Προμηνύματα νέου κύκλου αντιπαράθεσης Φαναρίου και Εκκλησίας Ελλάδος

Του Θεόδωρου Καλμούκου

Ο Πατριάρχης κάνει δηλώσεις στα Μέσα Ενημέρωσης

ΒΟΣΤΩΝΗ. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μετά την ολοκλήρωση της περιοδείας του σε Μητροπόλεις της Θράκης και Βόρειας Ελλάδος και πριν αναχωρήσει για την έδρα του, το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, με δηλώσεις του στα Μέσα Ενημέρωσης έθεσε για μία ακόμα φορά το θέμα των λεγόμενων Μητροπόλεων των Νέων Χωρών και μάλιστα κατά τρόπο έντονο σηματοδοτώντας, ενδεχομένως, μία καινούργια αντιπαράθεση με την Εκκλησία της Ελλάδος.
Υπενθυμίζεται πως κάτι παρόμοιο είχε γίνει το 2006 με αποτέλεσμα να φτάσουν τα πράγματα σε αδιέξοδο και με τη μεθόδευση της διευρυμένης Συνόδου ετέθη ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος εκτός των Εκκλησιαστικών Διπτύχων. Ο Χριστόδουλος πέθανε δύο χρόνια αργότερα.

Πληροφορίες του «Ε.Κ.» εκ των έσω της Εκκλησίας της Ελλάδος αναφέρουν ότι η αφορμή για την οποία ο Πατριάρχης έθεσε εκ νέου το θέμα είναι οι τελευταίες αρχιερατικές εκλογές στην Εκκλησία της Ελλάδος, στις οποίες δεν εκλέχτηκαν Αρχιμανδρίτες υποψήφιοι της προτίμησης του Φαναρίου και πιο συγκεκριμένα στη Μητρόπολη Ιωαννίνων στην οποία εκλέχτηκε ο Πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών Μάξιμος, ενώ ο υποδειχθείς από τον Πατριάρχη έλαβε μόνο επτά ψήφους. Δηλωτικό του διαμορφούμενου κλίματος ήταν και το γεγονός ότι στην πρόσφατη περιοδεία του Πατριάρχη στη Θράκη δεν εμφανίστηκε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να τον υποδεχθεί ή να τον συνοδεύσει όπως γινόταν μέχρι τώρα, αλλά ανέθεσε να τον αντιπροσωπεύσει ο Μητροπολίτης Σερρών Θεολόγος.
Κι έτσι ο Πατριάρχης λίγο πριν αναχωρήσει τόνισε ότι οι Μητροπόλεις των «Νέων Χωρών» αποτελούν «αναπόσπαστο τμήμα της πνευματικής και κανονικής δικαιοδοσίας της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως», ενώ λίγο αργότερα το Φανάρι εξέδωσε ειδικό μακροσκελές ανακοινωθέν – δήλωση το οποίο παραθέτουμε ατόφιο:
«Κατακλείομεν σήμερον την επίσκεψίν μας εις τέσσερας Μητροπόλεις του Οικουμενικού Θρόνου των λεγομένων Νέων Χωρών.
Επιστρέφομεν εις την Βασιλίδα των πόλεων και το Ιερόν μας Κέντρον έμφορτοι από βιώματα, συγκινήσεις, εντυπώσεις, εμπειρίας και αναμνήσεις, αι οποίαι θα μας συνοδεύουν δια βίου. Επιστρέφοντες εκάστοτε νοερώς πλησίον σας, παμφίλατοι Θράκες, θα ευφραίνεται η ψυχή μας και θα αντλούμεν δύναμιν και αντοχήν δια να συνεχίζωμεν την πορεία μας εις τον εν τη έδρα ημών ανάντη δρόμον του χρέους και της ευθύνης.
Οθεν ευχαριστούμεν θερμώς τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος αδελφόν και συλλειτουργόν ημών κ. Ιερώνυμον, τους Ιερωτάτους αδελφούς ποιμενάρχας των Ιερών Μητροπόλεων τας οποίας επεσκέφθημεν, τους Εξοχωτάτους άρχοντας και τον λαόν του Θεού δι’ ό,τι μας εχάρισαν πλουσιοπαρόχως κατά τας ημέρας της εν τω μέσω αυτών πατριαρχικής παρουσίας μας».

Σε άλλο σημείο αναγράφεται ότι «μας ηρώτησε κάποιος κατά τρόπον προκλητικόν, προ τινων ετών: Παναγιώτατε, έχετε την Διασποράν. Διατί θέλετε και τας Νέας Χώρας; Και απηντήσαμεν αμέσως και ευθέως: Διότι μας ανήκουν. Ανήκουν εις την Μητέρα σας μαρτυρικήν Εκκλησίαν, η οποία έδωσε το αίμα της δι’ αυτάς, δια να μείνουν επαρχίαι Ελληνικαί. Τας επροστάτευσε κατά τον Μακεδονικόν αγώνα και πάντοτε διαχρονικώς. Αποτελούν αναπόσπαστον τμήμα της πνευματικής και κανονικής δικαιοδοσίας της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Η σχέσις μας δεν είναι ποσώς εθιμοτυπική, είναι πολλώ μάλλον ευχαριστιακή, λειτουργική».
Τονίζει ότι «οι ποιμενάρχαι των Μητροπόλεων τούτων είναι προσφιλείς αδελφοί ιεράρχαι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ενώ συμμετέχουν εις την διοίκησιν της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος στην οποίαν αι Ιεραί Μητροπόλεις των συναποτελούν ομού μετ’ εκείνων τα Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, συμφώνων και προς τον Καταστατικόν Χάρτην αυτής.
Προτρεπόμεθα και παρακαλούμεν αδελφικώς όπως οι Ιερώτατοι Ιεράρχαι ούτοι έχωσι πλήρη συνείδησιν του γεγονότος ότι ανήκουν δικαιωματικώς εις την Ιεραρχίαν της πρωτοθρόνου Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, τουθ’ όπερ αποτελεί δι’ αυτούς υψίστην τιμήν και τούτ’ αυτό προνόμιον, το οποίον πολλοί θα εζήλευον».

Ο Πατριάρχης σε αυστηρό ύφος τονίζει εμφαντικά πως «από την άλλη πλευρά, εις ουδένα επιτρέπομεν να αμφισβητήσει τα από αιώνων απαράγραπτα δικαιώματα του Οικουμενικού Θρόνου επί των περί ων πρόκειται Μητροπόλεων, αι οποίαι αποτελούν την ενδοχώραν αυτού, ιδιαιτέρως μετά την απογύμνωσιν του από τα επαρχίας του εν Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία (πάντως ουχί εξ’ υπαιτιότητος της Μητρός Εκκλησίας).
Διευκρινίζει ο Πατριάρχης ότι «προς ουδένα αντιδικούμεν. Αλλά και δεν πρόκειται να απεμπολήσωμεν ποτέ τα δικαιώματα της Μητρός Εκκλησίας επί των Ιερών αυτής Μητροπόλεων εδώ εις την αγιοτόκον Θράκην, την αναμφισβητήτως Ελληνικήν και αιματοβαμμένην Μακεδονίαν, την υψηλόφρονα Ηπειρον και τας ερατεινάς νήσους του Αρχιπελάγους, διότι το αντίθετον θα ήτο προδοσία της ιστορίας της πίστεως και του Γένους».

Κάνει έκκληση λέγοντας «ας σεβασθούμε όλοι την Μητέρα μας Εκκλησίαν, η οποία αγωνίζεται κενωτικώς, διακονεί, προσφέρει, συμβάλλει εις την ενότητα της Ορθοδοξίας και τον διάλογον συμφιλιώσεως και συνεργασίας μετά των μη Ορθοδόξων δια την ειρήνην του σύμπαντος κόσμου, διά την δόξαν του Θεού.
Απευθύνομεν έκκλησιν από του Φαναρίου, από της Βασιλευούσης, από του Ιερού μας Κέντρου, να το στηρίξωμεν, να το ενισχύσωμεν, να το βοηθήσωμεν να εκληρώσει την οικουμενικήν αποστολή του, η οποία συνάδει προς την οικουμενικότητα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας».

Πηγή― Εθνικός Κήρυξ