Του Θεόδωρου Καλμούκου
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην Ιμβρο
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος προεξήρχε της θείας Λειτουργίας στον πανηγυρίζοντα Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου του χωριού του, στους Αγίους Θεοδώρους Ιμβρου, ενώ στη Λειτουργία συμμετείχαν οι Μητροπολίτες Ιταλίας και Μελίτης Γεννάδιος και Βοστώνης Μεθόδιος, ο οποίος μάλιστα χοροστάτησε στον εσπερινό της παραμονής την Παρασκευή το εσπέρας.ΒΟΣΤΩΝΗ. Ξέσπασε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εναντίον της ακολουθούμενης πολιτικής της Τουρκίας, μιλώντας από τη γενέτειρά του, τη νήσο Ιμβρο, όπου βρίσκεται από την περασμένη Πέμπτη, με αφορμή την εορτή της Απόδοσης της Κοίμησης της Θεοτόκου που γιορτάζει το χωριό του, οι Αγιοι Θεόδωροι. «Είναι άδικο και παράλογο να θεωρείσαι ξένος και πολίτης δευτέρας κατηγορίας στον τόπο σου», είπε στην ομιλία του παρουσία Τούρκων αξιωματούχων αλλά και του υπουργού Μακεδονίας – Θράκης Γιώργου Ορφανού.
Απευθυνόμενος στους συντοπίτες του Ιμβρίους, τους ένδημους και απόδημους, είπε με συγκίνηση πως «ιδού και πάλιν όλοι εμείς στην Ιμβρο, στο νησί της καρδιάς μας, των καημών μας, των πατέρων μας, της ατελείωτης νοσταλγίας μας», ενώ καταφέρθηκε εναντίον της Τουρκίας για τις αδικίες που συντελέστηκαν σε βάρος των Ιμβρίων και οι οποίες δεν επανορθώνονται. Είπε χαρακτηριστικά ο Πατριάρχης πως «περιμένουμε οι Ιμβριοι και την απόδοση του αυτονόητου δικαιώματος να κληρονομούμε τις περιουσίες των πατέρων μας, ανεξαρτήτως υπηκοότητος. Αλλωστε, όσοι εξ ημών έχασαν την υπηκοότητα, δεν την έχασαν εξ υπαιτιότητός των, αλλά σαν αποτέλεσμα του ξεκληρίσματός μας, πριν από 50 χρόνια ακριβώς, μετά το περίφημο κατάπτυστο πρόγραμμα διαλύσεως, το οποίο σήμερα φαίνεται ότι θα παραπεμφθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου-αυτό και οι εμπνευσταί του και οι εκτελεσταί του. Και να πούμε ότι είναι άδικο και παράλογο να θεωρείσαι ξένος και πολίτης δευτέρας κατηγορίας στον τόπο σου, είτε αυτός είναι ενόριος, είτε παραμεθόριος».
Εξέφρασε τη χαρά του για την επίσκεψη και παρουσία πολλών Ιμβρίων στη γενέτειρά τους και τόνισε στην ομιλία του πως «κι επειδή εμείς ανήκουμε ολοκληρωτικά, ψυχή τε και σώματι, σ’ αυτήν την γενέτειρα γη, γυρίζουμε εις αυτήν, τώρα περισσότεροι και συχνότερα και αραιότερα και λιγότεροι εις το παρελθόν, όταν τραγικά ορφανέψαμε από πατρίδα, γέμισαν οι ψυχές μας από πληγές, φύγαμε «με σχισμένα τα πανιά της ελπίδας και τσακισμένα τα ξάρτια των ονείρων μας», ήπιαμε τα πικρά ύδατα της Μεράς (Εξοδ, 15, 25). Και η Ιμβρος έγινε «η γη των απουσιών» όπως θα έλεγε και η Κική Δημουλά. Οπου κι αν ταξιδέψαμε όλες αυτές τις πονεμένες δεκαετίες, η Ιμβρος εξακολούθησε να μας πληγώνει, για να παραφράσουμε τον Μικρασιάτη Νομπελίστα ποιητή μας».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας, ο Πατριάρχης υπογράμμισε πως «και έρχονται τώρα, με τη χάρη της Παναγίας, μετά τις καταιγίδες και τις αντάρες καλύτεροι χρόνοι και καιροί και γυρίζουμε στην πατρίδα πιο γελαστοί και πιο αισιόδοξοι για ένα καλύτερο και δικαιότερο αύριο». Εσπευσε και ενώ διευκρίνισε με νόημα λέγοντας πως «όχι βέβαια ότι βρίσκουμε τώρα «τις δώδεκα πηγές των υδάτων εις Αιλείμ» (Εξοδ. 15, 27, αριθμ. 33,9) ούτε «την πηγήν του αενάου ποταμού» (Σ. Σολομ. 11, 6) όπως λέγει η Παλαιά Διαθήκη. Αντιθέτως, ύστερα από τα παιδικά μας χρόνια, όταν το νησί μας έσφυζε από ζωή, τώρα επιστρέφουμε «μέσα σε τούτα τα χωριά τα αποδεκατισμένα» για να θυμηθούμε και πάλι τον Σεφέρη. Βρίσκουμε όμως και ένα σχολείο όπου διδάσκεται επί τέλους η γλώσσα των πατέρων μας και ανοίγει τώρα το μεγαλύτερο σχολείο μας που κάνει και τις ελπίδες μας μεγαλύτερες και τις ευχαριστίες μας θερμότερες προς όλους εκείνους, Ιμβρίους και μη, ομογενείς και αλλογενείς, πρόσωπα και θεσμούς, που κάνουν τα όνειρα μας πραγματικότητα».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος τόνισε πως «ας αποδείξουμε ενωμένοι και συνεργαζόμενοι και αιρόμενοι υπεράνω μικροτήτων ότι διαθέτουμε και νου και ευαισθησία και κουράγιο. Και υπεράνω όλων αγάπη και πάθος για την πολύπαθη και πολυπόθητη πατρίδα για την οποία μπορούμε αβίαστα να λέμε «την ημέρα σε αναπολώ και τη νύχτα σε ονειρεύομαι».
Απευθυνόμενος στους συντοπίτες του Ιμβρίους, τους ένδημους και απόδημους, είπε με συγκίνηση πως «ιδού και πάλιν όλοι εμείς στην Ιμβρο, στο νησί της καρδιάς μας, των καημών μας, των πατέρων μας, της ατελείωτης νοσταλγίας μας», ενώ καταφέρθηκε εναντίον της Τουρκίας για τις αδικίες που συντελέστηκαν σε βάρος των Ιμβρίων και οι οποίες δεν επανορθώνονται. Είπε χαρακτηριστικά ο Πατριάρχης πως «περιμένουμε οι Ιμβριοι και την απόδοση του αυτονόητου δικαιώματος να κληρονομούμε τις περιουσίες των πατέρων μας, ανεξαρτήτως υπηκοότητος. Αλλωστε, όσοι εξ ημών έχασαν την υπηκοότητα, δεν την έχασαν εξ υπαιτιότητός των, αλλά σαν αποτέλεσμα του ξεκληρίσματός μας, πριν από 50 χρόνια ακριβώς, μετά το περίφημο κατάπτυστο πρόγραμμα διαλύσεως, το οποίο σήμερα φαίνεται ότι θα παραπεμφθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου-αυτό και οι εμπνευσταί του και οι εκτελεσταί του. Και να πούμε ότι είναι άδικο και παράλογο να θεωρείσαι ξένος και πολίτης δευτέρας κατηγορίας στον τόπο σου, είτε αυτός είναι ενόριος, είτε παραμεθόριος».
Εξέφρασε τη χαρά του για την επίσκεψη και παρουσία πολλών Ιμβρίων στη γενέτειρά τους και τόνισε στην ομιλία του πως «κι επειδή εμείς ανήκουμε ολοκληρωτικά, ψυχή τε και σώματι, σ’ αυτήν την γενέτειρα γη, γυρίζουμε εις αυτήν, τώρα περισσότεροι και συχνότερα και αραιότερα και λιγότεροι εις το παρελθόν, όταν τραγικά ορφανέψαμε από πατρίδα, γέμισαν οι ψυχές μας από πληγές, φύγαμε «με σχισμένα τα πανιά της ελπίδας και τσακισμένα τα ξάρτια των ονείρων μας», ήπιαμε τα πικρά ύδατα της Μεράς (Εξοδ, 15, 25). Και η Ιμβρος έγινε «η γη των απουσιών» όπως θα έλεγε και η Κική Δημουλά. Οπου κι αν ταξιδέψαμε όλες αυτές τις πονεμένες δεκαετίες, η Ιμβρος εξακολούθησε να μας πληγώνει, για να παραφράσουμε τον Μικρασιάτη Νομπελίστα ποιητή μας».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας, ο Πατριάρχης υπογράμμισε πως «και έρχονται τώρα, με τη χάρη της Παναγίας, μετά τις καταιγίδες και τις αντάρες καλύτεροι χρόνοι και καιροί και γυρίζουμε στην πατρίδα πιο γελαστοί και πιο αισιόδοξοι για ένα καλύτερο και δικαιότερο αύριο». Εσπευσε και ενώ διευκρίνισε με νόημα λέγοντας πως «όχι βέβαια ότι βρίσκουμε τώρα «τις δώδεκα πηγές των υδάτων εις Αιλείμ» (Εξοδ. 15, 27, αριθμ. 33,9) ούτε «την πηγήν του αενάου ποταμού» (Σ. Σολομ. 11, 6) όπως λέγει η Παλαιά Διαθήκη. Αντιθέτως, ύστερα από τα παιδικά μας χρόνια, όταν το νησί μας έσφυζε από ζωή, τώρα επιστρέφουμε «μέσα σε τούτα τα χωριά τα αποδεκατισμένα» για να θυμηθούμε και πάλι τον Σεφέρη. Βρίσκουμε όμως και ένα σχολείο όπου διδάσκεται επί τέλους η γλώσσα των πατέρων μας και ανοίγει τώρα το μεγαλύτερο σχολείο μας που κάνει και τις ελπίδες μας μεγαλύτερες και τις ευχαριστίες μας θερμότερες προς όλους εκείνους, Ιμβρίους και μη, ομογενείς και αλλογενείς, πρόσωπα και θεσμούς, που κάνουν τα όνειρα μας πραγματικότητα».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος τόνισε πως «ας αποδείξουμε ενωμένοι και συνεργαζόμενοι και αιρόμενοι υπεράνω μικροτήτων ότι διαθέτουμε και νου και ευαισθησία και κουράγιο. Και υπεράνω όλων αγάπη και πάθος για την πολύπαθη και πολυπόθητη πατρίδα για την οποία μπορούμε αβίαστα να λέμε «την ημέρα σε αναπολώ και τη νύχτα σε ονειρεύομαι».
Παρευρέθησαν οι Μητροπολίτες Ιμβρου και Τενέδου Κύριλλος, Μύρων Χρυσόστομος και Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας. Επίσης, εκκλησιάσθηκαν ο υπουργός Μακεδονίας – Θράκης Γεώργιος Ορφανός, ο Νικόλαος Ματθιουδάκης Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη, ο βουλευτής της περιφέρειας του Canakkale, Ismail Kasdemir.
Ο Πατριάρχης επισκέφθηκε τον Επαρχο της Ιμβρου Muhittin Gurel και στη συνέχεια, στην έδρα της Μητρόπολης Ιμβρου και Τενέδου όπου είχε συνάντηση με τον υπουργό Μακεδονίας-Θράκης Γεώργιο Ορφανό. Μαζί με τους φιλοξενουμένους του είχαν την ευκαιρία να περπατήσουν στα γραφικά λιθόστρωτα δρομάκια του χωριού του και να επισκεφθούν την πατρική οικία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιακώβου, η οποία σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου