ΚΑΛΠΕΣ-ΟΡΟΣΗΜΟ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Δεν "τραβάει" ο Νταβάς ογλού
Κυριακή, 31 Μαΐου, 2015
Στη μεγαλύτερη δοκιμασία για την πολιτική πορεία του Ταγίπ Ερντογάν, αλλά και για το μέλλον της Τουρκίας, εξελίσσονται οι βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουνίου, στις οποίες τυπικά ως πρόεδρος της Τουρκίας δεν συμμετείχε, αλλά, αλαζών και ασυγκράτητος όπως πάντα, έχει αναδειχθεί σε κεντρικό πρόσωπο της πολιτικής αντιπαράθεσης, ως κομματάρχης του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ.
Οι εκλογές της 7ης Ιουνίου είναι ο τελευταίος σταθμός του σχεδιασμού που είχε κάνει από τις προηγούμενες εκλογές ο Τ. Ερντογάν, καθώς μετά την ανάδειξή του στην Προεδρία της Τουρκίας απευθείας από τον λαό, επεδίωκε την απόσπαση ευρύτατης πλειοψηφίας (400 εδρών) που είναι αναγκαία για την αλλαγή του Συντάγματος και μετατροπή του πολιτεύματος σε προεδρικό.
Ομως το εκλογικό σώμα δείχνει να αντιδρά και εάν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις τότε το ΑΚΡ θα δυσκολευθεί ακόμη και να δημιουργήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, πόσω μάλλον να συγκροτήσει πλειοψηφία που θα αλλάξει το Σύνταγμα.
Οι ψηφοφόροι αναμένεται να στείλουν το δικό τους μήνυμα, θέτοντας το όριο μέχρι του οποίου μπορεί να φθάσει ο Ερντογάν που ήδη συμπεριφέρεται ως «ιδιοκτήτης» της Τουρκίας.
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου δεν... τραβάει και ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς προβάλλει ως το νέο αστέρι του πολιτικού συστήματος της Τουρκίας.
Στο διάστημα των τελευταίων τριών ετών έχουν μεσολαβήσει πολλά. Ο αυταρχικός και αλαζονικός χαρακτήρας της διακυβέρνησης Ερντογάν οδήγησε σε σύγκρουση με πρώην συμμάχους του όπως ο Φετουλάχ Γκιουλέν, μια αντιπαράθεση που εξελίχθηκε σε πόλεμο εξόντωσης του βαθέος κράτους που ελέγχει ο ιμάμης από την Πενσιλβάνια των ΗΠΑ, στην αποκάλυψη των τεράστιων σκανδαλών διαφθοράς που έπληξαν την εικόνα του Ερντογάν, αλλά και οι περιφερειακές εξελίξεις που άφησαν την Τουρκία απομονωμένη από συμμάχους και φίλους.
Η οικονομία σε ύφεση
Η οικονομία μετά από σειρά ετών υψηλού ρυθμού ανάπτυξης παρουσιάζει σημάδια κόπωσης με επιπτώσεις στο εισόδημα των χαμηλότερων στρωμάτων, που κυρίως επωφελήθηκαν από την πολιτική Ερντογάν και αποτέλεσαν τη «μαγιά» για τη συγκρότηση της μεγάλης λαϊκής βάσης που στήριξε από το 2002 τις κυβερνήσεις του ΑΚΡ.
Το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ερντογάν, αγνοώντας επιδεικτικά τις παρατηρήσεις ότι είναι αντισυνταγματική η εμπλοκή του στην προεκλογική καμπάνια του κυβερνώντος κόμματος, πραγματοποιεί από τις αρχές Μαΐου μια και δυο συγκεντρώσεις σε κάθε πόλη της Τουρκίας, έχει δημιουργήσει αντισυσπειρώσεις που υποχρέωσαν τον ίδιο να κάνει λόγο για... «αντιπροεδρικό μέτωπο».
Ο ίδιος με φανατισμό δίνει την εκλογική μάχη καθώς σε περίπτωση που δεν αλλάξει το Σύνταγμα θα υποχρεωθεί να δίνει καθημερινή μάχη για να αποσπά μερίδιο άσκησης της εκτελεστικής εξουσίας από την κυβέρνηση.
Ομως δεν είναι καθόλου σίγουρος ότι αυτή η αντιθεσμική και αντισυνταγματική δραστηριότητα (στην οποία επιδόθηκε μέχρι τώρα) θα είναι δυνατή και με μια άλλη κυβέρνηση και όχι αυτή του υποχείριού του Αχμέτ Νταβούτογλου.
Πολύ περισσότερο μάλιστα εάν το ΑΚΡ την επόμενη Κυριακή δεν κατορθώσει να εκλέξει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ο κ. Ερντογάν θα βρεθεί σε πραγματικό αδιέξοδο. Το «κλειδί» το κρατούν στο χέρι τους οι Κούρδοι και ο ηγέτης του κουρδικού κόμματος HDP Σελαχατίν Ντεμιρτάς. Ενας αριστερός, ακτιβιστής των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων, ο οποίος βρέθηκε να ξεχωρίζει από το «γερασμένο» πολιτικό προσωπικό της Τουρκίας και έτσι πλέον συσπειρώνει όχι μόνο Κούρδους αλλά και νέους που διαδήλωναν στο Γκεζί, φιλελεύθερους και υποστηρικτές του κοσμικού κράτους.
Ο ίδιος ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, αντισυμβατικός, που δεν διστάζει ακόμη και σε προεκλογικές εμφανίσεις του να παίξει τον αγαπημένο του «μπαγλαμά», προβάλλει ως το νέο «αστέρι» του πολιτικού συστήματος της Τουρκίας, ενώ στο κόμμα του έχουν αρχίσει να κάνουν συγκρίσεις του αρχηγού τους με τον... Αλέξη Τσίπρα.
Σε όλες σχεδόν τις τελευταίες δημοσκοπήσεις το HDP ξεπερνά το όριο του 10% εξασφαλίζοντας την εκπροσώπησή του στη Βουλή.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της περασμένης Τρίτης από την εταιρεία Andy-Ar, το ΑΚΡ συγκεντρώνει 41,9% (266 έδρες), το CHP 25,8% (136 έδρες), το ΜΗΡ 16% (84) και το HDP 10,7% (64 έδρες), που ουσιαστικά δείχνει ότι το HDP είναι η μεγάλη απειλή για την «παντοκρατορία» Ερντογάν.
Αντίδραση από τα δύο κόμματα
Ηδη ο Ντεμιρτάς έκοψε κάθε συζήτηση για ενδεχόμενη μετεκλογική συνεργασία με τον Α. Νταβούτογλου και με δεδομένο ότι κανένα από τα άλλα δύο κόμματα δεν μπορεί να συνεργαστεί με το κυβερνών κόμμα περιορίζονται σημαντικά τα περιθώρια χειρισμών του Α. Νταβούτογλου για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Κυρίως όμως εκμηδενίζονται οι πιθανότητες επίτευξης πλειοψηφίας που θα στήριζε έστω και εξωθεσμικά την άτυπη άσκηση εκτελεστικής εξουσίας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ούτε φυσικά μπορεί να διαμορφωθεί πλειοψηφία για την αλλαγή Συντάγματος καθώς τα δυο μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν δέχονται τη μετατροπή του πολιτεύματος σε Προεδρικό και συνεπώς την παράδοση της χώρας στον Τ. Ερντογάν, ενώ και το HDP θα δέχονταν την αλλαγή Συντάγματος μόνο με ευρύτατες παραχωρήσεις στα θέματα των Κούρδων, κάτι που απορρίπτεται κατηγορηματικά από το MHP αλλά και μεγάλο αριθμό εθνικιστών βουλευτών του CHP και του ΑΚΡ.
Ερντογάν
Βγήκε από το «Σεράι» προς άγραν ψήφων
Στο περίπλοκο σκηνικό που έχει δημιουργηθεί και βλέποντας ο Ερντογάν ότι ο Α. Νταβούτογλου δεν «τραβάει», βγήκε από το πολυτελές «Σεράι» και ανέλαβε δράση. Γνωρίζοντας καλά το παιχνίδι, διέκοψε τις επαφές με το PKK, προκειμένου να κερδίσει τις εθνικιστικές ψήφους, και συγχρόνως στράφηκε και πάλι προς το θρησκευόμενο κοινό και στις κουρδικές περιοχές με στόχο να πλήξει το ανερχόμενο κουρδικό κόμμα HDP, το οποίο όμως ως αριστερό και ακτιβιστικό δεν μπορεί να προσελκύσει τη μεγάλη μάζα των συντηρητικών μουσουλμάνων Κούρδων. Ο Ερντογάν μάλιστα πραγματοποίησε στις αρχές Μαρτίου συγκέντρωση στο Ντιγιαρμπακίρ, την πρωτεύουσα του τουρκικού Κουρδιστάν όπου κρατούσε στο χέρι του το Κοράνι, μεταφρασμένο στα κουρδικά, κατηγορώντας την αντιπολίτευση ότι «κατουράει έξω από τα τζαμιά» ενώ ο ίδιος γεννήθηκε με το Κοράνι στο χέρι και ο στόχος του είναι να «ανατραφεί μια θρησκευόμενη νεολαία»... Ολα αυτά στο τέλος μιας συνηθισμένης εβδομάδας για τον Ερντογάν, που επιτέθηκε σε μια δημοσιογράφο για επικριτικό σχόλιό της στο Twitter και απείλησε τον μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο Dogan, που εκδίδει τη «Χουριέτ», ότι θα αποκλεισθεί από τους κρατικούς διαγωνισμούς.