Στη Παραλία του Hampton

Του Γιώργου Ιατρού

Τρεις φίλοι γεροντόμαγκες
τρεις γέροι ( νέοι ) λεβεντιά
βάλανε τα μπρατσάκια τους
τραβάνε για ακροθαλασσιά

Μέσα στο cooler έχουνε
καρπούζι και σταφύλι
είναι ο Νίκος ο ψηλός
ο Γιώργης κι ο Βασίλης

Να πάρει χρώμα θέλουνε
η άσπρη τους κοιλίτσα
κάτω απ' τον ήλιο κάθονται
λιάζονται σαν τα σύκα

Να δροσιστούνε θέλουνε
λιγάκι οι καημένοι
μα σήμερα η θάλασσα
είναι αγριεμένη

Είπαν να ρίξουν μια βουτιά
μεσ' το νερό να μπούνε
τα κύματα τους έκαναν
στο πί και φί να βγούνε

Στην άμμο τώρα άραξαν
τις κάτασπρες κορμάρες
περνάνε από δίπλα τους
όμορφες κοπελάρες

Μάννα γιατί με γέννησες
..στενάζει ο Βασίλης
στο γλάρο ο Νίκος πέταξε
μια ρόγα από σταφύλι

Ο Γιώργης όταν ένοιωσε
ότι ο ήλιος τσούζει
το ταπεράκι άνοιξε
το 'ριξε στο καρπούζι

Συζήτηση επιάσανε
επί πολλών θεμάτων
ποδόσφαιρο, γάμος, πολιτική
περί ανέμων και υδάτων

Ο Βασίλης επίμονα κοιτά
μιά καλογυμνασμένη
μία ναυαγοσώστρια
στα κόκκινα ντυμένη

Εγώ θα κάνω πως πνίγομαι
να έρθει να με σώσει
για να με πάρει αγκαλιά
φιλί ( της ζωής ) για να μου δώσει

Βασίλη κάτσε φρόνιμα
ελα στα συγκαλά σου
το ξέχασες τι τράβηξες
προχθές με τα νεφρά σου

Φίλε η μπογιά μας δεν περνά
στην εποχή ετούτη
γ......το τώρα που έγινε
η θάλασσα γιαούρτι

Εκάνανε το κέφι τους
μα και  τσιλημπουρδίσαν
το βράδυ σαν καλά παιδιά
στο σπίτι τους γύρισαν

Πέρασαν από το Salisbury
 Fried Dough να αγοράσουν
να πάνε στις γυναίκες τους
 και να τις καλοπιάσουν

Κουτσομπολιά φήμες κακές
so far δεν ακουστήκαν
αρα είναι όλοι τους καλά
κι αυτές τους... συγχωρήσαν