Προσοχή στην φυσιογνωμία

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΛΛΙΟΥ

Ολοκληρώθηκε η διαδικασία μεταφοράς της Ολυμπιακής Φλόγας στο Ρίο, και μας έμεινε για ακόμη μία φορά η ανάμνηση της Αφής στην Αρχαία Ολυμπία και της τελετής αναχώρησης στο Καλλιμάρμαρο, με ενδιάμεσες λαμπαδηδρομίες και τελετές αρχαιοπρεπείς με χλαμύδες και σανδάλια, αλλά και νεοπρεπείς με τσολιάδες και βεγγαλικά.

Δεν γινόταν αλλιώς, πίστεψαν κάποιοι ότι έπρεπε να προσθέσουν και κάτι από το νεοελληνικό και το έπραξαν, έβαλαν την φουστανέλα και ας μην ταίριαζε, θα μπορούσε να καθιερωθεί βέβαια και να αφομοιωθεί με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, μέχρι που να ενταχθεί ακόμη και στο τελετουργικό της Αφής, έτσι απλά και φυσιολογικά, χωρίς να αποτελέσει ανοσιούργημα και προσβολή.

Άλλωστε μπορεί η «κερκίδα» να έχει ανάγκη από φαντασιώσεις για να τρέφει την ματαιοδοξία της χαμένης της επαναστατικότητας και του αναζητούμενου προσανατολισμού της και με αυτόν τον παραλογισμό, κρίνεται σκόπιμο να ικανοποιείται, έτσι ώστε να μη προχωρήσει μόνη της σε αυτοϊκανοποίηση, που μπορεί να διαταράξει την γενική απραξία.

Βέβαια ξεχάστηκαν ,ο Ολυμπιακός τουρισμός και οι Ολυμπιακές σπουδές, θα μπορούσε να πει κανείς, ακόμη και με κίνδυνο να θεωρηθεί αιρετικός και γραφικός, αλλά εν τέλει ξεχάστηκαν από κάποιους που μπορεί να καταλαβαίνουν, γιατί οι άλλοι, οι πανηγυρτζήδες δεν καταλαβαίνουν από τέτοια, αρκούνται μόνο στα νταούλια και στις στροφές του χορού.

Σιγά τον Ολυμπιακό τουρισμό μπορεί να σου πει ο πανηγυρτζής, τι είναι αυτό και γιατί δεν έρχονται οι τουρίστες, ποιος τους εμποδίζει, τι άλλο αλήθεια θέλουν στην Αρχαία Ολυμπία, ακόμη και σκουπίδια έχουμε τελευταία, αξιοθέατο μπορεί να γίνουν και να μείνει ως εξάρτημα του νεοπολιτισμού μας και της ματαιοδοξίας του πρόσκαιρου και στιγμιαίου.

Για τις Ολυμπιακές σπουδές βέβαια, αν και η φλόγα είχε ανάψει από το 1996 με την ίδρυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελληνικών Σπουδών στην Αρχαία Ολυμπία, στα χαρτιά δηλαδή και στον νόμο 2413/96, άρθρα 32 και 33, τι να πει κανείς, αλλά και ποιος να ακούσει, αφού φαίνεται πως προτιμούνται τα μονοήμερα εθιμικά πανηγύρια, παρά η ταυτόχρονη και μόνιμη λειτουργία ενός Πανεπιστημίου, ιδιαίτερης μορφής και φυσιογνωμίας, συνδεδεμένο με την αρχαία αλλά και την  νέα κουλτούρα.

Ξεμπλέξαμε λοιπόν και από τις εκδηλώσεις της Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας, μέχρι την επόμενη έχουμε καιρό, μπορούμε να προγραμματίσουμε ακόμη μία επανάληψη, υπάρχει ο σχεδιασμός και το σκηνικό, δεν είναι ανάγκη να ψαχτούμε λίγο περισσότερο και να κάνουμε μόνιμη την έννοια της  Αφής στην Ολυμπία, ούτε να οργανώσουμε υποδομές για μονιμοποίηση του Ολυμπιακού τουρισμού, αλλά ούτε να προσπαθήσουμε να καθιερώσουμε τις Ολυμπιακές σπουδές στα πλαίσια της λειτουργίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου.

Μην αλλοιώσουμε την φυσιογνωμία της Αρχαίας και της Νέας Ολυμπίας με αταίριαστες αναζητήσεις περί Ολυμπιακού τουρισμού και Ολυμπιακού Πανεπιστημίου.

Πηγή: ΠΑΤΡΙΣ