Κώστας Χατζηχρήστος 1921 – 2001

"Ελα Γαστούνη... Κίτσος εδώ..."  "Αμ' πως..."

O δημοφιλής ηθοποιός Κώστας Χατζηχρήστος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1921.

Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή στη διάρκεια της κατοχής με το θίασο του Λουκή Μυλωνά, που περιόδευε στη Θεσσαλία. Λίγο αργότερα έφτασε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε σε βαριετέ, μετείχε σε μουσικούς θιάσους κι έλαβε μέρος σε διάφορες επιθεωρήσεις.

Το 1952 συγκρότησε το δικό του θίασο, ενώ συνέπραξε και ως συνθιασάρχης με εκλεκτούς πρωταγωνιστές της εποχής. Από το 1953 έως το 1955 συνεργάστηκε με τον Κούλη Στολίγκα και την Καίτη Ντιριντάουα, με την οποία αργότερα παντρεύτηκε.

Τα επόμενα 15 χρόνια ανέβασε με δικούς του θιάσους πολλές και επιτυχημένες επιθεωρήσεις και κωμωδίες. Κάποιες από αυτές γνώρισαν τέτοια επιτυχία που μεταφέρθηκεαν και στη μεγάλη οθόνη, όπως «Ο κύριος Πτέραρχος», «Της Κακομοίρας», «Ηλίας του 16ου», «Ένας έξυπνος βλάκας», «Παριζιάνα» κ.α.

Μεγάλη και σημαντική υπήρξε και η κινηματογραφική του δραστηριότητα. Έκανε το ντεμπούτο του το 1952 στον «Πύργο των ιπποτών» και γρήγορα καθιερώθηκε ως ένας απ’ τους δημοφιλέστερους κωμικούς της μεγάλης οθόνης. Το 1955 δημιούργησε το χαρακτήρα του Θύμιου, ενός κουτοπόνηρου επαρχιώτη που έρχεται στην πρωτεύουσα και βρίσκει τον μπελά του, στο φιλμ «Πιάσαμε την καλή».

Ακολούθησαν «Τα Κωθώνια του Συντάγματος» (1956), «Οι Τρεις Ντετέκτιβ» (1957), «Τσαρούχι, Πιστόλι, Παπιγιόν» (1957), «Γερακίνα» (1958), «Διακοπές στην Κολοπετινίτσα» (1959), «Να Ζήσουν τα Φτωχόπαιδα» (1959), «Ο Ηλίας του 16ου» (1959), «Λαός και Κολωνάκι» (1959), «Ο Θύμιος τα ’χει Τετρακόσια» (1960), «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» (1960), «Ο Δήμος από τα Τρίκαλα» (1962), και πολλές άλλες. Ο ίδιος υπήρξε παραγωγός τριών ταινιών και σκηνοθέτησε άλλες οκτώ.

Την περίοδο 1994 - 1996 επέστρεψε στο θέατρο, στη δική του θεατρική στέγη, που απέκτησε το 1970 κι έχασε λόγω χρεών λίγα χρόνια πριν από το θάνατό του, στις 3 Οκτωβρίου του 2001.

ΠΗΓΗ: Σαν Σήμερα

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Γνώρισα από κοντά το Κώστα Χατζηχρήστο πριν πολλά χρόνια (1981) όταν κατοικούσε στη συνοικία Κυψέλη της Αθήνας στην οδό Κεφαλληνίας. Ήμουν επισκέπτης (2 εβδομάδες) σε οικογένεια που κατοικούσε στην ίδια πολυκατοικία και αρκετές φορές συναντηθήκαμε στον ανελκυστήρα ενώ μερικές φορές ήπιαμε καφέ στο καφενείο της γειτονιάς.
Στη καθημερινή του ζωή ήταν ένας απλός άνθρωπος που θεωρούσε ότι ο Έλληνας έχει αδικηθεί και ότι ο κάθε "μεγάλος" (μεγάλη χώρα) ενδιαφέρετε να πάρει και όχι να δώσει στην Ελλάδα. 

Δεν βρέθηκε ανάμεσα στους καλλιτέχνες "κομματόσκυλα" και το θέατρο του δεν πριμοδοτήθηκε από τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης. Χαρακτηριστικό είναι ότι όταν ήρθε στη Βοστώνη με τη θεατρική παράσταση "Από την ώρα που ήρθε ο Αντρέας ξεχάσαμε το κρέας" τον συνάντησα στα καμαρίνια του θεάτρου.  Με αγκάλιασε και μου είπε: Βασίλη με φάγανε τα κομματόσκυλα. Εγώ που έγινα καραγκιόζης να διασκεδάζω το καημό το Έλληνα και της Ελληνίδας, με φάγανε..."   "Εσύ όμως είσαι στις καρδιές των Ελλήνων κυρ Κώστα" του είπα και τα μάτια του βουρκώσαν.    Βασίλης Καυκάς, Βοστώνη