Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΛΛΙΟΥ
Οι δεήσεις, οι προσευχές, οι ικεσίες, οι θυσίες όλων μας ή πολλών από εμάς, αλλά και οι υποσχέσεις της πολιτικής εξουσίας, φαίνεται δεν εισακούσθηκαν από τους θεούς και δεν έφεραν την προσδοκώμενη ανάσταση της πατρίδας, αν και η ανάσταση του Θεανθρώπου γιορτάσθηκε δεόντως και μεγαλοπρεπώς από τους πιστούς.
Τι σημασία έχει αν μπερδέψαμε την ανάσταση του Θεανθρώπου με την προσδοκία της ανάστασης της πατρίδας, για κατανάλωση μόνο από τους ιθαγενείς του τόπου και για την λήψη της σχετικής αναβολής στο μεσοδιάστημα από την πρωτοχρονιά μέχρι το Πάσχα και μέχρι να αποφασίσουν οι δανειστές, τι θα γίνει τέλος πάντων με την περίπτωσή μας.
Δεν είμαστε συνηθισμένη περίπτωση, τα γεγονότα λένε πως είμαστε ιδιαίτερη εξαίρεση και μάλλον προτιμότερο είναι να μας αναλάβει η Ευρώπη ως ιδιαιτερότητα και να μας συντηρεί μόνιμα, με δανεικά και αγύριστα φυσικά ,αλλά εισπράττοντας οι δανειστές τα οφέλη και τα κέρδη τους με άλλους τρόπους ,πρόσφορους για αυτούς και αδιάφορους για εμάς.
Εμείς θα αρχίσουμε πάλι τις προσευχές και τις ικεσίες προς τους θεούς και τις λοιπές υπερδυνάμεις, γήινες και εξωγήινες, έτσι ώστε να αναστηθεί η πατρίδα, όπως αρέσει σε πολλούς να αναφέρονται, σαν να πρόκειται για κάτι το ιερό και αγιοποιημένο, και όχι σαν κάτι το συνηθισμένο, σαν όλες δηλαδή τις πατρίδες του κόσμου.
Δεν μπορεί εμείς πρέπει να θεωρούμαστε ιδιαίτερος λαός στον κόσμο, κάτι σαν περιούσιος και προστατευόμενος λαός, από θεούς, εξωγήινες δυνάμεις, αλλά και από τις γήινες υπερδυνάμεις και κανονικά θα έπρεπε μαζί με την ανάσταση του Θεανθρώπου, να συντελεστεί και η δική μαςανάσταση από την κρίση φυσικά, γιατί όλα τα άλλα, μαζί και τις σχέσεις μας με το Θείο τα έχουμε τακτοποιημένα και ο θεός της Ελλάδας, μπορεί κάποτε να κάνει το θαύμα του.
Θα μας έλεγε βέβαια ο θεός, να ασχοληθούμε οι ίδιοι με τα προβλήματά μας, να ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν κυρίως, να βρούμε τις αιτίες και να αγωνιστούμε για την επίλυση των προβλημάτων μας, αλλά φαίνεται πως και αυτός το αποφεύγει, για να μην συγκρουστεί με άλλους «πιστούς», που και αυτοί ικετεύουν για την δική τους σωτηρία, η οποία μπορεί να είναι αντίθετη με την δική μας, ή και η δική μας να είναι αντίθετη με την δική τους.
Διαπιστώνουμε λοιπόν παντού, ακόμη και στις δυνάμεις και υπερδυνάμεις, γήινες και εξωγήινες, σύγκρουση συμφερόντων και διαφορετικές γεωπολιτικές προσεγγίσεις, που λειτουργούν αντίθετα με προσδοκίες για ανάσταση της πατρίδας μας, όπως την υπόσχονται σύγχρονοι «ιεραπόστολοι», πλην της καθιερωμένης και μόνης ανάστασης του Θεανθρώπου των Χριστιανών και η οποία γιορτάσθηκε δεόντως.
Πηγή: ΠΑΤΡΙΣ
Πηγή: ΠΑΤΡΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου