Τιμή και καμάρι του Ελληνισμού

Δευτέρα, 9 Μαΐου, 2016

Του Θεόδωρου Καλμούκου

Η παγκοσμίου φήμης επιστήμων της Θεωρητικής Φυσικής Ασημίνα Αρβανιτάκη, συνέντευξη της οποίας δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδα στον «Εθνικό Κήρυκα» του Σαββατοκύριακου, είναι τιμή και καμάρι του Ελληνισμού. Είναι τα επιτεύγματα και οι προσωπικότητες τέτοιων ανθρώπων που εξακολουθούν να κάνουν τον Ελληνισμό υπερήφανο πάντοτε, αλλά ιδιαίτερα σήμερα που η κοιτίδα του, η Ελλάδα, διέρχεται μία από τις πλέον σοβαρές κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας της. Δεν πρόκειται απλά για οικονομική και πολιτική κρίση επειδή ναυαγοί της κομματοκρατίας «την πάτησαν με λερωμένα ποδήματα» για να θυμηθούμε την πετυχημένη έκφραση του ποιητή. Η γενεσιουργός αιτία που οδήγησε την Ελλάδα στη σημερινή της παραλυτική κατάσταση είναι η απώλεια τους ήθους.
Είναι αυτή η απώλεια που συντελέστηκε επί σαράντα χρόνια με τη φιλοσοφία της ήσσονος προσπάθειας, της ασυδοσίας και της έκλυσης των ηθών, τη διάλυση της οικογένειας, του ωχαδερφισμού, της καταρράκωσης της Παιδείας που οδήγησε μοιραία σε πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα. Είναι αυτά τα απότοκα του υπερδανεισμού που οδήγησαν στην υποδούλωση της χώρας σε διεθνείς τοκογλύφους οι οποίοι σήμερα έχουν καταστεί οι πραγματικοί κυβερνήτες της.
Κι είναι αυτό το ζοφερό τοπίο της κακομοιριάς και της κατάντιας που αποτυπώθηκε ανάγλυφα για άλλη μία φορά το Σάββατο με τις αγορεύσεις στη Βουλή για το Ασφαλιστικό και Συνταξιοδοτικό με εμφανή και κυρίαρχη την ολιγότητα και την εξέχουσα μετριότητα σε πολλούς αγορητές. Και συνάμα η πρωτοσέλιδη δημοσίευση στον «Ε.Κ.» επιστημόνων του βεληνεκούς της Ασημίνας Αρβανιτάκη διασώζουν το ήθος και την αίγλη του Ελληνισμού σήμερα. Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτές οι παρουσίες.
Κι είναι οδυνηρό που γίνεται εξαγωγή τέτοιων μυαλών εκτός Ελλάδος. Το λέγω αυτό διότι αν η Ελλάδα τον πακτωλό των εκατομμυρίων που διέθεσε σε καταστάσεις διαφθοράς τον είχε επενδύσει στην Παιδεία και την Ερευνα, μυαλά και ευφυίες σαν της Ασημίνας Αρβανιτάκη δεν θα έφευγαν. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Είναι έγκλημα η διαρροή χιλιάδων άξιων νέων επιστημόνων που εγκαταλείπουν την Ελλάδα. Ναι, έγκλημα.
Οπως σημείωσα και στην εισαγωγή της συνέντευξης το Σαββατοκύριακο, η κ. Αρβανιτάκη είναι μία νέα ηλικιακά επιστήμονας, με χιούμορ και πηγαίο χαμόγελο, προσηνής και προσγειωμένη και με άνετη ροή λόγου. Σε τόσο νεαρή ηλικία έχει επιτύχει τόσα πολλά και έχει φτάσει τόσο υψηλά και δεν θα ήταν έκπληξη αν μια μέρα τιμηθεί με το Νόμπελ των Επιστημών.
Η συνομιλία μαζί της ήταν πραγματικά άκρως ενδιαφέρουσα. Χωρίς να λανθάνει της γνώσης μου το γνωστικό αντικείμενο της επιστήμης της, που είναι η Θεωρητική Φυσική, η οποία ασχολείται ουσιαστικά με τις θεωρίες, τα μαθηματικά, τις εξισώσεις, τα πειράματα για το σύμπαν, την ύλη, τη σκοτεινή ύλη, δηλαδή τα απτά και μαθηματικώς και πειραματικώς επαληθευόμενα, της υπέβαλλα ερωτήσεις του είδους πώς δημιουργήθηκε το Σύμπαν; Κι εκείνη με μία αφοπλιστική ειλικρίνεια απάντησε «αυτή είναι πολύ δύσκολη ερώτηση, είναι αυτό που λέμε η μεγάλη έκρηξη και δεν έχουμε καλές θεωρίες γι’ αυτό» και συμπλήρωσε «δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τι γίνεται στη χρονική στιγμή μηδέν».
Προχωρώντας στην ερώτηση αν αυτή η χρονική στιγμή μηδέν θα μπορούσε να οριστεί ως αρχή, ανέφερε πως «είναι πολύ δύσκολη ερώτηση».
Ομολογώ ότι ήθελα να οδηγήσω τη συζήτησή μας στην αναζήτηση της Αιτιώδους Αρχής. Και βέβαια, της είπα, με ενδιαφέρουν τα φαινόμενα και τα επιφαινόμενα της ύλης, της κτίσης, του κόσμου -από το κοσμώ – κόσμημα- τα εκλαμβανόμενα ως δεδομένα, αλλά πιο πολύ αναζητώ την αρχή ή κι ακόμα την αρχή πριν από την αρχή.
Η συζήτηση με την Ασημίνα Αρβανιτάκη με την οξύνοια και την ευφυία που είναι προικισμένη αποτελεί κυριολεκτικά ένα είδος «φυγής» από τα τετριμμένα. Ενα είδος ακροβασίας του νου και της διάνοιας, η οποία πασχίζει να διανύσει τα μυστήρια της ζωής και του κόσμου και που συνεχώς αναζητά έστω κι αν μερικές φορές «χάνεται» μέσα στην αναζήτηση
.Πηγή: Εθνικός Κήρυξ