Γιατί τον λατρεύουν στη Γερμανία και τον μισούν στην Ελλάδα
Του Γιώργου Παυλόπουλου
Καθώς η Αγκελα Μέρκελ έγραφε... χιλιάδες χιλιόμετρα στον αέρα, σε μια προσπάθεια να σώσει την παρτίδα στην Ουκρανία και το γόητρο της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε πάρει επ' ώμου το δεύτερο κρίσιμο μέτωπο για το Βερολίνο: τη στάση της Ευρωζώνης στις διαπραγματεύσεις με την «ατίθαση» Ελλάδα.
Δεν χωρά αμφιβολία, μάλιστα, ότι ο Σόιμπλε ήταν το μεγάλο αφεντικό σε αυτή την υπόθεση -πρακτικά, οι δηλώσεις και παρεμβάσεις που έκανε η καγκελάριος όλες τις προηγούμενες μέρες έμοιαζαν μάλλον τυπικές και καθ' υπαγόρευσιν του «τσάρου» της ισχυρότερης οικονομίας της Ευρώπης.
«Η Γερμανία λέει ευχαριστώ, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε -επιτέλους, κάποιος είπε όχι στους χρεοκοπημένους Έλληνες», ήταν ο τίτλος που επέλεξε η λαϊκή εφημερίδα Bild στην κορύφωση του δράματος, αποτίοντας φόρο τιμής για τη σκληρή και άτεγκτη στάση που τηρούσε, αδιαφορώντας για την κριτική που δεχόταν, εντός και εκτός συνόρων.
Μαέστρος
Υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι ο Σόιμπλε έσπευσε να απορρίψει την «επιστολή Βαρουφάκη» προτού καν αυτή δημοσιοποιηθεί, όταν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ομόλογοί του, η Κομισιόν, μέχρι και ο Ντάισελμπλουμ την είχαν χαρακτηρίσει θετική, με αποτέλεσμα να προκαλέσει την αντίδραση ακόμη και των εταίρων του στην κυβέρνηση, Σοσιαλδημοκρατών.
Οταν δε ο ίδιος έκρινε πως οι απαιτήσεις και επιδιώξεις του ικανοποιήθηκαν, εμφανίστηκε ως μαέστρος στην Μπούντεσταγκ και, με μια κίνηση της μπαγκέτας του, πέτυχε την έγκριση της τετράμηνης παράτασης του «προγράμματος για την Ελλάδα». Μάλιστα, οι περισσότεροι συνάδελφοί του δεν μπήκαν καν στον κόπο να ζητήσουν πολλές λεπτομέρειες για τη συμφωνία και αρκέστηκαν στον λόγο και τις διαβεβαιώσεις του Σόιμπλε -ο οποίος, εξάλλου, επανέλαβε την Τετάρτη πως δεν θα δοθεί στην Αθήνα ούτε ευρώ τσακιστό ως προκαταβολή για τις καλές της προθέσεις...
Μύδροι
Βεβαίως, η αλήθεια είναι ότι αρκετοί συμπολιτευόμενοι βουλευτές έβαλαν «αστερίσκους» προκειμένου να πουν το «ναι», δεκάδες καταψήφισαν, ενώ ειδικά οι (επίσης συγκυβερνώντες) Βαυαροί Χριστιανοκοινωνιστές τάχθηκαν επισήμως υπέρ της πρότασης, αλλά με βαριά καρδιά. Την ίδια στιγμή, εκτός Βουλής, η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» -το νεαρό κόμμα των ευρωσκεπτικιστών που εντυπωσιάζει με τις επιδόσεις του και μοιάζει να έχει μεγάλο έρεισμα στην κοινωνία- εξαπέλυε μύδρους κατά της κυβέρνησης, που δίνει τα χρήματα των Γερμανών στους φτωχούς της Ευρώπης και δεν τους αφήνει να φύγουν από το ευρώ και να ακολουθήσουν τη μοίρα τους.
Ακριβώς, όμως, η ύπαρξη όλων αυτών των κομμάτων, αλλά και το άκρως ανησυχητικό φαινόμενο του κινήματος των ακροδεξιών νοικοκυραίων Pegida, είναι που όχι απλώς δικαιολογούν τη σκληρή στάση του Σόιμπλε, αλλά την καθιστούν απολύτως απαραίτητη.
Διότι ο πολύπειρος πολιτικός αποτελεί σήμερα την αναγκαία «γέφυρα» ανάμεσα στο παραδοσιακό πολιτικό στερέωμα της χώρας και τα νέα ρεύματα που γεννιούνται και αναπτύσσονται ταχύτατα (λόγω και της γενικότερης κρίσης στην Ευρώπης), τα οποία ενέχουν τεράστιους κινδύνους.
Ο ιδανικός άνθρωπος
Για την ακρίβεια δε, ο Σόιμπλε είναι ο ιδανικός άνθρωπος για τη συγκεκριμένη δουλειά. Προερχόμενος από τη μήτρα της «βαθιάς Γερμανίας», διαθέτοντας τα... παράσημα μιας τρομοκρατικής απόπειρας σε βάρος του που τον άφησε ανάπηρο αλλά δεν κατάφερε να τον λυγίσει, και έχοντας αποκτήσει πιστοποιητικά συντηρητισμού από τη θητεία του σε άλλα κυβερνητικά πόστα, ο Σόιμπλε είναι μια από τις λίγες φωνές που μπορούν να απευθυνθούν ανά πάσα στιγμή, πειστικά, στα εκατομμύρια των Γερμανών που είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν πιο ακραίες πολιτικές προτάσεις.
Για την ακρίβεια δε, ο Σόιμπλε είναι ο ιδανικός άνθρωπος για τη συγκεκριμένη δουλειά. Προερχόμενος από τη μήτρα της «βαθιάς Γερμανίας», διαθέτοντας τα... παράσημα μιας τρομοκρατικής απόπειρας σε βάρος του που τον άφησε ανάπηρο αλλά δεν κατάφερε να τον λυγίσει, και έχοντας αποκτήσει πιστοποιητικά συντηρητισμού από τη θητεία του σε άλλα κυβερνητικά πόστα, ο Σόιμπλε είναι μια από τις λίγες φωνές που μπορούν να απευθυνθούν ανά πάσα στιγμή, πειστικά, στα εκατομμύρια των Γερμανών που είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν πιο ακραίες πολιτικές προτάσεις.
Διότι απέναντι σε αυτούς που κραυγάζουν σήμερα για την υπεράσπιση της μητέρας-πατρίδας, της ασφάλειας, της ευημερίας και του νομίσματός της από το Ισλάμ, τους Έλληνες και τις πάσης φύσης απειλές, ο δόκτορ Σόιμπλε μπορεί να αντιτάξει ότι -εάν χρειαστεί- δεν θα διστάσει ακόμη και να άρει διατάξεις του γερμανικού Συντάγματος (όπως είχε κάνει ως υπουργός Εσωτερικών πριν από το Μουντιάλ του 2006) ή να διατάξει τις μυστικές υπηρεσίες να εκτελέσουν επιλεκτικά τρομοκράτες σε ξένο έδαφος (όπως είχε προτείνει το 2007, μιμούμενος τον Τζορτζ Μπους).
Αυτός είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μια ζωή και πάνω από όλα Γερμανός. Ο πολιτικός που, εκτός των άλλων, δεν έχει διστάσει να πει στον Αμερικανό υπουργό Οικονομικών «να κοιτάει τη δουλειά του και τα χάλια της χώρας του» όταν είχε τολμήσει να του κάνει παρατήρηση για την οικονομική πολιτική που επέβαλε το Βερολίνο στην Ευρώπη...
Πηγή: Ημερησία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου