Ιδρυμα στο Λορίτο της Πενσιλβάνιας ο γράφων και οι συνάδελφοί του Κωνσταντίνος Συρίγος και Κώστας Μπέης, ξεκινήσαμε ξημερώματα από την Αστόρια, προκειμένου να φτάσουμε το μεσημέρι στη φυλακή. Οταν ξεκινήσαμε, ο ουρανός ήταν συνοφρυωμένος και το πολικό ψύχος διαπερνούσε τα πάντα. Η κίνηση στις γέφυρες και στο Μπρονξ ήταν αραιή και μόλις μπήκαμε στη Νέα Ιερσέη έλαμψε ο ήλιος, αλλά οι ακτίνες του δεν ήταν σε θέση ούτε να μειώσουν την επίδραση του ψύχους και ούτε να αλλάξουν την ψυχική μας διάθεση. Η αγωνία που συνοδεύει παρόμοιες αποστολές μάς ώθησε να βιαστούμε. Λίγο μετά τις δώδεκα το μεσημέρι, ανηφορίσαμε τον λόφο στον οποίο βρίσκεται η φυλακή και όλως περιέργως άρχισε να πνέει ισχυρός άνεμος και να πέφτουν οι πρώτες νιφάδες του χιονιού. Αν και είχαμε φορέσει χοντρά ρούχα, καπέλα και κασκόλ, εν τούτοις τρέμαμε όχι τόσο από το κρύο, αλλά περισσότερο από το αίσθημα που σου προκαλούν στα βαριά κάγκελα της φυλακής και τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα που υπάρχουν σε όλο τον περίγυρο. Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι μας δέχτηκαν με έκδηλη υπεροψία και μετά από τα διαδικαστικά μας οδήγησαν μέσα από μια σειρά σιδερένιων πορτών, που ανοιγόκλειναν με τον χαρακτηριστικό μεταλλικό ήχο, στη μεγάλη αίθουσα, η οποία ήταν γεμάτη με τους κρατούμενους και τις οικογένειές τους. Ο αξιωματικός που μας συνόδευσε έβαλε ένα τραπέζι και τρεις καρέκλες στο ειδικό δωμάτιο, μας κάλεσε να καθίσουμε και απομακρύνθηκε. Μετά από λίγα λεπτά είδαμε τον Τζον Κυριακού να εισέρχεται από την άλλη άκρη στη μεγάλη αίθουσα χαιρετώντας μας από μακριά, με τον ίδιο τρόπο που θα χαιρετούσε τους συγγενείς και φίλους που θα πήγαιναν να τον επισκεφθούν. Ηρθε, μας αγκάλιασε και αρχίσαμε τη συνέντευξη. Το πλατύ χαμόγελό του σε συνδυασμό με το βλέμμα του που σπιθοβολούσε διέλυσαν το άγχος και τον κόμπο που είχε μαζευτεί στο λαιμό μας και σε κλάσματα δευτερολέπτου ξεχάσαμε ότι βρισκόμασταν σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα. Αγνοήσαμε τα βλέμματα των δεσμοφυλάκων που επέβλεπαν εκ του μακρόθεν τα πάντα στη μεγάλη αίθουσα συμπεριλαμβανομένου και του δωματίου στο οποίο ο Τζον Κυριακού παραχωρούσε τη συνέντευξη. Κι αυτό διότι από τις δύο πλευρές υπήρχαν τζαμαρίες. Η συνέντευξη Ο Τζον Κυριακού μας ευχαρίστησε για το ενδιαφέρον, για τα άρθρα και για τα σχόλια του «Εθνικού Κήρυκα» και, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Ημουν συνδρομητής του ‘Εθνικού Κήρυκα’ για χρόνια και τον τελευταίο χρόνο μου έλειψε. Κάθε πρωί, όπου κι αν βρισκόμουν, διάβαζα την ηλεκτρονική έκδοση. Εδώ δεν έχω πρόσβαση στο διαδίκτυο, διότι οι περισσότεροι συγκρατούμενοι είναι υπόδικοι για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών». Ερωτηθείς για τις δυσκολότερες μέρες στη φυλακή, είπε ότι «τα Χριστούγεννα και η Ημέρα των Ευχαριστιών ήταν οι πιο δύσκολες μέρες». Αυτές είναι ημέρες οικογενειακής θαλπωρής και ο Κυριακού, όπως επεσήμανε, αισθάνθηκε περισσότερο από ποτέ την απουσία της συζύγου του Χέδερ (Heather) και των πέντε ανήλικων τέκνων του. «Θα προτιμούσα να ήταν μια συνήθη καθημερινή μέρα, παρά Χριστούγεννα», πρόσθεσε. Ο Κυριακού είχε υπηρετήσει για δεκαπέντε περίπου χρόνια τη CIA και είχε στο ενεργητικό του βραβεία και περγαμηνές, καταδικάστηκε σε κάθειρξη τριάντα μηνών διότι είχε παραδεχτεί ότι είχε παραβιάσει το νόμο περί προστασίας των δεδομένων (Intelligence Identities Protection Act). Η «New York Times» είχε αναφέρει ότι «αυτός αποκάλυψε μέσω e-mail σε έναν δημοσιογράφο το όνομα ενός μυστικού πράκτορα της CIA το οποίο δεν δημοσιεύτηκε» και ότι ο Κυριακού είναι ο πρώτος πρώην είτε νυν αξιωματικός της CIA που καταδικάστηκε για την αποκάλυψη απόρρητων στοιχείων σε δημοσιογράφο. Ο ομογενής είχε δηλώσει εξ αρχής ότι πίστευε πως ο μυστικός πράκτορας είχε αφυπηρετήσει. Κατά τη διάρκεια της δίωρης συνέντευξης στον «Εθνικό Κήρυκα», ο κ. Κυριακού επανέλαβε πως όσα συνέβησαν οφείλονται στη δημόσια τοποθέτησή του σχετικά με τα βασανιστήρια (waterboarding) στο ABC News. Οι δώδεκα μήνες στη φυλακή, όπως επεσήμανε, δεν κατάφεραν να αλλάξουν ούτε την ψυχική του διάθεση. Μετά από όλα όσα συνέβησαν είναι ικανοποιημένος διότι το κύρος του δεν έχει πληγεί. Οπως επεσήμανε, ο κόσμος βλέπει τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. «Αν και μπορεί να ακούγεται παράλογο, εν τούτοις είναι μια πολιτική υπόθεση», τόνισε, για να προσθέσει ότι «αν παρουσιαζόταν και εκ νέου η ανάγκη θα έκανα και πάλι το ίδιο, διότι -όπως είπε- κάποιος πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου».
Συμπαράσταση Ερωτηθείς για τη συμπαράσταση, είπε: «Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους που μου συμπαραστάθηκαν και με βοήθησαν στις δύσκολες στιγμές μου. »Εγώ -συνέχισε- ήμουν πάντα υπερήφανος Ελληνοαμερικανός, αλλά αυτό το διάστημα είμαι πιο υπερήφανος από ποτέ. Ολη η Κοινότητα άνοιξε τις αγκάλες, ενώ πολλοί έβαλαν ακόμη και το χέρι στην τσέπη τους. Οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται μόνο για μένα και το μέλλον μου, αλλά και για το μέλλον της χώρας. Λαμβάνω καθημερινά 40 με πενήντα γράμματα και αυτό μου δίνει κουράγιο να προχωρήσω στη ζωή. Από τότε που ήρθα εδώ έχω λάβει περισσότερα από πέντε χιλιάδες γράμματα και το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας ασχολούμαι με τις απαντήσεις. Πολλά άτομα όρθωσαν το ανάστημά τους, μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου και ο Νίκος Μούγιαρης, ιδρυτής του Ελληνοαμερικανικού Ηγετικού Συμβουλίου, τον οποίο δεν τον συνάντησα ποτέ. »Εγώ επικοινωνώ κάθε μέρα με την σύζυγό μου και μια μέρα με ρώτησε εάν γνωρίζω τον Νίκο Μούγιαρη και μου είπε ότι είναι στέλεχος του Κυπροαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου και μόλις μας έστειλε μια επιταγή πέντε χιλιάδων δολαρίων», επεσήμανε, για να τονίσει ότι η δωρεά αυτή τους έδωσε τη δυνατότητα να γλυτώσουν το σπίτι τους. «Ο Νίκος Μούγιαρης μας έστειλε και άλλες πέντε χιλιάδες δολάρια και ένεκα της γενναιοδωρίας του καταφέραμε να πληρώσουμε του φόρους για όλο τον χρόνο. Το Ελληνοαμερικανικό ηγετικό συμβούλιο ανέλαβε μια εκστρατεία μέσω του διαδικτύου και κατάφερε να συγκεντρώσει 32.000 υπογραφές στο υπόμνημα υπέρ του Κυριακού. »Ηταν απίστευτη η υποστήριξη και συμπαράσταση και μου έδινε δύναμη να συνεχίσω. Ποτέ δεν αισθάνεσαι τόσο μόνος στη ζωή σου, όσο όταν έρχεται το FBI και σε συλλαμβάνει», συμπλήρωσε. «Μεγάλη ήταν και η συμπαράσταση του 438ου Τμήματος της AHEPA, με έδρα την κοινότητα της Αγίας Αικατερίνης στο Falls Church της Βιρτζίνια. Αυτοί είναι πράγματι αδέλφια μου, ο Γκας Μόσχος, που είναι 87 ετών, με βοήθησε όσο κανείς άλλος και το λεξιλόγιό μου είναι φτωχό να εκφράσει τα αισθήματά μου και την ευγνωμοσύνη. Ο Μητροπολίτης Πιτσβούργου Σάββας ήταν εξαιρετικός. Μου στέλνει ηλεκτρονικά μηνύματα, προσεύχεται για την οικογένειά μου και υποσχέθηκε να με επισκεφθεί». Παράλληλα, τόνισε ότι ο Τζιμ Γρηγοράκης ο οποίος είναι φίλος του πατέρα του τον επισκέπτεται συχνά και του στέλνει ηλεκτρονικά μηνύματα. Ο Αλεξ Γεωργιάδης, μέλος της AHEPA που κατάγεται από την Κύπρο, με την οικογένειά του ήταν πολύ θερμοί υποστηρικτές του. Ο πατέρας του, ο οποίος ηγείται της χειρουργικής κλινικής του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου του Πίτσμπουργκ, προσπαθεί να δημιουργήσει θέση εργασίας όταν εκτίσει την ποινή του και αυτό του δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσει την ζωή. «Ο Δρ. Γεωργιάδης ανεγείρει νοσοκομείο στην Κύπρο και πριν τη σύλληψή μου συνεργαστήκαμε για την ανέγερση νοσοκομείου στην Κολομβία και θα συνεχίσουμε το έργο που έχουμε ξεκινήσει για την ανέγερση νοσοκομείων σε όλον τον Κόσμο», πρόσθεσε. Παράλληλα, ανέφερε ότι δεν έλειψαν και οι απογοητεύσεις. Μετά τη σύλληψή του έπρεπε να είχε πολιτική στήριξη.
Η οικογένεια του Ραλφ Νάντερ, η οποία είναι Ελληνορθόδοξη από το Λίβανο, του απένειμαν το βραβείο Δικαιοσύνης «Joe A. Calloway» και του πρότειναν να επικοινωνήσει και να ζητήσει από τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο να προσυπογράψει το υπόμνημα μέσω του οποίου επώνυμοι Αμερικανοί, μεταξύ των οποίων ο Ολιβερ Στόουν, η Σούζαν Σάραντον και πρώην υψηλά στελέχη της CIA, ζητούσαν από τον πρόεδρο Ομπάμα να προβεί σε απονομή χάριτος. Το εν λόγω υπόμνημα υπέγραψε και ο Μόρτον Χάλπεριν, ο οποίος επινόησε το νόμο βάσει του οποίο ο Κυριακού καταδικάστηκε και μάλιστα είχε επισημάνει ότι ουδέποτε πίστεψε ότι ο νόμος αυτός θα εφαρμοστεί με αυτόν τον τρόπο. Ο Μητροπολίτης Σάββας υπέγραψε το υπόμνημα και ο Κυριακού έστειλε στην Αρχιεπισκοπή όλα τα σχετικά έγγραφα. Ο Κυριακού είπε ότι ο π. Αλέξανδρος Καρλούτσος του είχε πει ότι ο Αρχιεπίσκοπος θα ζητήσει άμεσα από τον πρόεδρο Ομπάμα την απονομή χάριτος, αλλά από όσα γνωρίζει δεν κατέστη δυνατόν. Ο π. Αλέξανδρος Καρλούτσος, απαντώντας σε ερώτηση του «Εθνικού Κήρυκα», υπογράμμισε ότι ο ίδιος δεν είπε κάτι παρόμοιο στον Κυριακού και ότι πιθανόν άλλοι να του είχαν πει ότι θα μιλήσουν στον Αρχιεπίσκοπο για τον Πρόεδρο. «Ωστόσο, εμείς αποταθήκαμε στις αρμόδιες αρχές ζητώντας ελεημοσύνη για ένα μέλος της Εκκλησίας μας», κατέληξε ο π. Καρλούτσος. «Οι Καθολικοί ήταν φανταστικοί. Το Κέντρο Ειρήνης και Δικαιοσύνης της κομητείας Σόνομα της Καλιφόρνιας μου απένειμε το Βραβείο του Ειρηνευτή της Χρονιάς. Εξίσου υποστηρικτικός ήταν και ο οργανισμός The Government Accountability Project, ο οποίος είναι μια δικηγορική εταιρεία που ιδρύθηκε από τον Τζορτζ Σόρος για την προστασία των whistleblower». Στη φυλακή Το Λορίτο δεν είναι πολύ μακριά από τον τόπο στον οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε, αλλά δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα κατέληγε εκεί αυτός που είχε αφιερώσει όλη του τη ζωή στην καταπολέμηση, με ιδιαίτερη επιτυχία, των τρομοκρατών της «Αλ Κάιντα» στην Κεντρική Ασία και στην εξόντωσή τους. «Εγώ έθεσα σε κίνδυνο τη ζωή μου για την ασφάλεια των ΗΠΑ και δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα συνέβαιναν όλα αυτά. Μόλις έρχεσαι εδώ παθαίνεις σοκ. Και μόνον αργότερα συνειδητοποιείς τι συνέβη», είπε ο κ. Κυριακού, ο οποίος έχει πέντε συγκάτοικους, δύο παιδεραστές, έναν έμπορο ναρκωτικών από το Ντιτρόιτ και ένα πρώην γενικό ελεγκτή από το Κλίβελαντ Οχάιο. Ο τελευταίος, μου είπε μια μέρα ότι εγώ είμαι ο πιο διεφθαρμένος πολιτικός από το Οχάιο. Αυτός καταδικάστηκε σε 20ετή κάθειρξη, είναι 70 ετών και θα πεθάνει στη φυλακή. Ο 5ος συγκάτοικος είναι πράκτορας της CIA που έχει αφυπηρετήσει και με τον οποίο έχουν συνεργαστεί υπερατλαντικά και έγιναν φίλοι. Στην εν λόγω φυλακή δεν έχουν κελιά, αλλά ανοικτά δωμάτια τα οποία αν και ήταν σχεδιασμένα για τέσσερις κρατούμενους, εν τούτοις διαμένουν έξι άτομα. Ερωτηθείς πώς περνάει η μέρα, μας περιέγραψε πως «καθημερινά ξυπνώ στις 5:45 π.μ. και στις 6:00 τρώω το πρωινό, μετά επιστρέφουμε στο δωμάτιο και κοιμούμαι μέχρι τις 10:30 διότι δεν έχουμε κάτι πιο σπουδαίο να κάνουμε αυτή την ώρα. Στις 11:00 π.μ. γευματίζω και αμέσως μετά μελετάω τα γράμματα και είτε απαντάω στους φίλους μου, είτε ασχολούμαι με την συγγραφή του επόμενου βιβλίου μου. Στις 5:00 μ.μ απολαμβάνω το δείπνο και στη συνέχεια εξασκούμαι. Επιστρέφω και διαβάζω διάφορα βιβλία. Εδώ έχω διαβάσει περισσότερα βιβλία από όσα έχω διαβάσει σε όλη μου την ζωή». Οσον αφορά τα βιβλία, είπε ότι του στέλνουν οι φίλοι του, τα διαβάζει και μετά τα δωρίζει στη βιβλιοθήκη της φυλακής. «Εχω διαβάσει περισσότερα από εκατό βιβλία», τόνισε. Σχετικά με το νέο του βιβλίο, επεσήμανε ότι ο εκδότης του τον συμβούλεψε να μην είναι αφιερωμένο στο βίο πέρα από τα κάγκελα. «Κανένας δεν ενδιαφέρεται να μάθει τι συνέβη σε σένα στη φυλακή. Το νέο βιβλίο πρέπει να είναι αφιερωμένο στα ανθρώπινα δικαιώματα, στις ελευθερίες του πολίτη σχετικά με την υπόθεση και τον πολιτικό της χαρακτήρα. Κι αυτό διότι αυτό που συνέβη σε μένα μπορεί να συμβεί σε κάθε πολίτη». «Εάν αυτοί σε έχουν βάλει στο στόχαστρο θα σε βρουν», συμπλήρωσε. Παράλληλα, τόνισε ότι καθηγητές από το Liberty University, στο οποίο δίδασκε και ο ίδιος, τον επισκέφθηκαν και του πρότειναν να αναφερθεί και στη ζωή του στη φυλακή. Και ο τίτλος στον οποίο κατέληξε με τους φίλους του καθηγητές και πρώην συναδέλφους είναι «εκτίοντας ποινή ως κατάσκοπος, πώς η CIA μας δίδαξε να επιβιώνουμε και να ευημερούμε στη φυλακή» («Doing time like a spy, how the CIA taught us to survive and thrive in prison»). Για τις κατηγορίες «Αυτοί μου απήγγειλαν τρεις κατηγορίες για κατασκοπία στηριγμένοι στο γεύμα που είχα με τους δημοσιογράφους της ‘New York Times’ και ‘ABC News’, όπου είπα ότι τα βασανιστήρια (συμπεριλαμβανομένου και του «Waterboarding») ήταν η επίσημη πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης για την οποία πίστευα ότι ήταν εσφαλμένη και αντισυνταγματική. Αυτές οι κατηγορίες απορρίφθηκαν όπως απορρίφθηκαν και οι κατηγορίες που μου έχουν απαγγελθεί σχετικά με το βιβλίο μου ‘The Reluctant Spy: My Secret Life in the CIA’s War on Terror’». Ερωτηθείς πόσο όλες αυτές οι εξελίξεις έχουν επηρεάσει τον ίδιο, ως άτομο και ως πολίτη, επεσήμανε: «Εγώ πιστεύω ότι δεν έχω αλλάξει κατά το διάβα των χρόνων. Η διακυβέρνηση έχει αλλάξει».
Ο Κυριακού πιστεύει ότι κάθε Πρόεδρος, ανεξάρτητα από την προεκλογική του πλατφόρμα, πολύ σύντομα στρατολογείται από το κατεστημένο των υπηρεσιών πληροφοριών αυτής της χώρας και γίνεται μέλος της ομάδας. »Ο πρόεδρος Ομπάμα στην προεκλογική εκστρατεία του 2008 είχε ως κεντρικό μοτίβο τη διαφάνεια. Στην πράξη η διακυβέρνησή του κατέστη μια προέκταση της διακυβέρνησης Μπους. Και καταφέραμε να έχουμε λιγότερη διαφάνεια σήμερα», πρόσθεσε. Παράλληλα, ανέφερε ότι μετά από τα σχόλιά του για το «Waterboarding», συνέβησαν μερικά γεγονότα για τα οποία έπρεπε να τα είχε δει ως προειδοποιητικά, συμπεριλαμβανομένων και των παρενοχλήσεων που υπέστη η δεύτερη σύζυγός του, Χέδερ, που την εποχή εκείνη εργαζόταν για την CIA και την οποία μετά την καταδίκη του την οδήγησαν στην παραίτησή της. Μετά τη συνταξιοδότησή του από την CIA το 2005 κλήθηκε σε μια ακρόαση στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας ως αρχαιότερος ανακριτής. Ενας δημοσιογράφος τον ρώτησε εάν η CIA προβαίνει μυστικά σε βασανιστήρια στο υπουργείο Εξωτερικών. Αυτός υπέβαλε ένα αίτημα στην Υπηρεσία, το οποίο προσυπέγραφε ο Τζον Κέρι. Η απάντηση μετά από έξι εβδομάδες ήταν ειδικά αισχρή. Μια άλλη φορά ένας ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επικοινώνησε μαζί του σχετικά με τον θάνατο των δύο χιλιάδων Ταλιμπάν στις αρχές του πολέμου στο Αφγανιστάν. Ο τύπος την εποχή εκείνη τον είχε αποκαλέσει Μακελειό «Dasht-i Leili» και κατηγόρησε τις δυνάμεις των Αφγανών. Μια πηγή ανέφερε στον Κυριακού ότι μεταξύ των επιζώντων υπήρχε και ένα 12χρονο αγόρι, το οποίο κατάφερε να κρυφτεί και το οποίο ισχυρίστηκε ότι στο γεγονός της 30ής Νοεμβρίου 2001 ήταν παρόντες και δύο Αμερικανοί, οι οποίοι πιθανόν να ανήκαν στην CIA. Ο Κυριακού είπε ότι μετά την αναφορά του στο υπουργείο Αμυνας σχετικά με το γεγονός, κάποιος έστειλε τις μπουλντόζες στον τόπο του μακελειού, οι οποίες έσκαψαν σε όλους τους τάφους και έριξαν τα οστά στον ποταμό. Και όταν πήγαν οι ανακριτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντόπισαν μόνο μερικά κουρέλια και παπούτσια. Μετά από συνομιλίες με υψηλούς αξιωματούχους, ο γερουσιαστής Κέρι του είπε να παρατήσει την υπόθεση. «Πιστεύω πως αυτό εξαγρίωσε τη CIA. Μετά από όλα αυτά τα συμβάντα το μοναδικό πράγμα το οποίο γνώρισα ήταν η σύλληψή μου». Ελευθερία έκφρασης Ο Κυριακού, όντας στη φυλακή, έστειλε δύο επιστολές από το Λορίτο και κάθε μια από αυτές δέχτηκε περισσότερα από ένα εκατομμύριο κλικ. «Αμέσως μετά με κάλεσε ο διευθυντής της φυλακής και μου είπε ‘Πρέπει να σταματήσεις’ και εγώ του απάντησα: ‘Η ελευθερία έκφρασης είναι συνταγματικό δικαίωμα και εγώ δεν πρόκειται να παραιτηθώ από την άσκηση αυτής της ελευθερίας ακόμη και μέσα από τα κάγκελα της φυλακής’ και συνέχισα να γράφω», τόνισε, υπενθυμίζοντας ότι δεν μπορούσε όταν τις έγραφε να συλλάβει την επιρροή αυτών των επιστολών. «Ο μόνος λόγος για τον οποίο έγραψα την πρώτη επιστολή ήταν η πρόταση της Τζέσιλιν Ρέιντατς από το GAP ( Government Accountability Project) να γράψω μια ανοικτή επιστολή προς τους υποστηρικτές μου και να τους πω πώς είναι η καθημερινή μου ζωή. Η επιστολή αναρτήθηκε στον ιστότοπο http://www.firedoglake.com με τη μεγαλύτερη επιρροή στην πολιτική και ο οποίος έγραψε: ‘Ο Τζον Κυριακού ήταν το πρώτο μέλος της CIA, το οποίο δημοσίως παραδέχτηκε ότι τα βασανιστήρια ήταν επίσημη πολιτική των ΗΠΑ επί κυβερνήσεως Μπους’». Αργότερα η επιστολή δημοσιεύτηκε στα περιοδικά «Esquire», «Playboy», «The Economist» και «GQ» και την επόμενη ακολούθησαν τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα. Μετά τις ειδήσεις για τον Σνόουντεν ο Κυριακού έστειλε μια ανοικτή επιστολή στον Σνόουντεν, προειδοποιώντας τον να μην κάνει τα ίδια με τα δικά του λάθη. Η επιστολή αυτή διαβάστηκε από περισσότερους από ένα εκατομμύριο χρήστες του διαδικτύου και ο Κυριακού συνέχισε να γράφει μέχρι και τον Αύγουστο του 2013 που τον κάλεσε ο διευθυντής της φυλακής και τον ρώτησε «τι θα μπορούσε να τον κάνει να σταματήσει να γράφει τέτοιες επιστολές». Και ο ομογενής του απάντησε: «Τι θα σας στοίχιζε εσάς εάν μου επιτρέπατε να πήγαινα στο σπίτι μου; Είτε έναν χρόνο ‘halfway house’, να αναχωρήσω την 1η Μαϊου. Αυτός μου απάντησε ότι ήταν αδύνατο και μου έδινε έξι μήνες. Εγώ του είπα δώσε μου εννέα μήνες και εγώ θα σταματήσω να γράφω. Ο διευθυντής μου είπε ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις , διότι οι αποφάσεις λαμβάνονται στην Ουάσιγκτον και ότι θα υπέβαλε το αίτημα». Τον Κυριακού, όπως επεσήμανε, τον ικανοποίησε η υπόσχεση και σταμάτησε να γράφει, ακύρωσε όλες τις συνεντεύξεις και συνάμα απέσυρε δύο καταγγελίες που είχε κάνει για δύο δεσμοφύλακες. Η μία αφορούσε την προσβολή που του έκανε παραμορφώνοντας την προφορά του επωνύμου του. «Εγώ δεν δέχομαι προσβλητικές συμπεριφορές», επεσήμανε, για να προσθέσει ότι υπάρχουν δεσμοφύλακες οι οποίοι συμπεριφέρονται με σεβασμό, αλλά υπάρχουν και άλλοι που είναι ενοχλητικοί και προσβλητικοί. Ενας μια μέρα ουρλιάζοντας με ρώτησε: «Νομίζετε ότι είστε σκληρός άνδρας; Και εγώ του απάντησα ‘μερικές φορές ναι και μερικές φορές όχι’». Τον Δεκέμβριο του 2013 του ανακοίνωσαν ότι δεν μπορούν να τον στείλουν «halfway house» για εννέα μήνες και ο Κυριακού τους απάντησε άκυρη η συμφωνία. Αυτοί του απάντησαν ευχόμαστε να μην αρχίσεις να γράφεις. Και την ίδια μέρα άρχισε να γράφει. Πληροφορήθηκε ότι οι αποφάσεις ελήφθησαν από την Ερλίντα Χερνάντεζ του Γραφείου Bureau of Prisons Residential Re-entry Center στο Μπάτνερ της Βόρειας Καρολίνα. Βρήκε τη διεύθυνσή της και της έγραψε «Σας ευχαριστώ για τη βοήθειά σας, αυτοί αποφάσισαν να ακυρώσουν τη συμφωνία και γι’ αυτό απευθύνομαι σε σας για την αποδοχή της συμφωνίας για εννέα μήνες». Αυτή έλαβε χίλιες επιστολές, οι οποίες ενόχλησαν τους αξιωματούχους γιατί έπρεπε να απαντήσουν. «Εάν μου δώσουν έξι μήνες ‘halfway house’ θα βγω από εδώ στις 31 Οκτωβρίου και τότε θα δούμε τι μας επιφυλάσσει η ζωή». Αυτός σχεδιάζει περισσότερα βιβλία και προτιμά τη συμμετοχή σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές όπως έχει κάνει στο παρελθόν. Και θα έχει πολλά να εξιστορήσει στο ραδιόφωνο, συμπεριλαμβανομένων και των γεγονότων στην Ελλάδα. «Θυμάμαι πως ξυπνούσα το πρωί και ανυπομονούσα να πιάσω δουλειά», είπε, αναπολώντας την περίοδο που υπηρετούσε στη CIA και ειδικά την περίοδο 1998-2000 που εργαζόταν στην Αθήνα για την εξάρθρωση της «17 Νοέμβρη». Ερωτηθείς για τα αισθήματά του για τη δραπέτευση του Χριστόδουλου Ξηρού, είπε: «Εμεινα άναυδος. Πώς μπόρεσαν να αφήσουν να φύγει έναν υπόδικο που καταδικάστηκε για 23 ανθρωποκτονίες σε 800 χρόνια φυλάκισης; Εγώ κατανοώ την έκφραση συμπάθειας, αλλά δεν μπορεί να υπάρχει συμπάθεια για έναν που διαπράττει ειδεχθή εγκλήματα». Οσον αφορά το Αφγανιστάν, είπε: «Δεν πιστεύω ότι ο αμερικανικός λαός επιθυμεί την παραμονή των στρατευμάτων στο Αφγανιστάν» και το λάθος που κάναμε εμείς είναι η προσπάθεια που αναλάβαμε για την εθνική ανασυγκρότηση. Αυτοί δεν έχουν δημοκρατικές παραδόσεις και δεν έπρεπε εμείς να τους επιβάλλουμε τον δικό μας τρόπο διακυβέρνησης γιατί θα αποτύχαινε. Στα τέλη του 2003 εκπληρώσαμε τον αρχικό μας στόχο για την εξάλειψη της ‘Αλ Κάιντα’. Ασχετα αν το θέλαμε ή όχι ήταν η στιγμή να επιστρέψουμε πίσω». Σχετικά με τη χρήση των μη επανδρωμένων αεροπλάνων, υποστήριξε ότι είναι πράγματι μέρος της στρατιωτικής ζωής, αλλά η πρόσφατη πολιτική ξεπέρασε κάθε όριο. Οσον αφορά την ισορροπία μεταξύ της ελευθερίας και της ασφάλειας, υπενθύμισε τα λόγια του Βενιαμίν Φραγκλίνου: «Εάν η χώρα αυξάνει υπερβολικά την ασφάλεια για την επίτευξη της ελευθερίας θα αποτύχει και στα δύο». «Πιστεύω πως η κρούση του κώδωνα είναι πολύ κρίσιμη για την επιβίωση της δημοκρατίας. Ολοι εμείς θέλουμε την ασφάλεια, αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος Αμερικανός που να θέλει να παρακολουθείτε από τον NSA άνευ εντάλματος, είτε να παρακολουθούν το ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο», υπογράμμισε, για να τονίσει ότι το ισχύον σύστημα δεν είναι επαρκές για να προστατεύσει τα δικαιώματά μας. Οι έξυπνοι άνθρωποι μπορούν να διαφωνούν με ό,τι έκανε ο Σνόουντεν, αλλά η αλήθεια είναι ότι εξέθεσε τις παρανομίες της διακυβέρνησης και τα εγκλήματα εις βάρος του αμερικανικού λαού και αυτά πρέπει να σταματήσουν. »Δεν θα ήθελα να ήμουν εγώ αυτός που θα έκανα αυτή την κίνηση, αλλά έτυχε να συμβεί έτσι και πιστεύω πως και τον Εντ Σνόουντεν αν ρωτούσες θα σου έλεγε το ίδιο», επεσήμανε. Βοήθεια Εν τω μεταξύ, κατάφερε να προσεγγίσει βουλευτές όπως τον Τζέιμς Μορέν της Βιρτζίνια και τον Λόι Ντάγκετ του Τέξας και να τους δώσει το έναυσμα να γράψουν στο Γραφείο των Φυλακών. Ο Μόραν, ο οποίος είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον από την αρχή εργάζεται τώρα με ένα από τα πρώην αφεντικά του, πρώην κορυφαίο αξιωματούχο της CIA και με δεκάδες άλλους βουλευτές, κυβερνήτες και άλλους επιτελείς και προσπαθούν να γράψουν μια ανοικτή επιστολή στην «Ουάσιγκτον Ποστ», στην οποία θα αναφέρουν ότι δεν έπρεπε να καταδικαστεί με τον νόμο με τον οποίο καταδικάστηκε, διότι ο νόμος δεν ήταν γι’ αυτό το σκοπό. Αυτή ήταν μια πολιτική πράξη της διοικήσεως για να τον καταδικάσουν γιατί έφερε στο φως της δημοσιότητας το πρόγραμμα των βασανιστηρίων και ότι πρέπει να αφεθεί ελεύθερος. Αναφερόμενος στους ομογενείς, τους προέτρεψε να ζητήσουν από τους βουλευτές τους να στηρίξουν την πρωτοβουλία. «Ολα αυτά έχουν αναρτηθεί στο firedoglake.com, συμπεριλαμβανομένων και των δειγμάτων επιστολών», πρόσθεσε. Οικογένεια Ο Κυριακού επικοινωνεί με τα παιδιά του κάθε δεύτερη μέρα και μερικές φορές καθημερινά. Οι κρατούμενοι δικαιούνται μόνο τριακόσια λεπτά συνομιλιών τον μήνα που σημαίνει ότι κάθε άλλη μέρα μπορεί να ξοδέψουν δεκαπέντε λεπτά. Ο Κυριακού σαν να μην αρκούσε που έχασε τα πάντα, συνταξιοδοτικά δικαιώματα και ευεργετήματα, χρωστά στους δικηγόρους του $880.000. «Η οικογένειά μου υποχρεώθηκε να ενοικιάσει το σπίτι και να μετακομίσει σε ένα μικρό διαμέρισμα στην ίδια γειτονιά, προκειμένου να τα βγάλει πέρα». Ο ίδιος έχασε τα πάντα. Υποχρεώθηκε να πουλήσει ό,τι πολύτιμο διέθετε στο eBay, τις μετοχές, τα ομόλογα και αμοιβαία κεφάλαια για να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα. Παράλληλα, κατάφερε να συγκεντρώσει άλλες πενήντα χιλιάδες για να πληρώσει τους δικηγόρους του, οι οποίοι μείωσαν τον λογαριασμό. «Είναι καλοί άνθρωποι», επεσήμανε. Παραδέχτηκε ότι η καταδίκη τού στέρησε τη σύνταξη και ότι μόνο μια προεδρική χάρη μπορεί να την επαναφέρει, αλλά αυτός δεν δικαιούται να ζητήσει απονομή χάριτος μέχρι την παρέλευση των πέντε ετών της καταδίκης σε αναστολή. Η οικογένειά του τον επισκέπτεται μια φορά τον μήνα. Ο μεγάλος του γιος σπουδάζει στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο, ο Κώστας είναι στο Λύκειο, ο Μάξιμος είναι εννέα ετών, η Κέιτ είναι 7 και ο Κυριάκος – Τσάρλης μόλις δύο ετών. «Είναι τρομακτική εμπειρία για τα παιδιά. Ο Μάξιμος κάθε βράδυ προσεύχεται στο Θεό να με αφήσουν ελεύθερο», τόνισε. Ερωτηθείς πώς θα αντιδρούσε εάν ένα από το παιδιά του θα θελήσει να εργαστεί στην CIA, αναστέναξε βαθειά και είπε: «Ποτέ δεν ξέρεις γιατί είναι ανεξάρτητα άτομα. Εγώ θα τους έλεγα το ίδιο που έλεγα και στους φοιτητές μου στο Liberty University. O μόνος τρόπος να αλλάξουμε τις οργανώσεις είναι από μέσα. Μπορούμε να κάνουμε λαμπαδηφορίες, διαμαρτυρίες αλλά δεν θα μπορέσουμε να αλλάξουμε την κατάσταση. Αρα εάν τα παιδιά μου θέλουν να ασχοληθούν με την CIA θα τα στηρίξω διότι ελπίζω ότι μια μέρα μπορεί να επέλθει εκ των έσω η αλλαγή». Σχετικά με το ενδεχόμενο να αντιληφθεί ο επόμενος αρχηγός, είτε διευθυντής της CIA, την αδικία εις βάρος του και να του ζητήσει να επιστρέψει στην υπηρεσία για να προβούν σε μεταρρυθμίσεις, είπε: «Ναι, θα το δεχτώ. Εγώ αγαπώ τη CIA, και είμαι υπερήφανος για τη θητεία μου σ’ αυτήν και για όλα τα επιτεύγματά μου». Σπιούνος Οσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο τον αντίκρισαν οι συγκρατούμενοί του επεσήμανε: «Οταν ήρθα εδώ κανένας δεν με ήθελε και δεν ήθελε να μιλήσει μαζί μου διότι νόμιζαν ότι ήμουν σπιούνος. Αλλά αργότερα η Μαφία με εμπιστεύτηκε διότι εγώ μισώ το FBI τόσο όσο το μισούν και αυτοί. Οταν με είδαν να κάθομαι μαζί τους και να περπατώ τότε άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι εγώ είμαι εντάξει». Παραδέχτηκε ότι η Μαφία είναι αριστοκρατία της φυλακής και τόνισε: «Αυτοί είναι μεγαλύτεροι από τους άλλους και τυγχάνουν σεβασμού διότι δεν είναι κοινοί εγκληματίες… αυτοί δεν πρόκειται να πάνε στην ντουλάπα σου να κλέψουν τα τρόφιμα όταν εσύ θα είσαι στην τουαλέτα. Υπάρχει κάποιου είδους εντιμότητα σε αυτούς. Οι τελευταίοι μεταξύ των κρατουμένων είναι αυτοί που έχουν καταδικαστεί και σε σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων». Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, τον έχουν πλησιάσει κρατούμενοι που χρειάζονταν τη βοήθειά του, μεταξύ των οποίων και ένας που δεν ήξερε γραφή και ανάγνωση και ήθελε να εφεσιβάλλει. «Μπορείτε να γράψετε μια επιστολή στον δικαστή για μένα;», τον ρώτησε και ο Κυριακού χωρίς δεύτερη σκέψη του είπε ναι. Τον βοήθησε και δεν δέχτηκε την ανταμοιβή που είθισται στη φυλακή, τη σακουλίτσα με ψάρι (bags of mackerel), που συνήθως χρησιμοποιείται για τον τζόγο στη φυλακή. Οταν ο κρατούμενος που τον βοήθησε κατάφερε να πάει στο Εφετείο, τότε οι κρατούμενοι άρχισαν να παρελαύνουν στο δωμάτιό του ζητώντας βοήθεια και για την οποία δεν δέχτηκε ποτέ «αμοιβή». Τους μοναδικούς που δεν δέχεται να βοηθήσει είναι οι παιδόφιλοι, οι οποίοι ανέρχονται σε 400 και αποτελούν το 30% των κρατουμένων στην εν λόγω φυλακή. «Πιστεύω πως είναι τέρατα, τα εγκλήματά τους με αρρωσταίνουν. Είναι άρρωστοι, αλλά δεν έχουν ιδέα ότι είναι άρρωστοι». Καταγωγή Οσον αφορά την καταγωγή του, τόνισε: «Εγώ είμαι 100% Ροδίτης. Τα εξαδέλφια μου από τη Ρόδο μου στέλνουν γράμματα». Οι παππούδες του μετανάστευσαν και εγκαταστάθηκαν στη Δυτική Πενσιλβάνια και εργάζονταν στα χαλυβουργεία. Οι γονείς του Χρίστος και Στέλλα (Σταματία) γνωρίστηκαν και παντρεύτηκαν και ο Τζον είναι το πρώτο τους παιδί (1964). Αργότερα γεννήθηκε ο Εμμανουήλ, ο οποίος είναι από τους κορυφαίους μουσικούς παραγωγούς του Χόλιγουντ και η αδελφή του Τίνα. Οσον αφορά την ψυχαγωγία στη φυλακή, είπε: «Μας άφησαν να αγοράσουμε ένα υπερτιμημένο MP 3 Player και εγώ άρχισα να κατεβάζω τραγούδια. Αργότερα αγόρασα ένα τρανζιστοράκι. Μια νύχτα δεν μπορούσα να κοιμηθώ και καθώς αναζητούσα διάφορους σταθμούς βρήκα ένα ελληνικό μουσικό πρόγραμμα του Τορόντο, το οποίο εκείνο το βράδυ έπαιζε τραγούδια του Νταλάρα, και την επόμενη μέρα άρχισα να κατεβάζω ελληνική μουσική Θεοδωράκη, Μαρία Φαραντούρη, Γρηγόρη Μπιθικώτση. »Η ελληνική μουσική είναι θεραπευτική για μένα. Οι άλλες εθνικές ομάδες που ελέγχουν τις τηλεοράσεις έχουν άλλα ενδιαφέροντα, αλλά ευτυχώς που στους Ισπανόφωνους αρέσει το μπέιζμπολ και στους Αφροαμερικανούς το φούτμπολ», κατέληξε.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου