Ο Πρωθυπουργός -με δόσεις εκνευρισμού σε αρκετά σημεία της συνέντευξής του, χαρακτήρισε μονόδρομο το δημοψήφισμα, υποστήριξε ότι ποτέ δεν είπε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα έσκιζε το μνημόνιο και πρόσθεσε ότι ποτέ δεν υποσχέθηκε στο λαό «μια βόλτα στο δάσος».
Παραδέχθηκε ότι στην ιστορία της διαπραγμάτευσης υπήρχε λύκος, «και αυτός είναι το χρέος». Στη συνέντευξή του, που δόθηκε εν μέσω των εσωκομματικών διεργασιών στο ΣΥΡΙΖΑ και μια μέρα πριν τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής όπου αναμένεται να δρομολογηθούν εξελίξεις, ο κ.Τσίπρας έριξε το γάντι στους διαφωνούντες με τις κυβερνητικές επιλογές, φωτογραφίζοντας ευθέως τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και την Αριστερή Πλατφόρμα. « Δεν λειτουργώ με κουλτούρα αρχηγισμού, ζητώ να πάμε σε συντεταγμένη διαδικασία και αφού αποφασίσουμε να συνεχίσουμε. Είναι σουρεαλισμός να λες ότι εγώ καταψηφίζω την κυβέρνηση, αλλά την στηρίζω», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι «όταν ένα κόμμα ασκεί κυβερνητική εξουσία και αυτό (σσ να υπάρχουν παράλληλα κέντρα εξουσίας) μεταφέρεται και στο Κοινοβούλιο δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Δεν μπορεί να υπάρχει αλά καρτ κυβερνητική εξουσία». Προχωρώντας ακόμη περισσότερο στην κριτική του για την στάση των στελεχών της Αριστερής Πλατφόρμας ο πρωθυπουργός, δείχνοντας έτοιμος και για ρήξη, είπε: «Μια στάση συντροφικότητας θα ήταν να στηρίξουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ώσπου να κλείσει η συμφωνία και μετά να θέσουν ζητήματα. Φοβάμαι ότι αυτή η διαφοροποίηση ήταν προσχεδιασμένη. Εγώ εκ του Καταστατικού είμαι ο εγγυητής της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ, θα το παλέψω ως το τέλος, αλλά ενότητα με εκβιασμούς δεν γίνεται».
Αναλυτικά τα σημεία της συνέντευξη του Πρωθυπουργού στο ραδιοσταθμό Στο Κόκκινο:
1. Για τα πεπραγμένα του προηγούμενου εξαμήνου
Πρέπει να γίνει νηφάλια αποτίμηση του προηγούμενου εξαμήνου.
Μέσα σε αντίξοες συνθήκες και δύσκολους συσχετισμούς υπερασπιστήκαμε τα δίκαια του λαού και την δυνατότητα ενός εναλλακτικού δρόμου.
Μπορεί η ισχυρότερη πλευρά να επιβλήθηκε. Όμως ομολογήθηκε σε διεθνές επίπεδο το αδιέξοδο της πολιτικής της λιτότητας. Και το δίκιο του λαού μας.
Η διαπραγμάτευση άνοιξε τον δρόμο για την διαμόρφωση ενός νέου τοπίου στην Ευρώπη.
Υπάρχουν αντιφατικά συναισθήματα. Στενοχώριας αλλά και υπερηφάνειας.
Χαμένος αγώνας είναι ο αγώνας που δεν δόθηκε.
2. Για τη διαπραγμάτευση
Για πρώτη φορά υπήρξε σκληρή διαπραγμάτευση από την ελληνική πλευρά.
Για πρώτη φορά συγκρούστηκαν δύο διαφορετικές στρατηγικές.
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες, αυτή η κυβέρνηση δεν σχεδίαζε από κοινού με τους θεσμούς, εις βάρος της κοινωνίας, αλλά υπερασπίστηκε την κοινωνία.
3. Στην ερώτηση αν ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε ενιαίος στην διαπραγμάτευση
Η κυβέρνηση λειτουργεί συλλογικά.
Υπήρχαν τακτικές συνεδριάσεις στην πορεία της διαπραγμάτευσης.
Συγκροτήθηκαν θεσμικά όργανα που παρακολουθούσαν την πορεία της διαπραγμάτευσης: το Κυβερνητικό Συμβούλιο και η Πολιτική Ομάδα διαπραγμάτευσης, στην οποία συμμετείχε και ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ.
Έγιναν σχετικές συνεδριάσεις της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ.
Υπάρχει ένα ερώτημα αν το κόμμα συμμετείχε ενεργά στην στήριξη της κυβέρνησης ή παρακολουθούσε. Γεγονός είναι ότι η κοινωνία στην συμπαράστασή της ξεπέρασε και το κόμμα και την κυβέρνηση.
Δημιουργήθηκε η εικόνα ότι κάποιοι παρακολουθούσαν γκρινιάζοντας ενώ η μεγάλη πλειοψηφία στήριζε και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βοηθήσει.
Το ζητούμενη ήταν παράλληλα με την διαπραγμάτευση να δρομολογηθούν πολιτικές πρωτοβουλίες για σύγκρουση με τα κατεστημένα και στήριξη των πιο αδύναμων.
4. Για το αν ισχύει η εντολή που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογές, και στην παρατήρηση ότι «τα μνημόνια δεν σκίστηκαν»
Η εντολή που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν να σταματήσει με κάθε τρόπο την κοινωνική καταστροφή.
Είχαμε πει ξεκάθαρα ότι ο δρόμος θα είναι δύσκολος. Δεν υποσχεθήκαμε περίπατο. Είχαμε επίγνωση της δυσκολίας και ο λαός το ίδιο.
Ζητήσαμε στήριξη για να διαπραγματευτούμε σκληρά σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής ασφυξίας.
Στο ίδιο διάστημα των 6 μηνών υλοποιούσαμε την πολιτική μας σε σκληρές συνθήκες:
Πήραμε μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση
Αποκαταστήσαμε αδικίες (καθαρίστριες ΥΠΟΙΚ, σχολικοί φύλακες)
Ανοίξαμε ξανά την ΕΡΤ
Πήραμε μέτρα για την ρύθμιση οφειλών με τις 100 δόσεις.
Περάσαμε νόμους για την ιθαγένεια, την αποσυμφόρηση των φυλακών, την εξυγίανση του αθλητισμού.
Δεν ωραιοποιούμε, δεν μηδενίζουμε.
Η ταξική πάλη είναι μια διαρκής αναμέτρηση. Δεν κερδίζεται με ένα εκλογικό αποτέλεσμα. Το να πάρεις την διακυβέρνηση δεν σημαίνει ότι παίρνεις αυτομάτως την εξουσία.
5. Γιατί το δημοψήφισμα
Δε είχαμε άλλη επιλογή.
Η απόφαση για δημοψήφισμα πάρθηκε σε αντίθεση με τους εταίρους, το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και το εγχώριο μιντιακό κατεστημένο.
Η πιθανότητα να χάσουμε το δημοψήφισμα ήταν μεγάλη, με δεδομένη και την πίεση στην ρευστότητα.
Η συμφωνία που μας έδιναν οι εταίροι αφορούσε την ολοκλήρωση τα 5ης αξιολόγησης
Η χώρα καλείτο να υλοποιήσει τις απαιτούμενες δεσμεύσεις, για να πάρει περίπου 13 δις (7 + 3.5 από το ΔΝΤ + 2 δις από την αύξηση των εντόκων γραμματίων) για να κλείσει το πρόγραμμα σε 5 μήνες, στο διαστημάτων οποίων θα γινόντουσαν 4 αξιολογήσεις.
Το δημοψήφισμα διεθνοποίησε το πρόβλημα. Απογύμνωσε το απάνθρωπο πρόσωπο της λιτότητας και αποκάλυψε την σκληρή στάση των εταίρων και των δανειστών. Η ευρωζώνη έφτασε στο όριό της.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την διαμόρφωση νέων συσχετισμών και ένα νέο αποτέλεσμα.
Η κατάληξη ήταν ότι από πρόγραμμα 13 δις σε 5 μήνες, πήγαμε σε 85 δις σε 3 χρόνια. Και με πρόσθετη την δέσμευση για απομείωση του χρέους μετά την πρώτη αξιολόγηση.
Η δέσμευση Σαμαρά Βενιζέλου ότι με τα μέτρα του «μειλ Χαρδούβελη, θα βγαίναμε από τα Μνημόνια, δεν είναι αληθής. Θα ήταν αδύνατον να βγούμε από τα μνημόνια χωρίς ελάφρυνση του χρέους.
Η χώρα χρειάζεται δημοσιονομικό περιθώριο. Η εξυπηρέτηση του χρέους οδηγεί σε απαιτήσεις για τεράστια δημοσιονομικά πλεονάσματα.
Το δημοψήφισμα είχε δύο σκέλη: τα προαπαιτούμενα και το χρονοδιάγραμμα.
Ως προς τα προαπαιτούμενα το αποτέλεσμα είναι περίπου το ίδιο. (Αρνητική αλλαγή το ζήτημα της δημόσιας περιουσίας, θετικές αλλαγές, η αποτροπή κατάργησης του ΕΚΑΣ, τα ισοδύναμα στη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος και τον ΑΔΜΗΕ
Όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα, τα 10 δις σε 5 μήνες με 4 αξιολογήσεις έγιναν 85 δις σε 3 χρόνια, συν τη δέσμευση για το χρέος.
Το δημοψήφισμα έπαιξε τον ρόλο του
Την Τετάρτη πριν το δημοψήφισμα η κυβέρνηση αντιμετώπισε συνθήκες πραξικοπήματος. Υπήρξαν από παντού δηλώσεις και απειλές για οικονομική καταστροφή. Ο ελληνικός λαός έδειξε αξιοθαύμαστη ψυχραιμία.
Είπαμε την αλήθεια. Κάναμε δημοψήφισμα για να κερδίσουμε διαπραγματευτική δύναμη. Ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε για έξοδο από το ευρώ.
Ενδεχομένως να κάναμε λάθος εκτίμηση και υπολογισμούς ή να είχαμε αυταπάτες. Αλλά ενημερώσαμε πλήρως την Βουλή και το Λαό. Δεν υπήρξε μυστική διαπραγμάτευση. Όλα ήταν στο φως.
6. Για τα Capital controls
Το δημοψήφισμα αποφασίστηκε στις 25 Ιουνίου, την ημέρα του τελεσιγράφου. (Ντ. Τούσκ: The game is over)
Ο στόχος ήταν να ταπεινωθεί η ελληνική κυβέρνηση και να οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Ήθελαν να δρομολογήσουν πολιτικές εξελίξεις, ο Σούλτς το είπε καθαρά.
Επιλέξαμε την δημοκρατική διέξοδο.
Το βράδυ διέκοψα to κυβερνητικό συμβούλιο και μίλησα με Μερκελ και Ολαντ. Τους εξήγησα ότι δεν ζητάμε από τον λαό εντολή για ρήξη, αλλά στήριξη στην διαπραγμάτευση. Ζήτησα να παραταθεί το πρόγραμμα για μια εβδομάδα, προκειμένου να γίνει το δημοψήφισμα σε συνθήκες ομαλότητας. Συμφώνησαν και οι δύο, απλώς η Μερκελ είπε ότι δημοσίως θα πει ότι το επίδικο του δημοψηφίσματος είναι ευρώ ή δραχμή.
Η υπόσχεση δεν τηρήθηκε. Το Eurogroup την ώρα που ψηφίζαμε την Βουλή πήρε διαφορετική απόφαση. Έτσι η ΕΚΤ δεν αύξησε τον ELA και οδηγηθήκαμε στον έλεγχο κεφαλαίων.
Η επιλογή μας ήταν να γυρίσουμε πίσω και να αποδεχτούμε το τελεσίγραφο, ή να προχωρήσουμε. Και αυτό κάναμε.
7. Για το «ΟΧΙ»
Το ΟΧΙ επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση δεν είναι ενάντια στον λαό, αλλά παραμένει στον πλευρό του.
ΤΟ δημοψήφισμα έφερε την Ελλάδα το επίκεντρο του ενδιαφέροντος ολόκληρου του πλανήτη.
ΟΙ πιστωτές εκβίασαν το δίλημμα λέγοντας ότι ψηφίζουμε για ευρώ η δραχμή,. Την επόμενη ημέρα αναδιπλώθηκαν.
Κάποιοι ερμηνεύουν το αποτέλεσμα όπως τους συμφέρει. Και το κάνουν εκ του ασφαλούς.
8. Στην ερώτηση αν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν αναμενόμενο:
Μέχρι την Τετάρτη η αίσθηση ήταν ότι η μάχη είναι αμφίρροπη. Την Πέμπτη υπήρχε αίσθηση ελαφράς υπεροχής, Την Παρασκευή η τεράστια συγκέντρωση έδειξε το αποτέλεσμα
Έπαιξε ρόλο η διαβεβαίωση προς τον λαό ότι δεν παίζουμε κορώνα γράμματα την κοινωνική συνοχή και τις αποταμιεύσεις.
9. Στο ερώτημα αν θα χανόταν τμήμα από τις καταθέσεις σε περίπτωση μη συμφωνίας.
Στο τραπέζι υπήρχαν πολλά σενάρια. ΤΟ πραγματικό σενάριο έλεγε ότι αν δεν αποδεχόμασταν την συμφωνία, θα έπεφταν αμέσως τα τραπεζικά υποκαταστήματα στο εξωτερικό. Σε 48 ώρες θα τελείωνε η ρευστότητα. Η ΕΚΤ θα αποφάσιζε το κούρεμα των εγγυήσεων και θα προχωρούσε σε απαιτήσεις των δανείων των ελληνικών τραπεζών. Δεν θα είχαμε κούρεμα καταθέσεων αλλά κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και εξαφάνιση των αποταμιεύσεων.
Η Ευρώπη θα καταστρεφόταν πολιτικά, αλλά η Ελλάδα θα καταστρεφόταν οικονομικά.
¨Ήξερα ότι αν έφευγα θα γύριζα πίσω με πολύ δυσμενέστερους όρους. Επικράτησε το αίσθημα προστασίας των λαϊκών στρωμάτων, ήταν μια ορθή επιλογή. Παρ όλο που εκείνη την ώρα ολόκληρος ο πλανήτης φώναζε «πραξικόπημα, πραξικόπημα».
10. Στο ερώτημα αν η διαπραγμάτευση ήταν ήττα ή ανακωχή. Και γιατί η κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση μια συμφωνία την οποία δεν πιστεύει:
Η συμφωνία είναι πύρρειος νίκη των δανειστών. Επώδυνος συμβιβασμός γα την χώρα. Και μια μεγάλη ηθική νίκη.
(Ο Λένιν λέει ότι αν στην απειλή ενός ληστή «τα λεφτά σου ή τη ζωή σου» δώσεις τα λεφτά σου, αυτό είναι θεμιτός συμβιβασμός)
Βρεθήκαμε μπροστά σε ένα κυνικό εκβιαστικό δίλημμα. Ένα άλλο αποτέλεσμα δεν θα ήταν διαχειρίσιμο.
11. Στο ερώτημα αν «όλο αυτό άξιζε τον κόπο»:
Δεν μετανιώνω ούτε στιγμή για αυτούς τους 6 μήνες
Για την οικονομία τα πράγματα είναι αναστρέψιμα.
Άξιζε να γίνει η Ελλάδα έγινε σημαία στον κόσμο.
Μερικοί άμυαλοι το θεωρούν ήττα. ΘΑ θεωρούσαν νίκη την καταστροφή. Γιατί πιστεύουν ότι η επανάσταση θα γίνει με έφοδο.
Η συμφωνία πρέπει να ολοκληρωθεί. Το Grexit παραμένει στο τραπέζι. Και θα παραμένει μέχρι την απόφαση για το χρέος.
Αν δεν είχε υπάρξει πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα, στο άμεσο μέλλον θα είχαμε την υποχρέωση να πετύχουμε πλεονάσματα της τάξης του 4.5%. Τώρα τα πλεονάσματα είναι πολύ χαμηλότερα. Αυτό σημαίνει ότι με την πολιτική αλλαγή και την διαπραγμάτευση, η χώρα γλύτωσε από μέτρα της τάξης των 15 δις.
12. Στο ερώτημα αν υπάρχει περιθώριο ανεξαρτησίας στην ευρωζώνη
Η αριστερά αγωνίζεται για να αλλάξει το σημερινό καθεστώς.
ΟΙ εναλλακτικές ήταν η άτακτη χρεωκοπία ή ο δύσκολος συμβιβασμός.
Η αυτοκτονία δεν είναι λύση. Λύση είναι να δημιουργήσουμε ένα κίνημα αλληλεγγύης.
13. Στο ερώτημα αν υπάρχει λύση εντός ευρωζώνης
Δεν υπάρχει λύση εκτός. Στις χώρες που βρίσκονται εκτός ευρώ υπάρχει επίσης σκληρή λιτότητα.
Είμαστε αναγκασμένοι να κινηθούμε μέσα στο υπάρχον διεθνές πλαίσιο.
Υπάρχουν δυνατότητες για μια αριστερή διακυβέρνηση μέσα στο υπάρχον πλαίσιο.
Η συμφωνία ήταν σοκ. Κάποιο λένε ότι σε τέτοιες συνθήκες η παραμονή της αριστεράς στην κυβέρνηση δεν έχει νόημα.
Θέλουν να πούμε «λαέ αποτύχαμε. Φεύγουμε για να σε κυβερνήσει το χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα». Και να φύγουμε την ώρα που ο λαός μας λέει να μείνουμε.
Ας πεις στον λαό ότι δεν μπορείς να κυβερνήσεις, δεν θα σε εμπιστεύεται ούτε ως αντιπολίτευση.
Είναι καταστροφικό να παραιτηθούμε από κάθε δυνατότητα διακυβέρνησης. Στην ουσία παραιτούμαστε από τις ευθύνες μας
14. Στην ερώτηση αν αποτελεί αντίφαση να συγκρούονται οι εργαζόμενοι με μια πολιτική που υλοποιεί η αριστερά
Δεν δηλώνουμε ιδιοκτήτες του προγράμματος. Το εφαρμόζουμε και παράλληλα κάνουμε αντισταθμιστική πολιτική και δίνουμε την κοινωνική μάχη.
Έχουμε ανοίξει το πεδίο των μετασχηματισμών στην Ευρώπη. Δεν θα εγκαταλείψουμε εμείς οι ίδιοι που ανοίξαμε τις ρωγμές.
Η διαπραγμάτευση είναι μια διαρκής μάχη.
15. Στο ερώτημα για εμβόλιμα προαπαιτούμενα μέτρα και δάνειο γέφυρα.
ΟΙ διαρροές δεν έρχονται από έξω αλλά από το εσωτερικό της χώρας.
Η θέση της κυβέρνησης είναι ότι υλοποιούμε τις γραπτές αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο
16. Στο ερώτημα πως θα μπορέσει ο κόσμος να ανταποκριθεί στα μέτρα, ακόμα και αν θέλει να στηρίξει την κυβέρνηση:
ΘΑ δώσουμε την μάχη. ΘΑ στηρίξουμε τους πιο αδύναμους. ΘΑ ενεργοποιήσουμε την αλληλεγγύη και θα διεκδικήσουμε κοινωνικά αντισταθμίσματα
Αυτό είναι το σχέδιο της Αριστεράς. Σε αντίθεση με το σχέδιο της Δεξιάς και της Σοσιαλδημοκρατίας που έλεγε «αν δεν υπήρχαν τα Μνημόνια, θα έπρεπε να τα εφεύρουμε»
Στην απάντηση ότι αυτό είναι το χειρότερο Μνημόνιο που ήρθε ποτέ, απαντάμε:
Τα δύο προηγούμενα Μνημόνια είχαν αθροιστική δημοσιονομική προσαρμογή 16% του ΑΕΠ σε τέσσερα χρόνια. Με ομαδικές απολύσεις και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων
Αυτό το Μνημόνιο έχει δημοσιονομική προσαρμογή 3% του ΑΕΠ σε τρία χρόνια. ΜΕ αποκατάσταση αδικιών και χωρίς ονομαστικές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.
Ο ΦΠΑ είναι βεβαίως πρόβλημα. Αλλά δεν είναι συγκρίσιμη η ονομαστική μείωση 40$ σε μισθούς και συντάξεις τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια, με την αύξηση 10% στον ΦΠΑ.
17. Στο ερώτημα με ποια συμφωνία θα ήταν ικανοποιημένη η κυβέρνηση:
Με μια συμφωνία που θα εξασφάλιζε τις μεσοπρόθεσμες χρηματοδοτικές ανάγκες, αλλά με έντιμο συμβιβασμό. Μέσα στους κανόνες της ευρωζώνης, με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και βιώσιμα πλεονάσματα, αλλά χωρίς αναποτελεσματικά μέτρα.
Η αύξηση του ΦΠΑ είναι αναποτελεσματικό μέτρο. Αυτό που χρειάζεται είναι βελτίωση της εισπραξιμότητας. Αύξηση 3% στα έσοδα από τον ΦΠΑ, είναι πιο αποτελεσματική από την αύξηση 10% στον ίδιο τον συντελεστή.
Πρόβλημα είναι η υπερφορολόγηση σε κλάδους που βρίσκονται σε κρίση όπως οι αγρότες.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε: Να χτυπήσουμε την φοροδιαφυγή και την διαφθορά. Κρινόμαστε από αν θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα φαινόμενα.
Μπορούμε να ακολουθήσουμε μια πιο κοινωνικά δίκαιη πολιτική .Χρειαζόμαστε χρόνο και μέθοδο. Τις τελευταίους 6 μήνες η προσοχή μας ήταν στη διαπραγμάτευση.
Δεν θα βγάλουμε λάδι την ολιγαρχία που μας οδήγησε στον γκρεμό. Το σχέδιό μας είναι να συγκρουστούμε μαζί της, καθώς κρατάει ακόμα θέσεις στο σύστημα. Μπορεί σε αυτό να έχουμε απέναντι τους θεσμούς αλλά ο καθένας θα αναλάβει τις ευθύνες του.
Χρειάζονται πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση μεγάλων μεταρρυθμίσεων. Ατό είναι το νέο πρόσωπο μιας ριζοσπαστικής προοδευτικής πολιτικής.
18. Για τα ΜΜΕ
Δεν έχουμε ρεβανσιστική λογική. Βούληση της κυβέρνησης, είναι να μπει τάξη και νομιμότητα στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Η συχνότητα είναι δημόσια αγαθό. Όποιος το χρησιμοποιεί πρέπει να πληρώνει το τίμημα.
Δεν γίνεται κάποιες ζημιογόνες επιχειρήσεις του χώρου, να δανειοδοτούνται παρατύπως, με δημόσιο χρήμα από τις τράπεζες, για να στηριχτεί το πολιτικό σύστημα.
1
9. Για τα εσωκομαμτικά:
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να γίνει πρόβλημα της χώρας,
Ο ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα του 4% έγινε κόμμα εξουσίας. Ένα κόμμα 30000 μελών διαμορφώνει πολιτική που έχει την στήριξη 3 εκατομμυρίων πολιτών. Πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπ όψη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έγινε ποτέ ενιαίο κόμμα των μελών. Παρέμεινε κόμμα των τάσεων. Ένα μέλος του κόμματος που δεν εντάσσεται σε τάσεις, δεν έχει τα ίδια δικαιώματα. Η Πολιτική Γραμματεία δεν αποτέλεσε το κέντρο, αλλά το σημείο όπου όλα τα υπαρκτά κέντρα διασταυρώνεται και συζητούν.
Αυτό είναι μοντέλο λειτουργίας πολυσυλλεκτικού κόμματος. Δουλεύει όταν είσαι αντιπολίτευση. ¨όταν όμως κυβερνάς , δεν μπορεί η κατάσταση αυτή να μεταφέρεται στην κοινοβουλευτική ομάδα και την κυβέρνηση
Δεν θέλουμε δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, αλλά ανοιχτές διαδικασίες. Όμως οι συλλογικές αποφάσεις πρέπει να τηρούνται. Όποιος δεν θέλει να τις τηρεί θα πρέπει να παραδίδει την έδρα, όπως ορίζει ο κανονισμός λειτουργίας της ΚΟ.
Υπάρχει στρατηγική διαφωνία στο εσωτερικό μας .Δεν την υποτιμούμε. Δεν την αντιμετωπίσαμε με καταστατικά μέτρα.
Πρέπει να επιλυθεί σε συντεταγμένη διαδικασία. Να πάρει το κόμμα αποφάσεις.
Δεν μπορούν κάποιο να λένε καταψηφίζω τις προτάσεις αλλά στηρίζω την κυβέρνηση.
Σε προσωπικό επίπεδο νοιώθω έκπληξη από την στάση κάποιων συντρόφων,. Δώσαμε μαζί τις μάχες, περάσαμε μαζί τις αγωνίες. Δώσαμε μαζί την μάχη για το δημοψήφισμα. Ξέραμε ποιες είναι οι εναλλακτικές.
Αφού εξασφαλίστηκε ότι θα είναι ανοιχτές οι τράπεζες άλλαξε η γραμμή τους: «Εσύ να ψηφίσεις και εγώ θα κρατήσω την ιδεολογική μου καθαρότητα».
ΟΙ αξίες της συντροφικής αλληλεγγύης επιβάλλουν την κατάθεση της διαφωνίας, αλλά την στήριξη μέχρι να υπογραφεί η συμφωνία. Μετά μπορούμε να επανεξετάσουμε την πολιτική μας.
ΘΑ περίμενα από συντρόφους να διαχειριστούν διαφορετικά μια κατάσταση κρίσης και μια σκληρή πραγματικότητα. Αν πιστεύουν ότι υπήρχε εναλλακτικό απελευθερωτικό σχέδιο που δεν το ακλουθήσαμε να βγουν να εξηγήσουν ποιο είναι το σχέδιο αυτό.
Αν υπάρχει άλλη γραμμή να το κουβεντιάσουμε. ¨Όχι διακρίσεις ανάμεσα σε «αποστάτες και συνεπείς¨.
Η τακτική που ακολουθούν σήμερα είναι ενταγμένη σε έναν πλαίσιο αποφάσεων για ρήξη μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Υπερασπιζόμαστε την ενότητα αλλά δεν υπάρχει εκβιασμένη ενότητα.
20. Για τις σχέσεις με την Πρόεδρο της Βούλης:
Έχω εκφράσει τον προβληματισμό μου και στην ίδια. Υπάρχουν σχέσεις προσωπικής εκτίμησης. Αλλά υπάρχει προβληματικό αποτέλεσμα. Δεν είναι κατανοητή η στάση «σε καταγγέλλω για να σε στηρίξω».
Ο διαδικαστικός κλεφτοπόλεμος δεν είναι αντίσταση στην Τρόικα. Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης της συνεργασίας μας.
21. Για τον Πρόεδρο της Δημορκατίας
Έχει δείξει αγωνία για τις εξελίξεις. Υπήρξε απόλυτα θεσμικός στην στάση του. Ακόμα και όταν δεχόταν πιέσεις να μην αποδεχτεί το δημοψήφισμα.
22. Για τις εκλογές και το κομαμτικό συνέδριο:
ΘΑ ήμασταν οι τελευταίοι που θέλουν εκλογές Αν είχαμε διασφαλισμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. ΝΑ ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα, να συγκρουστούμε, να βοηθήσουμε τους αδύναμους. Και να κριθούμε πάνω σε αυτό.
Με τους υφιστάμενους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς αυτό δεν είναι εφικτό.
Η εξέλιξη θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις του Συνεδρίου.
Πρέπει να πάρουν αποφάσεις τα μέλη. Μέσα από ένα έκτακτο
Αν υπάρχει η απαίτηση να τοποθετηθεί το κόμμα πριν υπογραφεί συμφωνία δεν μπορεί να πάρει την απόφαση αυτή η ΠΓ ή η Κεντρική Επιτροπή,. Θα χρειαστεί να γίνει δημοψήφισμα, ώστε να λάβουν την απόφαση όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ
Αυτή η πρόταση δεν αναιρεί την ανάγκη για έκτακτο συνέδριο.
23. Στην ερώτηση ποιο ήταν το καθοριστικό λάθος:
Έγιναν αρκετά λάθη. Η ολομέτωπη σύγκρουση έπρεπε να γίνει τον Φλεβάρη.
Από τις 20 Φεβρουαρίου παρασυρθήκαμε σε μια διαπραγμάτευση που ήταν διαρκής φθορά.
Δεν ήταν πάντως εύκολη η απόφαση να πεις «δεν πληρώνω». Είχαμε μέχρι τέλους την ελπίδα ότι φιλικές δυνάμεις στη Ευρώπη, οι λαοί και οι αξίες θα μας έδιναν μια διέξοδο.
Είμαστε υπερήφανοι για τη μάχη που δώσαμε αυτό το εξάμηνο
Τώρα έχουμε έναν αγώνα διεκδίκησης για να υπερασπιστούμε τα λαϊκά συμφέροντα.
