Σε μια εποχή που καταπίνει ανθρώπους, συνειδήσεις και όνειρα, σε έναν κόσμο που μασάει με δύναμη σαν να ήταν σκληρό, μπαγιάτικο στραγάλι την δημιουργία και εκσφενδονίζει το δήθεν και την κατάθλιψη στο ζενίθ, το να παραμένεις αθώος, ενθουσιώδης και ονειροπόλος, το να κρατάς γερά στα χέρια σου ένα κομμάτι ανθρωπιάς και να το χαρίζεις απλόχερα σαν ένας έφηβος που δεν τον λήστεψε ο καιρός, είναι στάση εφάμιλλη μιας βαθιά αντιστασιακής πράξης.
Η αλήθεια είναι ότι σπάνια συναντά κανείς εφήβους που δεν είναι κολλημένοι σε ένα σύστημα φορητής ζωής, που συγκινούνται και σε συγκινούν, που δεν μιμούνται αλλά αξίζει να τους μιμηθείς και μαζί τους νιώθεις ετών 16, ακόμη και αν αυτοί, σου δείχνουν πιστοποιητικό γέννησης που αναγράφει 14.7.1947.
Είχα την τύχη να συναντήσω έναν τέτοιο, την τιμή να γίνω φίλη του και το ευτυχές προνόμιο να επιστρέφω μιλώντας μαζί του σε μια εποχή αθωώτητας και ουσίας, σε μια εποχή ανθρωπιάς, μιας και ο Μπάμπης ο Κουλούρας, ο Συριανός μου φίλος, που έλκει την καταγωγή του από την Σμύρνη, σου δίνει την αίσθηση ότι διατηρεί ένα δικό του μέτρο για τον πολιτισμό και την αγάπη, για την πρσφορά και την νιότη, για τον λόγο και το κέφι, για την συνάντηση των αθρώπων που εκεί στη Σύρο, αλλά και σε όλα τα σημεία της γης οπου έχει ταξιδέψει με την ομάδα «Καβάφης», του επιφυλλάσσουν μια μεγάλη αγκαλιά, σαν αυτή που θα ζήλευε ο καθείς να έχει, έτσι απλά και αυθόρμητα χωρίς συναλλαγή.
Γράφω αυτό το σχόλιο για τον φίλο μου τον Μπάμπη επειδή πιστεύω ότι είναι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος, ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, από αυτούς που αξίζει να φωτίζει κανείς μιας και οι προβολείς σε αυτό τον κόσμο, ή τουλάχιστον σε αυτή τη χώρα, δεν χρησιμοποιούνται για να λάμψουν οι ουσίες και τα υγιή παραδείγματα, αλλά για να κάνουν περατζάδα τα «τίποτα», μαζί με τα κοντά τους φουστάνια, τα μοδάτα φουλάρια, τα χοντρά τους πορτοφόλια και τις άδειες ζωές, τις παραγεμισμένες με τον αέρα της φθοράς.
Υπ αυτή την έννοια, το να μιλάω σήμερα για τον φίλο μου τον Μπάμπη και να τον παρουσιάζω ως παράδειγμα ζωής, αποτελεί και για μένα μια βαθιά αντιστασιακή πράξη.
O Mπάμπης Κουλούρας ο Συριανός, είναι πανω απ΄όλα καλλιτέχνης. Με την ευρεία έννοια του όρου. Από την προσφορά του στην τέχνη, έως τον τρόπο με τον οποίο ζει, συγκινείται, συναντά και συναντιέται, απελπίζεται και ελπίζει. Είναι όμως και αθλητής. Και ηθοποιός.. Και δημοσιογράφος.. Και παραγωγός... Και φιλάνθρωπος, με την ενεργό έννοια του όρου. Και φυσικά, είναι ταξιδευτής...
Τόσο πολυσχιδής που απορείς που βρήκε το χρόνο, που βρήκε την όρεξη και από που αντλεί αυτή την ενέργεια και την κάνει αγάπη και πίστη.
Ο Μπάμπης ο Κουλούρας, δεν έχει εκποιηθεί και δεν έχει εκποιήσει για να κάνει καριέρα.
Η καριέρα του ανθρώπου του αρκεί. Για αυτό ίσως και κατάφερε ως γνήσιος καλλιτέχνης, χωρίς χρήμα και φανφάρες, να γίνει γνωστός με ένα δικό του ατόφιο και αληθινό δημιούργημα, σε πολλά μέρη της Ελλάδας και του κόσμου.
Μένει σε μια ονειρική γειτονιά, στα ψηλά τα μέρη της Άνω Σύρου με την γυναίκα του τη Νικολέττα Ρούσου, και ανεβαίνουν πολλά σκαλοπάτια κάθε μέρα για φτάσουν στο σπιτι τους κοντά στην εκλησία των Καθολικών. Όμως δεν αλλάζουν στέγη, δεν κατέβηκαν όπως άλλοι στην πόλη για ευκολία.
Έχουν δύο γιούς, το Γιώργο και τον Εύδοξο. Από τον πρώτο του γάμο έχει αποκτήσει το γιό του Φραγκίσκο.
Από τα παιδικά του χρόνια είχε ροπή προς τις τέχνες και τον αθλητισμό.
Στα μαθητικά του χρόνια αγωνίσθηκε ως αθλητής του στίβου και κατέκτησε πολλές πρώτες νίκες στη σφαιροβολία και δισκοβολίαστους Παγκυκλαδικούς και Περιφερειακούς μαθητικούς αγώνες, εκπροσωπώντας το Οικονομικό Γυμνάσιο Σύρου, ενώ είχε και τα ρεκόρ του Σταδίου της Σύρου και της Λέσβου στα δυο αυτά αθλήματα. Υπήρξε ποδοσφαιριστής του Άρη Σύρου και κωπηλάτης στο κανόε και στην τετράκωπο του Ν.Ο. Σύρου με την οποία σημείωσε ρεκόρ απόστασης στους Πανελληνίους Αγώνες Κωπηλασίας στον Πόρο το καλοκαίρι του 1966. Το πλήρωμα αποτελούσαν οι κωπηλάτες Χρήστος Κελάρης, Μπάμπης Κουλούρας, Λουκάς Μαυράκης, Νικήτας Γαβαλάς και ο αλησμόνητος Γιάννης Μηλιός.
Κατά τη στρατιωτική του θητεία συμμετείχε σε αγώνες Στίβου με την Ομάδα του Στρατού αλλά και κατόπιν με την ομάδα του ΟΤΕ, όπου εργαζόταν και είχε πολλές νικηφόρες συμμετοχές. Συνεχίζει μέχρι και σήμερα να αθλείται και να συμμετέχει με την Εθνική Ομάδα Στίβου Βετεράνων κατακτώντας πρώτη και δεύτερη νίκη σε δισκοβολία και σφαιροβολία στους Βαλκανικούς Αγώνες στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας και πολλές πρώτες νίκες σε Πανελλήνια πρωταθλήματα. Γι αυτή την πορεία του τιμήθηκε από το Δημοτικό Οργανισμό Νεολαίας και Άθλησης Σύρου.
Στον τομέα του πολιτισμού έχει ασχοληθεί με το τραγούδι ως ερμηνευτής, συνθέτης και στιχουργός και έχει πάρει πρώτο βραβείο στην εκπομπή «ΝΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ» το 1977, στο Διαγωνισμό Νέων Συνθετών του 1978 και έχει συμμετάσχει με δικό του τραγούδι στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης το 1980. Στόχος του είναι να κυκλοφορήσει ένα προσωπικό του CD με 15 τραγούδια πάνω σε ποίηση Κωνσταντίνου Καβάφη το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Στο ερασιτεχνικό θέατρο έχει σκηνοθετήσει και έχει πρωταγωνιστήσει σε πάνω από 20 παραστάσεις με τους Συριανούς Ερασιτεχνικούς θιάσους του Απόλλωνα, του Γαλησσά και της Άνω Σύρου καθώς και σε μία με το Θεατρικό Όμιλο ‘’Ο Σουρής’’.
Τα 8 τελευταία χρόνια, ως Πρόεδρος του Π.Σ Άνω Σύρου, έχει δημιουργήσει μαζί με εξαιρετικούς μουσικούς και ερμηνευτές τις μουσικοποιητικές Ομάδες ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ - ΓΚΑΤΣΟΣ ΚΑΙ ΚΑΒΑΦΗΣ των οποίων έχει την καλλιτεχνική επιμέλεια και σκηνοθεσία. Απαγγέλει από στήθους και ερμηνεύει τραγούδια.
Με τις Ομάδες ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ, ΚΑΒΑΦΗΣ ΚΑΙ ΓΚΑΤΣΟΣ έχει δώσει παραστάσεις σε δεκάδες πόλεις και Ιστορικούς τόπους της Ελλάδας και του εξωτερικού μεταξύ των οποίων η Αλεξάνδρεια, η Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κων/πολης, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, το Ίδρυμα Ευγενίδου, η Ρωμαϊκή Αγορά της Αθήνας, το Θέατρο Απόλλων Σύρου, το Παλάτι των Ιπποτών της Ρόδου, οι Δελφοί, η Δήλος, το Ινστιτούτο ΚΥΒΕΛΗ, η Νέα Υόρκη, η Βοστόνη, τα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και του Ελσίνκι, το Παρίσι, οι Βρυξέλλες, η Στοκχόλμη η Πάτρα το Ηράκλειο Κρήτης κ.α.
Η πρώτη παράσταση δόθηκε στο Κίνι της Σύρου με την πανσέληνο του Αυγούστου το 2006.
Επιδίωξη της ομάδας είναι να παρουσιάσει το αφιέρωμα για τον Καβάφη το Σεπτέμβριο του 2015 στο Ηρώδειο.Υπάρχουν επίσης προτάσεις για το Πανεπιστήμιο της Μόσχας, Αυστραλία, Κύπρο, Λονδίνο, ΑCHAIA CLAUSS, Κεφαλονιά , Ιθάκη, Πάτμο, Κέα, Κύθνο, Μήλο και αλλού.
Του χρόνου δρομολογείται ένα αφιέρωμα για το νομπελίστα ποιητή Γιώργο Σεφέρη.
Στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο ο Μπάμπης Κουλούρας έχει εργασθεί εθελοντικά στον ραδιοσταθμό ΚΥΚΛΟ και στο Δημοτικό Ραδιόφωνο ΚΟΣΜΟΣ 90, ενώ από το 1995 απασχολείται εθελοντικά στη Δημοτική ΑΙΓΑΙΟ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ως Διευθυντής Προγράμματος, παρουσιαστής και οπερατέρ και έχει αποθανατίσει στη Σύρο, στα νησιά μας, στην Ελλάδα και στον κόσμο πάνω από 3.300 εκδηλώσεις και οδοιπορικά, διεξάγοντας ως παραγωγός και παρουσιαστής 2.000 τηλεοπτικές εκπομπές και ως τηλεοπτικός συντονιστής όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 1995 μέχρι σήμερα.
Έχει διοργανώσει και συντονίσει 16 Τηλεμαραθωνίους Αλληλεγγύηςμεταξύ των οποίων για τη ΣΤΕΓΗ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΦΗΒΩΝ ΣΥΡΟΥ για την ΚΑΤ ΟΙΚΟΝ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ, για τη δημιουργία της ΜΟΝΑΔΑΣ ΤΕΧΝΗΤΟΥ ΝΕΦΡΟΥ στο Νοσοκομείο Σύρου, για τους ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΟΥΣ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ, για τους αποκλεισθέντες ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ ΣΤΗ ΓΑΖΑ, για τους πληγέντες από το μεγάλο τσουνάμι, για τους σεισμόπληκτους της ΑΙΤΗΣ και άλλους, με τελευταίο το ραδιοτηλεμαραθώνιο για τους ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΚΤΟΥΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ.
Έχει μεταδώσει ως τηλεοπτικός παρουσιαστής 19 καρναβάλια της Άνω Σύρου και το Συριανό Καρναβάλι των τεσσάρων τελευταίων ετών.
Κατά τα 19 χρόνια παρουσίας του στη Δημοτική Τηλεόραση, αυτή υπήρξε προπύργιο δημοκρατίας και πλουραλισμού, πολιτισμού, αισθητικής και κοινωνικής παρέμβασης με τα όποια λάθη και αδυναμίες της.
Tέλος έχει πρωτοστατήσει στην εδραίωση κάποιων σημαντικών θεσμών στη Σύρο όπως είναι το ΣΥΡΙΑΝΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ, η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ, η HMEΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ και οι ΤΣΙΠΟΥΡΟΒΡΑΔΙΕΣ στον Άγιο Αθανάσιο.
Έχει τιμηθεί από την UNESCO, από την ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ, από την ΚΑΤ ΟΙΚΟΝ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΣΥΡΟΥ, από την Καθολική Νεολαία Σύρου, από το ΣΥΡΙΑΝΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ, από το Ροταριανό Όμιλο Ερμουπόλεως, από το Σύλλογο Πελοποννησίων Σύρου, ενώ στις 24 Αυγούστου 2014 του απονεμήθηκε στο Ιστορικό Θέατρο ΑΠΟΛΛΩΝ από το Δήμαρχο Σύρου-Ερμούπολης κ. Γιάννη Δεκαβάλλα , ύστερα από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το Χρυσό Μετάλλιο του Δήμου. Tην ίδια μέρα, στην Πλατεία Μιαούλη της Ερμούπολης, το FORUM 20-21 τον ανακήρυξε Πρεσβευτή της προσπάθειας η Σύρος να διεκδικήσει να γίνει Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021.
Ο Μπάμπης Κουλούρας επιδιώκει την ενότητα και αλληλοϋποστήριξη μεταξύ των Συριανών και όλων των Ελλήνων σε κάθε δράση, ειδικά μέσα σ’ αυτή την οδυνηρή κρίση που διέρχεται χώρα. Λέει ότι αυτή η κρίση μας δίνει την αφορμή να ανακαλύψουμε σοβαρά και υπεύθυνα ποιοί και τι έφταιξε που φθάσαμε ως εδώ, ν’ ανακαλύψουμε αρετές και αξίες που κομίζουμε ως άνθρωποι και Έλληνες και να προχωρήσουμε στην οικοδόμηση μιας πατρίδας, που δεν θα διαπραγματεύεται με κανέναν την αξιοπρέπεια των πολιτών της , την ανεξαρτησία και την εθνική της Κυριαρχία.
Θεωρεί ως παράθυρα διεξόδου για τη Σύρο την υπεύθυνη, συστηματική και επαγγελματική αναζήτηση όλων εκείνων των παραγόντων που θα προάγουν την τουριστική οντότητά της στο σκληρό ανταγωνιστικό τοπίο και θεωρεί ως ένα σημαντικό πρώτο βήμα το πρόσφατο άνοιγμα στη Ρωσική αγορά, που πρέπει να αξιοποιηθεί για να μη παραμείνει ως μετέωρο βήμα του πελαργού.
Την προοπτική και στόχευση από το ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΣΥΡΟΥ ν΄ ανακηρυχθεί από την UNESCO η Ερμούπολη και η Άνω Σύρος ως ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ και να γίνουν η ΣΥΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ 2021 τα θεωρεί ως εφαλτήρια ελπίδας και ονείρου για την ανάπτυξη και την πρόοδο της Σύρου και ως ικανές και ρεαλιστικές λύσεις για να πάρει επιτέλους το νησί τη θέση που του πρέπει στο παγκόσμιο προσκήνιο.
Είχα την τύχη να είμαι εκεί στην Ερμούπολη το καλοκαίρι όταν έπαιρνε τα βραβεία του πρώτα στην πλατεία και έπειτα στο Θεάτρο, παρουσία του Γιώγου Νταλάρα και του Μανώλη Μητσιά.
Κρατάω τρεις στιγμές που μου επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά τι σημαίνει να είσαι σημαντικός, να έχεις γράψει δρόμο και να συνεχίζεις ωραίος δρομέας, με το χέρι στο ύψος της καρδιάς, εκεί που βρίσκεται και το μετάλλιό σου.
Η μια ήταν τα φιλιά και οι αγκαλιές– σε χρόνο ανύποπτο- του γιου του, του Γιώργου. Σπάνια βλέπεις ένα 18χρονο παιδί, να αγαπάει τόσο πολύ και να θαυμάζει τον πατέρα του, αλλά και να το δείχνει.
Η άλλη ήταν η βόλτα μας στην Άνω Σύρο. Εκεί που οι κοντινοί του άνθρωποι είναι όντως κοντινοί, χωρίς υποκρισία, χωρίς επιτήδευση. Eκεί που όλοι γνωρίζονται με το όνομά τους.
Και η τρίτη ήταν τα δάκρυά του, οι σχεδόν λυγμοί, την ώρα που έπαιρνε το Χρυσό μετάλλιο του Δήμου από τα χέρια του Δημάρχου.
Για αυτά τα τρία ίσως αξίζει και να ζεις.
Φίλε Μπάμπη σε ευχαριστώ που μου τα δίδαξες.
Πηγή: The Best, PATRAS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου