Πρόσφυγες από τη Συρία απωθούνται από Σκοπιανούς αστυνομικούς, οι οποίοι έχουν τοποθετήσει συρματόπλεγμα στα περάσματα προς την ΠΓΔΜ. Ομως, ο τραυματισμός δέκα προσφύγων χθες το πρωί και η πιθανότητα αιματοχυσίας κατά την προσπάθεια των αστυνομικών να ανακόψουν το ρεύμα των προσφύγων προς τα εδάφη τους ανάγκασαν τις αρχές των Σκοπίων μερικές ώρες αργότερα να ανοίξουν τα σύνορα.
ΕΙΔΟΜΕΝΗ - ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Ο ορατός κίνδυνος βίαιης εισβολής χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων στο έδαφος της ΠΓΔΜ, που μπορεί να κατέληγε ακόμα και σε αιματοχυσία, ανάγκασε χθες τις αρχές των Σκοπίων να ανοίξουν τα σύνορα και να επιτρέψουν τη διέλευση συγκεντρωμένων στην πεδιάδα της Ειδομένης. Το μήνυμα, εξάλλου, είχε δοθεί νωρίς το πρωί, όταν δεκάδες νεαροί Σύροι και Αφγανοί επιχείρησαν να απωθήσουν τους πάνοπλους αστυνομικούς της ΠΓΔΜ που είχαν αναπτυχθεί, απλώνοντας μάλιστα και συρματοπλέγματα στις διόδους απ’ όπου μέχρι προχθές περνούσαν στην ΠΓΔΜ οι πρόσφυγες. Οι φρουροί προσπάθησαν να τους σταματήσουν με δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, αλλά και πλαστικές σφαίρες, και το κατάφερναν, αφού τραυμάτισαν γύρω στα δέκα άτομα, από τα οποία τουλάχιστον τέσσερα μεταφέρθηκαν στο κέντρο υγείας Πολυκάστρου, αλλά και στο νοσοκομείο του Κιλκίς. Η ατμόσφαιρα όμως είχε ηλεκτριστεί επικίνδυνα έπειτα από αυτό, και το μήνυμα για το τι μπορεί να ακολουθήσει, καθώς στην «καυτή ζώνη» κατέφθαναν συνεχώς και άλλοι πρόσφυγες από το εσωτερικό της Ελλάδας, είχε μεταδοθεί προς όλες τις κατευθύνσεις. Σε μια άλλη απεγνωσμένη ενέργειά τους και προκειμένου να πιέσουν τις αρχές των δύο χωρών να διευκολύνουν τη φυγή τους, οι πρόσφυγες έχουν καταλάβει τη σιδηροδρομική γραμμή στην ουδέτερη ζώνη, όπου κοιμούνται πάνω στις ράγες, με αποτέλεσμα να διακοπούν τα δρομολόγια Θεσσαλονίκης-Σκοπίων-Βελιγραδίου.
Κατόπιν τούτου, προς το απόγευμα, οι αρχές της γείτονος ειδοποίησαν τους συγκεντρωμένους στην ελληνική πλευρά ότι θα μπορούσαν να περάσουν κατά ομάδες, με προτεραιότητα στα γυναικόπαιδα, χωρίς να ξεκαθαρίσουν εάν έχει αρθεί οριστικά το μέτρο της εκτάκτου ανάγκης στα σύνορα, ή επρόκειτο για μια κίνηση προσωρινής εκτόνωσης της έκρυθμης κατάστασης που είχε δημιουργηθεί μετά την απόφαση να απαγορευθεί η διέλευση προσφύγων στην επικράτεια της ΠΓΔΜ.
Η απειλή, ωστόσο, μιας ανθρωπιστικής κρίσης επικρέμαται στην Ειδομένη, καθώς οι πρόσφυγες συρρέουν κατά εκατοντάδες καθημερινά στην «πεδιάδα του πόνου», όπως έχει εξελιχθεί η περιοχή την οποία οι τέσσερις χιλιάδες συγκεντρωμένοι μέχρι χθες είχαν μετατρέψει σε τεράστιο υπαίθριο καταυλισμό. Κάτω από τον καυτό ήλιο, αποκαμωμένοι άνθρωποι προσπαθούσαν να βολευτούν στις σκιές δέντρων, σε μικρές σκηνές, σε αυλές σπιτιών, τρυπώνοντας για λίγη δροσιά ακόμα και σε καλαμιές ή ηλιόδεντρα στα χωράφια και άλλοι κατάκοποι κοιμούνταν καταμεσής στους χωματόδρομους.
Τα βλέμματα όλων στραμμένα στις διόδους προς τη Γευγελή, που όμως το τελευταίο εικοσιτετράωρο έφρασσαν πάνοπλοι βλοσυροί φρουροί. Οι πλέον τολμηροί αναζητούσαν άλλα περάσματα στα γύρω χωράφια, αλλά η περιοχή είναι δύσβατη και οι πεζοπόροι πρόσφυγες δεν απομακρύνονται ποτέ από τις σιδηροδρομικές γραμμές για να μη χάσουν τον προσανατολισμό τους.
«Η κατάσταση είναι περίπλοκη, έχουμε εδώ 4.000 με 5.000 ανθρώπους με διαρκή αύξηση, χρειάζονται τρόφιμα, φάρμακα, οι περισσότεροι θα μείνουν εδώ αν δεν μπορέσουν να περάσουν στα Σκόπια και χρειάζονται υποδομές για την παραμονή τους», μας λέει ο Πέτρος Μάστακας, που εργάζεται για την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.
Ωστόσο, οι τοπικές αρχές δεν δέχονται καμία συζήτηση για χρόνια παραμονή προσφύγων στον τόπο τους και βάλλουν ευθέως κατά της κυβέρνησης για παντελή απουσία σχεδιασμού αλλά και αδιαφορία, καθώς, όπως αναφέρει η πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος Ειδομένης Ξανθίππη Σουπλή, παρά τις προσπάθειές της να επικοινωνήσει με την αρμόδια για τη Μετανάστευση υπουργό, «δεν βγήκε ούτε μία φορά στο τηλέφωνο».
Τοπική αυτοδιοίκηση, αστυνομία, ανθρωπιστικές οργανώσεις, εθελοντές προσπαθούν να διαχειριστούν τη δύσκολη πραγματικότητα χωρίς καμία κεντρική καθοδήγηση ή κρατική βοήθεια. Η οργή για την απουσία οργανωμένης κρατικής παρουσίας και βοήθειας ξεχειλίζει. «Αυτοσχεδιάζουμε, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;» μας απαντάει ένα αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., ενώ ιδιαίτερα αιχμηρός είναι ο δήμαρχος Πολυκάστρου Χ. Γκαντανούδης, που υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται να «καθαρίσει τα νησιά για τουριστικούς λόγους και να μας φορτώσει εμάς τους πρόσφυγες, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες στην τοπική κοινωνία».
Κατόπιν τούτου, προς το απόγευμα, οι αρχές της γείτονος ειδοποίησαν τους συγκεντρωμένους στην ελληνική πλευρά ότι θα μπορούσαν να περάσουν κατά ομάδες, με προτεραιότητα στα γυναικόπαιδα, χωρίς να ξεκαθαρίσουν εάν έχει αρθεί οριστικά το μέτρο της εκτάκτου ανάγκης στα σύνορα, ή επρόκειτο για μια κίνηση προσωρινής εκτόνωσης της έκρυθμης κατάστασης που είχε δημιουργηθεί μετά την απόφαση να απαγορευθεί η διέλευση προσφύγων στην επικράτεια της ΠΓΔΜ.
Η απειλή, ωστόσο, μιας ανθρωπιστικής κρίσης επικρέμαται στην Ειδομένη, καθώς οι πρόσφυγες συρρέουν κατά εκατοντάδες καθημερινά στην «πεδιάδα του πόνου», όπως έχει εξελιχθεί η περιοχή την οποία οι τέσσερις χιλιάδες συγκεντρωμένοι μέχρι χθες είχαν μετατρέψει σε τεράστιο υπαίθριο καταυλισμό. Κάτω από τον καυτό ήλιο, αποκαμωμένοι άνθρωποι προσπαθούσαν να βολευτούν στις σκιές δέντρων, σε μικρές σκηνές, σε αυλές σπιτιών, τρυπώνοντας για λίγη δροσιά ακόμα και σε καλαμιές ή ηλιόδεντρα στα χωράφια και άλλοι κατάκοποι κοιμούνταν καταμεσής στους χωματόδρομους.
Τα βλέμματα όλων στραμμένα στις διόδους προς τη Γευγελή, που όμως το τελευταίο εικοσιτετράωρο έφρασσαν πάνοπλοι βλοσυροί φρουροί. Οι πλέον τολμηροί αναζητούσαν άλλα περάσματα στα γύρω χωράφια, αλλά η περιοχή είναι δύσβατη και οι πεζοπόροι πρόσφυγες δεν απομακρύνονται ποτέ από τις σιδηροδρομικές γραμμές για να μη χάσουν τον προσανατολισμό τους.
«Η κατάσταση είναι περίπλοκη, έχουμε εδώ 4.000 με 5.000 ανθρώπους με διαρκή αύξηση, χρειάζονται τρόφιμα, φάρμακα, οι περισσότεροι θα μείνουν εδώ αν δεν μπορέσουν να περάσουν στα Σκόπια και χρειάζονται υποδομές για την παραμονή τους», μας λέει ο Πέτρος Μάστακας, που εργάζεται για την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.
Ωστόσο, οι τοπικές αρχές δεν δέχονται καμία συζήτηση για χρόνια παραμονή προσφύγων στον τόπο τους και βάλλουν ευθέως κατά της κυβέρνησης για παντελή απουσία σχεδιασμού αλλά και αδιαφορία, καθώς, όπως αναφέρει η πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος Ειδομένης Ξανθίππη Σουπλή, παρά τις προσπάθειές της να επικοινωνήσει με την αρμόδια για τη Μετανάστευση υπουργό, «δεν βγήκε ούτε μία φορά στο τηλέφωνο».
Τοπική αυτοδιοίκηση, αστυνομία, ανθρωπιστικές οργανώσεις, εθελοντές προσπαθούν να διαχειριστούν τη δύσκολη πραγματικότητα χωρίς καμία κεντρική καθοδήγηση ή κρατική βοήθεια. Η οργή για την απουσία οργανωμένης κρατικής παρουσίας και βοήθειας ξεχειλίζει. «Αυτοσχεδιάζουμε, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;» μας απαντάει ένα αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., ενώ ιδιαίτερα αιχμηρός είναι ο δήμαρχος Πολυκάστρου Χ. Γκαντανούδης, που υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται να «καθαρίσει τα νησιά για τουριστικούς λόγους και να μας φορτώσει εμάς τους πρόσφυγες, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες στην τοπική κοινωνία».
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου