ΒΟΣΤΩΝΗ. Η Ομογένεια της Βοστώνης τίμησε με αθρόα προσέλευση τον αείμνηστο Ιωάννη Ράμμο, πρώην πρόεδρο της Ομοσπονδίας Σωματείων Νέας Αγγλίας, στο ετήσιο μνημόσυνό του την Κυριακή 3 Μαΐου στον ιερό ναό της Αγίας Αικατερίνης στην πόλη Μπρέιντρι της Μασαχουσέτης, όπου είχε διατελέσει και πρόεδρος του κοινοτικού συμβουλίου.
Μετά την Ακολουθία του Μνημόσυνου την οποία τέλεσε ο ιερατικός προϊστάμενος Φίλιππος Μούσης, ακολούθησε καφές και αναψυκτικά στη μικρή κοινοτική αίθουσα για ολόκληρο το εκκλησίασμα και στη συνέχεια επιμνημόσυνο γεύμα στη μεγάλη κοινοτική αίθουσα στο οποίο παρακάθισαν 150 και πλέον άτομα γνώριμοι, συντοπίτες και φίλοι του αείμνηστου του οποίου η δραστηριότητα και η προσφορά στα ομογενειακά και κοινοτικά κοινά ήταν απαράμιλλη.
Κατά το γεύμα στην κοινοτική αίθουσα μίλησε ο Θεόδωρος Καλμούκος προς τιμή και μνήμη του Ιωάννη Ράμμου, για τον οποίον τόνισε ότι «είλκυε την καταγωγή του μερικώς από το αγιοτόκο και λιόξανθο νησί μας, τη Λέσβο».
Στην αρχή της ομιλίας του, ο κ. Καλμούκος είπε «ευχαριστώ θερμώς για την ευκαιρία που μου παρέχεται να φανερώσω δύο σκέψεις έτσι σαν κατάθεση ψυχής αντί για νεκρολούλουδα στη μνήμη του αγαπητού σε όλους μας Γιάννη Ράμμου». Είπε πως «πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τη μέρα που ακούστηκε το λυπητερό μαντάτο πως ο Γιάννης Ράμμος, ο δραστήριος και αεικίνητος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωματείων Νέας Αγγλίας και στυλοβάτης των ομογενειακών εκδηλώσεων παντού, πάντοτε και για όλους, έφυγε τόσο αναπάντεχα, πρόωρα και αδόκητα για ‘χώρα μακρινή και αρυτίδωτη’ που θα έλεγε κι ο ποιητής, βυθίζοντας στη θλίψη και τον πόνο την αγαπημένη του οικογένεια, την σύζυγό του Ελένη, τα αγαπημένα του κορίτσια τα οποία τα λάτρευε, τους γαμπρούς του, τα εγγονάκια του, τους φίλους και γνωστούς του, κι όλη την Ομογένεια. Ολοι τον αγαπούσαν και τον τιμούσαν όπως φαίνεται και από τις δηλώσεις που δημοσιεύθηκαν την ημέρα της θανής του στον ‘Ε.Κ.’ πριν από ένα χρόνο επειδή ακριβώς ήταν άνθρωπος καλός. Η αφοσίωσή του στα ομογενειακά κοινά δεν έχει το όμοιο της κι από το παράδειγμα του μπορούν να διδαχθούν πολλά και πολλοί λαϊκοί και κληρικοί».
Ο κ. Καλμούκος θυμήθηκε πως «είχαμε συναντηθεί τελευταία φορά σε ομογενειακή εκδήλωση του Δωδεκανησιακού Συλλόγου το Σαββατόβραδο πριν τη ‘φυγή’ κι ήταν όπως πάντοτε χαμογελαστός, ευγενικός με όλους. Ηλθε στον τραπέζι μας μας χαιρέτησε όλους καλόκαρδα και φιλικά.
Με παρακάλεσε να παρευρεθώ την ερχόμενη εβδομάδα στη γενική συνέλευση της Ομοσπονδίας και του υποσχέθηκα πως θα αλλάξω το πρόγραμμά μου για να μπορέσω να είμαι εκεί, είχα πολύ σεβασμό και εκτίμηση για τον Γιάννη και δεν μπορούσα να του αρνηθώ. Η προεδρία του ήταν ευδόκιμη και καρποφόρα κι όλοι μιλούσαν γι’ αυτό. Εκανε πολλές και επιτυχημένες εκδηλώσεις και δράσεις κι οραματιζόταν να κάνει κι άλλα πολλά όπως μου είχε εμπιστευθεί, αλλά δεν πρόφτασε. Εφυγε νωρίς, πολύ νωρίς ο Γιάννης».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο κ. Καλμούκος είπε, πως «επιτρέψτε μου να σας πω και τούτο και παρακαλώ να το θυμάστε πως ο Γιάννης βγήκε από τον χρόνο, αλλά όχι από την ύπαρξη. Αυτό ακριβώς συμβαίνει ότι εκδημεί κάποιος. Εξακολουθεί να υπάρχει αλλά ‘εν ετέρα μορφή’. Αλλωστε, οι ποιητές δεν πεθαίνουν ποτέ. Κι ο φίλος μου ο Γιάννης Ράμμος ήταν ‘ποιητής καλών έργων’. Ενας ακούραστος εργάτης της Ομογένειας και του Ελληνισμού. Ηταν άνθρωπος με το κυριολεκτικό νόημα του όρου. Κι είναι η ανθρωπιά η μεγαλύτερη έλλειψη των καιρών μας».
Κατέκλεισε την ομιλία του λέγοντας πως «τώρα βρίσκεται ‘στη Χώρα των Ζώντων’, που είναι ο Χριστός, ο Οποίος με τον θάνατο και την ανάστασή Του δεν κατάργησε απλώς την απειλή του θανάτου που είναι ο έσχατος εχθρός όλων μας, αλλά τον ίδιον τον θάνατο, κι αυτό ακριβώς σημαίνει ο ύμνος που ψάλλαμε πριν λίγο «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος»
Παρόντες στο μνημόσυνο ήταν ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βασίλης Καυκάς, οι δύο αντιπρόεδροι Μιλτιάδης Αθανασόπουλος και Μενέλαος Σωτήρης τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου Κούλα Πατσαούρα, Ευάγγελος Παππάς, Δημήτρης Ματθαίος, Γιώργος Παπαδόπουλος, Ελευθερία Παπασλή, Μαρία Σπυριδοπούλου, Γιώργος Παπαδόπουλος.
Επίσης, παρευρέθησαν οι πρώην πρόεδροι της Ομοσπονδίας, Δημήτρης Τσούμπανος, Γιώργος Τσάκαλης, Ελένη Βιδάλη, Δημήτρης Παπασλής και Θεμιστοκλής Καρατζάς.
Ο Ιωάννης Ράμμος απεβίωσε αιφνίδια πριν από ένα χρόνο σε ηλικία 63 ετών κατά την επιστροφή του από την οικογενειακή τους επιχείρηση, το εστιατόριο «Patriot’s» στο Ροντ Αϊλαντ στην οικία του στο Dorchester της Βοστώνης. Καθ’ οδόν αισθάνθηκε αδιαθεσία, βγήκε στην άκρη του δρόμου και επιχείρησε να τηλεφωνήσει στην Υπηρεσία Εκτακτων Περιστατικών 911 αλλά δεν πρόλαβε και εξέπνευσε επί τόπου όπου και τον βρήκε η Αστυνομία, η οποία ειδοποίησε την οικογένειά του. Ο αείμνηστος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Ιουνίου του 1951. Η μητέρα του καταγόταν από τη Μυτιλήνη κι ο πατέρας του από την Αθήνα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες ήλθε στις 3 Οκτωβρίου του 1955. Αποφοίτησε από το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και Λύκειο στη Βοστώνη και στη συνέχεια σπούδασε στο Boston State College Μαθηματικά. Πήρε επίσης πιστοποιητικό διδασκαλίας, ενώ έκανε υποειδικεύσεις στην Ιστορία και την Ψυχολογία. Εργάστηκε στον τομέα των Λογιστικών, αλλά δίδαξε και για κάποια χρόνια σε Λύκειο
Επίσης, παρευρέθησαν οι πρώην πρόεδροι της Ομοσπονδίας, Δημήτρης Τσούμπανος, Γιώργος Τσάκαλης, Ελένη Βιδάλη, Δημήτρης Παπασλής και Θεμιστοκλής Καρατζάς.
Ο Ιωάννης Ράμμος απεβίωσε αιφνίδια πριν από ένα χρόνο σε ηλικία 63 ετών κατά την επιστροφή του από την οικογενειακή τους επιχείρηση, το εστιατόριο «Patriot’s» στο Ροντ Αϊλαντ στην οικία του στο Dorchester της Βοστώνης. Καθ’ οδόν αισθάνθηκε αδιαθεσία, βγήκε στην άκρη του δρόμου και επιχείρησε να τηλεφωνήσει στην Υπηρεσία Εκτακτων Περιστατικών 911 αλλά δεν πρόλαβε και εξέπνευσε επί τόπου όπου και τον βρήκε η Αστυνομία, η οποία ειδοποίησε την οικογένειά του. Ο αείμνηστος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Ιουνίου του 1951. Η μητέρα του καταγόταν από τη Μυτιλήνη κι ο πατέρας του από την Αθήνα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες ήλθε στις 3 Οκτωβρίου του 1955. Αποφοίτησε από το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και Λύκειο στη Βοστώνη και στη συνέχεια σπούδασε στο Boston State College Μαθηματικά. Πήρε επίσης πιστοποιητικό διδασκαλίας, ενώ έκανε υποειδικεύσεις στην Ιστορία και την Ψυχολογία. Εργάστηκε στον τομέα των Λογιστικών, αλλά δίδαξε και για κάποια χρόνια σε Λύκειο
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου