Του Θεόδωρου Καλμούκου
Τα κουκιά μετρήθηκαν και βρέθηκαν ελλιπή, Αδέλφια μου Ελληνες, για την μάνι-μάνι και στα γρήγορα εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Βρέθηκαν λοιπόν 160 ναι για τον υποψήφιο Πρόεδρο Σταύρο Δήμα, 135 παρών και 5 απουσίες. Ναι καλά καταλάβατε, όσοι δήλωσαν «παρών» στην ουσία ήταν γιοκ τουρκιστί, δηλαδή καταψήφισαν δηλώσαντες με αυτή τους τη στάση ότι προτιμούν τις γενικές εκλογές κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Πώς μπερδεύτηκαν πάλι τα πράγματα και έγιναν Greek μπάχαλο -αξέχαστε Χριστόδουλε- ούτε οι καφετζούδες κι οι χαρτορίχτρες δεν μπορούν να τα ξεδιαλύνουν.
Κι έτσι χρονιάρες μέρες αντί να ηρεμήσει λίγο ο κουρασμένος και καθημαγμένος ελληνικός λαός από τις ορδές και τις φωνές της ξέφρενης κομματοκρατίας, θα τους έχει όλους στο κεφάλι του. Από το άλλο μέρος έχει κι αυτός, ο λαός εννοώ, τις ευθύνες του για να τα λέμε σταράτα τα πράγματα, διότι τους ψήφιζε και τους ξαναψήφιζε και ζούσαν όλοι μαζί το όνειρο της φούσκας, ώσπου έσπασε και έπεσαν στο κενό, εκτός από αυτούς που είχαν τακτοποιηθεί οπότε τώρα κόπτονται ως γνήσιοι υποκριτές και φαρισαίοι για τις θυσίες του ελληνικού λαού που ξεροσταλιάζει στα συσσίτια. Ουαί!
Αλήθεια τι να πει κανείς και τι να σχολιάσει πέρα από το ότι η Ελλάδα φαίνεται να μπαίνει σε μία σκολειά και τραχεία οδό με ομιχλώδη, για να μην πω, με μαύρο ορίζοντα, επειδή ακριβώς τον πολιτικό βίο της τον διαφεντεύουν σήμερα νανικά αναστήματα και τα υπάρχοντα κόμματα και κομματάκια έχουν ολοκληρώσει τον βιολογικό τους κύκλο και είναι πλέον «ωσεί νεκρά». Ποιος αλήθεια θα ξεμυτίσει να βγει μπροστά να μεριάσει τη νοοτροπία της κομματοκρατίας και να φωνάξει δυνατά ελάτε να δώσουμε τις ψυχές και τα χέρια για την Ελλάδα; Ποιος;
Ο Αντώνης με τον συνέταιρό του τον Βαγγέλη, για ένα πράγμα νοιάζονται, να μη χάσουν την καρέκλα γιατί το διαισθάνονται πως θα χαθούν από τον πολιτικό ορίζοντα και δεν θα τους δίνει σημασία κανείς όπως γίνεται συνήθως αφού ισχύει το σοφό «δρυός πεσούσης». Κι όχι μόνο αυτό, το ερώτημα είναι τι θα αφήσουν πίσω τους. Από την άλλη μεριά «ο ερχόμενος» δεν μοιάζει να είναι ευνοημένος, ενώ οι υπόλοιποι φαντάζουν από μακριά ως αριθμητικά άσημοι και ολίγιστοι οπότε τα αδιέξοδα μοιάζουν εφιαλτικά.
Ο Αλέξιος είπε εκείνο το αμίμητο πως «O ΣΥΡΙΖΑ θα βαράει το νταούλι και οι αγορές θα χορεύουν», αλλά μπορεί να γίνει και το αντίθετο οι αγορές να κάνουν να χορεύουν τα στομάχια των Ελλήνων από την πείνα, αφού από τους διεθνείς τοκογλύφους εξαρτάται το ψωμί του ελληνικού λαού, τα φάρμακα και τα καύσιμα για τη θωράκιση της χώρας. Αυτή, ναι αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα.
Κι εκεί που λέγαμε πού είναι ο Στουρνάρας με τα στουρνάρια του, νάτος και εμφανίστηκε κι έριξε ένα δυνατό στουρνάρι κομματικής προειδοποίησης αφού το αίμα νερό δεν γίνεται. Είπε πως «η κρίση των τελευταίων ημερών λαμβάνει πλέον σοβαρές διαστάσεις, η ρευστότητα στην αγορά μειώνεται με ταχύ ρυθμό και ο κίνδυνος, όχι μόνο ανακοπής της αναπτυξιακής πορείας που μόλις ξεκίνησε, αλλά ο κίνδυνος μιας ανεπανόρθωτης βλάβης της ελληνικής οικονομίας, είναι μεγάλος». Από ανάπτυξη πια τρέχει από τα μπατζάκια τους.
Από τη σειρά: ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ
Τα κουκιά μετρήθηκαν και βρέθηκαν ελλιπή, Αδέλφια μου Ελληνες, για την μάνι-μάνι και στα γρήγορα εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Βρέθηκαν λοιπόν 160 ναι για τον υποψήφιο Πρόεδρο Σταύρο Δήμα, 135 παρών και 5 απουσίες. Ναι καλά καταλάβατε, όσοι δήλωσαν «παρών» στην ουσία ήταν γιοκ τουρκιστί, δηλαδή καταψήφισαν δηλώσαντες με αυτή τους τη στάση ότι προτιμούν τις γενικές εκλογές κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Πώς μπερδεύτηκαν πάλι τα πράγματα και έγιναν Greek μπάχαλο -αξέχαστε Χριστόδουλε- ούτε οι καφετζούδες κι οι χαρτορίχτρες δεν μπορούν να τα ξεδιαλύνουν.
Κι έτσι χρονιάρες μέρες αντί να ηρεμήσει λίγο ο κουρασμένος και καθημαγμένος ελληνικός λαός από τις ορδές και τις φωνές της ξέφρενης κομματοκρατίας, θα τους έχει όλους στο κεφάλι του. Από το άλλο μέρος έχει κι αυτός, ο λαός εννοώ, τις ευθύνες του για να τα λέμε σταράτα τα πράγματα, διότι τους ψήφιζε και τους ξαναψήφιζε και ζούσαν όλοι μαζί το όνειρο της φούσκας, ώσπου έσπασε και έπεσαν στο κενό, εκτός από αυτούς που είχαν τακτοποιηθεί οπότε τώρα κόπτονται ως γνήσιοι υποκριτές και φαρισαίοι για τις θυσίες του ελληνικού λαού που ξεροσταλιάζει στα συσσίτια. Ουαί!
Αλήθεια τι να πει κανείς και τι να σχολιάσει πέρα από το ότι η Ελλάδα φαίνεται να μπαίνει σε μία σκολειά και τραχεία οδό με ομιχλώδη, για να μην πω, με μαύρο ορίζοντα, επειδή ακριβώς τον πολιτικό βίο της τον διαφεντεύουν σήμερα νανικά αναστήματα και τα υπάρχοντα κόμματα και κομματάκια έχουν ολοκληρώσει τον βιολογικό τους κύκλο και είναι πλέον «ωσεί νεκρά». Ποιος αλήθεια θα ξεμυτίσει να βγει μπροστά να μεριάσει τη νοοτροπία της κομματοκρατίας και να φωνάξει δυνατά ελάτε να δώσουμε τις ψυχές και τα χέρια για την Ελλάδα; Ποιος;
Ο Αντώνης με τον συνέταιρό του τον Βαγγέλη, για ένα πράγμα νοιάζονται, να μη χάσουν την καρέκλα γιατί το διαισθάνονται πως θα χαθούν από τον πολιτικό ορίζοντα και δεν θα τους δίνει σημασία κανείς όπως γίνεται συνήθως αφού ισχύει το σοφό «δρυός πεσούσης». Κι όχι μόνο αυτό, το ερώτημα είναι τι θα αφήσουν πίσω τους. Από την άλλη μεριά «ο ερχόμενος» δεν μοιάζει να είναι ευνοημένος, ενώ οι υπόλοιποι φαντάζουν από μακριά ως αριθμητικά άσημοι και ολίγιστοι οπότε τα αδιέξοδα μοιάζουν εφιαλτικά.
Ο Αλέξιος είπε εκείνο το αμίμητο πως «O ΣΥΡΙΖΑ θα βαράει το νταούλι και οι αγορές θα χορεύουν», αλλά μπορεί να γίνει και το αντίθετο οι αγορές να κάνουν να χορεύουν τα στομάχια των Ελλήνων από την πείνα, αφού από τους διεθνείς τοκογλύφους εξαρτάται το ψωμί του ελληνικού λαού, τα φάρμακα και τα καύσιμα για τη θωράκιση της χώρας. Αυτή, ναι αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα.
Κι εκεί που λέγαμε πού είναι ο Στουρνάρας με τα στουρνάρια του, νάτος και εμφανίστηκε κι έριξε ένα δυνατό στουρνάρι κομματικής προειδοποίησης αφού το αίμα νερό δεν γίνεται. Είπε πως «η κρίση των τελευταίων ημερών λαμβάνει πλέον σοβαρές διαστάσεις, η ρευστότητα στην αγορά μειώνεται με ταχύ ρυθμό και ο κίνδυνος, όχι μόνο ανακοπής της αναπτυξιακής πορείας που μόλις ξεκίνησε, αλλά ο κίνδυνος μιας ανεπανόρθωτης βλάβης της ελληνικής οικονομίας, είναι μεγάλος». Από ανάπτυξη πια τρέχει από τα μπατζάκια τους.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου