Του Θεόδωρου Καλμούκου
Στην επιμονή του «Ε.Κ.» ότι είναι απαράδεκτο ένας πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών να χρησιμοποιεί τέτοιες περιγραφές και σχόλια, ο κ. Δουκάκης είπε, πως «δεν επιθυμώ να το σχολιάσω. Μου τηλεφώνησαν και μου ζήτησαν να διαβάσω το βιβλίο και να απαντήσω, αλλά τους είπα πως θα το μεριάσω στην άκρη». Οσον αφορά τι προσπαθεί να επιτύχει ο κ. Μπους ο οποίος βρίσκεται σε ηλικία 92 ετών σήμερα, ο κ. Δουκάκης είπε «κάποιος έγραψε μία βιογραφία του την οποία και ενέκρινε» και συμπλήρωσε «οι άνθρωποι κάνουν τις επιλογές τους σε τέτοιου είδους πράγματα».
Οταν τον ρωτήσαμε αν είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι στο βιβλίο του ο κ. Μπους επικρίνει τον κ. Τσένεϊ και τον κ. Ράμσφελντ, είπε, «δεν ξέρω γιατί το έκανε αυτό» και τόνισε «δεν γνωρίζω τι θα κάνει με την προεκλογική εκστρατεία του γιου του η οποία ουσιαστικά δεν πηγαίνει καλά».
Στην ερώτηση ποια είναι η γνώμη τους για τους υποψηφίους αμφοτέρων των κομμάτων Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών, απάντησε πως «η Κίτυ κι εγώ υποστηρίζουμε την Χίλαρι Κλίντον. Μας αρέσει, τη στηρίζουμε και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εκλεγεί. Ακούω τους Ρεπουμπλικανούς και διερωτώμαι άραγε ζουν στον πραγματικό κόσμο, μα τι είναι αυτά που λένε αυτοί οι άνθρωποι; Δεν ακούω τίποτε για τις αξίες, τα ενδιαφέροντα που νομίζω ότι οι 8 περισσότεροι Αμερικανοί νοιάζονται. Οι Ρεπουμπλικανοί μιλούν μόνο για τις φοροαπαλλαγές των πλουσίων, αυτή φαίνεται να είναι η πολιτική τους πλατφόρμα».
Ο κ. Δουκάκης πιστεύει ότι «οι Ρεπουμπλικανοί είναι εκτός πραγματικότητας», ενώ υπογράμμισε πως «δεν υποβαθμίζω αυτές τις εκλογές. Νομίζω πως θα είναι μία πάρα πολύ δύσκολη μάχη. Θα ξοδευτούν δισεκατομμύρια δολάρια. Η ‘Νιου Γιορκ Τάιμς’ είχε ένα δημοσίευμα πριν από μερικούς μήνες πως υπάρχει μία ολόκληρη βιομηχανία το Ορλάντο της Φλόριδας της οποίας η κύρια αποστολή είναι να καταστρέψει την Χίλαρι Κλίντον με αυτή την ανοησία των ιδιωτικών e-mails». Υπογράμμισε πως «δεν υπάρχει κανείς στην Ουάσιγκτον που να μην διαθέτει ιδιωτικό e-mail και να μην έχει στείλει μηνύματα ή εν πάση περιπτώσει να μην έχει κινητό τηλέφωνο και να μην το έχει χρησιμοποιήσει».
Εχοντας πει ο κ. Δουκάκης πως θα ξοδευτούν δισεκατομμύρια δολάρια για την Προεδρική εκλογή, τον ρωτήσαμε τελικά ποιος εκλέγει τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, ο λαός ή οι διαφημίσεις και το χρήμα; «Ο λαός», απάντησε, ενώ καταφέρθηκε εναντίον του συστήματος και της κίνησης γνωστής ως «Ενωμένοι Πολίτες» (Citizens United). Είπε συγκεκριμένα, πως «οι Ενωμένοι Πολίτες» ήταν ίσως η χειρότερη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στη διάρκεια της ζωής μου. Κανονίζουμε τις δωρεές των προεκλογικών εκστρατειών και τα έξοδα από το τέλος του 19ου αιώνα όταν οι σιδηρόδρομοι ήλεγχαν το Κογκρέσο. Συνήθιζαν να μοιράζουν μετοχές σε μέλη του Κογκρέσου κι αυτό προκάλεσε την αναμόρφωση των οικονομικών των προεκλογικών εκστρατειών». Τόνισε ακόμα πως «η αντίληψη ότι τα χρήματα είναι φωνή είναι κάτι που δεν μπορώ να το βρω μέσα στο Καταστατικό. Μία φορά ρώτησαν τον Τζον Μακέιν αν νομίζει ότι το χρήμα είναι φωνή, κι εκείνος απάντησε πως αν το χρήμα είναι φωνή το 99% από εμάς είμαστε άφωνοι».
Ο κ. Δουκάκης επισήμανε πως «με εξαίρεση τον Τραμπ ο οποίος προφανώς είναι οικονομικά ανεξάρτητος ο κάθε ένας από αυτός τους Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους συνδέεται κι με έναν ή δύο ή πέντε δισεκατομμυριούχους κι αυτό νομίζω είναι φοβερό».
Στην ερώτηση αν μπορεί να κερδίσει κάποιος την Προεδρία χωρίς να έχει αυτούς τους δισεκατομμυριούχους να του δίνουν και να τους υπαγορεύουν, είπε «φυσικά, ο Ομπάμα το απέδειξε αυτό. Είχε πέντε εκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι συνέβαλαν στην προεκλογική εκστρατεία και μάλιστα όχι μία φορά, αλλά δύο. Ο μέσος όρος της συμβολής τους ήταν $105 δολάρια ο καθένας» και συμπλήρωσε «αυτός είναι ο τρόπος να στηρίζεται οικονομικά μία προεκλογική εκστρατεία».
Αναφορικά με το αν η κ. Κλίντον έχει πιθανότητες να κερδίσει, επεσήμανε: «και βέβαια έχει και μάλιστα κάτι παραπάνω από πιθανότητα, αλλά πρέπει να σας πω ότι θα είναι σκληρή η μάχη. Αυτά τα χρήματα της δεξιάς πτέρυγας θα κάνουν τα πάντα για να την νικήσουν». Οταν τον ρωτήσαμε πώς μπορεί να πείσει τους ανθρώπους να την ψηφίσουν και γιατί, απάντησε: «εάν δείτε τα επιτεύγματα και το ιστορικό της ως γερουσιαστού των Ηνωμένων Πολιτειών εκπροσωπήσασα τη Νέα Υόρκη. Νομίζω ότι θα δείτε ένα ιστορικό πορείας ενός έξυπνου και σκεπτόμενου, υπευθύνου και προοδευτικού προσώπου κι αυτό είναι που χρειαζόμαστε στο Λευκό Οίκο».
Στην ερώτηση αν αισθάνεται άνετα για την εξωτερική πολιτική που ακολούθησε η κ. Κλίντον, ο κ. Δουκάκης είπε, ότι «νομίζω πως όλοι οι υποψήφιοι συμπεριλαμβανομένων και των Δημοκρατικών πρέπει να ξανασκεφτούν πολύ σοβαρά όλες τις πτυχές τις εξωτερικής πολιτικής και επιμένω όλες τις πτυχές. Οταν πρόκειται για την εξωτερική πολιτική οι Ρεπουμπλικανοί ή ακόμα και οι δημοκρατικοί είναι τρελοί. Τι είναι αυτό το πράγμα της Συριακής παρέμβασης για το οποίο εμείς οι δύο το έχουμε συστήσει ξανά;». Διερωτήθηκε «γιατί ήταν ανάγκη να παρέμβουμε στη Συρία και να δημιουργήσουμε αυτή τη σημερινή ανθρωπιστική καταστροφή; Μιλούμε για τριακόσιες χιλιάδες νεκρούς, έντεκα εκατομμύρια εκτοπισμένους, και μισό εκατομμύριο καταφτάνουν στο νησί του πατέρα μου, τη Λέσβο, καθώς ξέρετε πολύ καλά, κι αυτό είναι τραγικό. Ποιος τα σκέφθηκε αυτά όταν αποφασίσαμε να παρέμβουμε;».
Στην ερώτηση ποιος ευθύνεται για όλα αυτά, είπε, «είναι ένας συνδυασμός ανθρώπων» και συμπλήρωσε «αν και έχω τεράστιο σεβασμό για τον πρόεδρο Ομπάμα ο οποίος έχει κάνει εξαιρετική εργασία κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, στην προκειμένη περίπτωση έκανε ένα πολύ σοβαρό λάθος. Διερωτώμαι πότε θα μάθουμε από τις εμπειρίες μας; Πόσες φορές θα εμπλακούμε σε τέτοιες καταστάσεις προτού καταλήξουμε ότι η Αμερική δεν μπορεί να είναι ο αστυνόμος του Κόσμου»;
«Δεν νομίζετε πως είναι υποκρισία από τη μια να δημιουργούμε αυτή την ακαταστασία και από την άλλη να μην κάνουμε αρκετά για να την διορθώσουμε;», ρωτήθηκε, για να τονίσει πως «από τη στιγμή που δημιουργείς μια ακαταστασία, τι κάνεις μετά; Εδώ μιλούμε για καταστροφή. Κανείς δεν μπορεί να πει εάν εκδιωχθεί ο Ασαντ ποιος θα τον αντικαταστήσει; Δεν μπορούν να το σκεφθούν αυτό;».
Στην ερώτηση «άραγε η Χίλαρι Κλίντον δεν έχει μερίδιο ευθύνης σ’ αυτό το θέμα της Συρίας και της καταστροφής;», υπογράμμισε πως «υπήρχαν πολύ ελάχιστοι άνθρωποι οι οποίοι πριν πέντε δέκα χρόνια είχαν την αντίληψη ότι οι Ηνωμένες δεν πρέπει να προσπαθούν να αστυνομεύουν τον κόσμο και επεμβαίνει σ’ αυτές τις καταστάσεις. Ηταν, βλέπετε, μία δικομματική συμφωνία πως αυτός ήταν ο ρόλος μας. Ελπίζω έπειτα από την εισβολή στο Ιράκ που ήταν νομίζω η πιο βλακώδης πράξη που έχομε κάνει ποτέ, η κρίση στη Μέση Ανατολή και τώρα η συριακή καταστροφή να μας κάνουν να τα ξανασκεφθούμε όλα αυτά».
Οταν τον ρωτήσαμε πώς αισθάνεται όταν βλέπει τις χιλιάδες των προσφύγων να καταφθάνουν εξαθλιωμένοι στη Λέσβο, και μάλιστα στο χωριό του πατέρα του, επεσήμανε «πολύ άσχημα, είναι τρομερό» και συμπλήρωσε «θέλω να σας πω πόσο υπερήφανος αισθάνομαι για την Ελλάδα και τους Ελληνες για όσα προσπαθούν να κάνουν γι’ αυτούς τους δύστυχους ανθρώπους. Σκεφθείτε μισό εκατομμύριο πρόσφυγες, η πλειοψηφία των οποίων πήγε στη Λέσβο».
Μιλώντας για το φαινόμενο Τραμπ, ο κ. Δουκάκης νομίζει πως «πολλοί άνθρωποι δεν είναι ικανοποιημένοι. Η μελέτη που κυκλοφόρησε πρόσφατα γύρω από τη μεσαία τάξη των λευκών Αμερικανών ιδιαίτερα στη νότια πλευρά της χώρας, δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν είναι χαρούμενοι. Ο αριθμός των αυτοκτονιών έχει αυξηθεί. Το προσδόκιμο της ζωής μειώνεται, κι όλα αυτά λένε κάτι και οι άνθρωποι θα δώσουν προσοχή σε μερικά από αυτά που λέγει ο Τραμπ».
Εξέφρασε αμφιβολία εάν θα επιβιώσει πολιτικά ο κ. Τράμπ. «Είναι αμφίβολο, αλλά επειδή είναι οικονομικά ανεξάρτητος και πλούσιος και δεν είναι προσδεμένος στους δισεκατομμυριούχους που λέγαμε πιο πάνω και κατά καιρούς μπορεί και λέγει αυτά τα πράγμα, ότι δηλαδή θα φορολογήσει τους πλούσιους περισσότερο πράγμα το οποίο δεν κάνουν οι υπόλοιποι υποψήφιοι. Οι θέσεις του για το μεταναστευτικό θέμα κατά τη γνώμη μου είναι παραφροσύνη ιδιαίτερα σε μία εποχή που η παράνομη μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μηδενική», τόνισε.
Οταν τον ρωτήσαμε πού πηγαίνει η Ελλάδα, τι θα γίνει, είπε πως «αυτή τη στιγμή εργαζόμαστε επ’ αυτού. Εργαζόμεθα με τον Λευκό Οίκο και θα βρούμε ένα μετριόφρων πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης με το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορέσουν να στηρίξουν την Ελλάδα, η οποία το χρειάζεται».
Στην ερώτηση θα μπορούσατε να μας λέγατε περισσότερα, τι πρόκειται να γίνει; ο κ. Δουκάκης, είπε ότι «ο Λευκός Οίκος ρωτά όλους τους υπουργούς κυβέρνησης να εντοπίσουν προγράμματα που υπάρχουν και τα οποία θα μπορούσαν να είναι βοηθητικά για την Ελλάδα» και συμπλήρωσε «ελπίζω πως θα έχομε ένα τέτοιο πρόγραμμα». Τόνισε ακόμα, πως «ταυτόχρονα ο πρόεδρος Ομπάμα εργάζεται πολύ σκληρά για να δοθεί στην Ελλάδα κάποια ελάφρυνση του χρέους της».
Οταν τον ρωτήσαμε ποια είναι η αίσθησή του για την Ευρώπη, θα παραμείνει ενωμένη ή την βλέπει να διαλύεται μελλοντικά, απάντησε: «νομίζω ότι θα παραμείνει ενωμένη, αλλά οι πιέσεις που δέχεται να απορροφήσει αυτούς τους πρόσφυγες είναι τεράστιες» και συμπλήρωσε πως «και να σκεφθείτε πως όλα αυτά δεν ήταν ανάγκη να γίνουν, ήταν ένα φοβερό λάθος».
Ο κ. Μιχάλης Δουκάκης γεννήθηκε στη Βοστώνη στις 3 Νοεμβρίου 1933. Ο πατέρας του ο γιατρός Πάνος Δουκάκης καταγόταν από το νησί της Λέσβου και η μητέρα του Ευτέρπη γεννήθηκε στη Λάρισα από γονείς καταγόμενους από το Βρυσοχώρι Ηπείρου. Ο κ. Δουκάκης σπούδασε Νομικά στο Χάρβαρντ και εργάσθηκε ως δικηγόρος. Το 1962 εξελέγη μέλος της Βουλής της Μασαχουσέτης, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1970. Το 1974 εκλέχτηκε κυβερνήτης της Μασαχουσέτης και επανεκλέχτηκε το 1982.
Το 1988 πήρε το χρίσμα των Δημοκρατικών για την Προεδρία αλλά νικήθηκε από τον Τζορτζ Μπους. Σήμερα διδάσκει στο πανεπιστήμιο Νορθίστερν της Βοστώνης και στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου