Καθιέρωση ετήσιου Πολιτιστικού Συμποσίου και υποτροφίας στη μνήμη του Θεόδωρου Σπυρόπουλου

Του Δημήτρη Τσάκα

Ο Θεόδωρος Καλμούκος, ομιλεί στο μνημόσυνο του Θεοδώρου Σπυρόπουλου στο ναό της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Οι οργανωμένοι φορείς της Ομογένειας τίμησαν τη μνήμη του Θεόδωρου Σπυρόπουλου με τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο την Κυριακή 16 Νοεμβρίου στο ναό της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στην Αστόρια, ενώ αποφασίστηκε η καθιέρωση ετήσιου Πολιτιστικού Συμποσίου στη ζωή και το έργο του, καθώς επίσης και υποτροφία η οποία θα δίνεται σε παιδί της Ομογένειας που θα αριστεύει στην Ελληνική Γλώσσα και Παιδεία.

Η ανακοίνωση αυτή έγινε από την πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελλήνων Εκπαιδευτικών Αμερικής, Στέλλα Κοκόλη, η οποία τόνισε ότι «το πρώτο Πολιτιστικό Συμπόσιο στη μνήμη του αείμνηστου Θεοδώρου Σπυρόπουλου θα γίνει το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου από τις 5 το εσπέρας μέχρι τις 8 το βράδυ στο Σταθάκειο Κέντρο της Ομοσπονδίας Σωματείων Νέας Υόρκης» και κάλεσε όλους να παρευρεθούν ώστε και με τον τρόπο αυτό να τιμηθεί η μνήμη «του μεγάλου υποστηρικτή και ευεργέτη της Ελληνικής Παιδείας και γλώσσας».
Η κ. Κοκόλη εξήγησε στον «Ε.Κ.» πως «η υποτροφία θα ονομάζεται «υποτροφία Θεόδωρου Σπυρόπουλου και θα δίνεται σε κάποιο παιδί από τη Νέα Υόρκη ή το Σικάγο, αλλά μάλλον περισσότερο από τη Νέα Υόρκη, διότι στο Σικάγο ίσως να κάνουν κάτι άλλο».
Η κ. Κοκόλη κατά την ώρα του καφέ μετά το μνημόσυνο αναφέρθηκε με λόγια φιλόφρονα για τον αείμνηστο Θεόδωρο Σπυρόπουλο, λέγοντας πως «ήταν πάντοτε πρώτος στις επάλξεις για την υποστήριξη της Ελληνικής Παιδείας, Γλώσσας και Πολιτισμού».
Ο ναός της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου ήταν κατάμεστος από ομογενείς από νωρίς το πρωί, ενώ είχαν γεμίσει και οι διάδρομοι από όρθιους. Της Θείας Λειτουργίας και του ιερού μνημοσύνου προέστη ο ηγούμενος της Μονής Χρυσοβαλάντου, Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Ζαχαρής, βοηθούμενος από τον Αρχιδιάκονο Ευγένιο. Ο Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος μίλησε ένθερμα για την αγάπη και στήριξη που παρείχε ο αείμνηστος για την Ελληνική Γλώσσα και τον Ελληνισμό γενικότερα. Αναφέρθηκε και σε μνημόσυνα που τελούντο επίσης την Κυριακή, της Παναγιώτας Δημητρίου, Κωνσταντίνου Παράβαλου, καθώς επίσης και στην Αρτοκλασία του Πανθεσσαλικού Συλλόγου «Ασκληπιός» Νέας Υόρκης.
Αρκετοί είχαν έλθει από μακρινές αποστάσεις για το μνημόσυνο Σπυρόπουλου. Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος Ελληνικών Σωματείων Ιλινόις, η «Ενωσις», Βασίλης Ματαράγκας, είχε έλθει από το Σικάγο, ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ενωσης Αμερικής Δημήτρης Χατζής από τη Βοστώνη, ο επιχειρηματίας Ανδρέας Καρπούζης με την σύζυγό του Θεμελίνα από το Φρέμιγχαμ της Μασαχουσέτης. Ο Τέρης Τσαφατίνος ο οποίος έχει πρωτοστατήσει στην ίδρυση σχολείων τύπου «τσάρτερ» στη Φλόριδα στα οποία διδάσκεται με επιτυχία η ελληνική γλώσσα ταξίδεψε από τη Φλόριδα για να είναι παρών στην εκδήλωση μνημοσύνης για τον Θεόδωρο Σπυρόπουλο με τον οποίον είχαν στενή συνεργασία. Παρόντες επίσης ήταν πολλοί δάσκαλοι και δασκάλες της Ελληνικής Γλώσσας, καθηγητές κολεγίων ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Χρίστος Τριπουλάς, άνθρωποι επιστημονικών ειδικοτήτων όπως η χημικός Ευγενία Κατσούδα. Παρόντες ήταν επίσης ο Μανόλης Βεληβασάκης, ο γιατρός Γιάννης Νάθενας, ο Παύλος Κοτρότσιος, ο Ηλίας Νεοφυτίδης, ο διευθυντής Τύπου του Γενικού Προξενείου Νέας Υόρκης Νίκος Παπακωνσταντίνου.
Ομιλητής ήταν ο συνεργάτης του «Εθνικού Κήρυκα» Θεόδωρος Καλμούκος, ο οποίος συνδύασε το κήρυγμα με τον συμβολισμό και το νόημα των μνημοσύνων, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο πρόσωπο και την αγάπη του Θεόδωρου Σπυρόπουλου για την Ελληνική Παιδεία, Γλώσσα και τον Ελληνισμό γενικότερα.

Ανάμεσα στα άλλα, ο κ. Καλμούκος είπε πως «σήμερα δεν θυμηθήκαμε απλά, αλλά επικοινωνήσαμε οντολογικά με μία καταπληκτική εγγύτητα και συνάφεια με τον κοινό και καλό φίλο όλων μας, τον Θεόδωρο Σπυρόπουλο, ο οποίος από το μεσημέρι της Δευτέρας της 29ης Σεπτεμβρίου, ο στυλοβάτης αυτός της Ελληνικής Παιδείας, Γλώσσας και Πολιτισμού, βρίσκεται πλέον ‘υπό γην’, δηλαδή έχει βγει από την αέναη ανακύκλωση του χρόνου και τώρα υπάρχει ‘εν ετέρα μορφή’ στο διαρκές καρτέρεμα της ανάστασης ‘εν εκείνη τη ημέρα’».
Σε άλλο σημείο, είπε: «ήλθαμε σήμερα κι ανάψαμε το αγιοκέρι της αγάπης και της τιμής μας στη μνημοσύνη ενός μεγάλου ομογενή, ενός γίγαντα του Ελληνισμού και σας ευχαριστώ για την ανοχή σας να καταθέσω δυο σκέψεις αντί για νεκρολούλουδα στη μνήμη του».
Τόνισε επίσης, πως «του άρεσε η Θεολογία του αείμνηστου Θεόδωρου, ιδιαίτερα η επίγνωση του ελληνικού της υπόβαθρου, όπως άλλωστε και το υπόβαθρο του ίδιου του Χριστιανισμού γενικώς που είναι ο Ελληνισμός».
Μιλώντας για το μέγεθος της αγάπης του για την ελληνική γλώσσα, είπε, πως «δεν είναι απόλυτο αυτό που συνήθως λέγεται για κάποιους ανθρώπους που φεύγουν είτε από τη θέση τους, είτε από τη ζωή, πως ‘ουδείς αναντικατάστατος’, διότι υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι είναι κυριολεκτικά αναντικατάστατοι. Κι ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος, γι’ αυτό και δεν πέθανε, διότι ήταν ποιητής καλών έργων του Ελληνισμού, κι οι ποιητές δεν πεθαίνουν ποτέ, μένουν απέθαντοι για πάντα».

Πηγή: Εθνικός Κήρυξ